|
|
| | 1 |
| 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
| 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
| 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
| 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
| 30 | 31 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
เที่ยวอีสาน 3 คืนกับน้ำมันไบโอดีเซลผลิตใช้เอง
ปีนี้โชคดี ที่ทำงานพ่อเค้าโละคอมพิวเตอร์ออก เพื่อเอาคอมพิวเตอร์ใหม่ๆ มาใช้ พ่อเลยขอเอาไปบริจาคได้ทั้งหมด 5 เครื่อง ให้โรงเรียน 2 แห่งและสำนักงานสาธารณสุข 1 แห่ง รวมเป็น 5 เครื่อง ช่วงวันคริสมาส ที่ทำงานของพ่อหยุดยาวเป็นสัปดาห์ กว่าจะได้ทำงานอีกที ก็เข้าปีใหม่ไปแล้ว พ่อเลยให้แม่ลางานเพื่อเดินทางเอาคอมพิวเตอร์ไปบริจาคที่ชัยภูมิก่อน 2 เครื่อง
22 ธันวาคม 2007
ออกเดินทางตอนตีสี่ ขณะที่ลูกๆ ทั้ง 2 คนยังหลับอยู่ พาอุ้มขึ้นรถโดยไม่ปลุกเลย ตั้งใจเดินทางช่วงเช้ามืด เพราะกว่าเค้าจะตื่นกัน ก็น่าจะเดินทางไปถึงครึ่งทางแล้ว อากาศเย็นๆ ไม่ร้อน ไม่น่าจะงอแง ออกเดินทางไปชัยภูมิก่อน โดยใช้เส้นทางจังหวัดเพรชรบูรณ์เพราะคุณครูใหญ่โรงเรียนบ้านแจ้งตราดเคยแนะนำไว้ ว่าดีกว่า รถเงียบกว่า ถนนตรง สะดวกและเร็วกว่ามาก
ไปถึงชัยภูมิเวลาประมาณ 11 นาฬิกา แวะบ้านลุงนิคมซึ่งเป็นคุณครูใหญ่โรงเรียนบ้านแจ้งตราด แต่ไม่เจอลุงเนื่องจากเค้าต้องไปเป็นประธานในการเลือกตั้งพรุ่งนี้ เค้าต้องไปเตรียมการเลือกตั้ง เลยเจอแต่ป้าออซึ่งเป็นคุณครูเหมือนกันคอยต้อนรับอยูที่บ้าน
ป้าออเห็นลูกเราเป็นเด็กจากในกรุงไม่เคยนั่งแมงกะไซด์ ป้าเค้าเลยชวนพี่ฝ้ายนั่งไปซื้อกับข้าวกินกัน พี่ฝ้ายไม่เคยนั่งมอเตอร์ไซด์ เลยไม่ได้ระวังท่อไอเสียของรถ ป้าออเค้าก็ไม่ได้บอกพี่ฝ้ายให้ระวัง ลูกเราเลยได้แผลตั้งแต่วันแรกที่ไปถึงอีสานเลย เพราะโดนท่อไอเสียของรถนาบเข้าให้ แต่พี่ฝ้ายตื่นเต้นกับการได้เห็นอะไรแปลก เลยไม่ร้อง ไม่บ่น ไม่ได้มาบอกแม่ว่าเกิดไรขึ้น แต่บังเอิญเราเห็น เลยเรียกมาถาม เค้าจึงกระซิบบอกว่า โดนมอเตอร์ไซด์ตอนลงจากรถ เรางี้เซ็งเลย
ป้าออไปรับเด็กข้างบ้านอายุ 6 ขวบให้มาเล่นเป็นเพื่อนฝ้าย เลยได้เพื่อนใหม่ชื่อน้ำจิ้ม โหะๆๆ พ่อแม่เค้าตั้งชื่อลูกว่าน้ำจิ้ม ไม่รู้คิดได้งัย เค้ามาเล่นเป็นเพื่อนฝ้าย ป้าออก็ช่วยดูตัวเล็ก พ่อกะแม่ก็เลยได้โอกาสนอนหลับพักผ่อน เพราะขับรถนานมาก ลูกตื่นนอนนี่คนที่เหนื่อยมากๆก็คือแม่นี่แหละ ตื่นอีกที เห็นลูกหน้าตามอมแมม คลุกอยู่กับฝุ่นกำลังชงกาแฟขายเชียว เค้าเอาแก้วพลาสติกมาใส่น้ำแล้วก็ใส่ดิน คนๆให้เข้ากัน สีน้ำตาลๆ กลายเป็นกาแฟ กินมั๊ยแม่ อร่อยนะ เพราะฝ้ายชงเอง
