|
|
รัก..บนสายรุ้ง ตอนที่ 2
กระรอกหายหน้าหายตาไปหลายวัน ตอนแรกผมเข้าใจว่าเขาคงเรียนหนัก
แต่วันหนึ่งเขาก็โทรมาบอกว่าเขาเข้าโรงพยาบาลเพราะเป็นลมหน้ามืดเนื่องมาจากนอนน้อยและเครียด
เขาดูหน้าเซียวๆแต่เวลายิ้มทีไรก็ทำให้โลกดูสดใสขึ้นเยอะ
"พี่ต้นน้ำ กระรอกได้ไปฝึกงานที่ บ....นี่แล้วนะ" เขาอวดอย่างภาคภูมิใจ บริษัทยายักษ์ใหญ่ที่ใครหลายคนอยากเข้าทำงานโชคดีที่เขามีรุ่นพี่ที่คณะคอยช่วยเหลือ
"พี่โชคเขาคอยดูแลและช่วยให้ได้ฝึกงานกระรอกกะว่าจะฝึกที่นี่เอาประสบการณ์สักปีนึงแล้วหาทุนไปเรียยนต่อเมืองนอก" เขาพูดกับผมในวันที่ผมไปหาเขาที่คณะและทานข้าวด้วยกัน...
ผมไม่รู้หรอกว่าพี่โชคคือใครแต่ก็มีลางสังหรณ์ใจลึกๆว่าคนนี้ต้องไม่ธรรมดาแน่ๆ
เอ หรือว่าผมคิดมากไปเองก็ไม่รู้...
ทำไงได้ล่ะผมเคยถูกทรยศจากความรักมาเมื่อสองปีที่แล้ว มันเจ็บปวดและทรมานเหลือเกิน แผลกำลังจะหายดีแล้ว ทุกอย่างกำลังจะดี ผมไม่อยากกลับไปทุกข์อีก
2 ปีที่แล้วจะว่าสุขก็ใช่ แต่ทุกข์ก็มากมายเหลือเกิน ชนแดนชายหนุ่มคนแรกของชีวิตที่สอนให้ผมรู้จักความรักแบบนี้ ความรักของชายกับชาย
ก่อนหน้านี้ผมเองก้ไม่คิดว่าตัวเองจะถลำลึกลงมากมายขนาดนี้ ผมยังมีคนรักเป็นหญิงสาวหลายคนมากหน้าหลายตา เพื่อนๆหลายคนต่างอิจฉาที่ผมหาแฟนได้ง่ายและสวยๆทุกคนแต่ไม่มีใครสักคนรู้ว่าภายใต้สายตาที่ดูดีของผมจะแอบซ่อนความลับบางอย่างไว้ในใจเสมอมา...
ใช่ครับผมรู้ตัวเสมอว่าผมชอบผู้ชายแต่สักวันมันจะหายถ้าผมรักผู้หญิงสักคนแต่จำนวนผู้หญิงเกือบสิบคนที่ผ่านเข้ามาก็พิสูจน์แล้วว่าผมไม่ได้รักคนเหล่านั้นเลยนอกจากความอยากและราคะตัณหาอย่างเดียว
ชนแดนชายหนุ่มรุ่นน้องคนรักแรกของผม เราคบกันแค่ปีกว่าๆผมคงผิดด้วยมั้ง ที่ไม่รู้จักและถนุถนอมความรักแบบนี้ในขณะที่เขาเองก็เอาแต่ใจตัวเอง
โมโหร้ายและไม่ยอมฟังเหตุผลของคนอื่น...
| Create Date : 14 สิงหาคม 2550 |
| Last Update : 14 สิงหาคม 2550 22:57:54 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 438 Pageviews. |
|
 |
|
|
|
|
|
| Bear leader |
 |
|
|
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
