ลูกสาวไม่อยากให้ป๊าทำงาน ที่มาคือ ช่วงนี้ เดือนที่ผ่านมา ป๊า หรือ สามีเราเนี่ยะ ทำงานค่อนข้างเยอะ เดี๊ยวขับรถไปซื้อของเดี๊ยวทำนั่นทำนี่ไม่ค่อยได้หยุดเท่าไร วันอาทิตย์ขับรถพาโกวไป ตลาดจตุจักร มีนบุรี วันจันทร์ ไปเอาของ ที่อยุธยา วันอังคารไปซื้อของที่นครปฐม วันพุธ เอารถไปเข้าศูนย์ เรียกว่าไปทุกวัน ไม่ค่อยได้หยุด เมื่อวาน หลังจากกลับจากไปซื้อของที่ นครปฐม ประมาณ 3 ทุ่ม 1/2 แวะไปรับบิ๊งที่บ้านโกว ก็เล่นโทรตามตลอด แม่ถึงบ้านยัง เมื่อไรจะมารับ 3 ทุ่มโทรมาบอกหนูยังไม่หลับนะ รออยู่ พอกลับไปรับ นั่งในรถกลับบ้าน บิ๊งถาม : ป๊าหนูไม่อยากให้ป๊าทำงานเยอะอ่ะ ป๊า : ไม่ทำงานแล้วจะเอาเงินที่ใหนซื้อขนมให้หนูกินล่ะ บิ๊ง : ก็หนูไม่อยากให้ป๊าทำงาน ป๊าอยู่บ้านไม่ได้เหรอ ป๊า : หนูไม่กินขนมได้ป่าวล่ะ ป๊าจะได้อยู่บ้านไม่ทำงาน บิ๊ง :...................(เงียบไปพัก ไม่รับปากเลยเรื่องขนมเนี่ยะไม่ได้จริงๆ) สักพัก ถามใหม่ บิ๊ง : แม่ ๆ แม่เลี้ยงป๊าใหวมั้ยอ่ะ แม่ : ..............................ทำไมอ่ะลูก บิ๊ง : แม่เลี้ยงป๊าใหวมั้ยอ่า ป๊าจะได้ไม่ทำงานไง ป๊า : ขำ.........หัวเราะ เลย แม่ : เลี้ยงไม่ไหวหรอกลูก ป๊าตัวใหญ่กินเยอะ แม่ทำงานเยอะ เลี้ยงหนู น้องบอส แล้วป๊าอีกแม่ไม่ไหวอ่า................ สรุป คือ รักป๊ามากกว่าแม่ เพราะแม่ดุ ให้กินข้าวให้แปรงฟัน เวลาอยู่บ้านโกว ร้องจะมาหาแม่ แต่ กลับนอนกอดป๊า ทุกคืน เฮ้อ............ลูกสาว จะให้แม่เลี้ยงป๊า ซะแล้วววว   Create Date : 09 เมษายน 2551     0 comment Last Update : 9 เมษายน 2551 12:38:05 น.     Counter : 336 Pageviews.   Share Tweet

25/1/51 ท่านขุน บอสสสสสสสสสสสสสสสส ดูเอาเอง   Create Date : 27 มกราคม 2551     0 comment Last Update : 1 กุมภาพันธ์ 2551 17:05:29 น.     Counter : 516 Pageviews.   Share Tweet

รูปย้อนหลังเมื่อยัย Blink หนีเที่ยวคนเดียว(ไปไม่แลแม่กะป๊าเล้ย ลูกชั้น) เอาเริ่มที่ไปวังน้ำเขียวตอนปีใหม่ละกันค่ะ เค้าโดดขึ้นรถไป กะอาโกว อาม่าและแปะ อึ้ม แม่เอาของมาให้ตอนอยุ่ในรถ มานยังไม่ยอมลงรถมาเอาเลย กลัวไมได้ไปอย่างแรง เรื่องเที่ยวขอให้บอกไปโลดไม่มีแลแม่และป๊าเล้ย นั่งกินหมูย่างกัน เป๋าปลิ้นเลย เจ้จูน+เจ่เจน หมูทั้งคู่เลย เจ่เจนพายหนูนั่ง สบายจริงๆ ยัยเจ้เจนเริ่มเหงื่อตก หนุกหนานจริงๆ เจ่มันเริ่มเครียดละลูก มันเริ่มด่าแย้ววว หุหุ นั่งไปกินไป เจ่จูนมาช่วยแระ ยัยเจน นั่งเฉยๆยังเหนื่อยหิวกินๆๆๆ เจนกะนกใครอวบก่ากันนนน หนูไม่สนนกแก้วหร๊อก สนไอติมมากก่า เจ่ๆมันแอคมาก blink รับไม่ได้ปิดหน้าดีก่า โฮ่ โอวันตินร้อนๆ รับอากาศเย็นๆตอนเช้า อร่อยที่ซู๊ดดด หลังจากนั้นก็ไปสุพรรณ แล้วกาญฯต่อ ไปกะพี่ริว+โรสค่ะ ค้าง2 คืน เป็นลิงจริงๆ โฟว์กะมดเหรอลูก 555 เอ้ย ....เสยคางแล้ว มนุษย์ถ้ำ   Create Date : 27 มกราคม 2551     3 comment Last Update : 1 กุมภาพันธ์ 2551 17:12:04 น.     Counter : 341 Pageviews.   Share Tweet

18/1/51 เมื่อต้องทำหนมไปเลี้ยงเพื่อนๆลูกที่ รร งานวันเด็ก(จัดช้าไป 1 อาทิตย์) ก็ บ่ายวันที่ 17 ไปทำกันเอาลูกน้องไปช่วยเป็นลูกมือ และไอ้อ้วนเป็นตัวกวน กว่าจะเสร็จ ก็ทำเค้ก ชิฟฟ่อนค่ะ ง่ายสุดๆ และ ได้ปริมาณด้วย หมดไข่ไป 3 แผง แป้งไป 3 โล ได้ออกมาเยอะพอควรนะคะ ไม่ได้ทำเค้กมานาน น่าจะมากกว่า 2 ปี (ตั้งแต่ท้องสอง) เลย ร้างไปนาน หุหุ เสร็จ ก็มาทำแยมโรล ค่ะ เพราะได้เยอะหน่อยขนย้ายสะดวก เพราะทำเค้กชิ้นละก้อย้ายลำบากเพราะไม่ใช้มืออาชีพง่ะ ดูกันเลย หน้าตาอาจจะดูไม่น่ากินแต่รสชาติอร่อย(จริงๆนะ) ลูกสาวกินทีละ 2 ชิ้น ปากมันแผล่บๆ แก้มตุ่ย หร่อยง่ะแม่ ได้ยินแล้วปลื้มมมมมม นี่มีเลย คนสั่งให้ทำอีกเพราะจะกินฟรี(รู้อยู่แล้ว) เอาไปฝากอาม่าที่รู้จักกัน ชอบใจใหญ่บอกอร่อยนุ่มมากกกก แหมอาม่าขา มาตราฐานทำกินเองกะ ทำขายอ่ะมันต่างกันนะคะ หนูอะไม่อั้นเลยเครื่องเนี่ยะ เนยสดล้วนๆ ไข่อย่างดีแป้งดี ทำขายละเจ้งไปนานแล้ว นานๆทำทีได้นะ ทำบ่อยๆไม่ไหวปวดขาง่ะ เดินตลอด 3 ชั่วโมงนะคะ กว่าจะอบเสร็จ   Create Date : 20 มกราคม 2551     2 comment Last Update : 21 มกราคม 2551 19:20:43 น.     Counter : 406 Pageviews.   Share Tweet

