ไปล่าสัตว์ครั้งแรก (เมื่อสองสามปีที่แล้ว)
วันนี้ว่างไม่มีไรทำ อารมณ์เปลี่ยว เลยมานั่งทำสมาธิระลึกชาติสักกะหน่อย พ่อตาชั้นเนี่ยเป็นนักล่าสัตว์นะยะขอบอก แบบว่าเป็น hoppy ที่รักมากๆ ท่านก็รวมตังค์กับเพื่อนๆ เช่าพื้นที่ป่าไม่รู้กี่ไร่เอาไว้ล่าสัตว์โดยเฉพาะ แล้วก็สร้างกระต๊อบเล็กๆ เอาไว้เป็นที่ประชุม ส่วนมากพ่อตาชอบออกล่าตอนเดือนพย ว่าแล้วก็เข้าเรื่อง ตอนนั้นเพิ่งไปเป็นน้องใหม่เลยต้องไปออกล่าสัตว์ สงสัยอันนี้เป็นพิธีรับน้องประจำบ้านเปล่าวะพ่อตาก็แบบว่าเธอต้องไปนะ แต่ว่าชั้นให้เธอเลือกระหว่าง ไปช่วยแม่ทำกับข้าวเลี้ยง หรือไปเป็นคนต้อน"แต่อย่างเธอเนี่ย ชั้นว่าไปช่วยแม่ดีกว่านะ" หนอย..........ดูถูกๆนะยะ เอ้ยนะคะและด้วยความหยิ่งยโสนั้นเอง บวกกับคำว่า"ทำกับข้าว" มันช่างบาดใจเหลือเกิน เกิดทำไปแล้วท้องดันเสียทั้งกลุ่ม ขี้คงรกทั้งป่าไม่เอาๆ งั้นไปเป็นคนต้อนดีกว่า "งั้นขอเป็นคนต้อน""แน่ใจนะ""แน่ใจสิ""อืม ชั้นแนะว่าเธอน่าจะไปช่วยดีกว่า แต่ในเมื่อบอกแล้วไปฟัง ก็ตามใจ"อ้าว มาว่ากูอีก สรุปคือ เป็นคนต้อนสัตว์ อืม... แล้วกูจะต้อนไงวะ มันไม่ได้อยู่ในคอกนี่ หรือกูต้องเอาตัวไปล่อมันออกมา (อ้อ สัตว์ที่ล่าส่วนมากคือหมูป่า กวาง กระต่าย ลูกกวางนี่ถ้าได้มาถือว่าสุดยอดมากๆ) หรือกูต้องแอบเนียนเหมือนทหารพราน คิดไปเรื่อยๆจนเมียบอกว่าก็แค่หาทำเสียงดังๆ ให้สัตว์ตกใจแค่นั้นเอง ไม่มีไรมาก วันนั้นมาถึงก็ออกจากบ้านไปยังตูบน้อยที่ตอนนั้นคนเริ่มมากันแล้ว มีทั้งนักล่าและคนต้อนเนื่องจากเป็นน้องใหม่ แล้วดันสวยอีก เลยได้รับความสนใจเป็นพิเศษ โฮะๆๆๆๆแต่คนพอรู้ว่าจะไปเป็นคนต้อน ก็แบบว่า ไหวเหรอ แน่ใจนะ จะอะไรนักหนาวะ ก็แค่ไปต้อน ทำเสียงดังๆใช่ป่ะ มันจะยากอะไรวะเห็นสวยๆอย่างนี้ กูชอบลุยนะโว้ย เมื่อเวลามาถึงก็แบ่งกลุ่มเป็น 3 กลุ่มมั้ง จำไม่ได้ แล้วก็ได้ฤกษ์ยาม นักล่าจะต้องออกไปประจำจุดก่อนเมียเอาเสื้อกั๊กสีส้มแปร๊ดดดดด ที่คนทำถนนใส่มาให้ "ใส่ซะ เขาจะได้รู้ว่าเป็นคน จะได้ไม่ยิง"โห......