ต้องไม่เป็นไร
....เดือนนี้ ช่างเป็นเดือนที่...วุ่นวาย นานเท่าไหร่แล้ว ที่ไม่ยอมปล่อยให้เรื่องมันจบไป ...ตอนนี้ ยิ้มได้ หัวเราะ และมีความสุขดี มีเพื่อนๆ มีคนที่ห่วงใย ใส่จัยบ้าง มีความสุขที่จะไปเที่ยวไกลๆ สนุกที่ได้ผจนภัย แบบเดี่ยวๆ ที่ไม่โลดโผนอะไรมากนักบ้าง นอนหลับ และมีเวลาที่อบอุ่นใจ อย่างคาดไม่ถึง แต่เมื่อไหร่ที่ว่าง... ก็ยังแอบหวั่นไหว มันคงเป็นความผูกพัน ที่ไม่ใช่จะตัดกันง่ายๆ พอว่างก็ร้อนรนในใจ...คิดถึง พอคิดถึงก็ทำให้นึกถึงตอนที่จะเป็นจะตายได้ เออ... ความรู้สึกว่า 'เจ็บ' มันก็ยังเท่าเดิมเนอะ แต่อย่างน้อย ...ปีนี้ก็พูดได้เต็มปากว่า ...'ตัดใจแล้ว' ใช่ ...คนเราต้องเดินไปข้างหน้า ไม่ใช่จมอยู่กับวันเก่าๆที่เรียกคืนมาไม่ได้ ที่เหลือก็แค่ ผ่านมันไปให้ได้ เท่านั้นทำตัวยุ่งๆเข้าไว้ ไปหาเพื่อน ไปหาที่เที่ยว ทำงานไปให้มันวุ่นวาย หาอะไรที่จะไม่ต้อง ว่าง ...และบอกตัวเองว่า 'อย่าร้องไห้ออกมานะโว้ย' เวลานอน ก็ปิดตาหลับลงไป แบบตัดใจว่าไม่ต้องไปคิดถึง แล้วถ้าซวย เกิดว่างขึ้นมา ก็ ต่อสู้... กับตัวเอง ถ้าเผลอไปคิดถึง ก็มองตัวเองให้ชัดๆว่า ...จริงๆแล้ว คนที่เรารักมากที่สุด คือตัวเราเอง ไม่ใช่ใคร ถ้าเลี่ยงได้ก็ไม่อยากรู้สึกเจ็บแล้ว...เพราะเรารักตัวเอง แต่ในเมื่อเลี่ยงไม่ได้ ...ไม่เป็นไร เจ็บมาจนรู้แล้วว่า ...แค่นี้ ...เล็กน้อย ...เราจะไม่เป็นไร
Free TextEditor
Create Date : 04 เมษายน 2552 | | |
Last Update : 4 เมษายน 2552 11:58:45 น. |
Counter : 273 Pageviews. |
| |
|
|
|