เพียงชั่วพริบตา มันก็กลายเป็นอดีตไป 09 : 30 am @Angela’ room Ban Ming เพียงชั่วพริบตา มันก็กลายเป็นอดีตไป “พาตัวเองมาตั้งไกล มาเพื่อจะร้องไห้ ปล่อยน้ำตาให้ไปตามทาง เหน็บหนาวกลางพื้นทราย นั่งอยู่จนเป็นคนสุดท้ายของกองไฟ” ใครจะรู้ล่ะว่า.. เส้นทางชีวิตของคนเรา มันจะมีทางแยกได้ทุกครั้งที่กระพริบตา ฉันก็พึ่งรับรู้และเข้าใจมันก็เมื่อวานนี้แหล่ะ บางครั้งเพียงแค่เราหลับตา แล้วลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง ความฝัน ความหวัง และความจริง ที่อยู่ตรงหน้าเรา มันอาจจะหายไปแล้วก็ได้ และมันก็กลายเป็นเพียงอดีตไป ความหวังของฉัน มันหายไปต่อหน้าต่อตา เพียงแค่ฉันหลับตา และลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง แต่ฉันคงไม่โทษอะไร โทษที่ตัวฉันเองนี่แหล่ะ ฉันคงเดินทางมาไม่ดี... ระหว่างทางฉันอาจหลงลืมที่จะหยิบอะไรดีดีมาด้วย จนมันทำให้ปลายทางของถนนสายนี้ของฉัน มันไม่สวยงามเหมือนที่ฉันคิดฝันไว้ เส้นทางสายนี้ของฉันต่อจากนี้ มันคงมีเรื่องราวใหม่ๆ เข้ามาอีกมากมาย ฉันต้องรับรู้และเข้าใจมันให้ได้ ต้องทำมันให้ดีที่สุด ประสบการณ์มันสอนให้ฉันได้เรียนรู้ พ่อบอกว่า “เส้นทางทุกเส้นทางมันไม่ได้สวยงามไปซะหมด มันไม่ใช่แค่การเรียนของลูก เส้นทางของพ่อมันก็มีอุปสรรคมากมาย พ่อก็สู้มันมาจนถึงวันนี้ อย่าเอาน้ำตามาคุยกับพ่อ ทุกอย่างต้องมีทาง อย่าคิดมาก เพราะเวลาพ่อไม่สนุก พ่อก็ยังสนุกให้ลูกเห็น” ตลอดเส้นทางของฉัน 22 ปี กับ45 วัน ฉันมีเขาทั้งสองคนเดินเคียงข้างเสมอ ไม่ว่าเส้นทางนั้นมันจะลำบากแค่ไหนเราจะไปด้วยกัน พวกเขามีสื่งดีดีให้ฉันได้เก็บสะสมมาระหว่างทางเสมอ วันนี้เส้นทางที่ฉันเลือกเดินมันอาจจะยังไม่ถึงจุดหมาย แต่ฉันจะไม่แพ้ ไม่เหนื่อย และไม่ท้ออีกต่อไป เพราะฉันเลือกที่จะเดินทางต่อไป ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น สู้ๆ ค่ะ เป็นกำลังใจให้กับใครหลายๆ คนที่อาจเหนื่อยและท้อ เดินทางไปกับฉันก็ได้นะ ฉันเชื่อว่าพวกคุณก็อยากจะมีเพื่อนร่วมทางเช่นเดียวกับฉัน และตอนนี้ฉันก็กำลังจะเดินทางต่อไป... Angelnanny   Create Date : 23 กันยายน 2552 4 comments Last Update : 23 กันยายน 2552 10:03:02 น. Counter : 489 Pageviews. Share Tweet

สู้ สู้ คะน้อง ทุกคนมีเส้นทางเดินเป็นของตัวเอง แตกต่างกันไป บางคนถนนอาจเรียบเฉยไร้รสชาติ บางคนขรุขระเมามันส์กันไประหว่างทาง พี่จะเดินเพื่อนนะคะ พี่ก็กำลังเดินอยู่บนหนทางที่พี่เลือกเอง เหมือนที่เค้าบอกกันว่า คนเราทุกคนต้องเขียนหนังสือของตัวเองไงคะ   โดย: wendyandbas 23 กันยายน 2552 10:36:40 น.

ใช่แล้วคะ และในหนังสือเล่มนั้น เราก็คือตัวเอก..ที่จะดำเนินเรื่องราวในนั้นต่อไป   โดย: angelnanny 23 กันยายน 2552 10:46:02 น.

กูเข้ามาอ่านแล้วนะ หุหุ เปนไงมั่ง สุขสบายดี ตั้งแต่จบกันไปก็ไม่เคยได้เจอกันเลย 4 ปี เร็วเหมือนกันนะ นี่ก็จะจบอีกรอบละ   โดย: PONG IP: 58.9.148.14 25 กันยายน 2552 16:51:26 น.

ขอเดินไปด้วยคนนะครับ   โดย: Armmy IP: 117.47.155.162 23 ธันวาคม 2553 19:30:25 น.