รักคนอ่านจังเลย^^
Group Blog
 
All blogs
 
เปลี่ยน

วันนี้ชั้นมาเก็บบล็อกเก่าๆเข้ากรุ

ก่อนเก็บก็อ่านนิดนึงแหละ บางตอนก็ขำๆกับตัวเองบางตอนก็แอบอนาถ

ตอนแรกคิดว่าจะลบไปเลยจะได้ไม่รก บล็อกที่เก็บเข้ากรุไม่มีใครเห็นอยู่แล้วตัวชั้นเองก็ไม่ค่อยได้กลับไปอ่าน แต่พออ่านดูแล้วก็แอบเสียดาย เลยเก็บไว้ก่อนละกันจะบ้าจะบอยังไงมันก็คือชีวิตจริง
เป็นเรื่องจริงที่เจอ และความคิดที่กลั่นออกมาเป็นตัวอักษรทั้งหมดนั้นมันก็เป็นความคิดและมุมมองจริงๆของตัวชั้นเอง

ความจริงชั้นมีเรื่องเล่าเยอะมากนะ พิมพ์ไว้เยอะแต่ไม่ได้โพสต์

ไม่ใช่อะไร พอจะโพสต์ก็ผัดวันประกันพรุ่งกับตัวเองรอก่อนๆ อยากแต่งบล็อก เดี๋ยวรอไปถ่ายรูปนั่นนี่นู่น แล้วค่อยโพสต์

สุดท้ายก็ขี้เกียจไม่ได้แต่งอะไรและไม่ได้โพสต์อะไร
ช่วงที่หายไปชีวิตก็มีทั้งสุขและเศร้านะหลังๆมาสุขจะเยอะกว่าเศร้า
แต่ที่สุขนี่ไม่ใช่ว่าชีวิตดีขึ้นหรืออะไรนะ ยังบัดซบเหมือนเดิมแหละจะบอกว่าบัดซบกว่าเดิมก็ยังได้
เพราะเป็นผู้ใหญ่แล้วไม่ใช่วัยรุ่นวัยใฝ่วัยฝัน เวลาเจออะไรมันเป็นความจริงล้วนๆ
และความจริงในปัจจุบันก็จะโยงไปสู่ความจริงในอนาคตไม่มีความฝันความหวังอะไรให้ใจอันอ่อนล้าหนีไปแอบ

ไม่รู้เพราะอย่างนี้หรือเปล่านะ อยู่ดีๆชั้นถึงมีสติในการใช้ชีวิตการแสดงออกและการตัดสินใจมากขึ้น
ปล่อยวางมากขึ้น ควบคุมอารมณ์ได้มากขึ้น คือมันเปลี่ยนจนชั้นก็ยังงงตัวเอง
แต่เปลี่ยนเฉพาะความรู้สึกข้างในนะแกหน้าชั้นยังเครียดและดุเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลง
อันนี้มันเป็นมาตั้งแต่เกิด ถ้าอยากเปลี่ยนต้องศัลยกรรมอย่างเดียว
กลับมาเรื่องการเปลี่ยนแปลงตัวเอง ชั้นคิดว่าสิ่งที่เป็นในตอนนี้น่าจะเป็นผลมาจากการพยายามอย่างยาวนานของชั้นที่จะเปลี่ยนทัศนคติเปลี่ยนความคิดจากด้านลบให้มาเป็นด้านบวกมากขึ้น ปล่อยวางให้ได้มากขึ้น
ตอนนี้ยังไม่ถึงกับปล่อยวางได้อย่างแม่ชีหรือคิดบวกได้หรือเปลี่ยนแปลงตัวเองเป็นคนละคนอย่างที่หลายๆคนทำได้และมาเขียนเป็นหนังสือให้เราซื้ออ่านหรอกนะ
แต่ถึงจะยังไม่ถึงขั้นนั้น แต่อย่างน้อยก็มีสัญญาณที่ดีว่าคนอย่างชั้นก็อาจจะเปลี่ยนแปลงตัวเองได้ถ้าตั้งใจจริง  และที่ผ่านมาชั้นก็ได้ไปอ่านเคล็ดลับนั่นนี่นู่นจากผู้มีประสบการณ์หลายๆคน มีอยู่เคล็ดลับนึงที่ชั้นเริ่มใช้และเริ่มเห็นผลก็คือ

