Bloggang.com : nynatinlove - รักแห่งสยาม

รักแห่งสยามฟิคชั่น(เด็ก)

รักแห่งสยาม - ฟิคเด็ก8

“อาม่า มิวกลับมาแล้ว”
“เป็นไงบ้างลูก วันนี้เรียนเป็นยังไงบ้าง” อาม่าพูดพร้อมกับเอื้อมไปหยิบกระเป๋าที่มิวถืออยู่
“ไปลูก ไปอาบน้ำแล้วเดี๋ยวลงมากินข้าวกันนะ”
“ครับ” มิวพูดแล้วเดินขึ้นไปข้างบน
............................................................................................................................................

ที่โต๊ะกินข้าวหลังจากที่มิวอาบน้ำเสร็จ..

“อร่อยมั้ยลูก อาม่าทำเองกับมือเลยนะ” อาม่าถามมิว
“อร่อยครับ อาม่า”
“นั้นกินเยอะๆนะ” อาม่าบอกพร้อมกับยิ้มให้มิว
ขณะที่กำลังกินข้าวกันอยู่ สุนีย์ก็เดินเข้ามาด้วยอาการรีบร้อน
“อาม่าคะ สวัสดีคะ คือว่าวันนี้หนูขอฝากโต้งให้นอนกับมิวด้วยได้มั้ยคะ พอดีว่าแตงไปทัศนศึกษา อีก2วันกว่าจะกลับ แล้วพอดีหนูกับกร ต้องไปทำงานที่ต่างจังหวัดน่ะค่ะ รบกวนอาม่าด้วยนะคะ”
“ได้จ้ะ พาโต้งมาเลย ได้มากินข้าวพร้อมกับมิว” อาม่าบอกแล้วยิ้มให้
สุนีย์เดินออกไปสักพักก็กลับมาพร้อมกับโต้งและกระเป๋าเสื้อผ้าของโต้ง
“ขอบคุณมากนะคะ อาม่า หนูต้องรีบไปน่ะค่ะ เดี๋ยวไม่ทันขึ้นเครื่อง”
“เดินทางปลอดภัยนะ โชคดีจ้ะ” อาม่าอวยพรให้สุนีย์
“ขอบคุณคะ” สุนีย์พูดพร้อมยกมือไหว้แล้วเดินออกไป
“โต้งเข้ามาสิลูก มากินข้าวพร้อมกัน” อาม่าเรียกโต้งที่ยืนอยู่หน้าประตู
..........................................................................................................................................
หลังจากกินข้าวเสร็จ ทั้งสองวิ่งขึ้นไปข้างบนบ้าน โต้งวางกระเป๋าและเปิดหยิบเสื้อผ้าขึ้นมา เพื่อจะเปลี่ยนหลังอาบน้ำ
“เอาแล้ว แม่นะแม่” โต้งอุทาน
“อะไรหรอโต้ง” มิวถาม
“ก็แม่เรานะสิ หยิบเสื้อผ้าผิดอะมิว ดูดิหยิบของพี่แตงมา ลายดอกเชียว ใครจะใส่ได้ละเนี่ย” โต้งบอก
“อืม นั้นเอาของเราใส่ได้มั้ยละ น่าจะใส่ได้นะตัวเท่ากัน” มิวบอก
“ได้ นั้นเดี๋ยวเราอาบน้ำก่อนนะมิว” โต้งบอกกับมิวแล้วหยิบผ้าขนหนูเดินเข้าไปในห้องน้ำ
.......................
“สบายจังเลย” โต้งพูดหลังจากอาบน้ำเสร็จ
.สบายสิ น้ำบ้านเราเย็นจะตาย” มิวหันมาบอกกับโต้งขณะที่นอนเล่นลูกแก้วที่โต้งให้มา
“อะนะ พูดอย่างกับว่า น้ำบ้านตัวเองนี่เย็นบ้านเดียวนั้นแหละ”
“อะแน่นอน” มิวหันมายักคิ้วใส่โต้ง
“อ๋อหรอ” โต้งพูดแล้วหยิบหมอนขึ้นมาตีมิว ด้วยความที่มิวจับลูกแก้วไม่เต็มมือ ทำให้หมอนปัดไปโดนลูกแก้วตกพื้น
เพล้ง!!!
“โต้ง แตกหมดเลย” มิวพูดแล้วรีบลุกไปดูลูกแก้วซึ่งตอนนี้แตกกระจายอยู่เต็มพื้น
“มิว เราขอโทษ เราไม่ได้ตั้งใจ” โต้งบอกมิว
“อืม ไม่เป็นไรหรอก นั้นเดี๋ยวเราเอาไม้กวาดกับผ้าขึ้นมาเช็ดน้ำก่อนนะ” มิวบอกแล้วเดินลงไปข้างล่าง
โต้งรู้สึกเสียใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น มิวคงเสียใจ เพราะโต้งเห็นสีหน้าของมิวไม่ค่อยดีเท่าไร
มิวเดินกลับขึ้นมาพร้อมกับผ้าและไม้กวาดและเริ่มเก็บเศษแก้วที่แตกอยู่ใส่ถังขยะ
“มิว เป็นไรรึปล่าว เงียบไปเลยนะ” โต้งถามมิวพร้อมกับนั่งลงมาเพื่อช่วยเก็บ
“ก็เสียใจนิดหน่อยนะ ของรักของเรานี่นา และอีกอย่างโต้งก็เป็นคนซื้อให้เราด้วย” มิวบอกขณะที่เก็บเศษแก้ว
“นั้นเดี๋ยวเราซื้อให้ใหม่นะ โอเคปะ” โต้งหันไปบอกมิว
“ไม่ต้องหรอก เปลืองเงินปล่าวๆ”
“เอาน่า โอเคนะ” โต้งเซ้าซี้
“อืม ก็ได้” มิวบอก

