|
|
| | 1 | 2 | 3 | 4 |
| 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
| 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
| 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
| 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
แบกเป้คู่ เดินเอื่อยเฉื่อย @ หลวงพระบาง ในวันฝนพร่ำ
หลังจากถึงหลวงพระบางแบบงง พร้อมกับอาการเมาขี้ตาอยู่ นี่เวลาตีสอง แล้วช้านจะทำอารัยได้ละเนี้ย แถมสายฝนอันเป็นที่รักก้ยังไม่หยุดโปรยปราย นั่งมองรอบๆ มองดูคนที่ประสบชะตากรรมเดียวกัน คนไทยตอนแรกที่ว่า 5 หน่อ ที่ขึ้นรถมาพร้อมกัน เหลือแค่แฟงกะที่รัก อีกสามเห็นที่รักบอกว่าเค้าลงที่วังเวียง แต่ได้คนไทยที่ขึ้นจากวังเวียงมา สอง แล้วก็อีตาที่ระบุบชาติพันธ์ไม่ได้อีกหนึ่ง กะลาวล้วนๆอีกสามหน่อที่พอเราไปถามอารัยก็ไม่รู้เรื่อง ทั้งๆที่พี่แกก็เป็นคนหลวงพระบาง ( เอ็งเป็นคนหลวงพระบางแน่รึเนี้ย ) แล้วก็พี่ๆขับจัมโบ้ อีกสามคันที่ถามบ่อยจังว่าจะเข้ามเองมัย พี่อ๊า...ไปตอนนี้ยังมีที่ไหนเปิดเนี้ย
จนสุดท้าย แฟงเดินไปคุยกะคนไทยที่เพิ่งขึ้นมาจากวังเวียง ว่าเค้ามีแผนอารัยรึป่าว.. สรุป ไม่มีด้วยกันทั้งคู่ เลยตกลงกันว่างั้นรอจนเช้าค่อยเข้าในเมืองกัน อ๊า...ชีวิต แล้วต่างคนก็แยกกันไปนอนประชดชีวิตไปข้าง แล้วแฟงด้วยความเป็นแฟนที่ดี เลยไปนอนตักที่รักต่อ หุหุหุ แล้วก็ได้รู้ว่าอีตาระบุบชาติพันธ์ไม่ได้ตอนแรกนั้นเป็นคนไทย  ( เอ่อ...พี่ท่านจะพูดปะกิตกะพวกภาษาเดียวกันทามมาย ) มาหาแฟนที่เป็นคนลาวที่นี้ แล้วก็รอแฟนมารับอยู่ แฟงก็อ้อ... ว่าแต่ที่รักไปคุยกะตานี่ตอนไหนอ๊า มัยเค้าไม่เห็น
นอนและนอนจนเกือบเช้า ตื่นเพราะมีรถเข้ามาจอดอีกคัน นี่ก็เริ่มสว่างแล้วด้วย เลยรีบล้างหน้าล้างตา เดินไปหาคนไทยที่คุยกันไว้ อ้อ...ชื่อเพื่อน" มด " กะ เพื่อน " ป๊อป " จะเข้าเมืองรึยัง แฟงกะมดเลยไปจัดการต่อราคาค่ารถเข้าเมือง ที่ต่อยังงัยก็ราคาคนละ 10000 กีบ ตกเป็นเงินไทยก็คนละ 40 บาท แล้วเราสี่ชีวิตที่ต้องอาศัยไปด้วยกันก็เข้าเมือง ซึ่งจากท่ารถเข้าในเมืองนี่ก็ไกลพอสมควร นั่งคิดในใจ อ๊า..สมราคาค่ารถอ่ะนะ
นั่งไปเรื่อยๆ จนมาถึง " ซอยJOMA " อันโด่งดัง พร้อมกับภาพความวุ่นวายของการใส่บาตรและฝูงกล้องนับสิบพอดี เรากะเพื่อนมดก็แยกย้ายกันตรงนี้ เพื่อนมดดูเค้าใส่บาตร แฟงกะที่รักก้รีบหาที่พัก เพราะตอนนี้ไม่อาจทนรับสภาพตัวเองไหว อีกอย่าง สงสารที่รักไม่ค่อยได้พักผ่อนเท่าไหร่ เดินไปเรื่อยๆในซอย หาไปเรื่อย บางที่ก็ยังไม่เปิด จนสุดท้ายเราก็ไปได้ที่ริมโขง
" เฮือนพักสายสมร " สอบถามราคาก็ 300 บาท ห้องพัดลมมีห้องน้ำในตัวแถมมีน้ำอุ่นด้วย ขอดูห้อง สภาพโอเค เราเลยตกลงเช่าที่นี้ วันต่อไปค่อยว่ากัน น้องคนที่ดูแลบ้านน่ารักดี ชื่อ " พร " คุยกันถูกคอมากๆ
