|
|
เหตุผลที่ผมชื่นชอบพันทิพย์
พี่สาวผม โพสเรื่องราวชีวิตจริงของบ้านเราไว้ นานมาแล้ว
ด้วยความอัดอั้นอยากหาที่ระบาย
และคำตอบที่ได้รับจาก คนในพันทิพย์ เป็นสิ่งหนึ่ง ไม่สิส่วนหนึ่งต่างหาก ที่ทำให้ ผมมีวันนี้ ตอนนี้หนี้เราเหลือ ไม่มากแล้ว แค่หลักหมื่น จากที่มี หนี้เป็นล้าน ในวันนี้ เรา สองคนพี่น้อง มีความสุขและ เริ่มที่จะขยับตัวได้บ้างแล้ว จึงอยากลง เรื่องนี้ไว้ใน บล๊อกของผม เพื่อ ที่เผื่อว่าจะเป็น ข้อคิดหรือ สะกิดใจ ใครหลายๆคนไม่ให้ท้อ ไม่คิดสั้นๆ ยังมีคนที่แย่กว่าเรา เราไม่ได้เลวร้ายที่สุด
ผู้เขียน : บ๊อบบี้
จำวันที่โพสไม่ได้แล้ว เนื้อหาดังนี้ :
ช่วยรับฟังความทุกข์ของฉันทีตอนนี้เครียดมาก
ถ้าเวลาคุณมีความทุกข์ใจอะไรมากๆคุณจัดการกับมันยังไง สำหรับฉันเอง ฉันจะไม่พูดอะไรกับใครเลยหน้าตาบึ้งตึงตลอดทั้งๆที่ไม่อยากให้มันเป็น ไม่รู้ทำไม ตอนนี้ครอบครับฉันมีปัญหา เรื่องการงานการเงิน ดิฉันก็ยังศึกษาอยู่ก้อยังช่วยอะไรที่บ้านได้ไม่มากนัก ฉันกลุ้มใจอยากหาทางออกช่วยท่านตอนนี้บ้านเราเป็นหนี้ธนาคาร กับหนี้ต่างๆเยอะมากๆ เกือบล้านได้ บ้านก็ต้องจำนองไว้ฉันอยากช่วยครอบครัวแต่มองไปก็ไม่เห็นทางที่พอจะช่วยได้เลย ฉันเองก็ยังเรียนไม่จบ คุณคิดว่าฉันควรดำเนินชีวิตต่อไปอย่างไร บางทีฉันยังเคยนึกในใจถ้าพ่อฉันจะทำเหมือนข่าวที่ครึกโครมคือให้ลูกๆกินยานอนหลับแล้วมายิงพวกฉันตายฉันจไม่โกรธท่านเลยแม้แต่น้อยเพราะวันๆรู้สึกว่าท่ายเครียดไม่เหมือนเมื่อก่อนเมื่อก่อนทุกวันหยุดเราจะไปหาอะไรทาน เดินเล่นตามห้างสรรพสินค้า แต่เดี๋ยวนี้ท่านไม่ไปไหนเลยวันๆดูแต่ปฏิทินว่าเมื่อไหร่จะครบกำหนดจ่ายหนี้ ฉันเห็นแล้วก็กลุ้มใจแทน พาลอารมณ์เสียไปหมด ฉันเครียดมากจริงๆเมื่อก่อนชีวิตฉันมีแต่ความสบาย ปิดเทอมเราก็ไปเที่ยวเมืองนอกกันบ้าง แต่เดี๋ยวนี้มันเปลี่ยนเป็นหน้ามือกับหลังเท้าซึ่งฉันรับไม่ได้แต่ฉันสงสารพ่อฉันมากกว่าท่านต้องแบกภาระคนเดียวทั้งหมด ฉันพร้อมทำทุกอย่างเพื่อครอบครัวแต่ฉันก็ยังทำอะไรไม่ได้เป็นชิ้นเป็นอัน ฉันกลุ้มใจจริงๆเพื่อนๆพี่ๆ เคยมีปัญหาแบบฉันไหมพี่ๆทำยังไงกับมันเหรอคะ
จากคุณ : ไม่อยากบอก - [7 ก.ค. 15:14:28]
-----------------------------------------------------------
