Group Blog |
สมน้ำหน้า
รู้ทั้งรู้อยู่แล้วว่าเธอได้เดินไปจากกัน รู้ทั้งรู้อยู่แล้วว่าควรต้องจบให้แล้วไป ทำไมไม่คิดจะยอมตัดใจ ยังกลับไปยุ่งเกี่ยว ก็เป็นยังไงที่เห็นเธออยู่กับเขา ก็ใครใช้ให้ลืมว่าเธอนั้นมีคนอื่นแล้ว คงไม่มีวี่แววว่าจะเหมือนเก่าก็ไม่จำ มันเลยต้องสมควรถูกกระทำ จากคนไม่เหลือใจ ก็เป็นยังไงพอเห็นเธอจับมือเขา เจ็บไหม ที่ภาพของเธอบาดตา รู้ว่าเธอไปรักคนใหม่ ก็ยังมีหน้ายังมีหน้าไปเจอ ถูกแล้ว ที่ต้องซมซานกลับมา ก็อยากไปหาเรื่องเอง ต้องสมน้ำหน้า สมน้ำหน้า ตัวเองใช่หรือเปล่า ก็ทีหน้าทีหลังช่วยคอยยั้งใจให้หยุดไว้ เธอจะไปกับใครก็ปล่อยให้ไป อย่ายื้อเลย ไม่มีใครใช้ให้กลับไปเจอ อยู่ดีไม่ว่าดี ก็เป็นยังไงพอเห็นเธอกอดกับเขา เจ็บไหม ที่ภาพของเธอบาดตา รู้ว่าเธอไปรักคนใหม่ ก็ยังมีหน้ายังมีหน้าไปเจอ ถูกแล้ว ที่ต้องซมซานกลับมา ก็อยากไปหาเรื่องเอง ต้องสมน้ำหน้าสมน้ำหน้าตัวเองใช่หรือเปล่า เจ็บไหม ที่ภาพของเธอบาดตา รู้ว่าเธอไปรักคนใหม่ ก็ยังมีหน้ายังมีหน้าไปเจอ ถูกแล้ว ที่ต้องซมซานกลับมา ก็อยากไปหาเรื่องเอง ต้อง สมน้ำหน้า สมน้ำหน้า ตัวเองใช่หรือเปล่า ไม่ต้องโทษใคร ก็ต้องโทษก็ต้องโทษตัวเอง เราต้องอยู่ส่วนเรา เขาก็อยู่ส่วนเขา จำให้มันขึ้นใจ ความคิดถึงห้ามกันไม่ได้ - โอ๊ค สมิทธิ์ อารยะสกุล (หมอโอ๊ค)
เธอคงหนักใจเมื่อรับสายกัน เพราะฉันแค่คนเคยรัก
แค่โทรมาหาอย่างคนรู้จัก ไม่อยากให้เธอวุ่นวาย ที่รบกวน โปรดอภัย ก็รู้ตัวดีว่าฉันไม่มีสิทธิ์ **แต่ความคิดถึงมันห้ามไม่ไหว มันคงห้ามไม่ไหว คิดถึงยังไงก็ยังคิดถึงเธออยู่ อย่างนั้น เจอใครต่อใครเป็นร้อยเป็นพัน แต่เมื่อฉันเหงาเมื่อไหร่ ในใจฉันมีแค่เพียงเธอ แค่เพียงต้องการจะไถ่ถามกัน เธอนั้นสบายดีไหม ถึงแม้ว่าเราไปกันไม่ได้ แต่ขอห่วงใยเหมือนเดิม ฤดูที่แตกต่างกัน
* อดทนเวลาที่ฝนพรำ อย่างน้อยก็ทำให้เราได้เห็นถึงความแตกต่าง