เมื่อตกลงกันเรียบร้อย แฟงกะที่รักก็รีบเก็บของอาบน้ำ ตอนแรกที่ว่าจะพักผ่อนกันก่อนค่อยออกไป แต่ด้วยความลั้นลา ว่าช้านมาถึงหลวงพระบางแล้วน๊า... เลยออกไปชมเมืองกัน และตอนนี้ฟ้าก้ยังหนุกหนานในการส่งน้ำฝนมาให้เรื่อยๆ รึจะเป็นอุปสรรกัแฟง หุหุหุ แค่ฝนปอยๆ แค่นี้จิ๊บๆๆ ( เห้อๆๆ เอ็งอย่าเป็นหวัดแล้วกันยัยแฟง )
อันดับแรกเลย เช้าๆแบบนี้ ที่ยอดนิยม " ร้านประชานิยม "
เดินจากหน้าบ้านพักไปไม่ไกลก็ถึง พอมาถึงก้  คนเยอะมั๊กๆๆ ขนาดต้องต่อคิว แบบว่ามีทัวร์มาลง " อ๊า...ที่รัก มื้อนี้เราไปกินอย่างอื่นเถอะ " มองไปร้านข้างๆ มีพวกของปิ้งขาย กลิ่นหอมเลย งั้นเรากินร้านนี้แหละ แต่คนก็เยอะมากพอควร มีทั้งคนลาว คนจีนนักท่องเที่ยวทั่วไป แต่ไม่ยักเห็นคนไทยกับฝรั่งแหะ แฟงเลยทำการเบียดและแทรกเข้าดูว่ามีรัยขายมั้ง จิ้มๆชี้ๆ แล้วก็ยังงงเรื่องการสั่ง การจ่ายนิดหน่อย ดีว่าไก๊ด์ที่เป็นคนลาวข้างๆช่วย  ขอบใจหลายๆเจ้า.. ( แอบได้ทริกมา การซื้อของที่นี้ ต่อๆเข้าไปเถอะ เพราะเป็นราคานักท่องเที่ยว ส่วนมากเค้าซื้อแบบไม่ต่อ ไก๊ด์ลาวคนสวยบอกว่าต่อเลย เดี๋ยวเค้าก็ลดให้ )
และแล้วก็ได้อาหารมื้อเช้ามา มี ปิ้งนกอารัยก็ไม่รู้ 2 ตัว ราคาตัวละ 10000 กีบ ที่รักอยากลอง ตาคนนี้ชอบลองจริงๆอีกอย่างแฟงก้อยากลองเหมือนกัน ปิ้งหมูบดผสมกะพริกแกง 2 ชิ้น ดูท่าจะอร่อยชิ้นละ 2000 กีบ ข้าวเหนียว 1000 กีบ รวมราคา 25000 กีบ เป็นราคาเงินไทยก้ 90 บาท
ปัญหาต่อมาละ ไม่มีที่นั่งกิน ที่รักเลยบอกว่า
" ก็เดินกินไปเรื่อยก็ได้ "
โฮ่ๆๆ ยังงัยก็ได้ แฟงมันพวกลุยไม่ค่อยห่วงสวยเท่าไหร่อ่ะ
เดินมาหน่อยก็เจอกะตลาดเช้า เลยเดินเข้าไปดูตลาดของที่นี้หน่อย มันก็เกือบเหมือนกะที่บ้านแฟงอ่ะ ตามบ้านนอกยังมีให้เห็นอยู่ แต่ที่ไม่เหมือนก็พวกของป่ากะของสดนี่แหละ เพราะสดจริงๆ ยังไม่มีการฆ่ามาเลย
เดินไปเรื่อยๆกะหาของกินแปลกๆ ดูนั้นนี้ไปเรื่อยจนทะลุออกจากตลาด พร้อมกับอาการที่ยังแทะเจ้านกปิ้งอยู่ คนผ่านไปมาคงขำอีนักท่องเที่ยวสองตัวนี่น่าดู
เดินมาเรื่อยๆจนถึงพิพิธภัณฑ์ก็กินอิ่มพอดี มองหาที่ล้างมือ พอมีว่างก็เริ่มถ่ายรูปกัน
เดินดูไปทั่ว จนได้เพื่อนคุยเป็นสาวเกาหลีอีกแหละ  มีนามว่า " อึนซุน " ทามมายเราช่างดึงดูชาวเกาหลีจริงๆ เสียดายคนนี้เราไม่ได้ขอถ่ายรูปไว้เหมือน " คิม " สาวอึนซุนคนนี้ช่างคุยมากกกกก แถมยังคุยเรื่องการเมืองไทยอีกต่างหาก อ๊านะ สาวคนนี้เที่ยวเก่งมากได้ข่าวเธอเพิ่งมาจากคุนหมิงคนเดียว คุยกะอึนซุนได้ซักใหญ่เราก็ขอตัวเดินเล่นกันต่อ
