แผ่นฟ้าช่วยซับน้ำตา
Thanks: ฝากรูป
แผ่นดินท่วมน้ำ แผ่นฟ้าช่วยซับน้ำตา แหงนมองฟ้ายามเย็นในวันที่น้ำหลากมาถึงบ้านเกือบ ๒ อาทิตย์ ท้องฟ้าหม่นเหงา แต่คงไม่เท่าใจของใครบางคนที่มองเห็นกันบนท้องถนน เหม่อลอยคอยหาที่พึ่งพิง เพราะต้องคอยระแวงเรือที่จะโยนคลื่นเข้าใส่ตัว กระฉอกขึ้นขฟาอ่อนจนสยองไปถึงภายใน แล้วไหนจะต้องคอยท่ารถคันใหญ่ที่ผ่านมาว่าจะโบกอาศัยไปสู่ปลายทางได้หรือไม่
ทุกก้าวบนถนนที่เต็มไปด้วยผืนน้ำ แต่ละก้าวตั้งสติจดจ่อกับปลายเท้าที่จรดพื้น ดวงตาที่มองไม่เห็นว่าเท้ายืนอยู่บนพื้นอ่อตนแข็ง เรียบเสมอกัน หรือตะปุ่มตะป่ำ กลัวหัวคะมำลงน้ำ ..แค่คิดก็สยอง เพราะน้ำสีดำๆ มีคราบมันๆ เหนอะ แม้ไม่มีกลิ่น แต่สีสันก็ไม่พึงประสงค์ให้เอาหน้าจมลงไป สติจึงอยู่กับปลายเท้าตลอดเวลา ผู้คนบนท้องถนนที่ปกคลุมไปด้วยผืนน้ำ รอยยิ้มหรือแววตาที่ฉายความยินดีมีความสุข แทบไม่พบเจอบนใบหน้าของใคร ยกเว้นเด็กน้อยไร้เดียงสาทีลอยคออยู่บนกะละมังใบเขื่อง ที่มีแม่ผูกเชือกจูงมาหาซื้อข้าวปลาอาหาร คงอยู่กันลำพัง และอาจทิ้งหลานสาวไว้เดียวดาย เพราะไม่รู้ว่าจะใชเวลาในการเดินทางยาวนานเพียงไหนุ ตะวันกำลังร่ำลาขอบฟ้า ในขณะที่ใครๆ อีกหลายคนเริ่มกังวลว่าจะมีเรือ มีรถ ให้อาศัยได้กลับบ้านหรือไม่.. หากฟ้ามีพลังเพียงพอ .. ช่วยต่อรองให้แม่พระคงคารินไหลลดเลี้ยวลงสู่ลำคลอง มุ่งหน้าสู่แผ่นน้ำมหาสมุทรแต่โดยไว ..
Free TextEditor
Create Date : 06 พฤศจิกายน 2554 | | |
Last Update : 6 พฤศจิกายน 2554 20:52:25 น. |
Counter : 232 Pageviews. |
| |
|
|
|