|
| 1 |
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
การพัฒนาอุตสาหกรรมในภาคตะวันออก
การพัฒนาอุตสาหกรรมในประเทศไทยเริ่มต้นขึ้นในสมัยกึ่งพุทธกาล ฯพณฯ จอมพล สฤษดิ์ ธนะรัชต์ ได้ออกประกาศคณะปฏิวัติฉบับที่ ๓๓ เมื่อวันที่ ๕ ธันวาคม ๒๕๐๑ เพื่อจัดตั้งสำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมการลงทุนเพื่อกิจการอุตสาหกรรมขึ้น อันเป็นจุดเริ่มต้นในการพิจารณากำหนดเขตที่ดินเพื่อการอุตสาหกรรม รวมทั้งได้ประกาศเขตส่งเสริมอุตสาหกรรม เพื่อให้อุตสาหกรทำการลงทุนจัดตั้งโรงงานอุตสาหกรรมในพื้นที่ที่กำหนดไว้ (สันติ วิลาศศักดานนท์. ๒๕๔๖:๑)
การพัฒนากิจการอุตสาหกรรมที่มีประสิทธิภาพ ในปัจจุบันรัฐบาลได้นำแนวความคิดในการจัดระบบคลัสเตอร์มาใช้ในการรวมกลุ่มอุตสาหกรรมประเภทที่เกี่ยวข้องกันเข้าไว้ในพื้นที่เดียวกัน อันจะก่อให้เกิดความประหยัดและมีประสิทธิภาพสูงสุดในการดำเนินกิจการ ซึ่งสอดคล้องกับนโยบายการพัฒนาอุตสาหกรรมที่รัฐบาลได้เสนอต่อรัฐสภาไว้ว่า จะทำการปรับโครงสร้างการผลิตในภาคอตุสาหกรรมและการส่งเสริมการลงทุนให้สอดคล้องกับเป้าหมายและยุทธศาสตร์ในการพัฒนาประเทศ โดยคำนึงถึงทรัพยากรธรรมชาติ ทักษะฝีมือ ภูมิปัญญาไทย ศักยภาพในการผลิตและการตลาด และการใช้วัตถุดิบภายในประเทศให้สมดุลกับการพึ่งพาจากต่างประเทศ รวมทั้งเสริมสร้างให้มีการพัฒนาอุตสาหกรรมพื้นฐาน และเชื่อมโยงกับอุตสาหกรรมต่อเนื่องที่จะก่อให้เกิดผลต่อเนื่องต่อการปรับโครงสร้างการผลิตภาคอุตสาหกรรม (www.thaigov.go.th)
จากนโยบายที่กำหนดประกอบกับความรุนแรงของการแข่งขันในเวทีการค้าโลก ทำให้ไทยจำเป็นต้องเสริมสร้างศักยภาพและขีดความสามารถในการแข่งขันของภาคอุตสาหกรรมต่างๆให้แข็งแกร่งยิ่งขึ้น ภายใต้ยุทธศาสตร์ในการพัฒนาด้านอุตสาหกรรมของไทย คือ ส่งเสริมการพัฒนาอุตสาหกรรมในรูปแบบคลัสเตอร์ (Cluster) ดังที่กล่าวมาข้างต้น ซึ่งจะดึงภาคธุรกิจที่อยู่ในกลุ่มอุตสาหกรรมเดียวกัน หรือมีความเกี่ยวข้องกันในห่วงโซ่การผลิต (Value Chain) รวมทั้งสถาบันที่เกี่ยวข้อง เข้ามาตั้งอยู่ในอาณาบริเวณเดียวกัน ซึ่งในคลัสเตอร์นั้นๆ จะมีลักษณะของชุมชนธุรกิจ (Business Community) ที่เป็นที่รวมของผู้ผลิตสินค้า ผู้ป้อนสินค้าหรือวัตถุดิบ (Suppliers) ผู้ให้บริการในด้านต่างๆ สถาบันวิจัยและพัฒนา ศูนย์ฝึกอบรม ตลอดจนหน่วยงานสนับสนุนที่เกี่ยวข้องต่างๆ