-----------------------------------------------------------
ความคิดเห็นที่ 1
หนี้แค่เกือบล้านเองหรือ
ก็ยังดีนะ ที่ยังพอมีบ้านอยู่
พรุ่งนี้เรายังไม่รู้ว่าจะนอนไหนดี
จากคุณ : เซ็ง - [7 ก.ค. 15:31:30]
ความคิดเห็นที่ 2
บ้านก็ไม่รู้ว่าเค้าจะมายึดเมื่อไหร่เหมือนกันล่ะคะ ....เฮ้อ
จากคุณ : เจ้าของกระทู้ - [7 ก.ค. 15:41:10]
ความคิดเห็นที่ 3
พ่อกับแม่ติดคุกทั้งคู่เพราะไม่มีเงินจ่ายหนี้ ลูก ๆ อีก 7 คน ยังเรียนทุกคน เอาไปฝากบ้านญาติ แบ่ง ๆ กันไปช่วยเลี้ยงเอาบุญ
มันก็ผ่านมาได้ ขอเพียงทำใจยอมรับให้ได้ในสิ่งที่ไม่คาดว่าจะเจอ
จากคุณ : โน่นนิดนี่หน่อย - [7 ก.ค. 15:42:26]
ความคิดเห็นที่ 4
ชีวิตไม่สิ้นก้ดิ้นกันไปนะครับ เข้มแข็ง อดทน และต้องดิ้นรนหน่อยแล้วละครับ
เรื่องบ้านคงอีกนานนะครับกว่าเค้าจะมายึด แต่เรื่องค่าครองชีพนี่คุณต้องดิ้นรนหางานที่เป้นรายได้ หรืออย่างน้อยที่สุดก็ตั้งใจเรียน และก็ประหยัดให้มากที่สุดนะครับ
จากคุณ : s500 - [7 ก.ค. 15:58:57]
ความคิดเห็นที่ 5
คิดว่าคุณรีบเรียนให้จบดีกว่า เพราะเรียนน้อยไปหางานไรทำที่มันได้เงินเยอะ ๆ ก็ลำบาก เข้าใจนะคะว่ามันยากที่จะทำใจให้ไม่คิดได้ ตอนนี้พ่อคุณคงเครียดมาก เค้าต้องการกำลังใจจากคุณ พยายามบอกให้เค้ารู้ว่า คุณเป็นกำลังใจให้ แล้วก็ไม่ได้กล่าวโทษเค้าว่า เค้าทำให้ครอบครัวคุณแย่ คุณพร้อมจะเดินไปพร้อมกับเค้า ไม่ว่าจะลำบากแค่ไหนก็ตาม เค้าอาจหงุดหงิดโมโหบ้าง แต่คุณก็พยายามทนนะคะ ถือว่าเป็นการทดแทนพระคุณก็แล้วกัน เห็นใจค่ะ จงสู้ต่อไปนะคะ อย่าท้อแท้ (บอกตัวเองเหมือนกัน)
จากคุณ : คนมีปัญหาเหมือนกัน - [7 ก.ค. 16:02:38]
ความคิดเห็นที่ 6
หนี่คุณยังไม่ถึงล้าน คุณท้อแล้วหรือ
ตอนผมอายุ 11 ขวบ ทางบ้านเป็นหนี้ 20 ล้าน ตอนนั้นผมก็มีความรู้สึกเหมือนคุณ หรือยิ่งกว่าคุณน่ะ เพราะ พี่น้องผม 4 คนยังเรียนไม่จบเลยสักคนเดี่ยว ปัญหาคุณมีทางแก้ไขได้น่ะ
คุณลองคุยกับเจ้าหนี้ และหาอะไรทำให้เกิดรายได้ พอที่จะส่งดอกเบี้ยให้เค้าได้
การหนี้ปัญหาไม่ใช้ทางออกที่ดีหลอกครับ
ลองหาทางแก้ไขดูน่ะครับ จะเป็นกำลังใจให้ครับ
จากคุณ : Tos - [7 ก.ค. 16:02:55]
ความคิดเห็นที่ 7
"ฉันอยากช่วยครอบครัวแต่มองไปก็ไม่เห็นทางที่พอจะช่วยได้เลย.."