หลังจากนั้นป้าออพานั่งรถไปโรงเรียนบ้านแจ้งตราดที่เราตั้งไปบริจาคคอมพิวเตอร์กัน ทางนั้นเค้าเตรียมต้อนรับอย่างดี จนเราอายเพราะไม่คิดว่าจะเป็นพิธีรีตรองขนาดนั้น มีคุณครูอื่นๆมาตั้งหลายคน มีการนั่งเป็นประธานพูดคุย มีอาหารกินกัน เราเลยแอบไปด้านนอกเพราะไม่อยากนั่งฟังเค้าพูดภาษาถิ่นที่เราไม่เข้าใจ
บริจาคคอมพิวเตอร์ไป 2 เครื่องให้โรงเรียนนี้ ความจริง พ่อแค่เป็นตัวแทนจากที่ทำงานเพื่อเอาคอมพิวเตอร์มาบริจาคเท่านั้น ไม่ได้ใหญ่โตอะไร
เหลือบไปเห็นระฆังใบนี้ อดไม่ได้ที่จะต้องถ่ายรูปมาดู สมัยเราเป็นเด็ก เรียนอยู่ที่โรงเรียนสังวาลย์วิท 5 ทางใต้สุดแดนสยาม อำเภอเบตง เราก็ใช้ระฆังแบบนี้แหละ เห็นแล้วอยากกลับบ้านมากๆเลย จากรูปจะเห็นได้ว่าพื้นที่เค้าแห้งแล้งมาก แต่ถ้าดูดีๆ จะเห็นว่ามีบ่อน้ำอยู่ จริงๆแล้ว จากที่เราไปสำผัสมา ทางอีสานส่วนที่เราเห็น ก็ไม่ได้แห้งแล้งมากนะ มีต้นไม้เยอะ แต่สภาพป่าแตกต่างจากทางใต้ที่เราเคยอยู่มาก เนื่องจากทางใต้ จะชื้น ต้นไม้ขึ้นดี ไปถึงก็เป็นป่าเขียวๆให้เห็นเลย แต่นี่ มีแต่ฝุ่นฟุ้งเต็มไปหมด เหมือนไม่ได้น้ำมานานมาก
รถคันใหญ่คันนี้ เป็นคันที่พาพวกเรา 4 ชีวิตเที่ยวล่องท่องไปมาปีกว่าๆแล้ว รอบนี้พามาทางถิ่นอีสานด้วยน้ำมันทำเองที่เรียกกันว่า Bio Diesel พ่อทำขึ้นใช้เองมา 2 หมื่นกว่ากิโลแล้ว ขับในกรุงเทพอย่างเดียว จนมั่นใจว่าใช้ได้จริง รอบนี้เลยใช้น้ำมันทำเองมาถึงชัยภูมิและต่อไปจนถึงขอนแก่นเลย โดยที่เราบรรทุกน้ำมันใส่ปี๊บ มัดไว้บนหลังคารถ เอาไปเติมตอนน้ำมันเริ่มหมด สรุปว่า ไปเที่ยวอีสาน 3 คืน รอบนี้มีการเติมน้ำมันไบโอดีเซล 1 ครั้งและเติมน้ำมันจากปั๊ม 1 ครั้ง ถามว่าประหยัดหรือไม่ ก็ประหยัดนะ เพียงแต่ว่าเรามีวัตถุดิบน้อยมากๆ ถ้าในอนาคต เราสามารถผลิตน้ำมันขึ้นใช้เองนี่ มั่นใจว่าดีต่อเศรษฐกิจของชาติ
ตกเย็น คุณครูใหญ่ แปลงร่างเป็นลุงนิคมใจดี พาไปเหวี่ยงแหจับปลาในบ่อเลี้ยงปลาของลุงเอง ลุงนิคมสาธิตการเหวี่ยงแห เราถามพี่ฝ้ายว่า คิดว่าลุงนิคมจะได้ปลาป่าว พี่ฝ้ายบอกไปเฉยเลยว่า ฝ้ายคิดว่าลุงนิคมไม่ได้ปลาหรอก 5555 เด็กคนนี้นี่ แต่พอเหวี่ยงไปครั้งแรก ได้มาแต่ปลาตะเพียนกับปลานิลตัวเล็ก ต้องโยนกลับบ่อ ลุงนิคมเลยตัดสินใจลากแห เพื่อจะได้ปลาดุกด้วย เลยได้ปลามาหลายชนิด เอามาย่างกิน พี่ฝ้ายเลยกินซะอิ่มท้องเลย ความสนุกทำให้เค้ากินได้เยอะนะ ดีว่าเค้าไม่ถามถึงกระบวนการ จากที่จับได้จนถึงจานข้าว ดีที่ไม่เห็นตอนมันโดนเชือดด้วย
23 ธันวาคม 2007