หลังจากเก็บเศษแก้วเสร็จ ทั้งสองก็เตรียมตัวเข้านอน
“โต้งนอนฝั่งไหนละ” มิวถาม
“ฝั่งไหนก็ได้” โต้งตอบ
“นั้นโต้งนอนซ้ายละกัน เรานอนทางขวา”
“อืม...”
...........................................
“มิว นอนยังอะ โต้งถามแล้วชะโงกหน้าไปมองมิว”
“เกือบแล้วแหละ มีไรอะโต้ง” มิวถาม
“คือว่า เราหนาวอะ ผ้าห่มนายบ๊าง บาง”
“แล้วจะให้เราทำไงละ”
“ขอกอดหน่อยดิ ได้ปะละ”
“เกี่ยวไรกะเราละ”
“ก็ได้ปะละ”
“แต่เราเป็นผู้ชายเหมือนกันจะมากอดกันได้ไงละโต้ง น่าเกลียด” มิวหันมามองแล้วเบะปากใส่
“เพื่อนกันนะ แหม...แค่นี้เอง ก็หนาวอะ” โต้งบอก
“นั้น.....”มิวคิด
“ก็ได้ แต่แค่วันนี้วันเดียวนะ วันพรุ่งนี้ทนหนาวไปละกัน” มิวพูดแล้วหันหลังกลับไป
โต้งเอื้อมแขนไปกอดมิว..
“อุ่นกว่าผ้าห่มอีกแฮะ” โต้งบอก
“อืม แต่แค่วันนี้นะ อย่าลืม”
“ได้ แต่อุ่นจริงๆนะมิว ถ้าเราหนาวนี่ เราจะแอบกอดมิว หึหึ” โต้งพูดแล้วหัวเราะเบาๆ
“นอนได้แล้วโต้ง เดี๋ยวตื่นสายนะ” มิวบอกโต้ง
“อืม.......มิว”
“ไรหรอโต้ง”
“ขอบคุณนะ สำหรับความอุ่นในคืนนี้ “
“อืม.....เราก็อุ่นเหมือนกันแหละโต้ง ราตรีสวัสดิ์นะ”
“ฝันดีนะมิว............”
....................................................................................

“โต้งๆ ตื่นได้แล้วสายแล้วนะ” มิวเอามือไปแตะไหล่ของโต้ง
“เช้าแล้วหรอเนี่ย” โต้งพูด แล้วลุกขึ้นมาบิดขี้เกียจ
“เช้าแล้ว ไปอาบน้ำเถอะ เดี๋ยววันนี้ไปสยามกัน”
“ไปทำไมอะมิว” โต้งทำหน้าสงสัย
“ก็ไปซื้อของที่นายทำแตกไง เราจะเอาวันนี้เลย”
“โห อะไรจะขนาดนั้นอะมิว จะเอาวันนี้เลยหรอ”
“ก็นายบอกเองนี่นา ว่าจะซื้อให้ ไปเลยโต้งลุกได้แล้ว” มิวบอกแล้วดึงแขนโต้งขึ้นมาจากเตียง

หลังจากทั้งสองแต่งตัวเสร็จและเดินลงมาข้างล่าง อาม่าซึ่งกำลังรดน้ำต้นไม่อยู่หน้าบ้านก็เดินเข้ามา
“จะไปไหนกันละ ทั้งสองคนนะ”อาม่าถาม
“ไปสยามครับ อาม่า”มิวตอบ
“แล้วกลับกันตอนไหน อย่ากลับเย็นนะ”
“ครับอาม่า สวัสดีครับ” ทั้งสองยกมือไหว้อาม่าแล้วเดินออกไป
................................................................................................................................................
ที่สยาม......

“มิวอันนี้ไง สวยดีนะ” โต้งชี้ลูกแก้วซึ่งวางอยู่บนชั้นที่อยู่ในร้านขายของแห่งหนึ่ง
“ไม่เอาอะ ไม่เห็นสวยเลย แล้วมันก็แพงเกินไปด้วย” มิวบอกกับโต้งแล้วเดินนำออกไป
“มิวรอด้วย.....”
ทั้งสองดินหาร้านขายของ ที่เป็นกิฟท์ชอพ แต่ก็ไม่มีร้านไหนที่มีลูกแก้วที่ถูกใจมิวเลย
จนกระทั่ง......
“นี่ไงโต้ง อันนี้แหละ สวยด้วยแล้วก็ไม่แพงด้วยนะ” มิวชี้ไปที่ลูกแก้วใสที่มีน้ำอยู่เต็ม
“นั้น มิวเดินเข้าไปเลย” โต้งบอก
...................................................................................................................................................
หลังจากที่ทั้งคู่ซื้อลูกแก้วเสร็จและเดินออกมา โต้งจึงถามมิวว่า
“มิว.....ทำไมถึงได้ชอบอันนี้หละ เราว่าไม่ค่อยจะสวยเท่าไรเลย”
“เราว่ามันไม่สวยแต่ว่ามันก็น่ารักดีและมีคำที่มีความหมายอยู่ในนั้นด้วยนะ”
“อะไรอะ เราไม่ทันเห็น” โต้งทำท่างง
“ก็คำว่า TOGETHER ไงละโต้ง”
“อ๋อ......อืมความหมายดีจริงๆด้วย”
“ได้ของและ กลับบ้านกันเถอะโต้ง”
“อื้ม..............”

Create Date : 20 กุมภาพันธ์ 2552

Last Update : 20 กุมภาพันธ์ 2552 21:40:20 น.

0 comments

Counter : 309 Pageviews.