ประเทศเกาหลี คนเกาหลี ก็ต้องพูดภาษาเกาหลีกันสินะค่ะ เอ๊ะ! แล้วถ้าคนไทยจะไปเที่ยวประเทศเกาหลี ต้องพูดภาษาอะไรกันล่ะเนี่ย ภาษาไทยหรือใครจะฟังเรารู้เรื่องใช่ปะล่ะ ภาษาอังกฤษก็ไม่ถนัดพาลเอาจะสื่อความไม่ชัดอีก จะใช้ภาษาเกาหลีก็รู้แค่ซารังเฮโย…งั้นมารู้จักประโยคภาษาเกาหลีที่เอาไว้ไปพูดในเกาหลีกันเถอะค่ะ

คำศัพท์น่ารู้...ก่อนไปเที่ยวเกาหลีกันนะจ๊ะ

คำพูดพื้นฐาน

เป็นประโยคสำหรับคนทุกคนที่มีใจรักเกาหลีเลยนะค่ะ ใช้พูดได้ในหลายๆ โอกาสไม่ว่าจะเป็นพบกันครั้งแรกหรือฝึกการสนทนาเบื้องต้น เป็นคำที่ง่ายมากๆ เลยค่ะ หากนำไปใช้ร่วมกับชีวิตประจำวันจะทำให้จำง่ายขึ้น เป็นคำทั่วไปที่ควรจำให้ได้นะค่ะ

- 안녕하세요. (อัน-นยองฮาเซโย) = สวัสดีค่ะ
- 실례합니다. (ชิล-รเยฮัมนีดา) = ขอโทษนะค่ะ (ใช้เป็นการขอรบกวนค่ะ ประมาณว่า Excuse me.)
- 죄송합니다. (ชเว-ซงฮัมนีดา) / 미안합니다. (มีอันฮัมนีดา) = ขอโทษค่ะ (ใช้ขอโทษเมื่อทำผิด เป็นระดับสุภาพและระดับธรรมดาค่ะ)
- 감사합니다. (คัมซาฮัมนีดา) = ขอบคุณค่ะ
- 괜찮습니다. (แควนชันซึมนีดา) = ไม่เป็นไรค่ะ
- 아니요. (อานีโย) = ไม่ค่ะ
- 네. (เน) = ค่ะ,ใช่ค่ะ (ไว้ขานรับ)
- 제가 태국인입니다. (เชกา แทกุกิน อิมนีดา) = ฉันเป็นคนไทยค่ะ

การซื้อของ

- คำนาม + 있나요? (…อิซนาโย๊) = มี + คำนาม + ไหมค่ะ?

ใช้ในกรณีที่คุณเดินเข้าไปในร้านค้าแห่งหนึ่ง ซึ่งมีสินค้ามากมายไปหมด ถ้าหากคนขายทักทายเราก็ให้ส่งยิ้มแล้วถามกลับเลยค่ะ ไม่ว่าเขาจะทักมาว่ายังไง (ซึ่งบางทีเราอาจฟังไม่รู้เรื่อง) ประมาณว่า ขอโทษนะค่ะ มีเจ้านี่ไหมค่ะ? ไม่รู้ว่าแม่ค้าเกาหลีคนนั้นจะใจดีหรือเปล่า เพราะฉะนั้นถามแล้วก็ควรซื้อนะคะ

- คำตอบที่ได้ก็จะเป็น 있어요. (อิซซอโย) มีค่ะ หรือ 아니오. (อานีโอ) ไม่มีค่ะ

- 얼마예요? (ออลมาเยโย๊?) = เท่าไหร่ค่ะ?

