BlogGang.com : : alphajet - บ้านพักคนชรา บางแค

บ้านพักคนชรา บางแค

วันพฤหัสที่ 22 มกราคม 2552

เราได้มีโอกาสไปทำบุญที่บ้านพักคนชราบางแค สืบเนื่องจากอากาศที่หนาวมากกว่าทุกๆปีที่ผ่านมา ก็มีน้องต่างแผนกมาชวนทำบุญด้วยการขอบริจาคเงินจากคนในบริษัทที่รู้จักกัน ด้วยการบอกต่อๆ กันไป ไปซื้อผ้าห่ม ถุงเท้า และยารักษาโรคไปให้คุณตา คุณยายที่บ้านพักคนชรา บางแค

หนีมีตติ้งห้องสยามเมื่อปีที่แล้วที่จัดไปบ้านบางแค เพราะกลัวไม่อยากเห็นภาพสะเทือนใจ แต่ดันหนีงานนี้ไม่พ้น

สืบเนื่องจากน้องที่เป็นตัวตั้งตัวตี ค่อนข้างสนิทกัน ก็โทรมาชวนไปแบกผ้าห่มที่สำเพ็งทีนึงแล้ว เอา แบกก็แบก ไปซื้อผ้าห่มแบบสำลี 40 ผืน

ถุงเท้า 10 โหล สั่งจากพี่ที่แผนกที่บ้านเค้าขายอยู่ทีโบ๊เบ๊

แล้วก็ได้รับข้อความจาก chat ภายในบริษัทมาชวนว่า เจ๊ๆๆ วันเสาร์นี่ว่างไม๊ จะเอาของไปบริจาค เราก็เลี่ยงเต็มที่ ไม่ว่าง ติดตรุษจีน (นึกว่ารอด ฮาๆๆ)

น้อง - ทำงัยดีอ่ะ ไม่มีใครไปเลย ของเยอะแยะด้วย

เรา - เงียบบบบบ (หวังจะให้ความเงียบเป็นตัวช่วย) สุดท้ายก็ต้องพูดออกไปว่า เอางี้ โทรไปถามเค้าว่าเค้าปิดกี่โมง แล้วไปเย็นนี้เลยได้ไม๊ เพราะวันศุกร์ก็ไม่ว่างอีก

สรุปมีนางงามรักเด็ก เอ้ย รักคนแก่ ร่วมเดินทางไปกะเราด้วย 3 คน

แท๊กซี่ตอนเย็นเป็นอะไรที่หายากมาก ช่วงก่อนตรุษจีนด้วย รถติดมากมาย เป็นสาเหตุที่เรียกแท็กซี่กี่คันๆ ก็ไม่มีใครไป ต้องออกไปดักเรียกนอกบริษัท เพราะเรียกหน้าบริษัทฯไม่ได้

สุดท้ายโชคดี มีคนนั่งเข้ามารับแฟนที่บริษัทฯ น้องอีกคนโทรตามว่า ให้กลับเข้ามา เพราะได้รถแล้ว ตอน 5 โมงครึ่ง แม่เจ้า เค้าบอกว่าจะมีเจ้าหน้าที่อยู่รอรับถึง 6 โมงเย็น!!

พี่ๆ ไปทางไหนก็ได้ที่เร็วที่สุด ไปให้ถึงก่อน 6 โมงเย็นนะพี่

รถติดมากมาย เฮ้อ.... จะไปถึงทันไม่เนี้ยะ

น้องอีกคนขี่รถมอเตอร์ไซด์นำหน้าไปก่อน เพื่อจะได้ดัก จนท. ไว้ให้

ไปถึง 6 โมงพอดี โชคดีที่น้องคนที่ขี่มอเตอร์ไซด์นำหน้ามาก่อนได้ปูทางไว้ให้ แล้วก็เดินมากับเจ้าหน้าที่คนนึง ซึ่งมารู้ที่หลังว่า เค้าเป็นแม่ของเพื่อน ซึ่งรู้อยู่แล้วว่าแม่เพื่อนทำงานในนี้ แต่ไม่ได้บอกเราก่อน คงกลัวว่ามาแล้วจะไม่ได้เจอ เลยไม่อยากให้ความหวังกะพวกเรา

แล้วเราก็ได้เจ้าหน้าที่อีกคนมาอำนวยความสะดวกให้ ช่วยเอารถเข็นมาใส่ของให้พวกเรา

ตอนแรกจะให้เค้าช่วยแจกให้ เพราะของน้อย ไม่พอแจกคุณตาคุณยายทุกคน กลัวมันจะดูไม่ดี ถ้าไม่ได้รับแจกทุกคน

พอเราบอกจำนวนไป จนท. ก็บอกว่า มีบ้านหลังนึง 40 คนพอดี ให้เราไปเดินแจกเอง

เราเดินเข้าไปเจอคุณยายคนนึงเดินอยู่ข้างหน้าเราด้วยสภาพหลังค่อมมาก ค่อมมาจนหน้าจะติดพื้นอยู่แล้ว แต่คุณยายก็ยังไม่อยู่เฉย แกเดินถือถังน้ำมา มารองน้ำ เพื่อเอาไปรดน้ำต้นไม้ พรวนดิน จนท. เล่าให้ฟังว่า แกชอบทำ แกชอบปลูกต้นไม้ นี่เป็นภาพที่สะท้อนความรู้สึกเรามาก เฮ้อ... แคลเซียมๆๆ กินเข้าไป ไม่ใช่ คือยายคนนั้น ถึงร่างกายจะไม่อำนวย แต่ยายก็ยังไม่อยู่เฉย ซึ่งแกไม่จำเป็นต้องทำก็ได้ แต่แกก็ยังช่วยเหลือตามประสา อยู่บ้านท่านอย่านิ่งดูดาย

