Diary :: คิดถึง วันนี้ได้มีโอกาสเจอคนๆนึงที่เคยผูกพันธ์ เป็นความรู้สึกแปลกๆ ไม่ค่อยกล้าที่จะมองหน้าตรงๆ แต่สิ่งที่แปลกกว่านั้นคือเรากล้าที่จะพูดความรู้สึกในใจออกมา ง่ายมากขึ้น ชัดเจนมากขึ้น และพูดจริงๆจากใจว่ามีความสุขมาก แม้ว่าเวลาจะผ่านเลยไปหลายปีแล้ว แต่บรรยากาศเดิมๆมันหวนกลับมาให้คิดถึงอีกครั้ง ช่วงเวลาในอดีตถึงมันจะจบลงไม่สวยงาม แต่พูดเลยว่ามันเป็นช่วงเวลาที่เราจดจำไม่ลืม ไม่เคยรักใครเท่านี้ ไม่เคยทุ่มเทให้ใครเท่านี้ "จะเลือกคนที่เรารัก หรือคนที่รักเรา?" เมื่อก่อนเคยคิดว่า ต้องคนที่รักเราสิ เพราะไม่ว่ายังไง เค้าก็จะทำเพื่อเราเสมอ และไม่ทิ้งเราไปไหน มาวันนี้เข้าใจชัดเจนว่า ถ้าหากเลือกได้อีกครั้ง อยากจะเลือกคนที่เรารัก เพราะว่าเรามีความสุขทุกครั้ง ที่ได้อยู่ใกล้ๆเค้า ไม่ต้องทำอะไรให้ แค่ได้นั่งใกล้ๆก็มีความสุขแล้ว ไดอารี่ที่ไม่ได้เขียนมานานแสนนาน เค้ายังทำให้เราได้มานั่งเขียนเรื่องราวในวันนี้ได้เลย แต่คงหันหลังกลับไม่ได้แล้วใช่มั้ย? มันคงต้องปล่อยให้เป็นไปแบบนี้ ไม่มีวันหวนกลับ เอาวันดีๆเหล่านั้นที่เราได้แอบรักกลับมาไม่ได้แล้วสินะ ยังชอบอยู่ ไม่ว่ายังไงก็ยังชอบอยู่ดี ทำยังไงดีละ?   Create Date : 22 มิถุนายน 2556     Last Update : 22 มิถุนายน 2556 22:58:08 น. Counter : 1898 Pageviews.   0 comment Share Tweet

Diary :: ช่วงเวลาเพ้อๆ ชีวิตในวัยเด็กมีกันทุกคน เคยนั่งจมอยู่กับตัวเองมากๆ จมอยู่กับอดีตเมื่อนานมาแล้ว จมอยู่กับวัยเด็กที่ยังไม่ประสีประสามั้ย ช่วงนี้เป็นช่วงเวลาที่น่าตื่นเต้นนิดหน่อย เพราะเพื่อนๆสมัยอนุบาล-ประถม กำลังรวบรวมสมาชิกในวัยเกรียนรุ่นเยาว์อยู่ การได้เจอเพื่อนสมัยเด็กของตัวเอง ในสื่อ Social Network ที่ใหญ่มากๆอย่าง Facebook มันทำให้ช่วงนี้เราสนุกกับการเล่นสื่อนี้มากขึ้น มันก็ตลกดีนะ กับการที่ห่างหายกันไปเป็น 10 ปี อยู่ๆก็ได้กลับมาเจอกันในสื่อออนไลน์ ทั้งๆที่สื่ออื่นๆเราก็เล่นมาเยอะ ลองนึกภาพดูว่าแค่ได้เจอเพื่อนวัยเด็กก็ตื่นเต้นแล้ว และถ้าได้เจอ Puppy Love ของคุณด้วยจะเป็นยังไง? นึกย้อนไปในช่วงนั้น มันเลือนลาง แต่ก็มีบางอย่างที่ชัดเจน การพยายามปกป้อง การแบ่งปัน ความกวนเพื่อเรียกร้องความสนใจ นึกไปก็ตลกดี มันคือวิธีแบบเด็กๆ แต่ก็มีสเน่ห์ในแบบของมัน และลองนึกภาพอีกว่า เพื่อนในวัยเด็กของคุณ ที่คุณอาจจะมองข้าม ที่คุณอาจจะมองเห็นว่าเค้าเป็นเพียงเพื่อนร่วมชั้น มาสารภาพกับคุณในวันนี้ว่า "เมื่อก่อนเราชอบเธอมากเลย แอบมองเธอเล่นกับเพื่อนประจำ" แถมมีคนที่ทำแบบนี้โดยที่เราไม่รู้ถึง 2 คน มันจะรู้สึกแบบไหนเวลามองย้อนกลับไป เราเคยทำอะไรเปิ่นๆมั้ยนะ เราเคยทำอะไรให้เค้ายิ้มมั้ยนะ เราเคยทำอะไรให้เค้าเสียใจมั้ยนะ เราเคยทำอะไรให้เค้าแอบร้องไห้รึเปล่านะ แม้มันจะเป็นเรื่องในอดีตที่ผ่านพ้นมายาวนาน จนเราแทบจะลืมมันไปแล้ว แต่พอหวนคิดกลับไป มันกลับพรั่งพรูไปด้วยความรู้สึก ตอนนี้เลยมีแต่อาการเพ้อๆ นึกถึงอดีตและจมอยู่กับมันบ่อยครั้ง ก็มันมีความสุขนี่นา มันคงเหมือนกับในเพลงนั่นแหละที่ว่า... ขอพื้นที่เล็กๆให้เราเป็นเด็กอยู่ได้ไหม เพราะเรารู้ว่า ไม่ว่ายังไงมันก็ยังแฝงไปด้วยความบริสุทธิ์ และผุดผ่องอยู่เสมอเมื่อเรานึกถึงมัน :)   Create Date : 07 พฤศจิกายน 2555     Last Update : 7 พฤศจิกายน 2555 2:42:19 น. Counter : 1027 Pageviews.   0 comment Share Tweet

Diary :: รังเกียจ นานแค่ไหนแล้วไม่รู้ ที่ไม่ได้เขียนไดอารี่เลย ทั้งๆที่ก่อนนี้ชอบเขียนไดออนไลน์มาก แต่พอมาทำตรงจุดนี้ ทำในเรื่องของความงาม ชีวิตก็หายไปจากการบ่นอะไรเรื่อยเปื่อยในพื้นที่แบบนี้ การโตเป็นผู้ใหญ่ เห็นโลกกว้างขึ้น รับรู้มากขึ้นว่าโลกนี้มันไม่ค่อยน่าอยู่อย่างเมื่อก่อน ถูกกระทำการเลือกปฎิบัติจากคนที่คิดว่าไม่ควรจะทำ "ค่าของคน อยู่ที่คนของใคร" คำนี้ได้ยินจากแฟน ตอนแรกที่ฟังก็ว่าไม่ชอบแล้ว ทุกวันนี้เจอเองกับตัว รู้ซึ้งเลยว่า "รังเกียจสุดหัวใจ" มันบั่นทอนจิตใจได้ดีทีเดียว จนบางทีก็อยากจะหยุดก้าว เพราะรู้ว่าก้าวไปแล้ว แม้จะไม่ผิด แต่ก็อาจจะโดนขัดขาให้ล้มได้ตลอด ความพยายามไม่เคยบังเกิดผล เพราะเป็นคนที่ไม่ใช่ ไม่ถามว่าทำไม ถามไปก็ไม่ได้คำตอบ ได้แต่พยายามเดินต่อไป ค่อยๆก้าวสั้นๆอย่างระมัดระวัง มองทางให้ดีๆตั้งสติให้มั่นๆ เวลา"มัน"มาขัดขา เราจะได้หลบทัน คงแค่นั้นที่ทำได้....   Create Date : 20 กันยายน 2555     Last Update : 20 กันยายน 2555 20:54:53 น. Counter : 1027 Pageviews.   0 comment Share Tweet