วันนี้เป็นวันเลือกตั้ง พ่อกับแม่เลือกไว้ล่วงหน้าเรียบร้อยแล้ว วันนี้เลยเป็นวันเที่ยวของเรา ตามกำหนดการณ์ เราจะไปเยี่ยมบ้านป้ามะลิกัน ไปถึงทักทาย เฮฮากันตามประสา พักอยู่ 2-3 ชั่วโมง ที่บ้านนี้ พี่ฝ้ายขอข้าวสารป้ามะลิ เอามาโปรยให้ไก่บ้านที่เลี้ยงไว้กิน เพราะคราวก่อนมาหนนึง ติดออกติดใจ อยากเลี้ยงอีก แต่มารอบนี้ไก่น้อยมาก แล้วคงอิ่มด้วย เลยไม่ค่อยยอมมากินข้าวสารที่พี่ฝ้ายโปรยให้ แต่ก็ยังสนุกอยู่ น้องนุ่นถูกใจ ได้เห็นไก่ใกล้ๆ หัวเราะชอบใจ ถีบขาใหญ่ คนอุ้มเหนื่อยมาก
บ่ายๆ ก่อนออกเดินทางไปขอนแก่นเพื่อไปเยี่ยมย่าตึ่ง ลุงหวาด ซึ่งอายุ 54แล้ว กำลังกรึ่มๆได้ที่ ตัดสินใจปีนต้นมะขาม ขึ้นไปเก็บบ้าง เขย่าบ้าง มะขามล่วงหล่นมาที่พื้นเยอะแยะเต็มไปหมด พ่อกับพี่ฝ้ายช่วยกันเก็บ จะเอาไปฝากป้าแตวกับย่าตึ่งกัน เก็บไปเก็บมา ได้ถุงบะเริ่ม พี่ฝ้ายที่เมื่อสัปดาห์ที่แล้ว ตอนอยู่กรุงเทพ พ่อซื้อมาให้กินครึ่งกิโล แต่พี่ฝ้ายไม่ยอมกิน บอกกินไม่อร่อย แถมเปื้อนมือด้วย มาวันนี้ มีโอกาสมาเห็นต้นมะขามจริงๆ บวกกับได้ตามเก็บตามพื้นเป็นที่สนุกสนานก็เลยชอบใจ แกะกินใหญ่เลย แถมแกะเองด้วย มาวันนี้รู้วิธีแกะเองไม่เปลื้อนมือ เลยกินเยอะ เหมือนกับตอนกินปลาย่างเมื่อวานเด๊ะ กินไม่ยั้ง แม่นึกกลัวว่าเค้าจะท้องเสีย แต่ไม่ได้ห้าม ถ้าท้องเสียจริงจะได้เป็นบทเรียนเอง ไม่ต้องคอยบอกว่ากินเยอะจะท้องเสีย แต่ก็ไม่เสียแฮะ สงสัยกระเพาะพี่ฝ้ายอึดน่าดูเลย
24/12/2007
เดินทางไปร้อยเอ็ดแบบเช้าไปเย็นกลับ ตอนแรกนึกว่าชั่วโมงเดียวก็ถึง ที่ใหนได้ ปาเข้าไปตั้ง 2 ชั่วโมงเหนื่อยมากๆ เตรียมเงินสดติดตัวไปเยอะพอสมควร ตั้งใจจะไปเลือกซื้อแม่วัวพันธ์พื้นบ้านสัก 2-3 ตัวให้พี่สาวที่อยู่ที่ร้อยเอ็ดช่วยเลี้ยง เค้าก็บอกว่ามีวัวที่จะซื้อแล้วด้วย แต่พอไปถึงปรากฏว่า เจ้าของวัวที่บอกว่าจะขายแต่แรก เกิดเปลี่ยนใจ ไม่ขาย เราเลยไม่ได้ซื้อวัวสักตัว ตกลงไปร้อยเอ็ดกินข้าวเที่ยงอย่างเดียวเท่านั้น เหนื่อยอิ๊บเอ๋ง รู้งี้ ไปกินปลาเผาที่ริมบึงที่ขอนแก่นดีกว่า แต่ไก่บ้านที่ป้าลีทำให้กินก็อร่อยเหมือนกัน มาอีสานรอบนี้โชคดี แต่ละบ้านเตรียมอาหารให้กินแตกต่างกัน อร่อยด้วย คืนแรกได้กินปลาย่าง จับมาจากบ่อเลี้ยงสดๆ ต่อมาคืนที่สองได้กินหมูย่าง ถึงจะย่างไม่ได้อย่างมืออาชีพเหมือนหมูย่างปักใต้ แต่ก็อร่อยเหลาะแหละ มาวันนี้ ได้กินไก่บ้านต้มน้ำปลา บวกน้ำพริกสดๆ อร่อยมาก นับว่าโชคดี ที่ไม่ต้องกินส้มตำทุกมื้อเหมือนรอบก่อน เบื่อส้มตำไปเลยล่ะ ตอนนั้น
เจ้าตัวเล็กของพ่อและแม่ นั่งมาด้วยในกระเช้าของเค้า มีงอแงมากๆ ก็ตอนไปร้อยเอ็ดนี่แหละเพราะออกเดินทางตอนกลางวัน อากาศร้อน แต่โดยมากก็ให้ความร่วมมือดี ไม่มีน้ำโหมากนัก ยกเว้นเวลาหิวกับง่วงนอน
