BlogGang.com : : แม่หมูลูกสอง - เมื่อลูกชายตัวน้อยเป็นไข้เลือดออก(เพิ่งจะได้เอามาลงค่ะ)

เมื่อลูกชายตัวน้อยเป็นไข้เลือดออก(เพิ่งจะได้เอามาลงค่ะ)

เหตุการณ์เกิดมาหลายเดือนแล้วแต่ยังไม่ได้ลงเพราะไม่ค่อยมีเวลา
วันนี้มาลองรวบรวมและลงให้อ่านกันค่ะ

------------------------------------------------------------------------------

วันที่ 10 กันยายน 2550
ลูกชายคนเล็กตัวร้อนมาก พาไปหาหมอคลินิคแถวบ้านค่ะ หมอให้ยามาแล้วบอกว่าอีก 2 วันถ้าไข้ยังไม่ลงจะเจาะเลือดส่งแล๊ปเพื่อ
ดูว่าเป็นไข้เลือดออกรึเปล่า แต่หมอบอกว่าโอกาสเป็นน้อยมากเพราะอายุส่วนใหญ่ที่เป็นคือ 3 ขวบขึ้นไป ในกรณีอายุน้อยๆนี่เสี่ยงมาก
หากเป็นอาจจะถึงตายได้ ตอนนั้นน้องบอสอายุแค่ 1.1 ปีค่ะ
ดูอาการ ยังเป็นไข้ตัวร้อนเหมือนเดิม แต่ยังพอเล่นบ้าง นอนทั้งวัน พรุ่งนี้ต้องไปเชียงใหม่ เพราะจองตั๋วเครื่องบินไว้แล้ว
พาลูกสาวไปดูหมีแพนด้า ไม่อยากไปเท่าไรแต่ก็ต้องไป

วันที่ 11 กันยายน 2550
ออกเดินทางกันแต่เช้ามืด ออกจากบ้าน ตี 4 เพราะขึ้นเครื่อง 7 โมงหรือ 8 โมงนี่ล่ะค่ะ บอสยังตัวร้อนเป็นไฟ ให้กินยาลดไข้ไป
ไข้ยังไม่ลงเลย ทั้งวัน คือนั่งในรถ(เช่ารถ) เจ้ไปดูหมี กะป๊ากะม่า แม่นั่งอุ้มบอส เพราะส่วนใหญ่จะหลับ ยังกินข้าวได้ แต่อาการก็
ยังเหมือนเดิม กว่าจะได้กลับก็ถึงบ้าน เที่ยงคืน

วันที่ 12 กันยายน 2550
ไม่ไหวแล้วเข้าวันที่ 4 แล้ว ไปหาคุณหมอประจำตัวน้องที่ศรีราชา ในใจคิดว่าต้องแอดมิทแน่ๆเลย แต่ไม่ได้เตรียมเสื้อผ้าไป
คุณหมอดูที่ขาเป็นจุดๆ คิดว่าน่าจะเป็นส่าไข้ แต่ยังไง ขอแอดมิทดูอาการดีกว่า สรุปแอดมิทเลย ตอนเที่ยง แล้วพยาบาลก็พาบอสไป
เจาะเลือด แล้วให้น้ำเกลือแก้เพลียก่อนเพราะว่าเป็นไข้มาหลายวัน แล้วก็ให้ ยาลดไข้ เช็ดตัวลดไข้ ทำได้เท่านั้น และ วัดความดัน
และอุณหภูมิทุก 4 ชั่วโมง ไข้ยังไม่ลด และตุ่มแดงๆ ยังอยู่ สรุปว่าแม่เลยต้องนอน รพ โดยไม่มีเสื้อผ้ามาเปลี่ยนเลย + ลากลูกน้อง
ไว้ด้วยเพราะว่าบอสเกาะหนึบเลย ไม่ปล่อย ไม่ยอมนอนเอง ให้อุ้มตลอด เวลาจะเข้าห้องน้ำเลยต้องเปลี่ยนกัน และไม่ยอมกินนมขวด
เลย ดูดนมแม่ตลอด เวลา จนเจ็บหัวนม เวลาพยาบาลมาเช็ดตัวจะร้องตลอดเวลา ผ่านไปแม่แทบไม่ได้นอน

ออ ตอนเอาไปเจาะให้น้ำเกลือนี่ พยาบาลหาเส้นไม่เจอค่ะ เพราะร้องจนเส้นหายและเนื้อเยอะ เลยต้องเข้าทางหลังเท้าแทน
และเจ็บมากด้วย และห้ามหลุดเพราะหลุดแล้วจะเจาะใหม่ยากมาก และเจาะเลือดเพื่อไปตรวจค่ะ