Diary :: พังทลาย เคยมีความรู้สึกเชื่อใจใครซักคนมากๆมั้ยคะ? เรามีคนที่เราเชื่อใจที่สุดรองจากพ่อและแม่แล้ว คนที่คิดว่า ชีวิตนี้ เค้าจะต้องไม่มีทางหักหลังเราแน่นอน ก่อนนี้เคยเจ็บปวดอะไรมา ก็มีเค้าคนนี้ที่คอยเป็นห่วงเป็นใย คอยปลอบใจ คอยอยู่เป็นเพื่อนเสมอๆ แม้จะดึกดื่นค่ำมืด แม้จะงานเยอะจนหัวปั่น แต่พอเราโทรไป เค้าก็พร้อมว่างที่จะอยู่กับเราเสมอ เราคิดว่า คนนี้แหละที่ใช่ที่สุด ไม่เคยมีใครดีกับเราเท่านี้มาก่อน และเราก็รัก และพร้อมจะอยู่เคียงข้างเค้าเสมอเช่นกัน มาวันหนึ่ง ได้รับรู้บางสิ่งบางอย่าง บางอย่างที่ทำให้ความเชื่อมั่นทั้งหมดที่มี ถูกพังทลายครืนลงมา มันแหลกลาน มันย่อยยับ ทุกสิ่งประดังประเด คุณจะทำยังไง? เจตนาของคนๆหนึ่งที่บอกว่าพลาดไปเพียงเพราะอารมณ์ชั่ววูบ แต่จิตใจอีกคนแตกสลายไม่มีชิ้นดี จากคนที่เคยเชื่อใจที่สุด กลับกลายเป็นคนแปลกหน้า ที่เหมือนว่าเราจะไม่เคยรู้จักมาก่อน ตอนนี้รับรู้แล้วว่า โลกใบนี้ ถ้าเราจะให้ความเชื่อใจใครไปซักคน เราต้องเผื่อใจไว้ครึ่งหนึ่ง หรือเผื่อใจเอาไว้เยอะๆ เพราะแม้ว่าเหตุการณ์บางอย่างเป็นเพียงเพราะอารมณ์ชั่ววูบของคนๆนึง แต่มันกลับทำให้คนอีกคนเหมือนตายทั้งเป็นได้ง่ายๆ ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะกลับมาดีได้เหมือนเดิม ไม่รู้ว่าทุกอย่างจะกลับมาเป็นเหมือนก่อนได้มั้ย แต่ตอนนี้รู้แค่ว่า รับไม่ได้ ไม่อยากเห็นหน้า ไม่อยากพูดคุย อยากอยู่คนเดียวเงียบๆ อยากไปให้ไกลๆ อาจจะมีซักวันก็ได้ที่เราจะกลับมา แต่ไม่สัญญาว่ามันจะเป็นไปได้จริง   Create Date : 19 มีนาคม 2554     Last Update : 19 มีนาคม 2554 19:21:27 น. Counter : 891 Pageviews.   6 comment Share Tweet

Diary :: จุดเริ่มต้น การก้าวเข้ามาทำในจุดๆนี้ เริ่มต้นจากการเขียนไดอารี่ออนไลน์ธรรมด๊าธรรมดา สมัยตั้งแต่มัธยมโน่น จริงๆแล้วนิทำไดออนไลน์มานานแล้วค่ะ แต่ว่า...