ผมก็เคยได้คำถามแบบนี้มาครับ แต่ผมไม่เยใส่ใจเท่าไหร่ เพราะผมเน้นสุขใจมากกว่าที่มีวัตถุรอบตัว ความอยากที่คงไม่มีวันจบสิ้น เพียงแต่ยังต้องสร้างบางสิ่งกับชีวิตเราก่อน เรื่องบางเรื่องมีเวลาที่เหมาะสมของมันครับ เมื่อเลยเวลาที่เหมาะสม มันก็จะเหมาะสมที่จะทำอย่งอื่นครับ ผมเป็นกำลังใจให้ครับ เพราะความสุขที่แท้จริงอยุ่ในใจเราแล้วครับ ไม่ต้องขวนขวายเพื่อหาทุกข์จากข้างนอกเลยครับ สู้ๆ ครับ

วันนี้ได้ดูทีวี มีข่าวการใช้ชีวิตคนรุ่นใหม่ของญี่ปุ่น เริ่มเบื่อชีวิตที่วุ่นวายและบริโภคมากของคนเมือง พวกเขาสนใจกลับไปเรียนรู้ชีวิตชนบทที่เรียบง่ายครับ ผมคิดว่าเรื่องนี้อยู่ในใจของคนเมืองส่วนมาก แต่ส่วนใหญ่ไม่สามารถทำได้ตามที่ปรารถนา หากหัวหน้าครอบครัวยังต้องรับผิดชอบต่อสมาชิก เพียงแค่ค่าการศึกษาอย่างเดียว ก็เอาเรื่องแล้วครับ