เมื่อวันเวลาที่ฝนจาง ฟ้าก็คงสว่างและทำให้เราได้เข้าใจ ว่ามันคุ้มค่าแค่ไหนที่เฝ้ารอ หากเปรียบกับชีวิตของคน เมื่อยามสุขล้นจนใจมันยั้งไม่อยู่ ก็คงเปรียบได้กับฤดู คงเป็นฤดูที่แสนสดใส ** (และ)แต่ถ้าวันหนึ่งวันไหน ที่ใจเจ็บทนทุกข์ ดังพายุที่โหมเข้าใส่ บอกกับตัวเองเอาไว้ ความเจ็บต้องมีวันหาย ไม่ต่างอะไรที่เราต้องเจอทุกฤดู (*) เมื่อวันที่ต้องเจ็บช้ำใจ จากความผิดหวังจนใจมันรับไม่ทัน เป็นธรรมดาที่เราต้องไหวหวั่น กับวันที่อะไรมันเปลี่ยนไป (**,*) อย่าไปกลัวเวลาที่ฟ้าไม่เป็นใจ อย่าไปคิดว่ามันเป็นวันสุดท้าย น้ำตาที่ไหลย่อมมีวันจางหาย หากไม่รู้จักเจ็บปวดก็คงไม่ซึ้งถึงความสุขใจ (ซ้ำ *) ครึ่งหนึ่งของชีวิต
แอม เสาวลักษณ์
เมื่อความรักมันพังลง เราเหมือนคนไม่เต็มคน เหมือนครึ่งหนึ่งชีวิตนี้หล่นหาย แบ่งชีวิตให้เขาแล้ว เขาก็พามันจากไป ไม่มีทางจะทำใจ ได้เลย ไม่เคยหันมองดูตัว มัวเสียดายวันเวลา ฝันว่าอาจจะคืนมาเหมือนเคย เพิ่งจะรู้ว่ารักแท้ มันไม่ไกลไม่ห่างเลย แค่เพียงกลับมาสนใจ ตัวเอง *ครึ่งหนึ่งของชีวิต ที่เราทำหายไป ต่อให้นอนเสียดายไปจนตาย มันก็เท่านั้น เหลืออีกครึ่งชีวิต ที่มันยังต้องการ ความรักตัวเองกลับมา ชีวิตมันมีคุณค่ากว่านี้ นั่งดูแขนมองดูมือ ดูหน้าตามองตัวเอง จ้องกระจกดูสักครั้งนั่นใคร เก็บชีวิตที่เหลือเหลือ ทำให้ดีจะได้ไหม แล้วไม่นานจิตใจจะเต็ม เหมือนเดิม เก็บชีวิตที่เหลือเหลือ ทำให้ดีจะได้ไหม แล้วไม่นานจิตใจจะเต็ม เหมือนเดิม (Solo) ( * ) เก็บชีวิตที่เหลือเหลือ ทำให้ดีจะได้ไหม แล้วไม่นานจิตใจจะเต็ม เหมือนเดิม หัวใจว่างเปล่า
กับการรอคอย ที่ดูจะเลือนลาง แบกความหลังแบกความทุกข์ ไปวันวัน เจ็บปวดลึกลึกในใจ ตั้งแต่วันนั้น ที่รู้ว่าเธอ กลายเป็นอื่นไป * จากวันเป็นปี เฝ้ารอเธอคืนมา ปล่อยเวลาให้ทำร้าย ทำลายใจ แต่จากวันนี้ จะไม่รอเธออีกต่อไป จะอยู่เพียงผู้เดียว ** หัวใจว่างเปล่า ไม่มีเธอเหมือนเก่า ไม่มีเธออีกต่อไป หัวใจว่างเปล่า เพราะรอจนเข้าใจ เธอคงไม่กลับมา บอกกับใจจะไม่จำ จะไม่ถามถึงอดีต สิ้นสุดเสียที การรอคอย (*, **) (**,**) คงไม่กลับมา |
monkey-noi
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] ความรักคือความรัก อย่าจำกัดให้รักคืออะไร ต่างคนต่างความหมาย ต่างวาดรักไว้ในมุมที่ต่างกัน Link |