ไม่ค่อยมีใครรู้จักหรอก เพราะตอนนั้นทำในเรื่องที่คนเฉพาะกลุ่มที่จะสนใจ คือกระแสตอนโน้นเค้าฮิตๆนักร้องญี่ปุ่นกัน Johnny's Jr. นั่นเอง ก็เขียนบ้าๆบอๆ ปนกับความรู้สึกในแต่ละวันไปนั่นละ คนที่เข้ามาอ่านก็นิดๆหน่อยๆ ไม่ได้เยอะแยะอะไร จนกระทั่งเลิกลาการเขียนไปนานพอสมควร แล้วก็มาเขียนอีกครั้งเมื่อมี Blog เป็นของตัวเอง แรกๆก็ยังเขียนอะไรเรื่อยเปื่อยตามประสา แต่จุดเริ่มต้นจริงๆคือ ปกติแล้วนิจะชอบเข้าเว็บๆนึง เว็บนี้โด่งดังมากในบรรดาสาวๆที่หลงรักความงามทุกแขนง คงไม่ต้องเดากันเนอะว่าคือเว็บอะไร จีบันนั่นเอง เริ่มเล่นก็เพราะเพื่อนเป็นคนมาแนะนำค่ะ เพื่อนไปเซิชเจอมาแล้วเอามาให้ เล่นตั้งแต่แรกๆที่มีเว็บเลยล่ะ เพราะช่วงนั้นยังมีแค่ฮาวทูของป้าจีนนิดๆหน่อยๆเอง แล้วก็เล่นไปเรื่อย จนกระทั่งเว็บใหญ่โตขนาดนี้แล้ว ตอนแรกๆก็เข้ามาเก็บเกี่ยวความรู้จากป้าจีนและกูรูท่านอื่นๆเหมือนสาวๆท่านอื่นนั่นละค่ะ แล้วก็ซุ่มอ่านมาเรื่อยๆ มีเห่อบ้าง มีตั้งกระทู้ชวนคุยบ้าง แต่ก็ไม่มีใครที่จำนิได้หรอกค่ะ นานๆจะเข้าไปซักที บวกกับความเป็นคนที่เขียนอะไรไปเรื่อยเปื่อย เนื้อหาไม่ได้หวือหวาอะไร คนจะจำไม่ได้ ก็ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร จริงมั้ย? เข้ามาสู่วันที่เริ่มมีคนจำได้กันเลยดีกว่า จุดเริ่มต้นก็คือ ได้เห็นกระทู้หนึ่งที่ทาง Web Master ตั้งขึ้น เป็นในส่วนของ How To Contest ที่จะมีในทุกๆเดือนมานานแล้ว แต่ปกติจะไม่ค่อยได้สนใจอะไรเท่าไหร่ จนกระทั่งช่วงเดือน มกรา ปีนี้ (2553) เป็นคอนเทสที่ค่อนข้างน่าสนใจใช้ได้เลย หัวข้อคือ Sweet Candy สวยหวานแบบลูกกวาด น่าเล่นมากๆเลยใช่มั้ยละ? เลยลงมือทำ How To ครั้งแรก และถือเป็นจุดเริ่มต้นเล็กๆของนิ ในวงการความงามอย่างเป็นจริงเป็นจังค่ะ ไม่น่าเชื่อเลยว่า How To แรกที่ลงในครั้งนั้น จะได้กระแสตอบรับที่ดีมาก มันดีมากจริงๆสำหรับนิค่ะ เพราะได้ขึ้นแท่น Hot How To เป็นสัปดาห์เลยทีเดียว มีจำนวนคนคอมเม้นท์ถึง 144 คอมเม้นท์เลยทีเดียว ซึ่งถือว่าเป็นการเริ่มต้นที่ดีมากๆ หลังจากนั้นก็มีรีเควสจากสาวๆหลายท่าน ว่าอยากให้สอนทำผมบ้าง สอนกรีดอายไลน์เนอร์บ้าง ในใจนิก็รู้สึกเลยว่า ดีใจมากๆ มีความสุขสุดๆ เลยคิดที่จะทำต่อไปอีก แต่การเริ่มต้นครั้งนี้ก็ใช่ว่าจะดีที่สุด 100% เพราะเมื่อมีคนชอบ ก็ย่อมจะมีคนที่ไม่ชอบอยู่แล้ว ไม่มีใครชอบอะไรเหมือนกันทุกคนหรอกค่ะ หลังจากที่ลง How To ครั้งนี้ในจีบัน นิเห็นกระแสตอบรับดี นิเลยนำมาลงใน Blog ของตัวเองด้วย แน่นอนว่า คนที่ชอบก็เข้ามาคอมเมนท์กัน