เมื่อลูกชายตัวน้อยเป็นไข้เลือดออก(เพิ่งจะได้เอามาลงค่ะ) เหตุการณ์เกิดมาหลายเดือนแล้วแต่ยังไม่ได้ลงเพราะไม่ค่อยมีเวลา วันนี้มาลองรวบรวมและลงให้อ่านกันค่ะ ------------------------------------------------------------------------------ วันที่ 10 กันยายน 2550 ลูกชายคนเล็กตัวร้อนมาก พาไปหาหมอคลินิคแถวบ้านค่ะ หมอให้ยามาแล้วบอกว่าอีก 2 วันถ้าไข้ยังไม่ลงจะเจาะเลือดส่งแล๊ปเพื่อ ดูว่าเป็นไข้เลือดออกรึเปล่า แต่หมอบอกว่าโอกาสเป็นน้อยมากเพราะอายุส่วนใหญ่ที่เป็นคือ 3 ขวบขึ้นไป ในกรณีอายุน้อยๆนี่เสี่ยงมาก หากเป็นอาจจะถึงตายได้ ตอนนั้นน้องบอสอายุแค่ 1.1 ปีค่ะ ดูอาการ ยังเป็นไข้ตัวร้อนเหมือนเดิม แต่ยังพอเล่นบ้าง นอนทั้งวัน พรุ่งนี้ต้องไปเชียงใหม่ เพราะจองตั๋วเครื่องบินไว้แล้ว พาลูกสาวไปดูหมีแพนด้า ไม่อยากไปเท่าไรแต่ก็ต้องไป วันที่ 11 กันยายน 2550 ออกเดินทางกันแต่เช้ามืด ออกจากบ้าน ตี 4 เพราะขึ้นเครื่อง 7 โมงหรือ 8 โมงนี่ล่ะค่ะ บอสยังตัวร้อนเป็นไฟ ให้กินยาลดไข้ไป ไข้ยังไม่ลงเลย ทั้งวัน คือนั่งในรถ(เช่ารถ) เจ้ไปดูหมี กะป๊ากะม่า แม่นั่งอุ้มบอส เพราะส่วนใหญ่จะหลับ ยังกินข้าวได้ แต่อาการก็ ยังเหมือนเดิม กว่าจะได้กลับก็ถึงบ้าน เที่ยงคืน วันที่ 12 กันยายน 2550 ไม่ไหวแล้วเข้าวันที่ 4 แล้ว ไปหาคุณหมอประจำตัวน้องที่ศรีราชา ในใจคิดว่าต้องแอดมิทแน่ๆเลย แต่ไม่ได้เตรียมเสื้อผ้าไป คุณหมอดูที่ขาเป็นจุดๆ คิดว่าน่าจะเป็นส่าไข้ แต่ยังไง ขอแอดมิทดูอาการดีกว่า สรุปแอดมิทเลย ตอนเที่ยง แล้วพยาบาลก็พาบอสไป เจาะเลือด แล้วให้น้ำเกลือแก้เพลียก่อนเพราะว่าเป็นไข้มาหลายวัน แล้วก็ให้ ยาลดไข้ เช็ดตัวลดไข้ ทำได้เท่านั้น และ วัดความดัน และอุณหภูมิทุก 4 ชั่วโมง ไข้ยังไม่ลด และตุ่มแดงๆ ยังอยู่ สรุปว่าแม่เลยต้องนอน รพ โดยไม่มีเสื้อผ้ามาเปลี่ยนเลย + ลากลูกน้อง ไว้ด้วยเพราะว่าบอสเกาะหนึบเลย ไม่ปล่อย ไม่ยอมนอนเอง ให้อุ้มตลอด เวลาจะเข้าห้องน้ำเลยต้องเปลี่ยนกัน และไม่ยอมกินนมขวด เลย ดูดนมแม่ตลอด เวลา จนเจ็บหัวนม เวลาพยาบาลมาเช็ดตัวจะร้องตลอดเวลา ผ่านไปแม่แทบไม่ได้นอน ออ ตอนเอาไปเจาะให้น้ำเกลือนี่ พยาบาลหาเส้นไม่เจอค่ะ เพราะร้องจนเส้นหายและเนื้อเยอะ เลยต้องเข้าทางหลังเท้าแทน และเจ็บมากด้วย และห้ามหลุดเพราะหลุดแล้วจะเจาะใหม่ยากมาก และเจาะเลือดเพื่อไปตรวจค่ะ วันที่ 13 กันยายน 2550 วันนี้ไข้เริ่มจะลงแล้ว เอาละสิ คุณหมอบอกอันตรายช่วงนี้แหล่ะ และ น้ำเกลือทำให้บอสเริ่มบวมทั้งตัวเลยอุ้มเริ่มไม่ไหว ใครจะคิดคะว่าลูกเราเลี้ยงอยู่บ้าน โดนยุงกัดจะเป็นไข้เลือดออก ได้ แค่คิดก็กลัวแล้ว กลัวมากนอนไม่ได้เลย กลัวลูกเป็น อะไรไป คิดมากจริงๆ คะ บอกเลยว่าเครียดมาก ๆ อุ้มลูกตลอด ยิ่งคนนี้อยากได้ผู้ชายมานานแล้ว กว่าจะมี ถ้าเป็นอะไร ไปจะทำใจได้มั้ย วันนี้คุณหมอ มาดูอาการอีก และบอกว่าต้องเจาะเลือดดูเกร็ดเลือดทุก 4 ชั่วโมงนะคะ ผลเลือดเมื่อวานยังดีอยู่แต่ยังไงก็ขอดูเลือดก่อน อาการยังทรงๆ วันที่ 14 กันยายน 2550 วันนี้ผลเลือดตกค่ะ จาก 3 แสนเหลือ 6 หมื่น ตัวบอสเริ่มแดงเถือก และบวมน้ำเกลือคะ หายใจลำบากขึ้น คุณหมอให้ลงไป ICU เลยคะ เพื่อดูอาการทุก ชั่วโมง ต้องใส่ที่วัดชีพจร และ ให้อ๊อกซิเจนเพราะหายใจแล้วเหนื่อย แต่ไม่มีทางใส่แบบครอบได้อยู่แล้ว แม่ต้องถือจ่อจมูก ตอนนี้ตัวเริ่มเย็นแล้ว น้ำเกลือยังต้องเยอะเหมือนเดิม ความรู้สึกแม่เหรอคะ คิดว่า เอาละ ถ้ารอดคือรอดนะลูก ไม่รอดก็ขอให้หนูไปแบบไม่ทรมาณ บอกตรงๆ ว่าแอบไปร้องให้ หลายครั้ง ไม่ให้ใครเห็น เพราะกลัวเค้าเครียดกัน อาการลูกเราตอนนี้ 50:50 ค่ะ เค้ายังมีสติ และยังเล่นได้บ้างแต่ส่วนใหญ่ จะนอนซะมากตอนนี้น้ำหนักน่าจะขึ้นมาประมาณ 3-4 โลคะ เพราะแขนขา บวมมากๆ เหมือนจะแตกเลย แดงไปทั้งตัว คุณหมอให้ระวังไม่ให้เลือดออกจากร่างกายเด็ดขาด ยกเว้นเจาะเลือดไปวัดเกร็ดเลือด แม่ระวังมาก แล้วใหนจะสารพัดสาย ที่ระโยงระยาง แม่ต้องนอนกับ บอสบนเตียงค่ะ เพราะเค้าไม่ยอมปล่อยเลย ตอนนี้ตัวเย็น จนหน้ากลัว อาการพีคสุดค่ะ ตาปิดมองแทบไม่เห็น ร้องให้จนเสียงไม่มี กินนมแม่อย่างเดียว มีกินโจ๊กได้คำสองคำ วันที่ 15 กันยายน 2550 วันที่ 2 ใน ICU อาการยังเหมือนเดิม คุณหมอต้องอธิบายว่าทำไมยังให้น้ำเกลือ เพราะกลัวว่าน้องจะช๊อค นี่คือเหตุผลหลักเลย ของการเสียชีวิต ถ้าน้องไม่ช๊อคคือรอด เราดูตลอดค่ะ กลัวมากกลัวจับใจ แต่น้องบอสก็เหมือนสู้เต็มที่ ยังพอจะยิ้ม หัวเราะได้บ้าง แต่ไม่มาก ยังเจาะเลือดทุก 4 ชั่วโมง วันนี้เกล็ดเลือดเหลือ 3 หมื่น น้อยมากค่ะ ผ่านไปอีกวัน วันที่ 16 กันยายน 2550 วันนี้นอนดูข่าวในห้อง ICU เครื่องบินไปภูเก็ตไถลออกนอกรันเวย์ เพราะฝนตก คนตายมากมาย ขนลุกเลยคะ ยังคิดอยู่ว่าอยากไป ดีว่าเราไม่เป็นอะไร เพราะตอนกลับจากเชียงใหม่เครื่องลงแบบ ดิ่งเลย หูดับ(แฟนกับแม่แฟนและลูกสาวบอกปวดหูเลย) วันนี้อาการยังทรงเหมือนเดิม วัดไข้ ตรวจเลือด คุณหมอมาบอกว่า นับจากวันนี้อาการน้องจะดีขึ้น เพราะไม่มีอาการช๊อค บอสยังตัวแดงและบวมมากๆ มีญาติมาเยี่ยมหลายคน พี่สาวเค้า(น้องบลิ๊ง) ก็มา แต่ไม่ได้เข้าไป เพราะไม่เหมาะเลยต้องออกมาหา ข้างนอก ไม่เจอลูกสาวหลายวัน เลยรู้สึกว่าลูกเราโตขึ้นเยอะเลย อนุบาล 1 เองนะคะ เพิ่งจะ ครบ 4 ขวบตอนเดือนกรกฏาที่ผ่านมา นี่เอง ไวเหลือเกิน ทั้งที่เล็กๆ แลดูไม่แข็งแรง แต่ก็ไม่เป็นอะไรมาก พาบลิ๊งไปซื้อขนมที่ 7-11 แล้วขึ้นมานั่งกินหน้าห้อง บอกลูกว่า หนูอย่าดื้อ และไม่กวน อาม่าและอาโกว แล้วก็ ไปโรงเรียน นะคะ ลูก กอดและ หอมคิดถึงจริงๆ เลย 4 วันแล้ว ญาติหลายคนมาเห็นเค้าไม่กล้าพูดว่าลูกเราจะรอด เพราะเห็นแล้วน่ากลัวมาก ผิวไม่มีพื้นที่ของสีขาวเลย เคยเห็นกุนเชียงมั้ยคะ นั่นแหล่ะ แบบนั้นเลย แดงไปทั้งตัว และบวมมากๆ ถ้าโดนเข็มนิดคงจะแตก ใครเข้ามาเห็นจะทำหน้าไม่ถูก เราเลยได้แต่ยิ้มและบอก อาการซ้ำแล้วซ้ำอีก ให้แฟนเป็นคนช่วยอธิบายด้วย(เข้าได้ทีละ 2 คนค่ะ มากันประมาณ 10 กว่าคน) เข้ามาปุ๊บเราเห็นสีหน้าเลยว่า เครียด (เราเครียดกว่านะคะแต่ชินซะแล้ว) วันที่ 17 กันยายน 2550 วันนี้น้องบอสแลดูดีขึ้นค่ะ เริ่มจะฉี่บ้างแล้วแต่ไม่มาก คุณหมอเลยให้ ยาเร่งฉี่เพื่อระบายน้ำที่ค้างออกจากร่างกาย (ดีที่ว่าน้ำไม่ท่วมปอด ไม่งั้นอาจจะไม่รอด) วันนี้แม่เริ่มจะยุ่งบ้างแล้วลูกค้าโทรตามสินค้าเพราะหายไปหลายวัน มือถือเริ่มดังบ่อยเราเลยต้องบอกว่าลูกป่วยค่ะ อยู่รพ แล้วปิดมือถือเลยค่ะ วันนี้น้องบอสเริ่มเบาขึ้นค่ะ เพราะฉี่ด้วยละมั้ง หมอยังคงให้น้ำเกลือเพราะว่า ไม่ให้น้ำลดมากเกินไป เรียกว่ายังไม่ พ้นวิกฤตินะคะ ต้องรอให้ยุบจริงๆก่อน เลยต้องอยู่ ICU อีก 1 วันคะ ก้อเริ่มดีขึ้นเรื่อยๆ วันนี้กินได้มากขึ้น (ตอนที่อาการหนักๆ กินได้ 2-3 คำ) ยอมยิ้ม เล่นกับพี่พยาบาลแล้ว ยังคงเจาะเลือด เหมือนเดิม วันนี้คุณหมอบอกว่า เกล็ดเลือดขึ้นมาบ้างแล้ว วันที่ 18 กันยายน 2550 อาการดีขึ้นเยอะ คุณหมอเลยให้ออกจาก ICU กลับไปห้องปกติ ตัวยุบไปเยอะแล้ว