Bloggang.com : ~เจ้าหญิงมักเกิ้ล~ - ขอกินหรูอีกซักมื้อ......บอกแล้วว่าไม่คุ้ม ก็คนมันไม่สบาย

Bloggang.com : weblog for you and your gang

~เจ้าหญิงมักเกิ้ล~....ผู้หญิงธรรมดา....บางเวลาอาจไร้ค่า ไร้ความหมาย

Group Blog

All blogs

ขอกินหรูอีกซักมื้อ......บอกแล้วว่าไม่คุ้ม ก็คนมันไม่สบาย

ขอกินหรูอีกซักมื้อ......บอกแล้วว่าไม่คุ้ม ก็คนมันไม่สบาย

เมื่อวันอังคาร ม่ายซาบาย ไปหาหมอมา โอ้ว.....ทรมาน อย่างแรงเลย

ปวดหัว จอเค็บ กลืนน้ำลายแทรบมะด้าย แสบคอแสรดๆ -*- สมองงี้ เต้น ตุ๊บๆ อยากจาอ้วก ตัวร้อนจี๋ แทบจะเป็นลม

เพราะไป รพ. คนเดียว ต้องทำเองทุกอย่างเลย ตั้งแต่ ยื่นบัตร ยัน รับยา -*-

คนก็อย่างเยอะ ไม่เคยเจอวันไหนที่คนป่วยเยอะเท่านี้มาก่อน ที่นั่งแทบไม่มี เดินมองหารอบนึง เต็มหมด คิดว่าถ้ามะหวาย จะลงไปนั่งกะพื้นแระเนี่ย

พอดีเหลือบไปเห็นคนเค้าลุกไปพอดี หุหุ ขอนั่งหน่อยเต๊อะ กรูจาตายอยู่แว้วว

อย่างว่าแหละนะ รพ.รัฐบาลก็งี้ เหอะๆๆ

จะไปเสียตังค์ทำไมล่ะ ในเมื่อชั้นมี บัตรทอง มะต้องจ่ายซักกะบาท 555

แต่ มันคุ้มมั้ยวะ กับการ รอคิว แต่ละอย่าง นานมากๆ หลับไปไม่รู้กี่ตื่น 555+

แถม ยาก็ได้มะครบ ตูเลยต้องเลื้อยเข้า Boots ไปซื้อยามาเพิ่ม เหอะๆ แพงแสรดแผงนึง 270 -*-

เบื่อกับการแดร๊กยาตอนนี้มากๆ ไม่รู้จะให้แดร๊กไมนักหนา -*- เช้า 5 เม็ด เย็น 7 เม็ด แล้วแต่ละเม็ด เม็ดอย่างฟาย โอ้วว พระเจ้า คนยิ่งมะชอบกินยาอยู่

ไม่ใกล้ตายจิงๆ มะกินนะเนี่ย เหอะๆ

------------------------------------------------

พอหาหมอเสร็จ คุณพี่ชายที่รัก กรี๊งกร๊าง มาหา บอกว่าอยู่ไหน โบนัสออก เดวพาไปเลี้ยงข้าว กร๊ากกก

ตูม่ายสบาย จะตายอยู่แร้น มะมีอารมณ์ จากินเลย อยากจะอ๊วกมากกว่า

แต่ก็ต้องไป เพราะท่านพี่อุส่าชวน ปรกติม่ายค่อยคิดถึงน้องถึงนุ่งหรอก คิดถึงแต่ภรรเมีย 555+

เลยบอกไปว่า จะไปโลตัสลาดพร้าว ไปซื้อกระเช้าปีใหม่ ให้อาจารย์ 2 คน

ก็เลยไปเจอมานที่ โลตัส

ก็อย่างว่าอ่ะนะ เลยปีใหม่มาตั้งนานแระ ของมีให้เลือกน้อยจัง

ส่วนมากมีแต่กระเช้า ที่มีเหล้า เหอะๆๆ

ถ้าเอากระเช้าที่มีเหล้า ไปให้อาจารย์ นี่ คงมะดี 555+

ดูกระเช้าที่มีกาแฟ มันก็ดันเป็นแบรนด์ของโลตัส ทั้งกระเช้าเลย ก็ มะหวายมั้ง

ก็เลยได้ไอ้นี่มา เพราะไม่มีให้เลือกแล้ว กระเช้าเปล่าๆ ให้จัดใหม่ ก็หมด -*-

เลยจำจัย เลือกอันนี้มา 2 กระเช้า เฮ้อ.... อยากได้ของข้างในเยอะกว่านี้ แต่ทามมายมานมะมีให้กรูเลือกเลยฟระ

-----------------------------------------------------

พอเสร็จธุระ เรียบร้อย ท่านชายก็ขับรถ ไปหาที่รับประทาน หุหุ

มานบอกอยากกิน อาหารญี่ปุ่น -*- ช้านก็ เออ กินไรก็กิน มะมีอารมจะเลือก แระ

เลยขับรถถ่อไป ตั้ง สยาม -*- แล้วขอโต๊ดเถอะ ที่จะกินน่ะ อยู่ สยามดิส แต่ดันไปจอดรถ สยามพารากอน -*-

แสรดดดดด ทะมายไม่จอดสยามดิสเลยฟระ ทำไมต้องเดิน ข้าม 3 สยาม เลยเนี่ย กว่าจะได้กิน

กรู อยากจะ บร้า นี่ท่าน แกล้งกันหรืออย่างไร รู้ก็รู้ ว่าน้องไม่ซำบาย อยู่ -*-

พอจอดรถ สยามพารากอน ก็ต้องลงมา เดินข้ามไป สยามเซนเตอร์ แล้วเดิน ข้ามไป สยามดิสคัพเวอรี่ แล้วก็ต้องขึ้นไปกินอีก

-*-

โคดจาทรมาน กว่าจะได้แดร๊ก โออิชิ แกรน .....

พอเข้าไป แหม มันหรูได้จัยเจง เจ๊ง

แต่เหนื่อย ลุกไปตักม่ายไหวแล้ว ไม่มีอารมด้วย บอกท่านพี่ จัดการไปเลยเต็มที่ น้องขอนั่งรออยู่ตรงนี้

เอากระจกมาเบิ่ง หน้าตัวเอง โอ้ว...คนหรือ ศพ ฟระนี่ หน้าอย่างซีด -*-

แต่มะมีกะจิตกาจัยแต่งแระ ตอนนี้ มีฟามรู้สึกเดียวคือ กรูอยากนอนเว้ยยยยยยย พากรูมาทรมานทามมายยยยย

ซักพัก พนักงานมา เอา หมุดเลขโต๊ะ ที่ใช้ใส่จานอาหารที่เราตัดให้เค้าทำมาให้ กับ มาบอกว่า ถ้าสะดวก จ่ายเงินเลยนะคระ

อืม...กรูก็มะรู้หรอกว่าเท่าไหร่ ตอนแรกน่ะ ม่ายเคยมากินตอนมื้อเย็น ฟร่ะ กินแต่มื้อกลางวัน ถูกกว่านิดนึง อิอิ

พนักงานบอก 1,530 บาท

ช้านก็หันหน้าขึ้นไปมองพี่ชาย ที่น่าร๊าก....คิดในใจว่า .... มันแพงนะเนี่ย 2 คน 1500 -*-

แถมอยากจะตะโกนบอกท่านพี่ว่า กรูกินไม่เยอะนะเว้ย ไม่สบาย ไม่มีอารมแดร๊กเลย มันไม่คุ้มนะเว่ยยยยยย

-*- ทีเวลาตูสบายๆ ไม่เห็นจะพามาเลี้ยงอย่างงี้มั่งฟระ จะแดร๊ก ให้เต็มคราบเลย 555

เอารูปมาฝาก เท่าที่มีกระจิตกระใจ จะถ่ายมาได้ จริงๆ มันมีเยอะกว่านี้มาก แต่ไม่มีอารมถ่าย + อายเค้า เดวจะหาว่าบ้านนอก ไม่เคยมากิน กร๊ากๆๆ

ทำงัยด้าย กรูบ้ากล้องนี่หว่า 555

คือมันกินไม่ลงงัย นั่งเฉยๆ ไม่มีอะไรทำ เลยควั๊กมือถืออกมาถ่ายรูป แต่ไม่ค่อยชัดเลย ในร้านมันมืด เปิดไฟสลัวๆ

กรูแทบไม่อยากเดิน กัวสะดุกหกล้ม ขายิ่งอ่อนๆ อยู่ด้วย เหอะๆๆ

ท่านพี่เลยจัดการ เอามาประเคนให้เต็มโต๊ะ

แต่เสียดาย แดรกไม่คุ้ม มาวันนี้ ที่อาการดีขึ้นแล้ว อยากกลับไปกินต่อ 55+

รู้งี้บอกพนักงานว่า จ่ายเงินไว้ก่อน วันหลังค่อยมากิน วันนี้ อิ๊ฟ ไว้ก่อน ไม่สบาย กินไม่ลง เหอๆๆๆ

แมร่งเยอะจัด เลือกหยิบมะถูกเลย เรียกได้ว่า มีทุกสิ่งที่คุณนึกออกเลยอ่ะ

ขนาดเบียร์ กะไวน์ ยังมีเลยครับท่าน งี้เมากันขรี้แตรก เลย 555

สรุปว่า กรูกินแต่ กุ้ง ปลาหมึก หอย แค่นั้นน่ะ ที่เหลือ ไม่ไหวแล้ว ถ้าหยิบอะไรเข้าปากอีกอย่างเดียว

ได้มีของเหลว พุ่งกระแทกหน้า ท่านพี่ แน่

ท่านพี่ก็ขยันหา หยิบมาวางล่อซะเหลือเกิน กุ้งเล็กกุ้งใหญ่ สารพัดวิธีจะทำให้สุก ปลาเล็ก ปลาใหญ่

ที่สำคัญ เทมปุระ ที่ชื่นชอบ มาวันนี้กลับไม่ได้แตะ ซักตัว -*-

แค่เห็นยังแทบอ๊วก

นั่งอยู่ซักพัก กี่ ชม. ก็ไม่รู้ ไม่มีกระจิตกระจัยดูเวลา

ท่านพี่ก็เริ่มเต็มคราบ ส่วนชั้น กุ้งมาจุกอยู่ที่คอตั้งแต่ ชม. ที่แล้ว เหอะๆ

ไงครับท่าน ตักมาบาน แดร๊กไม่หมด ทั้งของคาว ของหวาน

นั่น ท่านพี่นั่งแดร๊กไอติม กะเค้ก ล่อช้าน

รู้ทั้งรู้ว่า กรูชอบมากแค่ไหน แต่กรูกินไอตริม มะด้ายยยย เว้ยยยย

ขนาดของอุ่นๆ กว่าจะกระเดือกลงคอได้ -*-

สรุป ปลาหิมะก็เหลือ กุ้งก็เหลือ ปลาหมึกก็เหลือ ข้าวปั้นก็เหลือ แซลมอน ปลาดิบ ก็เหลือ ขนมเค้กยังเหลือ

ท่านพี่ เดวเค้าจะหาว่าเราไม่มีมารยาทนะ แดร๊กของเหลือเนี่ย

ท่านพี่กลับย้อนมาว่า ก็ชั้นตักให้แกกิน ทำไมไม่กิน ชั้นจะกินคนเดียวหมดได้ไง -*-

-*- เอ้าพี่ท่าน ทำไมมาโยนกันดื้อๆ อย่างนี้เลยล่ะ

ก็น้องสาวบอกท่านพี่ไปแล้วนิคระ ว่าน้องสาวไม่ซำบายอยู่ แดร๊กไม่ลงเว้ยยยย

จะพาไปเลี้ยง ชายสี่หมีเกี๊ยว ก็ยังได้เลย เล่นมาเลี้ยงของหรู.... -*-

ในจัยอยากจะบอกพนักงานเหลือเกิน ว่า พี่ ไหนๆก็เหลือล่ะ ห่อกลับบ้านแระกัน 555+

แต่จะมีใครกล้าบอกมะฟระ กร๊ากๆๆๆ