การพัฒนาอุตสาหกรรมในรูปแบบคลัสเตอร์นี้ ได้ดำเนินการควบคู่ไปกับการจัดตั้งพื้นที่เขตอุตสาหกรรมเฉพาะทางขึ้นเป็นรายสาขา ซึ่งได้มีการกำหนดพื้นที่นิคมอุตสาหกรรมเฉพาะทางขึ้นมาแล้วหลายอุตสาหกรรม และได้มีการจัดทำเขตอุตสาหกรรม SMEs ขึ้นควบคู่กันกับนิคมอุตสาหกรรมเฉพาะทางนี้ด้วย โดยมุ่งหวังให้เป็นการพัฒนาศักยภาพของผู้ประกอบการ โดยเฉพาะวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อม ผ่านความร่วมมือจากหลายฝ่ายที่เกี่ยวข้องอยู่ในคลัสเตอร์นั้น ซึ่งจะเป็นแนวทางที่นำไปสู่การสร้างขีดความสามารถในการแข่งขันของประเทศในอุตสาหกรรมนั้นๆในเข้มแข็งขึ้น
เมื่อพิจารณาถึงการรวมกลุ่มอุตสาหกรรม และเพื่อความสะดวกในการส่งผลผลิตออกสู่ตลาดต่างประเทศ พื้นที่ที่มีความเหมาะสมมากที่สุดก็คือภาคตะวันออก ซึ่งสามารถเดินทางไปได้ในระยะเวลาอันสั้น มีท่าเรือและระบบสาธารณูปโภคที่เหมาะสม ดังนั้น ทั้งภาครัฐและเอกชนจึงได้มีการจัดตั้งโรงงานอุตสาหกรรมในภาคตะวันออกเป็นจำนวนมาก
การพัฒนาภาคตะวันออก มีวัตถุประสงค์ในการพัฒนาอุตสาหกรรมเพื่อเป็นฐานการผลิตของประเทศ และพัฒนาเมืองเพื่อรองรับการขยายตัวของกรุงเทพมหานคร เริ่มดำเนินการพัฒนาตามแผนพัฒนาพื้นที่ชายฝั่งทะเลตะวันออกระยะที่ ๑ (พ.ศ.๒๕๒๔-๒๕๓๗) และแผนพัฒนาฯ ระยะที่ ๒ (พ.ศ. ๒๕๓๘-๒๕๔๗) จนถึงปัจจุบันใช้เวลาในพัฒนาเกือบ ๓๐ ปีแล้ว ซึ่งผลการพัฒนาเมืองและอุตสาหกรรมอย่างรวดเร็วทำให้การเปลี่ยนแปลงด้านเศรษฐกิจ สังคมและธรรมชาติสิ่งแวดล้อมมีผลกระทบต่อคนโดยเฉพาะด้านสุขภาพอนามัย ซึ่งเป็นพื้นฐานการพัฒนาและเป้าหมายการพัฒนาทุกด้านไม่ว่าสังคม เศรษฐกิจ การเมืองการปกครองและสิ่งแวดล้อม
ผลสำเร็จของการพัฒนาพื้นที่บริเวณชายฝั่งทะเลตะวันออก หรือความล้มเหลวของการพัฒนา มีความสำคัญต่อประเทศในการเป็นแม่แบบหรือบทเรียนของการพัฒนาอุตสาหกรรมของประเทศไทย เนื่องจากเป็นการพัฒนาอุตสาหกรรมครบวงจรโครงการแรกของไทย ประกอบกับทำเลที่ตั้งมีผลกระทบสูงต่อพื้นที่อื่น เพราะตั้งอยู่ในบริเวณแหล่งผลิตอาหารของประเทศ และริมทะเลอ่าวไทย มีความเสี่ยงต่อการปนเปื้อนมลพิษสู่ระบบนิเวศ ซึ่งจะกระทบถึงสุขภาพอนามัยของประชาชน รวมทั้งมีปัญหาที่เกี่ยวเนื่องกับกิจการอุตสาหกรรมเกิดขึ้นในพื้นที่ภาคตะวันออกเป็นจำนวนมาก
ปัญหาของการพัฒนาอุตสาหกรรมในภาคตะวันออกที่สำคัญและเป็นอุปสรรคต่อการพัฒนา มีดังต่อไปนี้
๑. ความชัดเจนของนโยบายของรัฐบาล แม้ว่าจะมีการส่งเสริมการลงทุนในภาคตะวันออกเป็นจำนวนมากตลอดระยะเวลาหลายปีที่ผ่านมานี้แล้วก็ตาม แต่การปรับปรุงระบบสาธารณูปโภคที่เกี่ยวข้องก็ยังไม่สมบูรณ์ นับตั้งแต่การก่อสร้างท่าอากาศยานแห่งใหม่ ณ จังหวัดสมุทรปราการ การขยายเส้นทางคมนาคม การพัฒนาระบบขนส่งทางรถไฟและทางน้ำ ฯลฯ อันเป็นผลมาจากในอดีต ประเทศไทยมีรัฐบาลซึ่งไม่สามารถบริหารประเทศได้อย่างต่อเนื่อง มีการเปลี่ยนตัวคณะรัฐมนตรีและเปลี่ยนรัฐบาลบ่อยครั้ง แต่สถานการณ์เหล่านี้เริ่มคลี่คลายลงจากการที่พรรคไทยรักไทยได้รับการเลือกตั้งเป็นรัฐบาลสมัยที่สอง ทำให้การดำเนินนโยบายมีความต่อเนื่องและมีความชัดเจนมากยิ่งขึ้น