เราเดินเข้าไปดูโรงนอนสภาพเป็นเตียงไม้กระดานแผ่นกว้างพอนอนได้ 1 คน มุ้ง 1 หลัง หมอน ผ้าห่ม ซึ่งก็ไม่ได้ตั้งห่างกันมากนัก แต่ก็ไม่ได้แออัดจนเกินไป

พอเจ้าหน้าที่บอกว่าจะมีคนมาแจกของ คุณยายก็นั่งประจำที่บนเตียงของแต่ละคน มีคุณยายบางคนที่ไม่ได้นั่งอยู่ประจำเตียง จนท. ก็ให้เราเอาของไปวางไง้บนเตียงแทน

คุณยายยกมือไหว้เรา ซึ่งเรารับไหว้เกือบไม่ทัน ยายจ๋า หนูต้องไหว้ยายนะคะ อย่ายกมือไหว้หนูเลย -*-

คุณยายให้พรยายเหยียด มีคุณยายคนนึง ให้พรยาวกว่าใคร มาสะดุดตรงคำว่า ขอให้มีอายุยืนร้อยปี! ไม่เอาค่ะคุณยาย ไม่ไหว มันนานเกินไป หนูไม่อยากมาอยู่อย่างงี้ T_T

เรามักได้ยินมาจากใครต่อใครว่า อยู่บ้านพักคนชราตัองมีเงินนะ ไม่มีเงินอยู่ไม่ได้ จนท. บอกว่า ไม่จริง ที่นี่ให้อยู่ฟรี มีข้าวกิน 3 มื้อ แต่จะสามารถจองได้ต้องอายุครบ 60 ปีแล้ว แล้วก็ใช่ว่าจะได้มาอยู่เลย เราต้องรอคิว เพราะมีคิวเยอะมาก บางทีต้องรอ 5-6 ปีก็มี

เราต้องเราให้คนที่อยู่ก่อนเราเค้าจากโลกนี้ไปแล้ว เราถึงเข้ามาอยู่ได้ ซึ่งก็มีคิวก่อนหน้าเรามากมาย กว่าถึงวันนั้น เราอาจจะจากโลกนี้ไปก่อนก็ได้

คุณยายบางคนมีสุขภาพไม่ดีแล้ว บางคนสายตาไม่ดี หูก็เริ่มตึงแล้ว

คนชราที่มาอยู่ที่นี่ แบ่งเป็น 2 พวก คือมีเงิน แต่ไม่มีใครดูแล
กับไม่มีเงิน และไม่มีใครดูแล

พวกแรก เสียเงินเดือนละ 1500 บาท มาอยู่เพราะไม่มีลูกหลานดูแล ไม่อยากอยู่คนเดียว อยากมีเพื่อน แล้วก็อยู่เป็นสัดส่วนมากกว่า คืออยู่เป็นแบบหอพัก ถ้ามีเงินมากหน่อย ก็สามารถสร้างบ้านอยู่บนที่ดินของสถานสงเคราะห์นี่ได้ โดยจะมีเจ้าหน้าที่มาประเมินค่าใช้จ่ายให้ แล้วเราก็สร้างบ้านเอง ค่าใช้จ่ายอย่างต่ำๆ ประมาณ 1 แสนบาท ก็ได้บ้านหลังเล็กๆ 1 หลัง สีชมพู สีฟ้า น่ารักดี แต่มีอาหารให้กิน 3 มื้อเหมือนกัน

พวกที่สอง ก็อย่างที่บอกข้างบน คือต้องมาจองตอนอายุ 60 ปี

หน้าเศร้านะ บางคนมาอยู่เพราะลูกไม่เลี้ยงก็มี บางคนมีลูกเลี้ยง แต่ไม่มีเวลามาดูแล ปล่อยให้ท่านเหงา จึงต้องมาอยู่ที่นี่

Create Date : 26 มกราคม 2552

Last Update : 26 มกราคม 2552 12:04:58 น.

4 comments

Counter : 3121 Pageviews.

พี่เปิ้ล ๆ ๆ

แวะมาเยี่ยมบล็อกค่า

จุ๊ฟ ๆ

โดย: -+-JuStThEgIrL-+-

วันที่: 9 เมษายน 2552 เวลา:19:40:21 น.

ตามกลิ่นมาจากกระทู้ในพันทิบค่ะ

"~~ทำไมต้องไปขอเศษเสี้ยวความรักจากใคร~~"

เคยได้อ่านในเมล์แล้วครั้งหนึ่ง และลืมเลือนไป ขอบคุณที่นำมาเผยแพร่ให้ได้อ่านอีกครั้งค่ะ

ครอบครัวสำคัญที่สุดค่ะ

โดย: จานสลัด

วันที่: 21 พฤษภาคม 2552 เวลา:13:39:26 น.

สงสารคนที่ลูกไม่ยอมดูแล เหลียวแลกันเลยจังครับ เฮ้อๆๆ

โดย: aodbu

วันที่: 23 พฤศจิกายน 2552 เวลา:13:57:43 น.

นานๆ เข้าบล๊อคตัวเองซักที อิอิ ขอบคุณทุกคนที่มาเยี่ยมนะคะ

โดย: alphajet

วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:22:10:11 น.