ลองปล่อยวางสักวันหนึ่ง ไม่ต้องกังวลถึงวันพรุ่งนี้
ความวิตกกังวลมากเกินไปจะทำให้สมองเราตื้อ คิดอะไรไม่ออก ไม่รู้จะเริ่มต้นตรงไหนก่อน
พรุ่งนี้ยังมาไม่ถึง ความเลวร้ายหากจะเกิดขึ้นก็เป็นเรื่องของพรุ่งนี้
ลักษณะแบบคนเคยรวยนั้น จะเป็นแบบ จมไม่ลง คือยังต้องรักษาหน้าตาเอาไว้ก่อน จะไปทำงานที่ดูต้อยต่ำกว่าเดิมก็ไม่ได้ กลัวเสียงติฉินนินทา ฯลฯ
วางเอาไว้ก่อนเถอะครับ เขาจะมองอย่างไรก็ช่างหัวมัน ปลดแอกจากพันธนาการที่มีอยู่ ทุกวินาทีมีค่า สามารถหาเงินได้
ตอนเด็กๆ (ผมอยู่ราว ม.1)ครอบครัวผมย่ำแย่มากครับ ช่วงนั้นผมชวนแม่ไปตลาดครับ เราขายไข่เค็ม ขายผักกัน ช่วงนั้นพ่ออายมาก แต่ผมไม่สนใจครับ ผมไม่อายใคร ผมตื่นตั้งแต่ตีสี่เข็นล้อเข็นไปตลาด ผมแย่งผักกับแม่ค้าครับ ผมต้องได้ผักที่ดีที่สุด เสียงนินทาเข้าหูผมตลอดว่าผมเป็นลูกใคร ผมไม่สนใจครับ ผมแข็งแรงกว่าแม่ค้าเหล่านั้น ผมปีนขึ้นหลังคารถส่งของแย่งผักสวยๆและ หอมกระเทียมที่ลูกสวยๆมาได้ตลอด สายๆผมก็วิ่งกลับบ้านอาบน้ำแต่งตัวไปเรียน ตอนเย็นก็ช่วยแม่ทำไข่เค็มขาย แม้ว่าพ่อผมจะอายแค่ไหนผมก็ไม่สน แต่สิ่งที่ผมทำลงไปมันทำให้พ่อซึ่งท้อแท้อยู่ลุกขึ้นมาสู้อีกครั้งหนึ่ง เขาเริ่มมีรอยยิ้มมากขึ้น จนเราผ่านพ้นอุปสรรคตรงนั้นไปได้
คุณเองนั่นแหล่ะจะเป็นตัวอย่างที่ดีให้พ่อของคุณได้
คนเรามันอยู่ที่กำลังใจทั้งนั้น เมื่อมีกำลังใจ ไม่จมปลักกับความกังวล เราจะมองเห็นหนทางมากขึ้น เรายังมีสมอง ยังมีกำลัง
หากคุณทำให้พ่อคุณเห็นว่า คุณยังมีความหวัง อยากสู้ชีวิต ไม่อยากเป็นเหมือนปลาตายไหลลอยไปตามน้ำ เมื่อนั้นพ่อคุณจะเห็น แค่คุณพยายามทำขนมออกไปขายตอนเช้าก่อนไปเรียน แค่นี้พลังใจพ่อคุณจะมามหาศาล หนี้สินทุกชนิดสามารถขอผ่อนผันได้ทั้งนั้น ต่อให้ต้องแพ้คดีในศาล หากศาลเห็นว่าคุณไม่มีเจตนาเบี้ยวหนี้ ศาลอาจขอร้องให้ทางโจทก์ ผัดผ่อนลดดอกเบี้ยให้ได้ หนี้ยังไม่ถึงล้านเลย ไม่เห็นน่ากลัว
ฮึดขึ้นมาอีกครั้ง ทักทายทุกเช้าด้วยความหวัง และทุกเช้าคือวันที่สวยงาม สวดมนต์ก่อนนอนทุกคืน แล้วทุกอย่างจะคลี่คลายไปในทางที่ดีขึ้น
จากคุณ : mr.meaw - [7 ก.ค. 16:03:43]
ความคิดเห็นที่ 8
เคยแบบนอนๆอยู่ที่บ้านแล้วแบงค์มายึด พร้อมกับบอกให้ออกคืนนี้ไหมคะ ตอนป้าเด็กๆโดนมาแล้ว
