อาจารย์ขา
นู๋รู้สึกผิดยังไงไม่รู้ วันนี้ปากพล่อยพูดออกไปตอนนั่งรออาจารย์มาสอนที่หน้าห้องว่า "เมื่อไหร่จะมาเนี่ย" แล้วอาจารย์ก็เดินมาพอดี....... กราบขอโทษอาจารย์ตรงนี้เลยนะคะ_/|\\_ เนื่องจากความปากพล่อยของนู๋เอง รู้สึกไม่ดีเลย เหมือนได้ลบหลู่ผู้ให้ความรู้ยังไงไม่รู้ เพิ่งมาสำนึกได้ว่า อาจารย์ไม่ใช่อาจารย์ประจำที่นั่งสอนอยู่แต่ในมหาวิทยาลัย ที่มีห้องทำงานในมหาวิทยาลัย แต่อาจารย์ต้องสละเวลามาสอนและต้องเดินทางมาจากที่อื่น รู้สึกเสียใจและขอให้อาจารย์กรุณาให้อภัยนู๋ด้วยค่ะ

ด้วยความเคารพ
เด็กเสื้อหนาวสีเขียวหลังห้อง

ไม่เป็นไร เรื่องแค่นี้เอง แล้วที่สอนให้น่ะ รู้เรื่องหรือเปล่า อันนี้สำคัญกว่า

สวัสดีค่ะ
หนูคิดว่ากรรมเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นที่ตัวเรากระทำขึ้นมาเอง ซึ่งอาจจะเป็นกรรมหนักหรือกรรมเบาก็ได้ เมื่อเราได้ก่อกรรมอะไรไว้ก็ย่อมที่จะต้องชดใช้ผลกรรมที่เราก่อ
หนูคิดว่าในปัจจุบันนี้กรรมย่อมที่จะเห็นผลในชาตินี้ แต่ถ้าเป็นกรรมหนักก็อาจจะมีผลต่อพ่วงไปถึงชาติหน้า และลูกหลานของตน เช่น จากประสบการณ์ที่หนูเคยพบกับคนที่รู้จักก็คือ เขาไปตีสุนัข ผลกรรมที่กลับมาก็คือ ทั้งตัวเขาเองและลูกของเขาโดนสุนัขกัด
ขอขอบคุณอาจารย์ที่อบรมสั่งสอนทั้งให้ความรู้และสอนคุณธรรมหลักการในการดำเนินชีวิตหนูจะจำคำสอนที่อาจารย์ได้สอนมาเป็นหลักในการดำเนินชีวิตต่อไปในอนาคต เพื่อให้ตนเองประสบความสำเร็จในชีวิตในทุกด้าน
ขอบคุณค่ะ

ดีใจที่ลูกศิษย์เห็นคุณค่าในคำสอน ได้ลูกศิษย์เช่นนี้สัก ๑ ในร้อย ก็นับว่าชีวิตครูไม่เสียชาติเกิดแล้ว

"สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามยถากรรม" หนังสือเรื่องนี้หลายคนคงเคยอ่าน แต่โดยส่วนตัว อ่านแล้วทำให้เปลี่ยนเป็นคนใจเย็น รู้อะไรมากกว่าแต่ก่อนเยอะค่ะ และก็เชื่อเรื่องกรรมมากๆ เพราะเป็นคนที่ ถ้าทำอะไรไม่ดีปุ๊บ จะได้รับกรรมนั้นทันตาเห็นเลยค่ะ