สัมผัสแรกในต่างแดน-มาบูไฮ ซีเกมส์

รวบรัดตัดความ..............ย่นย่อเวลา 3 ปีที่ล่องลอยและปวดร้าว........กับอีกสี่ปีในรั้วมหาวิทยาลัย

ผมก้าวเข้าเป็นนักข่าวมือใหม่ ในหนังสือพิมพ์หัวเก่า แต่กลับมาเกิดใหม่ ในค่ายประชาชื่น อาศัยบุญเก่าจากการฝึกงานในค่ายนี้ ถูกเรียกตัวเข้าทำงานก่อนเรียนจบครึ่งเทอม

ในตำแหน่งผู้สื่อข่าวกีฬา ทั้งในและต่างประเทศ.........

วันหนึ่ง.......ในที่ประชุมโต๊ะข่าวเพื่อเตรียมรับงานใหญ่ มหกรรมกีฬาซีเกมส์ ครั้งที่ 16........ที่กรุงมะนิลา

"เราจะส่งทีมส่วนหน้าไปก่อนหนึ่งสัปดาห์ นักข่าวคนนึง ช่างภาพอีกคน โอลิมปิกบอกพี่มาว่าคุณสันติภาพ(เตชะวณิชย์) จะไปล่วงหน้าประมาณนั้น ได้เที่ยวบินมาแล้ว นักข่าวที่จะไปล่วงหน้าต้องคล่องตัว ภาษาอังกฤษใช้ได้"..............หัวหน้าโต๊ะข่าวเปิดประเด็น.......ว่าแล้วก็หันมาบอกสั้น ๆ

"เอ็งรีบไปทำพาสปอร์ต จัดการเรื่องตั๋วเครื่องบินประสานกับโอลิมปิกให้เรียบร้อย วุฒิ(ช่างภาพ)ด้วย".............ปิดประชุม

มาถึงทุกวันนี้..............บรรยากาศการประชุม ความรู้สึกหลากหลายที่เกิดขึ้นในเวลานั้น ยังคงตราตรึงใจ......

ไม่ใช่แค่ฝันเป็นจริงกับการออกงานสนามในต่างประเทศครั้งแรก...........แต่การได้รับความไว้วางใจ ให้เป็นทัพหน้า ที่จะต้องบุกเบิกรายละเอียดหลายต่อหลายอย่าง เตรียมการประสานทุกอย่างเพื่อให้ทัพใหญ่ทำงานได้ทันทีเมื่อเดินทางไปถึง ตลอดจนการประกบกับนักข่าวรุ่นเก๋าที่บุกมะนิลาในฐานะทัพหน้าเหมือน ๆ กัน.........

ช่างเป็นภาระอันยิ่งใหญ่เหลือประมาณสำหรับมือใหม่ ที่เพิ่งผ่านโปรเบชันไม่ถึงปี...............

วันเวลาผ่านพ้นอย่างรวดเร็ว..........ถึงวันเดินทาง สนามบินดอนเมืองคลาคล่ำไปด้วยผู้คน เครื่องบินใกล้ออกเดินทางมากขึ้นเท่าไหร่........นักข่าวหน้าใหม่ยิ่งตัวลีบมากเท่านั้น นักข่าวอาวุโสใหญ่น้อยทะยอยเช็กอินเป็นระยะ

"พี่ตุ่ม" เทพพิทักษ์ จันทร์สุเทพ ในนามช่อง 9 "พันดาว บูรพา" ไทยรัฐ "เล็ก อารักษ์" จากเดลินิวส์ "เล็ก มติชน" ..........แถมยังมีกลุ่มยังเติร์กจากโลกกีฬาอีกกลุ่มใหญ่.........

มหกรรมเขย่าขวัญน้องใหม่มาถึงจุดพีคเอาที่ท้องฟ้าเหนือกรุงมะนิลา............กัปตันประกาศเตือนก่อนเครื่องลงว่าพายุไต้ฝุ่นเพิ่งผ่านมะนิลาไป...........สภาพอากาศไม่ค่อยดีนัก..............กรุณารัดเข็มขัด นั่งอยู่กับที่นั่ง.........

เสียงจากตัวเครื่องบินดังสนั่นในความรู้สึกขณะลดระดับลงเข้ากลุ่มเมฆดำทะมึน...........สารภาพว่าไม่สามารถแยกแยะออกระหว่างตัวสั่นเพราะความกลัวหรือเป็นเพราะตัวเครื่องบินสั่นระหว่างฝ่ากลุ่มเมฆกันแน่...........และเชื่อว่าหูไม่ฝาดว่าได้ยินเสียงถอนหายใจจากหลายที่นั่งทั้งด้านหน้าและด้านหลัง เมื่อเครื่องร่อนลงอย่างปลอดภัย

มหกรรมต้อนรับน้องใหม่ยังไม่จบ...........เข้าเช็กอินโรงแรมมะนิลา มิดทาวน์..............ไฟดับทั้งย่านจากพิษพายุ............ต้องแบกสัมภาระขึ้นบันไดกว่า 10 ชั้นไปยังห้องพัก..........ข่าวชิ้นแรกที่ตั้งใจเขียน(พิมพ์)อย่างดี สุดท้ายต้องส่งทางโทรศัพท์ เพราะแฟกซ์ใช้การไม่ได้.......

ส่งท้ายด้วยการชาร์จค่าโทรศพท์ในอัตราสามนาทีแรก..........400 เปโซ คิดกลม ๆเป็นเงินไทยตอนนั้นก็สี่ร้อยบาทถ้วนถ้วน...........โดนไปเกือบหกร้อยเปโซ

มะนิลา "มาบูไฮ" นักข่าวป้ายแดงประทับใจจนถึงทุกวันนี้......จริง ๆ

Create Date : 17 เมษายน 2549		3 comments
Last Update : 17 เมษายน 2549 11:34:12 น.
Counter : 410 Pageviews.
Share Tweet