๒. การใช้อำนาจควบคุมตามกฎหมาย เพื่อให้ผู้ประกอบการระมัดระวังในการดำเนินงานใด ๆ อันมีผลกระทบต่อสภาพแวดล้อมทางนิเวศน์วิทยาโดยเฉพาะอย่างยิ่งในการควบคุมสารพิษจากโรงงานอุตสาหกรรม และสภาพแวดล้อมทางสังคม
๓. การกำหนดมาตรการให้อำนาจแก่ผู้ว่าราชการจังหวัดแบบบูรณาการ จะต้องสอดคล้องกับการจัดทำยุทธศาสตร์ระดับกลุ่มจังหวัด เพื่อให้การดำเนินอุตสาหกรรมในภาคตะวันออกสามารถดำเนินการได้โดยไม่มีความขัดแย้งในระดับท้องถิ่น
๔. ให้ความสำคัญต่อการพัฒนาอุตสาหกรรมขนาดกลางและขนาดย่อม เพื่อสร้างความเข้มแข็งให้แก่ชุมชนอย่างยั่งยืน
นอกจากอุตสาหกรรมการผลิตทั้งขนาดใหญ่ ขนาดกลาง และขนาดย่อมแล้ว อุตสาหกรรมการท่องเที่ยว ยังเป็นอีกอุตสาหกรรมหนึ่งที่นำรายได้เข้าสู่ภาคตะวันออกเป็นจำนวนมาก ทั้งนี้ เนื่องจากในภาคนี้มีทรัพยากรการท่องเที่ยวอย่างมากมาย ครบทุกประเภท ทั้งทะเล ภูเขา การท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ และการท่องเที่ยวเชิงนิเวศน์
บรรณานุกรม
การนิคมอุตสาหกรรมแห่งประเทศไทย. ยุทธศาสตร์การพัฒนาอุตสาหกรรมไทย. กรุงเทพ:อัดสำเนา. ๒๕๔๖
สันติ วิลาศศักดานนท์. นิคมอุตสาหกรรมกับความมั่นคงทางเศรษฐกิจของประเทศ. เอกสารวิจัยส่วนบุคคล วิทยาลัยป้องกันราชอาณาจักร. ๒๕๔๖.
Microsoft Co. Encarta 2002. CD-ROM. 2002.
//www.thaigov.go.th
Create Date : 10 กรกฎาคม 2549 |
Last Update : 10 กรกฎาคม 2549 8:35:33 น. |
|
3 comments
|
Counter : 2501 Pageviews. |
|
|
|
โดย: ตะเข้ IP: 124.120.34.242 วันที่: 18 กรกฎาคม 2549 เวลา:23:29:00 น. |
|
|
|
โดย: พ.อ.อนุชาติ บุนนาค (anuchartbunnag ) วันที่: 19 กรกฎาคม 2549 เวลา:22:04:03 น. |
|
|
|
โดย: เจนนริน อิงคนันท์ IP: 14.207.186.106 วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:17:54:58 น. |
|
|
|
| |
|
|
เข้ไม่ได้อยู่ที่นั่นหรอกเจ้าค่ะ
แม่เล่าให้ฟังว่า.. คนต่างจังหวัดส่วนมากที่ย้ายเข้ามาทำงานในกรุงเทพ และพักอาศัยในย่านสมุทรปราการมากขึ้นทุกวัน ในขณะที่ ไม่มีการโอนย้ายทะเบียนบ้านเข้ามาในพื้นที่ ทำให้การจัดสรรงบประมาณซึ่ง จัดตามรายหัวประชากร ไม่เป็นไปตามจริง สมุทรปราการ จึงมีงบประมาณบำรุงรักษา น้อยกว่าที่ควรจะเป็น(ตามจริง)..
แม่บอกตะเข้ตามนี้อ่ะเจ้าค่ะ
ส่วนเข้อยู่แถวลาดกระบัง แถวนี้ มีการเปลี่ยนแปลงรวดเร็วในระยะไม่กี่ปีมานี้ ทางรถไฟขยายกว้างออกไป เริ่มมีรถติดเป็นช่วงๆ ..ก็ใจหาย มีหลายคนไม่ชอบรวมทั้งตะเข้ด้วยเจ้าค่ะ ..แต่คงเลี่ยงไม่ได้ ..