|
| 1 | 2 | 3 | 4 |
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | 29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
เวลาที่รอก็มาถึง
นานเหลือเกิน
นานจนไม่รู้เดือน จนมันจะจวบครบปีได้แล้วละมั้ง ที่แฟง กับคนที่แฟงรักไม่ได้เจอหน้ากันเลย แฟงก้ยุ่งไม่มีเวลาไปหา และความยุ่งยาก เบื่อเต็มทีนะ ชีวิตที่ไม่ใช้ของตัวเองแบบนี้ ส่วนที่รักของแฟง ก็ยากๆ กลับการที่ต้องกลับบ้านไปช่วยงานที่บ้าน จากเวลาที่เคยมีบ่อยก็ไม่มี ทุกวันต้องเหนื่อย หาเวลาพักผ่อนได้น้อย
และแล้วเวลาของเค้าก็มาถึง ที่รักมาเที่บยวบ้าน มางานวันเกิดเจ้าเน่าด้วย มาไหว้ที่บ้านตากะยาย ( อันนี้มาบ่อย แหละ ) ไปบ้านย่า ที่นานๆทีแฟงก้กลับเหมือนกัน ไปนอนกลิ่งบ้านพ่อกะแม่ด้วยกันกะแฟง ไปเที่ยวหนุกหนานกะเพื่อนแฟงด้วย
มีค่วามสุขมาก แต่เวลาก็ช่างน้อยเหลือเกิน ( 10 วันจะน้อยก็น้อย จะมากก็มาก แต่สำหรับแฟงมันไม่พองะ )
นี่เป็นรูปคู่เดียวตั้งแต่ มาเที่ยวด้วยกันครั้งนี้ คิดถึงที่รักจัง
Create Date : 26 มิถุนายน 2554 |
|
6 comments |
Last Update : 26 มิถุนายน 2554 17:00:49 น. |
Counter : 672 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: veerar 26 มิถุนายน 2554 23:51:28 น. |
|
|
|
| |
โดย: JewNid 29 มิถุนายน 2554 9:12:09 น. |
|
|
|
| |
โดย: veerar 30 มิถุนายน 2554 0:11:00 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
" คุณจะไม่รู้สึกถึงความสูญเสีย ตราบใดที่คุณยังมีอยู่ และ คุณจะไม่รู้สึกถึงคุรค่าของการมีอยู่ หากไม่เผชิญกับความสุญเสีย "
" คนเรา ต้องให้บางอย่างหายไปก่อน ถึงจรู้สึกนึกถึง "
.....................................
|
|
|
|
|
|
|