ถ้าเราคิดอยากจะได้หรืออยากจะเป็นอะไร อย่าอุบเงียบไว้คนเดียวให้บอกหรือประกาศเป้าหมายของเราให้คนอื่นรู้

เพราะเวลาเราจะทำอะไรเราต้องตั้งเป้าให้ชัดเจนก่อนใช่ไหมการบอกคนอื่นจะช่วยตอกย้ำตัวเราว่าเป้าหมายของเราคืออะไรและหลังจากบอกคนอื่นไปแล้ว ไม่ว่าสิ่งที่ได้รับกลับมาจะเป็นกำลังใจหรือความกดดันว่าจะต้องทำให้ได้ อย่างน้อยมันก็จะส่งผลดีในแง่ที่ว่าเป็นการช่วยกระตุ้นให้เรามุ่งมั่นที่จะทำให้สำเร็จตามเป้าหมายที่วางไว้
เพราะฉะนั้นตัวตนเก่าๆของชั้นๆจะไม่ทิ้ง ไม่ลบไม่ลืม แต่จะเก็บไว้ในส่วนลึกๆ ของจิตใจและส่วนลึกๆของบล็อกนี้  เพื่อรอวันที่ชั้นจะเปลี่ยนแปลงตัวเองได้ และหันกลับไปมองเรื่องเก่าๆของตัวเองด้วยมุมมองใหม่ๆ


และชั้นจะไม่รอให้ถึงปีใหม่ด้วยชั้นจะเริ่มตั้งแต่ตอนนี้แหละ คิดตอนนี้ทำตอนนี้เลย


นี่แหละ ตัวชั้นล่ะ



Create Date : 09 ธันวาคม 2558
Last Update : 9 ธันวาคม 2558 0:16:02 น. 2 comments
Counter : 873 Pageviews.

 
ปล่อยไว้อย่างนั้นแหละค่ะบล็อกเก่าๆ เป็นเหมือนพื้นที่ส่วนตัวของเราอยู่แล้ว เป็นวิทยาทานกับคนที่เข้ามาอ่านด้วย บางประสบการณ์อาจคล้ายกันก็ได้ ..

ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมที่บล็อกนะคะ กดเข้ามาดูเห็นปีนี้ยังไม่ได้อัพบล็อกใหม่เลยนะค้าาา.. อิอิ


โดย: ป้าโซ วันที่: 20 มีนาคม 2559 เวลา:8:25:12 น.  

 
สวัสดีค่ะ.. แวะเข้ามาอีกแล้ว หน้าบล็อกยังคงเดิมนะคะ

ขอบคุณอย่างยิ่งค่ะที่ติดตามกันมาตั้งแต่เด็กที่บ้านยังเล็กๆ จนโตเป็นหนุ่มกันแล้ว คนโตทำงานแล้วค่ะเหลือคนเล็กที่เรียนมหาวิทยาลัยปี 2.. เวลาผ่านไปเร็วจริงๆค่ะ ไฟในการเขียนบล็อกของคนเป็นแม่ก็แผ่วลงๆ 555 ปีที่แล้วน่าเกลียดที่สุดมีอยู่ 2 บล็อกเองค่ะ แต่ไฟไปแรงเอาที่เฟซบุ๊คแทนนะคะ นั่นอัพได้อัพดี เพราะการตอบรับเร็วกว่ามากน่ะค่ะ แต่ก็ยังรักการเขียนอยู่ ปีนี้เลยว่าจะกลับมาเขียนที่นี่อีกครั้ง แม้บางเรื่องจะซ้ำซ้อนกับที่เคยอัพเฟซบุ๊คไปก็ตาม แต่จะเป็นการเขียนสด ไม่ก็อปแปะค่ะ


โดย: ป้าโซ วันที่: 10 กุมภาพันธ์ 2561 เวลา:15:54:11 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

XODA
Location :


[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]





Friends' blogs
[Add XODA's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.