BlogGang.com : : ปืนติดพิษ

Group Blog

All Blogs

火凤燎原 196

ตอนที่ 196 "ขุนศึกอันดับหนึ่ง"

เริ่มฉากที่ ที่เหล่าลูกน้องของโจโฉมาประชุมกันเรื่อง สถานการณ์ของโจโฉตอนนี้ ภายใต้การนำของโจหยิน ที่สถานการณ์ตอนนี้แม้ว่ายากที่จะเชื่อ แต่มันก็คือเรื่องจริง พร้อมกับสั่งการในลักษณะระวังภัยที่อาจจะเกิดขึ้นในขนะนี้สูงสุด ทั้งผู้ที่ต้องสงสัย และเรื่องข่าวลือ อีกทั้งตอนนี้ก็ยังไม่แน่ชัดว่าโจโฉยังมีชีวิตอยู่หรือมั้ย เพราะฉะนั้นในเวลานี้ห้ามทำให้ขวัญทหารเสียด้วย งักจิ้นว่าสั่งการเรื่องทัพเสริมไปแล้ว แต่มีปัญหาเรื่องทุนทรัพย์ ที่ในระยะสั้นมีคนเสนอให้เอาทรัพย์สินของราชสำนักใช้ไปก่อน แต่ในระยะยาวตอนนี้ก็ยังคงต้องพึ่งพวกพ่อค้าอยู่ดี เกรงแต่ว่าตอนนี้จะยาก บ้างส่วนเลยว่าถ้าไม่ให้ก็ใช้กำลังซะ ยังไงตอนนี้การรักษาอวูหยินเป็นเรื่องที่สำคัญ ถ้าหากว่าเสียไป ฝ่ายเราจะรัฐกันชน และทางเราก็จะเป็นฝ่ายเสียเปรียบ

โจหยินถามความเห็นว่า ใครที่จะมีบุกก่อน(ในเหล่ากลุ่มขุมกำลังทั้งหลาย) มีคำตอบออกมา 2 แนวก็คือ คนแรกที่แน่นอนก็คือลิโป้ อีกคนที่มีแนวโน้มก็คือ เล่าเปียวที่เป็นผู้นำกลุ่มอนุรักษ์เชื้อพระวงศ์(ตรงนี้โจหยินยังพูดถึงหลิวฉ่งที่ปกครองอยู่ในบริเวณของฝ่ายตนเองก็มีแนวด้วย) ตอนนี้ที่สำคัญที่สุดคือ การป้องกันภัยในภายหลัง จากนั้นโจหยินก็ว่าจะเรียกประชุมกันอีกทีในตอนบ่าย

หลังจากแยกยายกันไป กุยแกมาคุยกับเทียหยกเรื่องที่กำลังเล็กๆของเตียวสิ้วสามารถก่อเรื่องแบบนี้ขึ้นมาได้ แถมยังไม่มีวี่แววล่วงหน้าเลยซักนิด ร่วมถึงใครจะคิดถึงว่า ลิโป้กับเล่าเปียวจะร่วมมือกันได้ เทียหยกว่าคนวางแผนมีแค่คนเดียว ที่สามารถในการใช้วาจาชักจูง และวางแผนต่อเนื่อง แต่ว่าใครล่ะจะมีปัญญาขนาดนั้น ซุนฮกที่กำลังเดินมาตอบให้ว่า"ผู้ที่สอนหนังสือ"(ก็อาจารย์แหล่ะ) และทิ้งท้ายว่าน้องหกออกมาแล้ว

ตัดฉากมาที่สถานการณ์ของทางโจโฉที่กำลังถูกล้อม ทหารของโจโฉกำลังถูกล้อมยิงจากซอกเขา และสูญเสียทหารไปมาก กล่าวถึงที่อวูหยินว่าจะแตกเมื่อไรก็ขึ้นอยู่กับเวลาเท่านั้น และทางกำลังของเสริมของฝ่ายนั้นมาเมื่อไร...ตอนนี้ก็ได้แต่รอให้ก่อนปาฎิหาริย์แล้ว โจโฉพูดจบ ทหารของฝ่ายที่ล้อมอยู่ก็หยุดยิงธนู แต่นี้ไม่ใช่ปาฎิหารย์แต่อย่างไร เพราะทัพของอีกฝ่ายเข้ามาโจมตีแล้ว

ทางด้านเหล่าทีมกุนซือของโจโฉ งานนี้ซุนฮกดูเหมือนจะเป็นผู้วางแนวทางการแก้ไข โดยที่ซุนฮกคิดว่าการที่มีศัตรูรอบด้านนั้น เราแยกกำลังรับมือจะดีกว่า และจัดการให้เทียหยกดูแลเรื่องภายใน และในกุยแกจัดการความสัมพันธ์ภายนอก(เตรียมรับศึก??) ส่วนกำลังหลักให้ดูแลป้องกันทางทิศใต้ ป้องกันเล่าเปียว นอกจากนี้ให้นำทหารจากส่วนอื่นมาให้อิกิ๋ม ร่วมถึงในเทียหยกดูแลในส่วนงานของตนด้วย ซึ่งความของซุนฮกก็คือตัวเองนั้นจะรับมือกับลิโป้เอา เพื่อเป็นการแบ่งภาระของพวกกุยแก

ชอบตรงนี้ที่ หลังจากที่กุยแกขอบคุณซุนฮกแล้ว กุยแกทักซุนฮกว่า การที่เราสองคนทำงานร่วมกันนี้ เป็นปาฎิหาริย์หรือเปล่า?

สั่งเสร็จ ซุนฮกก็ไป กุยแกก็ว่าก็แค่ลูกศิษย์ แต่พวกน้องหกนั้นยังไม่ออกฉาก ส่วนเทียหยกก็เกรงว่าอิกิ๋มจะรับมือไม่ไหว กุยแกว่าต้องกลัวอะไร ซุนฮกน่ะใช้คนได้เหมาะสมอยู่แล้ว

ตัดมาทางซ่งลี่ที่เตรียมบุกเข้ายึดอวูหยิน แต่ว่าจริงๆแล้วอิกิ๋มยังอยู่ที่ค่าย อิกิ๋มว่า ซุนฮกให้ตนเองรักษาค่ายหลักไว้ ถึงตายก็ต้องรักษาไว้ให้ได้ โดยที่กองทหารที่ออกไปนั้นเป็นแค่ลูกน้องของอิกิ๋ม แต่ข้ามาที่ด้านหลังเพื่อเสริมกำลังที่ค่าย และทหารของข้าก็ฝีกมากันหลายครา จะจำไม่ได้ว่าใครเป็นใครได้อย่างไร ที่ข้าในทหารของเจ้าไปพักหลังค่าย ก็เพื่อที่จะรวมจัดการได้ในครั้งเดียว

ฉากสุดท้ายจากนี้ก็เป็นกองทัพของซ่งลี่ที่กำลังเคลื่อนเข้ามาที่ค่าย และโดนกองธนูของอิกิ๋มจัดการ