แฟงกะที่รักก็เดินไปเรื่อยๆ เดินจนทั่วเมืองนั้นแหละ จากถนนเส้นกลางไปริมแม่น้ำคาน จากคานข้ามไปโขง เดินจนน่องโป่ง แต่แฟงก็ชอบนะ แฟงว่าการเดินนี้ทำให้เราสามารถเก็บรายละเอียดได้มากกว่าปั่นรถถีบเป็นกองเลย เสียแต่ใช้พลังงานเยอะไปหน่อยเท่านั้นเอง
แฟงชอบตึกสถาปัตยกรรมการก่อสร้างที่นี้มาก เพราะเป็นสไตส์โคโลเนียนกลิ่นอายฝรั่งเศส แม้แต่ซอยยังสวยเลยขอบอก เท่าที่สังเกตุซอยจะทำอย่างงี้ทุกซอยเลย ไม่ว่าจะเป็นซอยเล็กซอยใหญ่ แฟงชักหลงใหลที่นี้แล้วอ๊า....
เดินกันไปเดินกันมาจนบ่ายซักหิว แต่เท่าที่เดินมาก็เห็นมีแต่เฝอ แล้วก็ยังไม่รู้แหล่งกินเท่าไหร่ เลยกินเฝอที่อยู่หน้าวัด แหะๆ แฟงจำชื่อวัดบ่ได้อ่ะ ราคาถ้วยละ 12000 กีบ ตกเป็นเงินไทยก้ 48 บาท - -"" จะบอกว่าแพงรึถูกก็ไม่รู้
ได้เฝอมา มองพิจารณาอยู่นาน มันต่างจากก๋วยเตี๋ยวบ้านช้านตรงไหนฟระ เอาเถอะๆๆ อาหารท้องถิ่น อีกอย่างบ้านแฟงมันก็อีสานใกล้กะลาวซะขนาดนั้น มันจะต่างอารัยกันนักหนาละ
นั่งรอด้วยคีวามหิว บวกกับความเหนื่อย พอเห็นเฝอมาก็จัดการชิม อืม..น้ำซุปก็อร่อยดี แต่ยังไม่ใช้รสที่แฟงชอบ รสแฟงมันต้องเปรียวหวานเผ็ดปรุงสีซะแดงแจ๋แล้วก็หม่ำกะพริกสดจิ้มกะ กะปิ อีตาที่รักเห็นเรากินเฝอคำ พริกคำเล่นเอาอึ่งไปพักใหญ่
" เค้ารู้นะว่าที่รักกินเผ็ด แต่ไม่คิดว่าจะขนาดนี้ เค้าเห็นอย่างงี้แล้วอึ่งอ่ะ "
แหะๆ " เออ..ที่รักจ๋า แบบนี้ยังไม่เผ็ดเท่าไหร่นะ อิอิอิ "
นังกินจนเสร็จแฟงกะที่รักเลยกลับห้องพักผ่อน เดียวว่าตอนเย็นจะมาเดินตลาดมืดกัน
ตื่นมาอีกทีก็ 5 โมงเย็นแล้ว เลยรีบอาบน้ำแต่งตัวออกมาเดินตลาดมืดกัน พระเจ้า...ฝนยังตกไม่เลิก ตลาดก็ยังไม่ค่อยมือแม่ค้าเอาของมาว่าง แฟงกะตาที่รักเห็นซอยเล็กข้างธนาคาร ดูท่าทีมีอาหารขายเยอะเลยเดินเข้าไปดู เดินไปก็ได้ของชิมรายทางไป แล้วก็เจอกับปากหม้อลาว แต่แอบเห็นเค้าใส่ไข่ด้วยอ่ะ เลยเกิดอาการอยากลองกัน เลยสั่งมาหนึ่งจาก อร่อยแหะ กินกะน้ำจิ้มหวานแถมมีพริกตำให้กินคู่อีก งานนี้แฟงชอบ แถมหนึ่งจากกินกันสองคนอิ่มมาก ราคาค่าปากหม้อก็ 5000 กีบแบบธรรมดา แต่ถ้าใส่ไข่ด้วยก้เพิ่มอีก 2000 กีบ เป็น 7000 ตกเป็นเงินไทย 28 บาท ถือว่าคุ้มดี
แต่ไปติดใจเนื้อปิ้งราดน้ำจิ้มรสเด้ดที่ขายตรงหน้าร้านขายเครื่องเงิน แต่แอบแพงอ่ะ 4 ไม้เล็กๆ 5000 กีบ ชิ้มนู้นนี้จนซักหกโมงร้านค้าก็เริ่มเต็ม เดินดูของไปเรื่อย เลยได้ปิ่นปักผมทำจากเงิน จากที่รักมาอัน ราคาแค่ 100 บาท ถูกใจมาก เสีดายแฟงไม่ได้ถ่ายรูปมาให้ดู เดินกันจนสุดทางย้อนกลับขึ้น ไม่ไหวแล้ว วันนี้เมื่อยขามากๆเดินจนไอ้ที่ชิมๆมามันย่อยไปหมดชักเริ่มหิว เลยชวนกันไปหาซื้อข้าวกิน แล้วกลับไปบ้านพักกัน เดินไปมาก็เจอแต่ร้านปิ้งๆ เลยซื้อกลับไปกินที่บ้าน อ้อ...ได้ส้มตำกับไปลองด้วย เพิ่งรู้นะเนี้ยว่าส้มตำที่นี้เค้าใส่กะปิ รสชาติก็โอเค แต่กลิ่นแปลกๆ
