บันทึก..รัก....
...นี่คือข้อความส่วนหนึ่ง..ที่บ่งบอกถึงความรัก..ความห่วงใยที่เรามีให้กัน..ตลอดระยะเวลาที่เรามีกันและกัน..เราไม่เคยลบข้อความเหล่านี้จากโทรศัพท์เลย ...ในทุกเครื่องที่ใช้ และนี่คือข้อความในโทรศัพท์ที่ใช้ในปัจจุบัน... - รัก......มากนะ - ไว้ใจเสมอ รักแคร์เสมอ แต่พี่นิสัยไม่ดี ขออภัยด้วย รักมาก - ปลื้มมาก รักที่สุด - รักเธอมากนะ เป็นห่วงมากด้วย ขอให้มีสุขภาพดี - ปลื้มมาก รักมากที่สุด - รัก.....มากนะ - พี่ทำอะไรผิด ขออภัยด้วย รัก.....มากเสมอ - รักนะ - รัก.....มากครับ - อยู่บ้านครับ รักเธอมากนะ - มาทำงานจ๊ะ รักนะ - กินข้าวนะ พี่เป็นห่วง รักนะ - กินยาหรือยัง หายไวไว เป็นห่วงนะ รัก - พี่กลับเกาะสมุยเช้านี้ หาตั๋วกลับวันนี้ - ขอให้มีความสุขมาก ๆ นะ รักมาก พี่....... เรามีกันและกันมาตลอด 10 ปีที่ผ่านมา ฉันรู้ว่าเขามาค่ากับฉันมากขนาดไหน และฉันรักเขามากขนาดไหน...ก็ตอนที่ฉันหลับไป และไม่รับรู้ใด ๆ ทั้งสิ้น ซึ่งหมอก็บอกไม่ได้ว่าฉันจะตื่นขึ้นมาอีกมั้ย หรือจะหลับตลอดไปแบบนี้...แต่ฉันก็โชคดีที่มีโอกาสตื่นขึ้นมาอีกครั้ง โดยมีเขาอยู่ข้าง ๆ เป็นกำลังใจให้..คอยเป้นห่วงเป็นใย และคอยดูแล...ฉันรู้ในวินาทีนั้นเลยว่า...เวลาที่ฉันมีเขา เรามีกันและกันนั้นมีค่ามากมายแค่ไหน...ถ้าฉันโชคร้ายเราคงจะไม่รู้ถึงค่าความรักที่เขามีให้ฉันขนาดนี้... บางครั้งเราอาจไม่เข้าใจกันบ้าง ทะเลาะกันบ้าง...แต่เมื่อต่างฝ่ายยอมรับว่าผิดและกล่าวคำว่าขอโทษ...ความรักที่เรามีให้กันมันมากกว่าความโกรธ หรืออย่างอื่นใดทั้งสิ้น....เมื่อรักแล้วเราพร้อมที่จะอภัยให้กันและกัน...เสมอ...เพื่อเราจะมีกันไปตลอดตราบเท่าที่เรายังมีลมหายใจ....แต่สุดท้ายฉันก็ยังขอเห็นแก่ตัวนะว่าฉันขอตายก่อนเขา เพราะฉันคงทนรับกับความเสียใจไม่ได้...ถ้าไม่มีเขา...... ...รัก.....
18 มกราคม 2555 11:50:40 น. 18 มกราคม 2555 16:32:53 น. 
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
ขอให้ความรักสวยงามอย่างนี้ตลอดไปนะคะ