Bloggang.com : yachair - หนึ่งวันกับย่านบางลำภู-ถนนพระอาทิตย์

หนึ่งวันกับย่านบางลำภู-ถนนพระอาทิตย์

Smiley

เช้าวันธรรมดา เป็นเวลาเหมาะแก่การเดินชิวเที่ยวในกทม.มากๆ เรากับพี่ที่สนิทกันมักจะชวนกันเดินเที่ยววันธรรมดาเสมอเพราะเราพบว่ามันสถานที่ท่องเที่ยวต่างๆ มันน่าเดินมากกว่าวันเสาร์อาทิตย์มากกก เป้าหมายหลักของเราในวันนี้คือร้านชาแห่งหนึ่งในย่านบางลำภูนี้ เป็นร้านแบบที่เราตามหาสำหรับคนที่รักชา ไม่กินกาแฟแบบเราทั้งสองคน

จุดนัดพบวันนี้คืออนุสาวรีย์มีร้านที่เดินผ่านบ่อยๆ อยู่ร้านใต้สถานีรถไฟฟ้าพอดีชื่อร้าน Rest Note Cafe ที่ร้านนี้นอกจากชากาแฟแล้วก็ยังมีอาหารขายด้วย แต่วันที่ไป 9.30 คงจะเช้าไปเลยได้แต่ชิมชาชื่อแปลกแก้วหนึ่งชื่อชามะเน็ด รสชาติเปรี้ยวๆ ไม่หวานมากกกก ถ้าเหนือยหรืออากาศร้อนคงจะเหมาะ แต่นี้เช้าไป ด้วยเหตุนี้เราเลยกินไปได้ไม่ถึงครึ่งแก้วก็ไม่ไหวล่ะ

พอถึงเวลาพี่มาเจอที่ร้านแล้วก็รีบนั่งแท็กซี่บอกพี่คนขับส่งที่ถนนพระอาทิตย์เลยจ้า มาถึงถนนพระอาทิตย์แท็กซี่จอดส่งเราที่หน้าสนพ.ผู้จัดการพอดี ตอนแรกกะว่าจะเดินเล่นได้รูปกันก่อนแต่กลิ่นอะไรบางอย่างลอยมาเตะจมูก ส่งตรงไปถึงท้องร้องโครกๆ ทันที แล้วเราก็มาเจอร้านก๋วยเตี๋ยวเนื้อต้นเหตุกลิ่นหอมๆ

มองเข้าไปในร้านคนกินนี้เกาหลีซะ 70 เปอร์เซ็นต์ไม่แปลกที่ป้ายร้านจะมีภาษาเกาหลีเขียนไว้ซะด้วย ชื่อร้านนี้ภาษาเกาหลีเขียนว่า นา อี โซ อิ ภาษไทยก็ ก๋วยเตี๋ยวเนื้อนายโส่ย

ลูกชิ้นเนื้ออร่อยมากกกกกกกกก ใครมาแนะนำให้มาลองเลยนะคะ ราคาชามนี้ 80 บาทแพงนิดแต่ก็เยอะมาก คุ้มสมราคาจ้า

อิ่มของคาวแล้ว มาต่อของหวาน เดินมาจากร้านก๋วยเตี๋ยวแค่สองคูหาเท่านั้นก็เจอร้านไอติมอร่อยราคาไม่แพง กินแล้วลืมร้านในห้างไปเลยจ้าา ร้านชื่อ Bucket&Beyond หน้าร้านจะมืดๆ ต้องสังเกตดีๆ ไม่งั้นอาจเลย

ไอติมมีหลายรสมาก พี่เจ้าของร้านใจดีให้เราชิมทุกรส ในที่สุดก็เลือกมาได้ อร่อยทุกก้อนนน

จบทั้งหวานทั้งคาวแล้ว ได้เวลาเดินถ่ายรูปกันซะที บนถนนพระอาทิตย์นี้สั้นๆ เดินง่ายค่ะ เราไปกันก็ไม่ได้วางแผนอะไร พี่ที่ร้านไอติมบอกเราว่าให้ลองไปเดินตรอกๆ หนึ่งที่เลยจากร้านพี่เขาไป สังเกตง่ายๆ ตรอกนี้ฝรั่งเดินเข้าออกเยอะ เดินไปไม่ไกลก็เจอจริงๆ ด้วย

ตรอกที่เห็นยาวไม่ถึง 100 เมตรแต่ว่าก็ทำให้เราหยุดถ่ายรูปอยู่ได้นานหลายจุด มีตึกเก่าส่วนใหญ่จะเป็นร้านนวด ร้านอาหารฝรั่ง เหมือนเป็นข้าวสารเล็กๆ