วันนี้กว่าแฟงจะได้พักเล่นเกือบเอาหมดสภาพเลยทีเดียว แถมฝนก็ท่าทางจะรักแฟงน่าดู ให้น้ำมนต์แฟงตลอดเวลาซะงั้น
ปล. วันต่อไปแฟงกะที่รักเราจะไปทำรัยกันต่อ อย่าลืมติดตามตอนต่อไปนะจ๊ะ เราจะมีแรงเที่ยวรึว่านอนเฝ้าบ้านกัน
| Create Date : 20 กรกฎาคม 2552 |
| Last Update : 20 กรกฎาคม 2552 19:09:00 น. |
|
60 comments
|
| Counter : 1112 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: coji  วันที่: 20 กรกฎาคม 2552 เวลา:19:59:46 น. |
|
|
|
| โดย: coji วันที่: 20 กรกฎาคม 2552 เวลา:20:03:39 น. |
|
|
|
| โดย: pinkyrose วันที่: 20 กรกฎาคม 2552 เวลา:20:51:00 น. |
|
|
|
| โดย: NuHring วันที่: 20 กรกฎาคม 2552 เวลา:20:55:31 น. |
|
|
|
| โดย: Gdnzz วันที่: 20 กรกฎาคม 2552 เวลา:21:05:02 น. |
|
|
|
| โดย: wicsir วันที่: 20 กรกฎาคม 2552 เวลา:21:08:29 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า  วันที่: 20 กรกฎาคม 2552 เวลา:21:38:30 น. |
|
|
|
| โดย: illusionary วันที่: 20 กรกฎาคม 2552 เวลา:21:50:50 น. |
|
|
|
| โดย: GarGTouY วันที่: 20 กรกฎาคม 2552 เวลา:21:54:13 น. |
|
|
|
| โดย: บอนหวาน IP: 118.172.249.143 วันที่: 20 กรกฎาคม 2552 เวลา:22:10:56 น. |
|
|
|
| โดย: veerar วันที่: 21 กรกฎาคม 2552 เวลา:0:47:33 น. |
|
|
|
| โดย: แนน (nann_watch ) วันที่: 21 กรกฎาคม 2552 เวลา:2:41:04 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 21 กรกฎาคม 2552 เวลา:8:03:31 น. |
|
|
|
| โดย: นายแมมมอส วันที่: 21 กรกฎาคม 2552 เวลา:10:44:59 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 21 กรกฎาคม 2552 เวลา:11:15:56 น. |
|
|
|
| โดย: ไอซ์คุง (ปีศาจความฝัน ) วันที่: 21 กรกฎาคม 2552 เวลา:13:23:07 น. |
|
|
|
| โดย: coji วันที่: 21 กรกฎาคม 2552 เวลา:13:24:25 น. |
|
|
|
| โดย: coji วันที่: 21 กรกฎาคม 2552 เวลา:14:19:26 น. |
|
|
|
| โดย: gadeja วันที่: 21 กรกฎาคม 2552 เวลา:17:50:29 น. |
|
|
|
| โดย: veerar วันที่: 21 กรกฎาคม 2552 เวลา:19:29:39 น. |
|
|
|
| โดย: ST.Exsodus วันที่: 21 กรกฎาคม 2552 เวลา:19:35:59 น. |
|
|
|
โดย: haiku  วันที่: 21 กรกฎาคม 2552 เวลา:21:31:09 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 22 กรกฎาคม 2552 เวลา:7:42:29 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 22 กรกฎาคม 2552 เวลา:16:51:08 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 23 กรกฎาคม 2552 เวลา:7:57:12 น. |
|
|
|
| โดย: ตะวันเจ้าขา วันที่: 23 กรกฎาคม 2552 เวลา:8:45:59 น. |
|
|
|
| โดย: coji วันที่: 23 กรกฎาคม 2552 เวลา:18:28:25 น. |