ตัวไม่แดงเริ่มขาวขึ้นเหมือนเดิม เรียกว่าไม่เป็นลูกโป่งแล้ว วันนี้เจาะเลือดไปตรวจหมอบอกว่าขึ้นมาเป็น 2 แสนแล้ว ดีแล้วพ้นขีดอันตรายแล้ว แต่น้ำในตัวยังเยอะอยู่เลยต้องดูอาการต่อเพราะการ ให้น้ำออกจากร่างกายต้องค่อยๆ ค่ะ ดีขึ้นมาก พาออกไปเล่นได้บ้าง ทีนี้ก็เป็นขวัญใจ ของพี่ๆ พยาบาล เพราะชอบยิ้ม ชอบเล่นและเจ้าชู้เป็นทุนเดิม เสียงเรื่มดัง กินข้าวได้เยอะเหมือนเดิม คุณหมอมาตอนบ่ายบอกว่าดีขึ้นมากแล้ว ไม่น่าเชื่อว่าจะรอดมาได้(คำนี้ดูท่าคุณหมอจะหลุดปากจริง) แกบอกว่า เกือบไม่รอดแล้วนะบอสนะ หุหุ ใครๆ ก็คิดว่าจะไม่รอดทั้งนั้นล่ะคะ แม่ยังเครียดเลย พรุ่งนี้น่าจะออกจาก รพ ได้แล้วนะคะ ตอนจะไปคุณหมอยังห่วงเรื่อง ค่ารักษา เพราะนอน ICU 3 คืนไม่ใช่เล่นๆ นะคะ รพ เอกชน(รพ พญาไท ศรีราชา ห้องเดี่ยว) ก็บอกคุณหมอไปว่า ไม่เป็นไรค่ะ บอสเค้ามีประกัน เพราะนกมีประสบการณ์จากลูกสาวคนแรกแล้วว่าป่วยง่าย ทำประกันเลย เวลาไม่สบายเราไม่เครียด เพราะประกันจ่าย อาจจะมีส่วนต่างบ้างเล็กน้อย ก็เตรียมตัวละค่ะ พรุ่งนี้ได้กลับบ้านแล้ว 19 กันยายน 2550 วันนี้คุณหมอมาเช้า 9.00 น เลยเพราะว่าให้ออกจาก รพ ได้แล้ว เอาสายน้ำเกลือออกตั้งแต่เมื่อวานแล้ว ได้ยาแก้ท้องอืด มากิน และลดไข้อีกนิดหน่อยค่ะ ก็บอกว่าน้ำยังคงเหลือนะคะ ต้องพามาวันเสาร์อีกที(ที่คลินิคคุณหมอ)ว่าน้ำออกหมดรึยังเท่านั้นค่ะ เบ็ดเสร็จ ค่าใช้จ่ายตกราวๆ 5 หมื่นกว่าบาท ไม่มีประกันแม่คงซีดเหมือนกัน แต่ทีนี้เคลมได้หมดเลย ได้จ่ายส่วนต่างค่าห้องประมาณ 4 พันค่ะ แต่ก็ได้คืนจาก รายวันอยุ่แล้วประมาณ 7 พัน ก็ได้กลับบ้านซะที กลับมาบ้าน ต้องสังคยนา ยกใหญ่ ทำบ้านให้โล่ง(ร้านค้าอ่ะค่ะ โล่งได้ซักแค่ใหน) แล้ว ฉีดยากันยุงก่อนปิดร้านทุกครั้ง หายากันยุงมาฉีดให้ทั้งสองคน เฮ่อ เรียกว่าปรับปรุงใหม่ค่ะ กลัวลูกเป็นอีกค่ะ ตอนนี้บอสน้อยหายเป็นปกติและซนมากๆ ค่ะ รูปมีเท่านี้ค่ะ เพราะว่า หลานถ่าย เราไม่อยากถ่ายเลยเพราะว่าลูกน่าสงสารมาก รูปก่อนวันเข้า ICU นะคะ ปัจจุบันหายดีแล้วค่ะหัวเขียว แล้ว   Create Date : 09 มกราคม 2551     4 comment Last Update : 21 มกราคม 2551 19:21:10 น.     Counter : 506 Pageviews.   Share Tweet