นั่งร้องไห้เวิ่นเว้อมาได้ซักพัก อยากได้เพื่อนคุยมาก แต่ไม่อยากบอกใคร - -' 

ก็นึกขึ้นได้ว่า ตัวเองมี bloggang อยู่นี่นา

เปิดขึ้นมาดูเพิ่งสำเหนียกได้ว่า อ่อ ... ก่อนหน้านี้เคยเวิ่นมาพอสมควร

ขาดอีก 14 วัน จะมีอายุครบ 29 ปี

ขาดอีก 16 วัน จะครบรอบ 5 ปีที่คบกัน

ขอยุติเรื่องหลังไว้วันนี้

เราเกิดมาตามแบบผู้หญิงทั่วไป

ฝัน ... ว่าจะมีรักแท้ มีแฟนคนแรกคนเดียว แต่งงาน มีครอบครัวที่อบอุ่น และมีลูกที่น่ารัก

แต่วันนี้ ... บ๊ายบายนะความฝัน

เราพอแล้วหล่ะ เราแก่เกินไปที่จะเริ่มต้นใหม่

และมันก็คงแย่เกินไปที่จะมีลูกที่น่ารัก ๆ ซักคนในสถานการณ์เก่า

เคยเห็นแก่ตัวน่าดู กับการที่คิดว่า เราขอแค่มีลูกเท่านั้น หลังจากคุณอยากจะทำอะไร อยากจะไปไหน เชิญตามสบาย

วันนี้ ย้อนกลับมาคิดมันอีกครั้ง ... อย่าดีกว่า

ถ้าเราต้องทำให้เด็กซักคนนึงเกิดมาเพื่อเติมเต็มชีวิต เติมเต็มความต้องการของตัวเราเอง

ทั้ง ๆ ที่เราก็รู้ว่าเด็กคนนั้นเกิดมาแล้วต้องไม่มีความสุข เราขอหยุดทุกอย่าง แล้วเลือกที่จะไม่เดินทางไปถึงตรงนั้นดีกว่า 

5 ปี กับความอดทน ที่แม้กระทั่งตัวเองยังแปลกใจ

5 ปี กับเรื่องราวมากมาย ที่ทำให้เหนื่อย ให้ท้อ ให้ร้องไห้มานับครั้งไม่ถ้วน

5 ปี กับเวลาที่เราทิ้งชีิวิต ทิ้งตัวตนของเราไว้กับที่บ้าน งาน แล้วก็คุณโดยที่ไม่มี activity อย่างอื่น

5 ปีกับการที่คุณมีชีวิตให้กับครอบครัว งาน แล้วก็เพื่อน โดยที่ลืมเรา 

เราเหงา เราเหมือนหุ่นยนต์ ที่ต้องเดินตามโปรแกรมที่คุณเขียนไว้

วันนึง ที่เราอยากจะหันกลับมาหาความสุขให้กับชีวิตเราบ้าง 

เราอาจะไม่เหมือนคนอื่น เราเดินเข้าร้าน ช้อปปิ้งเลือกของนาน ๆ ไม่เป็น เราดูละครไม่เป็น

กิจกรรมยามว่างของเรา คือนั่งเฮฮากับเพื่อน เล่นเกม ตีสนุ๊ก

ใช่ ... มันไม่ดี 

แต่บางครั้ง คนที่อยู่กับภาระหน้าที่ อยู่กับสิ่งที่มีสาระมาตลอดทั้งปี ทั้งเดือน ทั้งวัน มันก็อยากทำเรื่องที่ไร้สาระ เรื่องที่ไม่ดีบ้าง

เราแก่แล้ว ลิมิตเรามี ต่อให้มันเป็นเรื่องที่ไม่ดี แต่เราก็ไม่เคยเดินเลยลิมิต

คุณเกลียดและสั่งให้เราเลิกทำทุกอย่างที่ทำ ให้กลับมานั่งรอคุณไปกินเหล้า ไปปาร์ตี้เหมือนเก่า

นั่งเฉย ๆ เงียบ ๆ อยู่บ้าน

คุณคะ เราไม่ใช่หุ่นยนต์ เรามีเลือดเนื้อ มีชีวิต มีหัวใจ 

คุณมักจะบอกว่า คุณไปเพราะคุณเครียดงาน อยากพักผ่อน

แต่ ... คุณคงลืมไปว่าเราก็มีสถานการณ์นั้น เราก็ต้องทำงาน ต้องเครียด

เราแค่อยากมีเพื่อน มีพื้นที่ ที่เราจะสามารถ หัวเราะ สนุกเฮฮา มาบำบัดความเครียดเราบ้าง 

คุณคะ เราพอแล้วหล่ะ ส่วนที่ควรจะดี เราดีให้คุณไปหมดแล้ว

วันนี้ 16/09/2011

เราขอชีวิตเราคืนแล้วกันนะ ^^

บ๊าย บายค่ะ ... คนรักเก่า

"เจ็บแล้วจำคือคน เจ็บแล้วทนคือควาย"

Create Date : 17 กันยายน 2554
Last Update : 17 กันยายน 2554 0:06:54 น.		2 comments
Counter : 293 Pageviews.
Share Tweet