และด้วยความที่ Blog นิได้ตั้งให้ทุกคนสามารถเข้ามาแสดงความคิดเห็นได้หมด ก็จะมีคนที่ไม่ประสงค์จะเผยตัว เข้ามาแสดงความคิดเห็นเชิงลบด้วยเช่นกัน ในส่วนนี้เราก็ต้องยอมรับ ถ้าเค้าจะติติงเรา หลังจากนั้น พอเริ่มทำ How To ถัดมาเรื่อยๆ และเรื่อยๆ กระแสด้านดีก็ยังมีอยู่ คนเริ่มที่จะจำหน้าเราได้เยอะขึ้น แต่กระแสด้านไม่ดี ก็ยังมีให้เห็นอยู่ตลอด และแน่นอนค่ะ มาจากผู้ไม่ประสงค์จะเผยตัวอีกเช่นเดิม บ้างก็ขัดแบบมีสาระ บ้างก็ขัดแบบไร้สาระ แต่แบบไร้สาระจะค่อนข้างเยอะกว่านะ ฮ่าๆ ขัดแบบไร้สาระก็จะแนวว่า ถ่ายรูปไม่ยิ้มเลย หน้าแห้งรึเปล่า อ้วนขึ้นนะ ประมาณนี้ละค่ะ ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับสิ่งที่นินำเสนอซักเท่าไหร่ อ่านแล้วก็ขบขันปนงงๆกันไป ก็นั่นละค่ะ คนเรามีคนรัก ก็ย่อมมีคนชัง บทเรียนส่วนนี้ขอสารภาพว่า ช่วงแรกๆที่เจอก็แอบจิตตกไปเยอะเหมือนกันนะ เพราะปกติแล้วจะเป็นคนไม่ชอบสร้างศัตรูอะไร แล้วอีกอย่าง ค่อนข้างเป็นคน เซนส์ซิทีฟมากพอสมควร คือ...ถ้าคุณจะเกลียดเรา ก็เกลียดไปเถอะ แล้วอย่ามายุ่งกันให้มันเสียความรู้สึกกันไปมากกว่านี้ พูดง่ายๆว่า ไม่อยากรับรู้นั่นละค่ะ แต่ด้วยความที่เราเริ่มทำตรงนี้ เค้าก็เลยเข้ามาแสดงอาการกับเราโดยตรง แรกๆก็เสียใจ สลดใจ แต่มาช่วงหลังๆ ประสบการณ์ต่างๆมันสั่งสอนให้เรารู้สึกว่า อืม...อะไรที่แย่ๆ ปล่อยผ่านไปซะ อะไรที่ดีๆ ก็เก็บเอาไว้ เครียดไปก็มีแต่เราที่เศร้าหมอง เลยปลงๆไปซะดีกว่า เพราะคงไม่มีใครทำให้เค้าชอบเราได้ทั้งหมดอยู่แล้ว จริงมั้ยคะ? เดี๋ยวคราวหน้าจะมาเล่าประสบการณ์ที่เคยโดน และรับรู้ว่าเพื่อนๆพี่ๆคนอื่นๆ เคยโดนกันบ้างดีกว่า ให้เห็นว่า เบื้องหลังแล้ว เราก็มีความเครียดกันอยู่ไม่น้อย เผื่อจะได้เห็นอะไรกันมากขึ้น และเข้าใจเรากันมากขึ้นนะคะ วันนี้ไปก่อนแล้ว สวัสดีค่าสาวๆ ^^     Create Date : 15 พฤศจิกายน 2553     Last Update : 15 พฤศจิกายน 2553 21:06:21 น. Counter : 763 Pageviews.   8 comment Share Tweet

• purrhouse
• Webmaster - BlogGang

• N i c H a * Hi5
• N i c H a * Jeban
• N i c H a * TheWos
• N i c H a * Exteen
• N i c H a * Multiply
• N i c H a * Twitter
• BlogGang.com