วันที่ 13 กันยายน 2550
วันนี้ไข้เริ่มจะลงแล้ว เอาละสิ คุณหมอบอกอันตรายช่วงนี้แหล่ะ และ น้ำเกลือทำให้บอสเริ่มบวมทั้งตัวเลยอุ้มเริ่มไม่ไหว
ใครจะคิดคะว่าลูกเราเลี้ยงอยู่บ้าน โดนยุงกัดจะเป็นไข้เลือดออก ได้ แค่คิดก็กลัวแล้ว กลัวมากนอนไม่ได้เลย กลัวลูกเป็น
อะไรไป คิดมากจริงๆ คะ บอกเลยว่าเครียดมาก ๆ อุ้มลูกตลอด ยิ่งคนนี้อยากได้ผู้ชายมานานแล้ว กว่าจะมี ถ้าเป็นอะไร
ไปจะทำใจได้มั้ย วันนี้คุณหมอ มาดูอาการอีก และบอกว่าต้องเจาะเลือดดูเกร็ดเลือดทุก 4 ชั่วโมงนะคะ
ผลเลือดเมื่อวานยังดีอยู่แต่ยังไงก็ขอดูเลือดก่อน อาการยังทรงๆ

วันที่ 14 กันยายน 2550
วันนี้ผลเลือดตกค่ะ จาก 3 แสนเหลือ 6 หมื่น ตัวบอสเริ่มแดงเถือก และบวมน้ำเกลือคะ หายใจลำบากขึ้น
คุณหมอให้ลงไป ICU เลยคะ เพื่อดูอาการทุก ชั่วโมง ต้องใส่ที่วัดชีพจร และ ให้อ๊อกซิเจนเพราะหายใจแล้วเหนื่อย
แต่ไม่มีทางใส่แบบครอบได้อยู่แล้ว แม่ต้องถือจ่อจมูก ตอนนี้ตัวเริ่มเย็นแล้ว น้ำเกลือยังต้องเยอะเหมือนเดิม
ความรู้สึกแม่เหรอคะ คิดว่า เอาละ ถ้ารอดคือรอดนะลูก ไม่รอดก็ขอให้หนูไปแบบไม่ทรมาณ บอกตรงๆ ว่าแอบไปร้องให้
หลายครั้ง ไม่ให้ใครเห็น เพราะกลัวเค้าเครียดกัน อาการลูกเราตอนนี้ 50:50 ค่ะ เค้ายังมีสติ และยังเล่นได้บ้างแต่ส่วนใหญ่
จะนอนซะมากตอนนี้น้ำหนักน่าจะขึ้นมาประมาณ 3-4 โลคะ เพราะแขนขา บวมมากๆ เหมือนจะแตกเลย แดงไปทั้งตัว
คุณหมอให้ระวังไม่ให้เลือดออกจากร่างกายเด็ดขาด ยกเว้นเจาะเลือดไปวัดเกร็ดเลือด แม่ระวังมาก แล้วใหนจะสารพัดสาย
ที่ระโยงระยาง แม่ต้องนอนกับ บอสบนเตียงค่ะ เพราะเค้าไม่ยอมปล่อยเลย ตอนนี้ตัวเย็น จนหน้ากลัว อาการพีคสุดค่ะ
ตาปิดมองแทบไม่เห็น ร้องให้จนเสียงไม่มี กินนมแม่อย่างเดียว มีกินโจ๊กได้คำสองคำ

วันที่ 15 กันยายน 2550
วันที่ 2 ใน ICU อาการยังเหมือนเดิม คุณหมอต้องอธิบายว่าทำไมยังให้น้ำเกลือ เพราะกลัวว่าน้องจะช๊อค นี่คือเหตุผลหลักเลย
ของการเสียชีวิต ถ้าน้องไม่ช๊อคคือรอด เราดูตลอดค่ะ กลัวมากกลัวจับใจ แต่น้องบอสก็เหมือนสู้เต็มที่ ยังพอจะยิ้ม หัวเราะได้บ้าง
แต่ไม่มาก ยังเจาะเลือดทุก 4 ชั่วโมง วันนี้เกล็ดเลือดเหลือ 3 หมื่น น้อยมากค่ะ ผ่านไปอีกวัน

