[I] Sing - [I] Write - [I] Draw
|
|||
ลับ! ฉบับคู่โลก : บทนำ บทนำ ยุคสมัยที่เครื่องจักรคือสัญลักษณ์แห่งแรงขับเคลื่อนพลังชีวิต มนุษย์ไม่รู้จักแม้จิตใจของตนเอง สองเท้าที่เคยเหยียบย่างบนผืนดิน บัดนี้เพียงยืนนิ่งอยู่บนแท่นยางของเครื่องอำนวยความสะดวกที่มีชื่อว่า วอล์คกี้ รอคกี้ คุณก็สามารถไปสู่ทุกหนทุกแห่งได้ด้วยระบบการทำงานอันแสนง่ายของมันเพียงคุณชี้นิ้วสั่ง เจ้าแท่นยางนี้จะจับสัญญาณทิศทางของนิ้วคุณและพาคุณไปสู่จุดหมายด้วยความเร็วตามแต่กำหนดตั้งแต่สามถึงสิบไมล์ต่อชั่วโมง ในประเทศที่กฎหมายอนุญาตใช้รถยนต์เหาะได้รับการอนุมัติ ประชาชนต่างรีบขายรถยนต์ที่วิ่งบนถนนคันเก่าทิ้งในราคาซาก เพื่อซื้อรถยนต์เหาะรุ่นใหม่ล่าสุดมาแทนที่ ไม่เช่นนั้นแล้วคงถูกเพื่อนบ้านมองด้วยสายตาเหยียดหยาม และไม่ได้รับการยอมรับจากสังคมวัตถุนิยม โลกที่ไม่จำเป็นต้องมีต้นไม้สิ่งมีชีวิตก็สามารถดำรงชีวิตอยู่ได้ด้วยอากาศบริสุทธิ์จากถังผลิตออกซิเจน ทำให้อุตสาหกรรมอาหารสังเคราะห์ขยายตลาดได้ไม่ยากนัก แม้ไม่มีต้นแต่ก็ยังมีผลมีใบกินและมีอากาศหายใจ ทุกคนต่างศรัทธานักเพาะเนื้อเยื่อพืชซึ่งเป็นอาชีพที่โลกกำลังจับตามองมากที่สุด ไม่มีใครนึกภาพออกว่าหากโลกนี้ไม่มีหุ่นยนต์รับใช้ประจำบ้านชีวิตจะวุ่นวายและยุ่งยากเพียงใดกับการต้องทำความสะอาดบ้านและปรุงอาหารเอง เมื่อประมาณหนึ่งพันปีก่อน เงินมีอำนาจสูงสุด แต่ปัจจุบันนี้ รัฐบาลโลกคือผู้ที่กุมอำนาจทุกอย่างไว้ มนุษย์ต่างบูชาพวกเขาด้วยการก้มหัวและยินยอมทำทุกอย่างตามที่รัฐบาลโลกสั่งโดยไม่มีข้อสงสัยหรือซักถาม สาวกของรัฐบาลโลกจึงเป็นกลุ่มผู้บริโภคเสียส่วนใหญ่ พวกเขาเหล่านี้ไม่มีสมอง หากแต่เพียงต้องการเสพความสะดวกสบายและไหวไปตามกระแสของสื่อที่คอยเป่าหูทุกเช้าค่ำผ่านทางระบบสื่อสารดาวเทียม รุ่น 2598 Plus สาวกกลุ่มที่สองคือกลุ่มนักลงทุนและผู้มีผลประโยชน์ในธุรกิจของรัฐบาลโลก คนกลุ่มนี้เห็นแก่ตัว ไม่สนใจความเป็นตายของสังคม รวมทั้งไม่สนใจความเป็นตายของรัฐบาลโลกด้วยเช่นกัน ตราบใดที่ยังได้รับเงินก้อนมหึมาจากการร่วมทุนพวกเขาก็ยังคงอยู่ข้างรัฐบาลโลก แต่หากวันใดที่รัฐบาลโลกหมดประโยชน์ พวกเขาก็จะละทิ้งรัฐบาลโลกอย่างไม่ใยดี ยังมีสาวกอีกกลุ่มหนึ่งซึ่งเป็นเพียงส่วนน้อยนิดและไม่มีความสำคัญใดๆ คนกลุ่มนี้แท้จริงแล้วเป็นพวกไม่ฝักใฝ่ฝ่ายใด แต่ด้วยความกลัวอำนาจของรัฐบาลโลกจะทำให้ครอบครัวและตนเองเดือดร้อน จึงต้องจำยอมเสแสร้งทำเป็นเห็นดีเห็นงาม เหมือนปลาที่ว่ายตามกระแสน้ำไปวันๆ รัฐบาลโลกเป็นผู้ถือหุ้นรายใหญ่ของบริษัทผู้ผลิตทุกสิ่งทุกอย่าง จำกัด อีกทั้งยังออกกฎหมายบังคับให้ประชาชนซื้อเครื่องอุปโภคบริโภคที่ผ่านการประทับตรารับรองโดยรัฐบาลโลกเท่านั้น นักลงทุนที่ร่วมทุนกับบริษัทผู้ผลิตทุกสิ่งทุกอย่าง จำกัด ได้รับการยกเว้นภาษีที่ได้จากเงินปันผล