|
น้องรักนักล่าฝัน
ในชีวิตไม่เคยคิดว่าจะมาเป็นสาวกเรียลลิตี้กับเค้าซะที ตอนมีเรียลิตี้ต้นแบบมาเมืองไทยยุคแรก ก็ไม่เคยได้ดู
เคยสงสัยว่าทำไมเพื่อนๆถึงกรี๊ดกร๊าด นลฝ.กันนักนะ มันว่างจัดจนไม่ไปทำอย่างอื่นกันรึไง
แต่ในที่สุดกรรมตามสนอง จากที่เคยดูพอหอมปากหอมคอ วิจารณ์คอนฯอย่างจิกกัด
ตัวเองกลับมาติดหนึบหนับในช่วงหลังๆ ดูตลอดถ้าว่างและโอกาสอำนวย(โดยไม่ง้อจานใดๆ 5555+)
ถึงดูไม่ได้ก็ติดตามกระทู้ในพันทิพ, กระทู้รายงานสด ( ถือโอกาสขอบคุณกระทู้รายงานสดมา ณ ที่นี้ด้วยค่า  )
ดูจนกระทั่งคนที่บ้านบอกว่า จะนั่งดูน้องๆ กินข้าวทำไม้ (ก็อาหารมันน่ากินนี่ โฆษณา(ไม่)แฝงได้สุดยอดมาก) ,
น้องๆดูทีวี เธอก็ยังนั่งดูอีก  ประสาทรึเปล่านั่งดูคนอื่นดูทีวีอีกที แถมถ่างตารอส่งน้องรักเข้านอนอีก(เกือบไปทำงานสายหลายวัน)
เวลาคอนเสิร์ตก็คอยลุ้นปวดตับจนฟังเพลงไม่สนุก จิกกัดไม่เต็มที่ คอยเครียดแทนไปหมด มันเป็นแบบนั้นจริงๆ
วีคที่น้องรักต้องลากกระเป๋า ก็ร้องห่มร้องไห้ไม่ได้หลับได้นอน หลังคอนฯน้องนั่งรถกลับบ้าน ถ่ายซ้ำไปมาก็ยังนั่งจ้องอยู่ได้ เฮ้อ
เวลาผ่านไปไวเหมือนโกหก หลังเรียลิตี้จบ ข้าพเจ้าก็กลายเป็นแฟนคลับไปซะแล้วแบบไม่รู้เนื้อรู้ตัว (แต่เต็มใจ)
ขอบคุณ ตากล้องที่บ้านที่เข้าใจ(แบบงงๆ ปนหมั่นไส้) และยอมให้ติดตามน้องแบบสไลด์ดมตลอดเวลา
และต้องขอบคุณน้องๆนักล่าฝัน ที่ทำให้ป้าคนนี้ได้กลับมารักพันทิพอีกครั้ง เอิ้ก !
Free TextEditor 
| Create Date : 09 กุมภาพันธ์ 2553 | | |
| Last Update : 9 กุมภาพันธ์ 2553 18:28:06 น. |
| Counter : 425 Pageviews. |
| |
|
 |
|
)
ประสาทรึเปล่านั่งดูคนอื่นดูทีวีอีกที แถมถ่างตารอส่งน้องรักเข้านอนอีก(เกือบไปทำงานสายหลายวัน) 
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [