Bloggang.com : แพรวบ้าห้าร้อย

ต่อไปนี้แพรวตั้งใจจะปฏิบัติธรรมทุกเดือน
เพื่อนคนไหนสนใจ ไปเจอกันได้เลยนะคะ
แพรวชอบไปที่บ้านพุฒมณฑาเพราะเหมาะสำหรับผู้เริ่มต้น บรรยากาศดีมา มีทั้งต้นไม้ ทะเลสาบ ภูเขา
ที่หลับที่นอนก็สบายเหมือนโรงแรม
อาหารอร่อยจัดเต็มมาก เพราะครูลิลลี่มีความตั้งใจอยากให้กายสบายและพร้อมต่อการปฎิบัติธรรมที่สุด

ที่สำคัญเป็นการเรียนรู้ที่ครบครัน เราได้รับความรู้จากการฟังธรรม และได้ปฏิบัติจริงโดยการนั่งสมาธิ ได้มองเห็นใจของตัวเอง

ถามว่าแพรวมีปัญหาอะไรไหมทำไม จู่ๆก็สนใจธรรมมะ????

แพรวเป็นคนมีความฝันและอุดมการณ์ที่แน่วแน่ชัดเจนที่จะทำฝันให้เป็นจริง ด้วยตัวเอง เริ่มจากศูนย์ สิ่งนั้นแพรวคิดว่ามันเจ๋งมากเลยนะ แต่มันทำให้แพรวทุกข์นะคะ

เพราะแพรวอยากดี อยากประสบความสำเร็จ เวลาทำอะไรมันตั้งอยู่ในค;ามอยาก ความคาดหวัง ว่าต้องดี ต้องตั้งใจ ต้องพยายาม

"มันทำให้เกิดทุกข์จนถึงขั้นหายใจไม่ออก แบบรบกวนชีวิจประจำวันมากเวลาทำอะไรไม่ได้ตามที่คิด ทั้งเครียดทั้งเค้น"

แพรวเกิดความสงสัยว่าเราทำเต็มที่ ทำดีแล้ว ทำไมทุกข์ ทำไมเครียดว่ะ????

เป็นคำถามที่เกิดขึ้นในใจ และรู้ว่ามันต้องมี "Something wrong" อยู่ในหัวแน่ๆ

การไปปฏิบัติธรรมครั้งแรกเดือนกุมภาพันธ์ 56 แพรวได้คำตอบว่า สิงที่เป็นปัญหาในชีวิตแพรวมันเกิดจาก
" เจตนาดีที่ไร้สมดุล มีความสุดโต่งในการใช้ชีวิต "

และได้รู้ว่า ไม่ว่าจะทำงาน เล่นสนุก เรียนหนังสือ เลี้ยงลูก ทำธุรกิจ หรือทำตามฝัน มันก็คือการกระทำอย่างในชีวิต "ไม่ใช่" ทั้งหมดของชีวิต

ตอนนี้หัวใจสำคัญของการมีชีวิตอยู่ของแพรวคือ
"การฝึกสมดุลของชีวิตประจำวัน" ทั้งธุรกิจBig thing การทำตามความฝัน การเงิน ครอบครัว สุขภาพ การเล่น พักผ่อน

บอกตรงเมื่อก่อนแพรวเฝ้าถามว่า สมดุลมันอยู่ตรงไหน?คืออะไร??
คำตอบของการหาจุดสมดุลในชีวิตคืออะไร???

คิดว่ามันคงไม่มีคำตอบ หายากจริง ><

แต่กลับเจอตอนไปปฎิบัติธรรมว่า....

**การมีสติอยู่กับปัจจุบันแล้วเราจะรู้เองว่า สมดุลอยู่ตรงไหน***

// เอาง่ายๆ เวลาเราเล่นอินเตอเน็ท เราปล่อยใจให้ลอยไปอย่างไร้สติ เราอาจต้องนอนดึกกินความจำเป็น กินข้าวไม่ตรงเวลา ปวดหลัง ปวดตา ปวดหัว ท้องผูก//

//แต่ถ้าเรามีสติเราจะรู้ว่า ตอนไหนในการใช้อินเตอร์เน็ท เราต้องลุกมาบริหารหลัง พักสายตาเดินเล่น ได้เวลานอน รู้จักหยุด และใช้ต่อในวันรุ่งขึ้น//

เพราะสติกับการอยู่กับปัจจุบัน เป็นเรื่องที่ทำได้ไม่ง่าย
แพรวแม้แพรวจะรู้ว่าต้องทำ แต่อาจยังไม่ทำ การไปปฏิบัติธรรมเป็นการบังคับ และฝึกฝนไปในตัว ฝึกเองมันคุมยากเพราะเรามักตามใจตัวเอง

มาลองธรรมกันนะคะ เด็กวัยรุ่นธรรมดาอย่างแพรวไปลองครั้งเดียวยังติดใจเลย ^__^