พูดให้กำลังใจดีม๊ากมาก เตะผ่าหมากซะทีดีไหม ปากนะปากเสร็จแล้วก็ได้เวลา คนต้อนก็เริ่มทะยอยหาไม้คนละอัน เอาไว้เคาะ เสียงดังๆให้สัตว์มันตกก๊ะใจ(ตอนนั้นนี้ถ้าใครผ่านมาคงคิดว่ามันจะไปตีกันเหรอ ถือไม้คนละท่อน หน้าตาเอาเรื่องมากๆ )เอาละ พอหาไม้ได้ละ ก็ต้องไปเข้าแถวหน้ากระดานเรียงหนึ่งเท่านั้น ห้ามซ้อนแถว ห้ามอยู่ใกล้กันน้อยกว่าสามเมตร ไม่งั้นจะถือว่ากินแรงเพื่อน คนหัวแถวจะมีแตรงอๆ เสียงดังโคตรๆ จะเป่าเป็นสัญญาณให้ทั้งคนล่ากับคนต้อนว่า พวกกูพร้อมให้มึงยิงแล้วแล้วเสียงแตรก็ดังขึ้น เสียบแก้วหูชิบหาย อ้อ ลืมบอกไปว่า มีหมาต้อนด้วยนะหมาพวกนี้ดูดีๆ ก็หมาบ้านธรรมดา แต่ความจริงไม่ใช่ มันมีสองหน้าในร่างเดียวมันถูกฝึกมาอย่างดี ให้รู้ว่าเวลามึงเข้าป่าเนี่ย ไม่ใช้ให้ไปวิ่งเล่นนะยะ ต้องวิ่งไปตามกลิ่นเวลาเจอหมูป่า หรืออื่นๆห้ามไปหยอกเล่นกัน ต้องเห่าดังๆด้วย หรือเวลาสัตว์มันโดนยิง ห้ามไปแทะเล่น แล้วเอาชิ้นบางส่วนมาอวดให้เจ้าของงงเล่นเหมือนหมาบ้านต้องไปคาบมาทั้งดุ้นหรือเห่าบอกว่ามันตายอยู่ตรงนี้ มาเร็วๆ ประมาณนี้ เสียงแตรดังละ เริ่มออกเดินทาง คนต้อนเดินเรียงหน้ากระดานเข้าป่าไป พร้อมทำเสียงดังเมียชั้นอยู่ห่างไปหลายเมตร แต่เหมือนกับมาวิ๊ดว้ายอยู่ข้างหู แรด..แต่ละคนนี่เสียงได้ใจมากๆ เราก็แต่ได้เคาะไม้ไปเรื่อยๆ จะให้ไปกรี๊ดกร๊าด ก็ไม่ได้เพราะไม่มีผู้ชายหล่อๆผ่านมาให้ดูขวามือก็เมีย ซ้ายมือก็พี่เมีย ข้างหน้าก็มีแต่ป่าเดินไปเคาะไป เมียตะโกนมาถามยังอยู่ดีไหม ไม่ได้ยินเสียงเลย อยากจะหันไปด่าเหลือเกิน กูเคาะจนมือด้านแล้วเนี่ย มึงยังไม่ได้ยินเหรอขอบอกว่าเวลาต้อนเนี่ยต้องพยามเดินเป็นเส้นตรง จะเลี้ยวได้เมื่อมีต้นไม้ขวางหน้าเท่านั้น ที่เหลือห้าม ต้องลุยอย่างเดียวจนกระทั่งถึงเนินๆนึง ที่นี้ต้องแบ่งคนต้อนเป็นสองกลุ่ม กลุ่มแรกอยู่ที่เดิม กลุ่มสองไปประจำอีกจุด เอาง่ายๆคือประจันหน้ากันพอเริ่มต้อนอีกรอบ แม่งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง กวางตัวเท่าช้าง วิ่งมาไหนไม่รู้ รู้แต่ว่ามันวิ่งมาทางช้านนนนนช่วยกูด้วยยยยยยยยยยยย มันวิ่งมาทางกู ช่วยด้วยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ จะหันหลังวิ่งหนี