นี่คือเจ้าตัวเล็กอีกตัว เป็น 1 ในผลผลิต ที่ได้จากการลงทุนซื้อแม่วัวพันธ์พื้นเมืองมาเลี้ยง โดยใช้วิธีแบ่งลูกวัวเป็นผลประโยชน์ ไม่ต้องเสียค่าจ้าง แต่เราต้องจ่ายเพิ่มกรณีที่ต้องเอาไปทับ ซื้อหญ้าแห้งมาตุน หรือต่อเติมคอกวัว ตอนนี้โปรเจคเลี้ยงวัวของพ่อเริ่มมาได้ปีนี้เข้าปีที่ 3 แล้ว จำนวนวัวทั้งหมดก็เพิ่มขึ้นหลายตัว เนื่องจากแม่วัวทยอยออกลูก เนื่องจากเป็นการลงทุนระยะแรก ยังไม่ได้เห็นผลตอบแทนเป็นเงินทองเลย ได้มาแต่ลูกวัว แต่ดูๆแล้ว ไม่น่าจะมีปัญหาอะไรใหญ่โต ผลตอบแทนก็น่าจะดี จะได้ใช้เป็นแหล่งรายได้ เอาไว้จ่ายค่าเทอมลูก นี่ก็ว่าจะหาที่ทางที่เค้าขายถูกๆ หรือให้เช่าเป็นระยะเวลานานๆ แล้วลงทุนปลูกต้นกระดาษส่งโรงงานผลิตกระดาษ AAA ดู เพราะเห็นว่าเป็นการลงทุนที่ให้ผลตอบแทนที่ใช้ได้เลยทีเดียว และไม่ต้องปล่อยไว้นานเหมือนต้นสักด้วย ต้นกระดาษหรือยูคาลิปตัสนี่ ปลูกไม่กี่ปีก็สามารถขายได้แล้ว กำไรน้อยกว่าก็จริง แต่สามารถเก็บผลประโยชน์เอามาใช้สอยได้บ่อยครั้งกว่า เมื่อเทียบกับระยะเวลาที่ต้องรอถ้าลงทุนกับต้นสัก
วันนี้เดินทางกลับบ้านอย่างปลอดภัยทั้ง 4 คน พ่อ แม่ ลูกๆ ขอบคุณสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่คุ้มครองค่ะ
 
| Create Date : 25 ธันวาคม 2550 |
| Last Update : 6 มกราคม 2551 19:46:44 น. |
|
9 comments
|
| Counter : 1910 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: ซอร์บอนน์ (ซอร์บอนน์  ) วันที่: 25 ธันวาคม 2550 เวลา:23:28:16 น. |
|
|
|
| โดย: โสดในซอย วันที่: 25 ธันวาคม 2550 เวลา:23:31:59 น. |
|
|
|
| โดย: พี่ปุ๊ก (แม่น้องเต้ ) วันที่: 26 ธันวาคม 2550 เวลา:7:48:20 น. |
|
|
|
| โดย: nam_sila วันที่: 26 ธันวาคม 2550 เวลา:22:30:03 น. |
|
|
|
| โดย: คนขับช้า วันที่: 27 ธันวาคม 2550 เวลา:0:03:09 น. |
|
|
|
| โดย: พนบ. วันที่: 1 มกราคม 2551 เวลา:12:09:55 น. |
|
|
|
| โดย: NoNoTan วันที่: 2 มกราคม 2551 เวลา:0:19:43 น. |
|
|
|
| โดย: เพชร and ตาโต (eyewitness ) วันที่: 4 มกราคม 2551 เวลา:10:06:16 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 ผู้ติดตามบล็อก : 6 คน [?]
|
ย้ายร้าน ที่ใหม่ ใหญ่กว่าเดิม
เนื่องจากร้านปัจจุบัน คับแคบเกิน จุหนังสือได้ไม่หนำใจ แม่ค้าจึงประกาศย้ายร้าน แต่ยังไม่มีร้านใหม่ค่ะ
เชิญชวนให้สมัครสมาชิกที่ http://www.angeltomorrow.com ค่ะ เราจะแจ้งที่ตั้งร้านใหม่ ใหญ่กว่าเดิมทางเมล์ค่ะ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