วันที่ 16 กันยายน 2550
วันนี้นอนดูข่าวในห้อง ICU เครื่องบินไปภูเก็ตไถลออกนอกรันเวย์ เพราะฝนตก คนตายมากมาย ขนลุกเลยคะ ยังคิดอยู่ว่าอยากไป
ดีว่าเราไม่เป็นอะไร เพราะตอนกลับจากเชียงใหม่เครื่องลงแบบ ดิ่งเลย หูดับ(แฟนกับแม่แฟนและลูกสาวบอกปวดหูเลย)
วันนี้อาการยังทรงเหมือนเดิม วัดไข้ ตรวจเลือด คุณหมอมาบอกว่า นับจากวันนี้อาการน้องจะดีขึ้น เพราะไม่มีอาการช๊อค
บอสยังตัวแดงและบวมมากๆ มีญาติมาเยี่ยมหลายคน พี่สาวเค้า(น้องบลิ๊ง) ก็มา แต่ไม่ได้เข้าไป เพราะไม่เหมาะเลยต้องออกมาหา
ข้างนอก ไม่เจอลูกสาวหลายวัน เลยรู้สึกว่าลูกเราโตขึ้นเยอะเลย อนุบาล 1 เองนะคะ เพิ่งจะ ครบ 4 ขวบตอนเดือนกรกฏาที่ผ่านมา
นี่เอง ไวเหลือเกิน ทั้งที่เล็กๆ แลดูไม่แข็งแรง แต่ก็ไม่เป็นอะไรมาก พาบลิ๊งไปซื้อขนมที่ 7-11 แล้วขึ้นมานั่งกินหน้าห้อง บอกลูกว่า
หนูอย่าดื้อ และไม่กวน อาม่าและอาโกว แล้วก็ ไปโรงเรียน นะคะ ลูก กอดและ หอมคิดถึงจริงๆ เลย 4 วันแล้ว
ญาติหลายคนมาเห็นเค้าไม่กล้าพูดว่าลูกเราจะรอด เพราะเห็นแล้วน่ากลัวมาก ผิวไม่มีพื้นที่ของสีขาวเลย เคยเห็นกุนเชียงมั้ยคะ
นั่นแหล่ะ แบบนั้นเลย แดงไปทั้งตัว และบวมมากๆ ถ้าโดนเข็มนิดคงจะแตก ใครเข้ามาเห็นจะทำหน้าไม่ถูก เราเลยได้แต่ยิ้มและบอก
อาการซ้ำแล้วซ้ำอีก ให้แฟนเป็นคนช่วยอธิบายด้วย(เข้าได้ทีละ 2 คนค่ะ มากันประมาณ 10 กว่าคน) เข้ามาปุ๊บเราเห็นสีหน้าเลยว่า
เครียด (เราเครียดกว่านะคะแต่ชินซะแล้ว)

วันที่ 17 กันยายน 2550
วันนี้น้องบอสแลดูดีขึ้นค่ะ เริ่มจะฉี่บ้างแล้วแต่ไม่มาก คุณหมอเลยให้ ยาเร่งฉี่เพื่อระบายน้ำที่ค้างออกจากร่างกาย (ดีที่ว่าน้ำไม่ท่วมปอด
ไม่งั้นอาจจะไม่รอด) วันนี้แม่เริ่มจะยุ่งบ้างแล้วลูกค้าโทรตามสินค้าเพราะหายไปหลายวัน มือถือเริ่มดังบ่อยเราเลยต้องบอกว่าลูกป่วยค่ะ อยู่รพ
แล้วปิดมือถือเลยค่ะ วันนี้น้องบอสเริ่มเบาขึ้นค่ะ เพราะฉี่ด้วยละมั้ง หมอยังคงให้น้ำเกลือเพราะว่า ไม่ให้น้ำลดมากเกินไป เรียกว่ายังไม่
พ้นวิกฤตินะคะ ต้องรอให้ยุบจริงๆก่อน เลยต้องอยู่ ICU อีก 1 วันคะ ก้อเริ่มดีขึ้นเรื่อยๆ วันนี้กินได้มากขึ้น (ตอนที่อาการหนักๆ กินได้ 2-3 คำ)
ยอมยิ้ม เล่นกับพี่พยาบาลแล้ว ยังคงเจาะเลือด เหมือนเดิม วันนี้คุณหมอบอกว่า เกล็ดเลือดขึ้นมาบ้างแล้ว

วันที่ 18 กันยายน 2550
อาการดีขึ้นเยอะ คุณหมอเลยให้ออกจาก ICU กลับไปห้องปกติ ตัวยุบไปเยอะแล้ว ตัวไม่แดงเริ่มขาวขึ้นเหมือนเดิม เรียกว่าไม่เป็นลูกโป่งแล้ว
วันนี้เจาะเลือดไปตรวจหมอบอกว่าขึ้นมาเป็น 2 แสนแล้ว ดีแล้วพ้นขีดอันตรายแล้ว แต่น้ำในตัวยังเยอะอยู่เลยต้องดูอาการต่อเพราะการ
ให้น้ำออกจากร่างกายต้องค่อยๆ ค่ะ ดีขึ้นมาก พาออกไปเล่นได้บ้าง ทีนี้ก็เป็นขวัญใจ ของพี่ๆ พยาบาล เพราะชอบยิ้ม ชอบเล่นและเจ้าชู้เป็นทุนเดิม
เสียงเรื่มดัง กินข้าวได้เยอะเหมือนเดิม คุณหมอมาตอนบ่ายบอกว่าดีขึ้นมากแล้ว ไม่น่าเชื่อว่าจะรอดมาได้(คำนี้ดูท่าคุณหมอจะหลุดปากจริง) แกบอกว่า
เกือบไม่รอดแล้วนะบอสนะ หุหุ ใครๆ ก็คิดว่าจะไม่รอดทั้งนั้นล่ะคะ แม่ยังเครียดเลย พรุ่งนี้น่าจะออกจาก รพ ได้แล้วนะคะ ตอนจะไปคุณหมอยังห่วงเรื่อง
ค่ารักษา เพราะนอน ICU 3 คืนไม่ใช่เล่นๆ นะคะ รพ เอกชน(รพ พญาไท ศรีราชา ห้องเดี่ยว) ก็บอกคุณหมอไปว่า ไม่เป็นไรค่ะ บอสเค้ามีประกัน
เพราะนกมีประสบการณ์จากลูกสาวคนแรกแล้วว่าป่วยง่าย ทำประกันเลย เวลาไม่สบายเราไม่เครียด เพราะประกันจ่าย อาจจะมีส่วนต่างบ้างเล็กน้อย

ก็เตรียมตัวละค่ะ พรุ่งนี้ได้กลับบ้านแล้ว

19 กันยายน 2550
วันนี้คุณหมอมาเช้า 9.00 น เลยเพราะว่าให้ออกจาก รพ ได้แล้ว เอาสายน้ำเกลือออกตั้งแต่เมื่อวานแล้ว ได้ยาแก้ท้องอืด มากิน
และลดไข้อีกนิดหน่อยค่ะ ก็บอกว่าน้ำยังคงเหลือนะคะ ต้องพามาวันเสาร์อีกที(ที่คลินิคคุณหมอ)ว่าน้ำออกหมดรึยังเท่านั้นค่ะ
เบ็ดเสร็จ ค่าใช้จ่ายตกราวๆ 5 หมื่นกว่าบาท ไม่มีประกันแม่คงซีดเหมือนกัน แต่ทีนี้เคลมได้หมดเลย ได้จ่ายส่วนต่างค่าห้องประมาณ
4 พันค่ะ แต่ก็ได้คืนจาก รายวันอยุ่แล้วประมาณ 7 พัน ก็ได้กลับบ้านซะที

กลับมาบ้าน ต้องสังคยนา ยกใหญ่ ทำบ้านให้โล่ง(ร้านค้าอ่ะค่ะ โล่งได้ซักแค่ใหน) แล้ว ฉีดยากันยุงก่อนปิดร้านทุกครั้ง
หายากันยุงมาฉีดให้ทั้งสองคน เฮ่อ เรียกว่าปรับปรุงใหม่ค่ะ กลัวลูกเป็นอีกค่ะ
ตอนนี้บอสน้อยหายเป็นปกติและซนมากๆ ค่ะ

รูปมีเท่านี้ค่ะ เพราะว่า หลานถ่าย เราไม่อยากถ่ายเลยเพราะว่าลูกน่าสงสารมาก

รูปก่อนวันเข้า ICU นะคะ

ปัจจุบันหายดีแล้วค่ะหัวเขียว แล้ว

Create Date : 09 มกราคม 2551

Last Update : 21 มกราคม 2551 19:21:10 น.

4 comments

Counter : 507 Pageviews.

อ่านแล้วใจหายไปกับคุณแม่ด้วยเลยค่ะ ยิ่งน้องอายุน้อยๆยิ่งน่าเป็นห่วงมาก เพราะภูมิต้านทานจะยังไม่เยอะเท่าผู้ใหญ่เนอะ

ดีใจด้วยนะคะ ที่น้องบอสปลอดภัยด้วยดี

โดย: tokei/tookei

วันที่: 9 มกราคม 2551 เวลา:14:33:37 น.

ขอให้น้องบอสแข็งแรง โตไว ๆ นะคะ

โดย: คนชอบนิยาย

วันที่: 9 มกราคม 2551 เวลา:15:26:52 น.

หายจากไข้เลือดออกแล้ว ดีจังเลยค่ะ แต่หัวเขียวกลับมาอีกแล้ว เอ๊ะ จินว่าดูยังไงก็หัวไม่เขียวนะคะ

โดย: แม่น้องสองพี

วันที่: 10 มกราคม 2551 เวลา:12:11:33 น.

ใจหายใจคว่ำ

ขอให้น้องสุขภาพแข็งแรงขึ้นเยอะ ๆ เลยนะคะ

โดย: nam_sila

วันที่: 10 มกราคม 2551 เวลา:22:01:18 น.