ถ้าทะลุซอยนี้ไปเราจะเจอกำแพงวัดชนะสงคราม มีทางเข้าเล็กๆ น่าจะเป็นประตูด้านหลังวัด เราไม่เคยมีข้อมูลของวัดนี้มาก่อน แต่ว่าไหนๆ มาแล้วลุยเข้าไปเลยจ้า

ไหว้พระเอาฤกษ์เอาชัยกันซะหน่อย ขอพรให้วันนี้อากาศดี ไม่ร้อน ถ่ายรูปสวยๆ สาธุๆ

ออกจากวัดเราเดินย้อนมาทางเดิม ได้เห็นตึกเก่าๆ อาคารตกแต่งแปลกตาเยอะเลย

เจอร้านกาแฟดังด้วยจ้าาา แต่ไม่ได้แวะ ไว้คราวหน้า

มาถึงแล้วจ้า สวนสันติชัยปราการ ลมพัดเย็นสบายมากๆ เลย

ออกจากสวนสันติชัยปราการ ตรงประตูใกล้ๆ กับตัวป้อมจะเห็นทางเข้าพิพิธภัณฑ์แห่งหนึ่งซึ่งมันน่าสนใจมาก ไม่รอช้าลุยเลยจ้าาา พิพิธภัณฑ์แห่งนี้ชื่อว่าพิพิธบางลำพูค่ะ

ตัวพิพิธภัณฑ์ร่มรื่น อยู่ริมน้ำ ไม่เก็บค่าเข้าชมค่ะ การเข้าชมจะมีเป็นรอบๆ มีคนนำชมและบรรยายให้ฟังตลอด

มีของทีระลึกขายในส่วนของห้องโถงค่ะ มีเหรียญที่น่าสนใจหลายเหรียญ

ระหว่างรอถึงรอบการเข้าชมตรงชั้นล่างของพิพิธภัณฑ์มีห้องจัดแสดงหมุนเวียนแสดงอยู่ด้วย ตอนที่เราไปจะเป็นเรื่องวันแม่ค่ะ

พอถึงเวลาจะมีประกาศเรียก แล้วก็มีน้องมาพานำชมทีละห้อง ห้องแรกๆ จะเป็นเรื่องเกี่ยวกับความเป็นมาของกรมธนารักษ์ค่ะ

มีกิจกรรมให้เราลองใช้เหรียญด้วยนะ ไม่ได้จะมีแต่ให้เราฟังบรรยายอย่างเดียว

มีห้องที่จัดแสดงอุปกรณ์ต่างๆ ที่ใช้ในการทำเหรียญตั้งแต่สมัยโบราณให้ชมด้วยค่ะ

หมดจากส่วนแสดงเกี่ยวกับกรมธนารักษ์เราจะเดินมาโผล่อีกตึกใกล้ๆ กัน เป็นแสดงเกี่ยวกับวิถีชีวิตของผู้คนในย่านบางลำภู

มีโรงหนังจำลอง ขนาดเล็กฉายหนังให้ดูด้วย

มีร้านเก่าแก่ในย่านบางลำภูรวบรวมอยู่ในนี้ทั้งหมด ซึ่งบางร้านก็ไม่มีอยู่แล้วตอนนี้

และที่ขาดไม่ได้เลยก็คือต้นลำพูจ้าา

ออกจากพิพิธบางลำภู ข้ามถนนมาเราก็จะเจอร้านชาเป้าหมายหมายหลักของเราแล้วค่ะ วันที่ไปเขามีการเปลี่ยนป้ายร้านย่านนั้นกันหมดเกือบหาไม่เจอดีนะเราจำหน้าร้านได้ ร้านชานี้ชื่อ โรงน้ำชามิตรามิตรนะคะ

เป็นร้านชาที่ไม่เหมือนที่ไหน พี่เจ้าของร้านใจดีมาก คุยสนุก ได้ความรู้เกี่ยวกับชาเยอะแยะเลย ใครที่ไม่ค่อยรู้เรื่องชากินชาไม่ค่อยเป็นพี่เขาก็จะแนะนำให้ได้ค่ะ ว่าควรจะดื่มอันไหนดี

ราคาชาที่เห็นเป็นต่อ 1 กานะคะ หมดแล้วก็เติมน้ำร้อนได้อีก แถมยังแถมขนมไทยอร่อยๆ มาให้กินกับชาด้วยค่ะ

ชาที่ลองชื่อชาอู่หลงไต้หวัน "มิลค์อู่หลง" รสชาติหอมแล้วก็หวานติดปลายลิ้นทั้งที่ไม่ได้ใส่น้ำตาล สำหรับคนที่เคยกินพวกชาขวดในร้านสะดวกซื้อ ถ้าลองไปร้านนี้แล้วจะเคลิ้มแน่นอนรับรองเลยจ้า