|
|
|
| โดย: Draco วันที่: 23 กรกฎาคม 2552 เวลา:20:04:48 น. |
|
|
|
| โดย: สู่เสรี วันที่: 24 กรกฎาคม 2552 เวลา:15:26:09 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 24 กรกฎาคม 2552 เวลา:16:20:35 น. |
|
|
|
| โดย: illusionary วันที่: 24 กรกฎาคม 2552 เวลา:16:37:59 น. |
|
|
|
| โดย: gadeja วันที่: 24 กรกฎาคม 2552 เวลา:21:41:24 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 25 กรกฎาคม 2552 เวลา:10:28:56 น. |
|
|
|
| โดย: บี๋ (Yushi ) วันที่: 25 กรกฎาคม 2552 เวลา:11:06:36 น. |
|
|
|
| โดย: บี๋ (Yushi ) วันที่: 25 กรกฎาคม 2552 เวลา:12:54:15 น. |
|
|
|
| โดย: illusionary วันที่: 25 กรกฎาคม 2552 เวลา:13:15:04 น. |
|
|
|
| โดย: pakma_13 วันที่: 25 กรกฎาคม 2552 เวลา:13:15:38 น. |
|
|
|
| โดย: ตึกเก่า IP: 61.7.141.115 วันที่: 25 กรกฎาคม 2552 เวลา:20:03:07 น. |
|
|
|
โดย: ร่มไม้เย็น  วันที่: 25 กรกฎาคม 2552 เวลา:21:53:45 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 26 กรกฎาคม 2552 เวลา:7:35:59 น. |
|
|
|
| โดย: ไอซ์คุง (ปีศาจความฝัน ) วันที่: 26 กรกฎาคม 2552 เวลา:17:51:43 น. |
|
|
|
| โดย: pakma_13 วันที่: 27 กรกฎาคม 2552 เวลา:5:24:30 น. |
|
|
|
| โดย: illusionary วันที่: 27 กรกฎาคม 2552 เวลา:21:50:13 น. |
|
|
|
| โดย: Play Losz วันที่: 28 กรกฎาคม 2552 เวลา:0:35:35 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 29 กรกฎาคม 2552 เวลา:12:19:56 น. |
|
|
|
| โดย: จันทร์เกตุ วันที่: 29 กรกฎาคม 2552 เวลา:13:55:47 น. |
|
|
|
| โดย: JazzLover วันที่: 29 กรกฎาคม 2552 เวลา:22:08:35 น. |
|
|
|
| โดย: wicsir วันที่: 30 กรกฎาคม 2552 เวลา:13:06:50 น. |
|
|
|
| โดย: coji วันที่: 31 กรกฎาคม 2552 เวลา:8:43:09 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 1 สิงหาคม 2552 เวลา:7:50:43 น. |
|
|
|
| โดย: พลังชีวิต วันที่: 1 สิงหาคม 2552 เวลา:15:02:04 น. |
|
|
|
| โดย: apple juice วันที่: 1 สิงหาคม 2552 เวลา:19:12:18 น. |
|
|
|
| โดย: บี๋ (Yushi ) วันที่: 1 สิงหาคม 2552 เวลา:22:57:01 น. |
|
|
|
| โดย: veerar วันที่: 2 สิงหาคม 2552 เวลา:10:46:14 น. |
|
|
|
| โดย: culcita วันที่: 3 ธันวาคม 2552 เวลา:1:19:03 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
" คุณจะไม่รู้สึกถึงความสูญเสีย
ตราบใดที่คุณยังมีอยู่
และ
คุณจะไม่รู้สึกถึงคุรค่าของการมีอยู่
หากไม่เผชิญกับความสุญเสีย "
" คนเรา ต้องให้บางอย่างหายไปก่อน
ถึงจรู้สึกนึกถึง "
.....................................