ในขณะที่นักลงทุนที่ไม่ยอมร่วมทุนเสียภาษีเฉลี่ยปีละสามแสนเหรียญโลกต่อคน ส่วนสมาชิกในคณะรัฐบาลโลกได้รับการยกเว้นภาษีโดยไม่มีคำอธิบาย อำนาจในการตัดสินหรือสรุปข้อยุติแบบเบ็ดเสร็จเด็ดขาดถือเป็นอำนาจที่สกปรกที่สุดในประวัติศาสตร์โลก เพราะคำว่า เบ็ดเสร็จเด็ดขาด นั้น ไม่จำเป็นต้องมีเหตุผลหรือที่มาที่ไป ยกตัวอย่างคดีของ นายแอนดริว พาร์คกินสัน ซึ่งถูกตัดสินประหารชีวิตเมื่อวันที่ 27 มีนาคม ค.ศ. 2450 จากข้อหาทำร้ายร่างกาย นายมาร์ค เทลเลอร์ ศาลพิพากษาว่านายแอนดริวมีความผิดจริง แม้ว่าการทำร้ายร่างกายนั้นจะเป็นเพียง การเหยียบเท้าโดยมิได้ตั้งใจ ก็ตาม แต่นายมาร์คเป็นเพื่อนสนิทของ นายพอล จาคอบ ซึ่งเป็นหนึ่งในผู้นำคณะรัฐบาลโลกและเขาเองไม่ชอบหน้านายแอนดริวอยู่แล้ว นายแอนดริวจึงไม่มีสิทธิ์แม้แต่จะเอ่ยคำว่าขอโทษ คดีนี้กลายเป็นเครื่องหมายการสิ้นสุดของคำว่ายุติธรรมในเวลาต่อมา ความร้ายการของรัฐบาลโลกอาจเปรียบได้กับยุงที่นอกจากจะชอบบินวนส่งเสียงหวี่ข้างหูให้รำคาญใจแล้ว ยังกัดเจ็บแถมทิ้งรอยคันเป็นจ้ำแดงให้เกาเล่นจนผิวหนังถลอก ซ้ำร้ายยังเป็นพาหะทิ้งเชื้อโรคไว้ให้เราเจ็บป่วย บางครั้งก็ถึงแก่ชีวิต ที่สำคัญยุงตัวนี้ไม่สามารถฆ่าให้ตายได้เพราะมันคือยุงซาตานซึ่งหมายถึงยุงที่ตายไปแล้ว สิ่งมีชีวิตที่ตายไปแล้วไม่สามารถถูกฆ่าให้ตายได้อีก ด้วยเหตุผลนี้จึงไม่มีใครสามารถต้านทานอำนาจของรัฐบาลโลกได้ องค์กรหนึ่งจึงถือกำเนิดขึ้นเพื่อรอวันล้มล้างอำนาจรัฐบาลโลก ในขณะที่รัฐบาลโลกพยายามสร้างโลกใหม่ตามอุดมคติของท่านนายกรัฐมนตรีโลกอย่างสายฟ้าแลบ กลุ่มคนเล็กๆ กลุ่มหนึ่งก็ได้มารวมตัวกันก่อตั้งองค์กรลับเพื่อกอบกู้โลกใบเก่าคืนมาจากรัฐบาลโลกอย่างเงียบๆ องค์กรลับนี้มีชื่อว่า... องค์กรคู่โลก - By Ora Lee -
งานเขียนนี้แต่งขึ้นจากจินตนาการล้วนๆ ตั้งแต่ปีคริสตศักราช 2003 ไม่ได้อ้างอิงหรือเกี่ยวข้องกับบุคคล สินค้า สิ่งประดิษฐ์ องค์กร เหตุการณ์ หรือสถานที่ ฯลฯ ที่มีอยู่จริงใดๆ ทั้งสิ้น หากชื่อของบุคคล สินค้า สิ่งประดิษฐ์ องค์กร เหตุการณ์ หรือสถานที่ ฯลฯ ที่ใช้ในงานเขียนไปพ้องต้องกันกับที่มีอยู่จริงก็ถือเป็นเรื่องบังเอิญ สาเหตุที่ตัดสินใจนำงานเขียนนี้มาลงบล็อกเพราะเมื่อย้อนกลับไปอ่าน พบว่ามีสิ่งประดิษฐ์หลายอย่างที่เราเคยจินตนาการไว้ถูกทยอยสร้างขึ้นใช้จริง เหตุการณ์บางอย่างที่เราเขียนไว้ก็เกิดขึ้นคล้ายคลึงกัน จึงอยากเก็บเป็นบันทึกไว้ว่าครั้งหนึ่งในวัยเด็กเราก็เคยฝันและคาดการณ์ถึงอนาคตในอีกหนึ่งพันปีข้างหน้าไว้แบบนี้... ขอบคุณทุกคนที่ติดตามอ่านค่ะ ^_^ |
Lavendia
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 14 คน [?] Welcome to my blog. Group Blog All Blog
Link |
||
Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved. |