ก็เสียเชิง จึงต้องยืนประจันหน้าอยู่นั้นความจริงก้าวขาไม่ออก พี่เมียยืนอยู่ข้างๆ ก็ส่งสัญญานแบบว่า หลบสิวะ จะยืนทำเหี้ยไร หลบๆไม่อยากให้น้องกูเป็นแม่หม้ายแล้วกวางตัวนั้นก็วิ่งตีโค้งออกซ้าย ชั้นก็ได้แต่ยืนอึ้งไป พี่เมียวิ่งมาถามว่าโอเคเปล่า"ไม่เป็นไร สบายมาก" พร้อมยืดอกแบนๆ ว่าแล้วก็ลุยกันอีกรอบ ด้วยความเซ็ง ก้มหน้าก้มตาต้อนๆ พอเงยหน้ามาอีกที เหี้ยเอ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย...... ป่าหนาม ....โอ้ว จะทำไงดี หนามทั้งน้าน หันซ้าย หันขวา อ้าวมันเข้ากันไปแล้ว รอกูด้วยยยยยยและแล้ว ชั้นก็อยู่ในป่าหนาม สูงท่วมหัวโอ้วๆ อูย โอ้ย อู้ย อ๊าย ซี๊ด ไม่ใช่เสียงในหนังโป๊ แต่เป็นหนังกูที่โดนหนาม ขนาดใส่ถุงมือ เสื้อโค้ต หมวก มันยังเกี่ยวได้เกี่ยวดีหนามเยอะมากๆ แถมสปีดการเดินก็ช้าลงอีก เห็นคนอื่นเขาออกจากป่าหนาม ขึ้นเนินกันไปแล้วม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยย อย่าทิ้งกู .........พอดีเห็นไปใครไม่รู้ รู้แต่ว่าติดอยู่เหมือนกัน โชคดี นึกว่าหลงอยู่คนเดียวและแล้วก็มีเสียงสวรรค์ตะโกนถาม "มาครบกันหรือยัง" "ยัง รอหน่อยมีคนติดอยู่" เสียงพี่ผู้ชายคนนั้นตอบ"ตัวเล็กติดอยู่ เดี๋ยวพาออกไป" ฮ่ะแน่...........ทำเนียนสุดท้ายแหกหนามออกมาได้ หัวยุ่งกระเซิง พร้อมกับเสียงหัวเราะชอบใจจากคนหมู่มาก และโดนล้อตั้งแต่บัดนั้นแต่ด้วยความคับข้องใจว่าทำไมเดินกันเร็วชิบ จึงไปสะกิดเมีย"ทำไมเดินกันเร็วอ่ะ หนามไม่ข่วนเหรอ""ไม่โดนนี่ เดินอ้อมป่าหนามไป" ม่ายยยยยยยยยยยยยยย ทำไมไม่บอกกรูตั้งแต่แรกฟะ ตกลงคนอื่น เข้าป่าหนามปุ๊บ มีแอบเลี้ยวออกด้านข้าง ปล่อยให้ชั้น (และพี่ผู้ชายที่ทำเนียน) ลุยเดินหน้าตรงอยู่คนเดียว แค้นมากกกกกกกกกกกกกกก ภาคเช้าจบไปแล้ว ทุกคนกลับมาที่กระท่อมน้อย พ่อเมียพอได้ยินว่าชั้นติดป่าหนาม พร้อมหันมาพูดว่า"บอกแล้วนะว่าให้ไปช่วยแม่ทำกับข้าว""แหะๆ""บ่ายนี้ไม่ต้องลงป่าแล้วนะ ไปช่วยแม่เตรียมมื้อเย็นที่ฮอลล์ละกัน " พร้อมเดินจากไปอย่างผู้ชนะ แค้นวุ้ยปล. เมีย= คุณสามี ที่ไม่เรียกสามีเพราะมันไม่ชิน
โ้อ้ว เพื่อนกู