พอได้พบกับสิ่งที่ต้องการแล้วเห็นว่ามันถูกใจก็ถามราคาเลยค่ะ สินค้าแต่ละอย่างนั้นบางอย่างก็จะมีราคาติดอยู่บนสินค้า เป็นป้ายแปะอยู่ที่ชั้นวาง หรืออาจจะมีราคากำกับไว้ตรงไหนสักที่ แต่หากเราสนทนากับคนขายอยู่สามารถถามเขาได้เลยค่ะไม่ต้องมัวหาป้ายเลย

- เลขราคา (วอน) + 원이에요. (…วอนีเอโย) = เลขราคา(วอน) + วอนค่ะ

- คำตอบที่ได้จากแม่ค้าก็คือราคาของสิ่งนั้นๆ นั่นเองค่ะ สกุลเงินของเกาหลีคือเงินวอน (원) โดยจะบอกจำนวนหรือตัวเลขราคามาก่อนตามด้วยคำว่าวอน ดังนั้นควรแม่นตัวเลขไว้ก็ดีนะคะ

- คำนาม + 주세요. (…จูเซโย) = ขอ + คำนาม + ค่ะ

ดูสินค้าหลากหลายอย่างแล้ว ถูกใจก็เยอะแยะ แต่ที่จะซื้อน่ะมีแค่อย่างเดียวนี่ ให้ประโยคนี้ในการเจาะจงไปยังของที่จะเอาค่ะ เช่น ดูทั้งเสื้อ กระโปรง หมวก ผ้าพันคอ ถุงเท้า กางเกง แต่จะเอาแค่เสื้อ ก็บอกไปเลยว่างั้นขอเสื้อค่ะ หมายความว่าจะเอาแค่เสื้อนั่นเอง (ควรระบุด้วยนะค่ะว่าจะเอาเสื้อน่ะเสื้อไหน)

- 선물포장해주세요. (ซอนมุล โพจังแฮ จูเซโย) = ช่วยห่อของขวัญให้ด้วยค่ะ

จ่ายเงินไปแล้วลูกค้าคือพระเจ้า หากของที่ซื้อไปจะนำไปฝากใครเป็นของขวัญก็บอกคนขายไปเลยว่าช่วยห่อให้ด้วยค่ะ ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับแต่ละร้านนะค่ะ บางร้านไม่คิดค่าห่อแล้วยังมีของแถมเป็นโบว์หรือสติ๊กเกอร์ติดมาให้อีก แต่บางร้านก็อาจจะคิดค่าห่อด้วยค่ะ

คำศัพท์เพิ่มเติม...เกี่ยวกับการซื้อของ

- 이거  (อีกอ) = นี่,อันนี้
- 저것 (ชอ-กอซ) = นั่น,อันนั้น
- 너무  (นอมู) = มาก,เกินไป
- 비싸요. (พีซาโย) = แพง
- 커요 (คอโย) = ใหญ่
- 작아요 (ชากาโย) = เล็ก

ตัวอย่างบทสนทนาการซื้อขาย

A: 실례합니다.모자 있나요? (ชิล-รเยฮัมนีดา. โมจา อิซนาโย๊) = ขอโทษนะค่ะ มีหมวกไหมค่ะ?

B:  있어요. 이거예요. (อิซซอโย. อีกอเยโย) = มีค่ะ นี่ค่ะ

A:  이거 너무 커요.(อีกอ นอมู คอโย) =อันนี้ใหญ่เกินไปค่ะ

B:  그럼… (คือรอม…) = ถ้าอย่างนั้น…

A:  저것 모자 주세요. (ชอ-กอซ โมจา จูเซโย) = ขอหมวกอันนั้นค่ะ

B:  네. (เน) = ค่ะ

A: 얼마 예요? (อีกอ ออลมาเยโย๊?) = นี่เท่าไหร่ค่ะ?

B: 10,000 원이에요. (มัน วอนี เอโย) = หมื่นวอนค่ะ

A:  네. 선물 포장해 주세요. (เน. ซอนมุล โพจังแฮ จูเซโย) = ค่ะ ช่วยห่อของขวัญให้ด้วยนะค่ะ

การเดินทาง

- สถานที่ + 이어디에있어요? (…อี ออดีเอ อิซซอโย๊) = สถานที่ + อยู่ที่ไหนค่ะ?

ควรถามบุคคลที่ให้บริการด้านนี้จะให้คำตอบได้ดีที่สุดค่ะ เช่น หากจะไปด้วยรถไฟฟ้าก็ถามพนักงานรถไฟฟ้าที่ให้บริการตั๋วหรือคอยเดินตรวจแถวๆ นั้นได้ว่าที่นี่อยู่ที่ไหน หากไม่มั่นใจก็ถามต่อค่ะ

- สถานที่ +이 여기에서멉니까? (…อี ยอกีเอซอ มอบนีก๊ะ) = สถานที่ + อยู่ไกลจากที่นี่ไหมค่ะ?

ทราบแล้วว่าอยู่ที่ไหน แล้วคำถามต่อไปก็คือ ที่นั่นน่ะอยู่ใกล้ไกลจากที่นี่แค่ไหน ซึ่งถ้าไม่ไกลมากก็เดินไปได้เลยค่ะ การเดินเท้าของชาวเกาหลีเป็นเรื่องปกติเพราะเกาหลีไม่ได้ร้อนแดดเปรี้ยงอะไรและมีต้นไม้ร่มรื่นข้างทางด้วย หากเป็นวันที่มีเมฆจะบรรยากาศดีมากเลยนะค่ะ

- สถานที่ + 에는어떻게가요? (…เอนึน ออต็อกเค คาโย๊) = ไป + สถานที่ + ยังไงค่ะ?

ใกล้หรือไกลก็แล้วแต่ หากเดินไปผิดทางก็แย่แน่นอน ดังนั้นคำถามนี้สำคัญที่สุดค่ะ คำตอบที่ได้จะไม่แน่นอน แล้วแต่ว่าจะบอกเป็นตำแหน่งจุดสำคัญ ตรงไปซ้ายขวา หรือชี้ให้เห็นๆ กันไปเลยว่าใกล้แค่นี้เอง และบางทีอาจจะบอกมาเป็นชื่อย่าน ชื่อสถานีรถไฟ หรือชื่อถนนเมืองต่างๆ ก็ได้ค่ะ

คำศัพท์เพิ่มเติม...การเดินทาง

- 가깝. (คากับ) = ใกล้
- 멉. (มอบ) = ไกล
- 가 (คา) = ไป
- 와 (วา) = มา
- 어디 (ออดี) = ที่ไหน

ตัวอย่างบทสนทนาการเดินทาง

A:  실례합니다. 음식점이 여기에서 멉니까? (ชิล-รเยฮัมนีดา. อึมซิกชอมี ยอกีเอซอ มอบนีก๊ะ) = ขอโทษนะคะ ร้านอาหารอยู่ไกลจากที่นี่หรือเปล่าค่ะ?

B:  아니요. 가깝습니다. (อานีโย คากับซึมนีดา) = ไม่ค่ะ อยู่ใกล้

A:  어떻게 가요? (ออต็อกเค คาโย๊) = ไปยังไงค่ะ?

B:  걷다. 똑바로 그리고 왼쪽예요. (คัดด่ะ. ตกบาโร คือรีโก เวนจ๊กเยโย) = เดินไปค่ะ ตรงไปซ้ายมือ

A:  감사합니다. (คัมซาฮัมนีดา) = ขอบคุณค่ะ

B:  괜찮습니다. (แควนชันซึมนีดา) = ไม่เป็นไรค่ะ

พอจะเข้าใจกันบ้างไหมค่ะทุกคน? สังเกตได้ว่าแต่ละอย่างนั้นต้องพยายามรู้คำศัพท์ต่างๆ ไว้ด้วยนะค่ะ แต่เมื่อถึงสถานการณ์นั้นจริงๆ แล้ว สิ่งที่สำคัญที่สุดคือตัวเรานั่นแหละค่ะ อยากได้อะไรก็อาจจะชี้เอาหรือหยิบขึ้นมาเลย อยากไปไหนก็ลองสอบถามบุคคลที่เป็นเจ้าหน้าที่ด้วยภาษาอังกฤษดูก็ได้นะค่ะ เพราะถ้าหากถามกับคนทั่วไปอาจจะไม่สนใจเราหรือฟังเราไม่รู้เรื่องนั่นเองค่ะ แต่ก็ไม่ถือว่าเป็นอุปสรรคนัก เพราะปัจจุบันนี้เกาหลีใต้ก็เป็นประเทศที่คนไทยไปท่องเที่ยวเยอะมาก ไหนจะคนชาติอื่นๆ ที่หลงใหลในกระแสเกาหลีอีก เรื่องการให้บริการนักท่องเที่ยวนี่ไม่น่าจะบกพร่องอะไรค่ะ สุดท้ายนี้ฝากคำพูดเล็กๆ น้อยๆ สำหรับการพบเจอผู้คนกันนะค่ะ...

คำพูดทั่วๆ ไปที่ใช้ได้หลายโอกาส และใช้บ่อยเมื่อผู้คน...

- 만나서 반갑습니다. (มันนาซอ พันกับซึมนีดา) = ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ

- 영어를 할수 있어요? (ยองออรึล ฮัลซู อิซซอโย๊?) = พูดภาษาอังกฤษได้ไหมค่ะ?

ในกรณีที่คู่สนทนาพูดภาษาอังกฤษได้ก็จะตอบว่า 할수 있어요. (ฮัลซู อิซซอโย) แปลว่า พูดได้ค่ะ

แต่ในกรณีที่พูดไม่ได้ ก็จะตอบว่า 못해요. (มทแทโย) ที่แปลว่า ไม่ได้ค่ะ แล้วก็ต้องงมภาษาเกาหลีต่อไป

- 누구요? (นูกูโย๊) = ใครค่ะ?
- 왜요? (เวโย๊) = ทำไมค่ะ?
- 알았어요? (อารัซซอโย๊) = เข้าใจไหมค่ะ?
- 알았어요. (อารัซซอโย) = เข้าใจค่ะ
- 사진좀 찍어 주세요? (ซาจิน จม ชิกอ จูเซโย๊?) = ช่วยถ่ายรูปให้หน่อยได้ไหมค่ะ?
- 날씨가 시원해요. (นัลชีกะ ชีวอนแฮโย) = อากาศหนาว
- 날씨가 더워요. (นัลชีกะ ทอวอโย) = อากาศร้อน
- 쓰레기를 버리지마세요. (ซึเรกีรึล พอรีจิมาเซโย) = อย่าทิ้งขยะ

ประโยคนี้อาจพบเห็นได้ตามป้ายต่างๆ ในหลายสถานที่ หรืออาจได้ยินจากคนเกาหลีที่มีจิตสำนึกค่ะ (ไม่แน่ว่าอาจจะเป็นคนกวาดขยะมาตักเตือนก็ได้นะค่ะ) ดังนั้นหากได้ยินประโยคนี้แล้ว เขาขอร้องด้วยความสุภาพ เราเป็นฝ่ายไปเยี่ยมเยือนประเทศเขาก็ช่วยกันรักษาความสะอาดนะค่ะ ทั้งประเทศเราและประเทศเขาเลยนะ

- 천천히 하세요. (ช่อนชอนฮี ฮาเซโย) = พูดช้าๆ หน่อยค่ะ

เอาไว้แสดงความใสซื่อของเราค่ะ (?) การขอร้องแบบน่ารักๆ ทำหน้างงๆ แล้วพูดว่า ‘กรุณาพูดช้าๆ หน่อยเถอะนะค่ะ’ แบบนี้นี่ดูน่ารักไม่หยอกเลยนะค่ะ ยกเว้นว่าจะอยู่ในสถานการณ์ที่เป็นเรื่องจริงจัง กำลังดุเดือดหรือเร่งรีบ อย่างเช่นว่ามีรถเกิดอุบัติเหตุ แต่ก็ยังขอให้พูดช้าๆ หน่อยสิค้า ฟังไม่ทันแบบนี้คงจะไม่ไหวล่ะค่ะ

- 배고 파요. (แพโก พาโย) = หิว

คำนี้เอาไปใช้ในร้านอาหารดูจะไม่เหมาะเท่าไหร่ เพราะแม้แต่ในไทยเองก็แปลกๆ เหมือนกันถ้าเข้าไปนั่งแล้วบอกว่าหิว ดังนั้นถ้าจะสั่งอาหารให้ใช้คำเดียวกับที่ไว้ตกลงซื้อสิ่งของนั้นก็คือ

- คำนาม + 주세요. (…จูเซโย) = ขอ + คำนาม + ค่ะ

แต่ควรบอกจำนวนและขนาดไปด้วยว่าอยากทานกี่ชามกี่จาน จานขนาดกลางหรือใหญ่ ส่วนคำว่าหิวนี้เอาไว้ใช้พูดกับไกด์ นักท่องเที่ยว หรือคนเกาหลีทั่วไปดีกว่าค่ะ หากเดินช็อปเสียจนลืมทานของอร่อยๆ ก็บอกไปเลยว่าหิวอ่ะ ทีนี้ก็ไปหาของกินกันได้เลย อย่าพลาดเชียวนะค่ะ ย่านของกินนี่ใช่เล่นเลยนะ

คำศัพท์เพิ่มเติมในร้านอาหาร

- 안녕하세요. 어서 오세요. (อันนยอง ฮาเซโย ออซอ โอเซโย) = สวัสดีค่ะ เชิญค่ะ
- 메뉴 주세요. (เมนู จูเซโย)  =  ขอเมนูค่ะ
- 맛있어요? (มาชิสซอโย๊?) =  อร่อยไหม?
- 맛있어요. (มาชิสซอโย) =  อร่อยค่ะ
- 맛없어요. (มาซ็อบซอโย) = ไม่อร่อย
- 이게 돼지고기 또는 쇠고기 입니까? (อีเก ดเวจีโคกิ โตนึน เชโคกิ อิมนิก๊า) =  นี่เป็นเนื้อหมูหรือเนื้อวัวคะ
- 물 주세요. (มุล จูเซโย) =  ขอน้ำเปล่าค่ะ
- 더 김치를 주세요. (ทอ คิมชิรึล จูเซโย) = ขอกิมจิเพิ่มค่ะ
- 모두 얼마예요? (โมดู ออลมาเยโย๊?)  = ทั้งหมดเท่าไหร่คะ?
- 밥 (พับ) = ข้าว
- 떡 (ต็อก) = เค้กข้าว
- 죽 / 국 (ชุก / คุก) = ซุป
- 빵 (ปัง) = ขนมปัง
- 과자 (ควาจา) =  คุกกี้

- 한복을 입고싶습니다. (ฮันบกกึล อิบโกชิพซึมนีดา) = อยากใส่ชุดฮันบกค่ะ

เหมาะกับตอนไปเที่ยวพิพิธภัณฑ์หรือเมืองเก่าค่ะ อาจมีร้านให้ใส่เพื่อถ่ายรูปก็ได้ เมื่อมาถึงเกาหลีแล้วก็ลองใส่ชุดฮันบกเลยค่ะ

- 또 만나요. (โต มันนาโย) = แล้วพบกันใหม่

Create Date : 05 มกราคม 2558
Last Update : 5 มกราคม 2558 22:58:07 น.		0 comments
Counter : 1133 Pageviews.
Share Tweet