...ประวัติศาสตร์ซ้ำรอยก็ซ้ำซาก
สิ่งจำจากพรากพลัดก็พรากซ้ำ
เมื่อสมองมีไว้ให้จดจำ
นึกแต่เรื่องช้ำช้ำย้ำระทม

ทำไมคนคนหนึ่งจึงซ้ำเล่า
เรื่องหนเก่าก็เกิดใหม่ไม่รู้สม
มีความสุขอยู่ได้แค่สายลม
ความระทมอยู่ได้ในใจนาน

พอเผลอตัวมัวเมากับความสุข
ฉับพลันทุกข์ลุกใส่ไฟเผาผลาญ
ความโง่เขลาของตนกมลสันดาน
อวสานความหวังตั้งตาเย้ย

แผ่นดินไหวภูเขาไฟให้เกิดเถอะ
น้ำจะเยอะเขื่อนจะพังยังเฉยเฉย
โลกจะแตกแยกเป็นเสี่ยงกระไรเลย
ขาดทรามเชยชีวิตไร้ชีวิต!

2 พ.ค. 55

Create Date : 02 พฤษภาคม 2555
Last Update : 2 พฤษภาคม 2555 23:34:31 น.		2 comments
Counter : 1142 Pageviews.
Share Tweet