|
|
|
|
|
|
|
|
|
อ๊า...ชีวิต แล้วต่างคนก็แยกกันไปนอนประชดชีวิตไปข้าง แล้วแฟงด้วยความเป็นแฟนที่ดี เลยไปนอนตักที่รักต่อ หุหุหุ แล้วก็ได้รู้ว่าอีตาระบุบชาติพันธ์ไม่ได้ตอนแรกนั้นเป็นคนไทย 
( เอ่อ...พี่ท่านจะพูดปะกิตกะพวกภาษาเดียวกันทามมาย ) มาหาแฟนที่เป็นคนลาวที่นี้ แล้วก็รอแฟนมารับอยู่ แฟงก็อ้อ... ว่าแต่ที่รักไปคุยกะตานี่ตอนไหนอ๊า มัยเค้าไม่เห็น
คนเยอะมั๊กๆๆ ขนาดต้องต่อคิว แบบว่ามีทัวร์มาลง " อ๊า...ที่รัก มื้อนี้เราไปกินอย่างอื่นเถอะ " มองไปร้านข้างๆ มีพวกของปิ้งขาย กลิ่นหอมเลย
งั้นเรากินร้านนี้แหละ แต่คนก็เยอะมากพอควร มีทั้งคนลาว คนจีนนักท่องเที่ยวทั่วไป แต่ไม่ยักเห็นคนไทยกับฝรั่งแหะ แฟงเลยทำการเบียดและแทรกเข้าดูว่ามีรัยขายมั้ง จิ้มๆชี้ๆ แล้วก็ยังงงเรื่องการสั่ง การจ่ายนิดหน่อย ดีว่าไก๊ด์ที่เป็นคนลาวข้างๆช่วย 
ขอบใจหลายๆเจ้า.. ( แอบได้ทริกมา การซื้อของที่นี้ ต่อๆเข้าไปเถอะ เพราะเป็นราคานักท่องเที่ยว ส่วนมากเค้าซื้อแบบไม่ต่อ ไก๊ด์ลาวคนสวยบอกว่าต่อเลย เดี๋ยวเค้าก็ลดให้ )
มีนามว่า " อึนซุน " ทามมายเราช่างดึงดูชาวเกาหลีจริงๆ เสียดายคนนี้เราไม่ได้ขอถ่ายรูปไว้เหมือน " คิม " สาวอึนซุนคนนี้ช่างคุยมากกกกก แถมยังคุยเรื่องการเมืองไทยอีกต่างหาก อ๊านะ สาวคนนี้เที่ยวเก่งมากได้ข่าวเธอเพิ่งมาจากคุนหมิงคนเดียว คุยกะอึนซุนได้ซักใหญ่เราก็ขอตัวเดินเล่นกันต่อ 
ชิ้มนู้นนี้จนซักหกโมงร้านค้าก็เริ่มเต็ม เดินดูของไปเรื่อย เลยได้ปิ่นปักผมทำจากเงิน จากที่รักมาอัน ราคาแค่ 100 บาท ถูกใจมาก เสีดายแฟงไม่ได้ถ่ายรูปมาให้ดู เดินกันจนสุดทางย้อนกลับขึ้น ไม่ไหวแล้ว วันนี้เมื่อยขามากๆเดินจนไอ้ที่ชิมๆมามันย่อยไปหมดชักเริ่มหิว เลยชวนกันไปหาซื้อข้าวกิน แล้วกลับไปบ้านพักกัน เดินไปมาก็เจอแต่ร้านปิ้งๆ เลยซื้อกลับไปกินที่บ้าน อ้อ...ได้ส้มตำกับไปลองด้วย เพิ่งรู้นะเนี้ยว่าส้มตำที่นี้เค้าใส่กะปิ 
.jpg)