ยังจำภาพนั้นติดตา แม่กอดน้องร้องไห้ ที่โดนยึดเพราะพ่อไปมีเมียน้อยแล้วไม่ส่ง ไม่บอก เอาเงินไปเสวยสุขแมบไม่ให้เรารู้ตัว
เหลืออีกแสนเดียวก็หมดแล้ว คืนนั้นเราต้องไปนอนกันในบ้านร้างคะ ไม่มีไฟไม่มีน้ำ โดนยุงกัดทั้งคืน
ป้าเลยตั้งใจใว้ว่า ต้องมีบ้านให้ใหญ่กว่าหลังนี้ให้ได้และต้องมีเงินพอควร
ปัจจุบันนั่งรถไปดูบ้านหลังเก่าพร้อมอมยิ้ม กรูมีใหม่ใหญ่กว่าเอ็งอีก ไม่ง้อหรอกเฟ้ย มีหลายหลังด้วย ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า
เห็นไหมคะ..คนที่ลำบากกว่าคุณมีเยอะ . " พรุ่งนี้ยังมีหวังตราบใดที่ลมหายใจคุณยังจะมีอยู่ "
ไม่สู้ก็แพ้แต่ถ้าสู้ไม่มีวันแพ้หรอกคะ พระจันทร์ไม่ขึ้นแค่คืนเดียวนะคะ
จากคุณ : ป้าแก่ (แก่จริงๆ) - [7 ก.ค. 16:18:58]
ความคิดเห็นที่ 9
คนที่มีปัญหาอย่างคุณยังมีอีกมาก
ทุกคนก็มีปัญหากันทั้งนั้น เราก็เห็นด้วย
กับคุณตรงที่ว่าสงสารคนเป็นพ่อ เพราะ
ทำให้เรานึกถึงพ่อตัวเอง ที่วัน ๆ ได้แต่
นั่งอยู่ในห้องเช่าแคบ ๆ มีเงินใช้วันหนึ่ง 10-20 บาท
เท่านั้น ไม่เคยได้เที่ยว หรืออกไปไหน หรือจะพูดคุย
กับใครได้เลย ด้วยปัญหาที่คุณว่านั่นแหละ ทุกวันนี้
ฉันก็ตกงานและยังเรียนหนังสืออยู่เลย แต่เราไม่ยอมแพ้
หรอกนะ (เพราะกำลังใจและความช่วยเหลือจากคนที่นี่)
เรามีความหวังเสมอว่า ซักวันหนึ่งเราจะทำให้ผู้ชายแก่ ๆ คนหนึ่ง อายุ 70 กว่า ที่ต้องมาแบกหามหาเลี้ยงเรามายี่สิบกว่าปี จนวันนี้ที่เขาไม่ได้ทำงาน คนที่เราเรียกว่าพ่อ
เราจะทำให้เขามีความสุขให้ได้และจะเลี้ยงเขาให้สุขสบายที่สุด ไม่เหมือนที่ผ่านมา เราต้องรีบเพราะเรากลัวว่าเวลาที่เขาจะอยู่กับเราเหลืออีกไม่มากแล้ว
คุณก็เหมือนกันอย่ามานั่งกลุ้มเลย อะไรจะเกิดก็ปลอ่ยมัน
ตั้งใจเรียน และค่อย ๆ คิดแก้วิธีหาทางออกไป คนเรามักจะไม่โชคร้ายเสมอไปหรอกนะ แล้วคุณก็จะเป็นเหมือนเดิมขอให้อดทนและมีความหวังค่ะ เป็นกำลังใจให้นะค่ะ
จากคุณ : eye - [7 ก.ค. 16:24:24]
ความคิดเห็นที่ 10
อย่าคิดมากเลยค่ะ ในสภาวะแบบนี้ เกือบทุกครอบครัวจะต้องเจอะเจอ การตายไม่ใช่หนทางแก้ปัญหาหรอกน่ะค่ะ เป็นการโยนปัญหาให้กะคนที่อยู่มากกว่า ทุกสิ่งทุกอย่างอยู่ที่ความอดทน ตั้งมั่นและเตรียมพร้อม ปรับตัวให้เข้ากะสถานการณ์ที่มันเกิดขึ้นให้ได้ซิค่ะ เอาอดีตมาเป็นแรงผลักดันเพื่อต่อสู้ชีวิตให้อยู่รอดให้ได้ซิค่ะ อย่าท้อแท้ วันพรุ่งนี้มีหวังสำหรับทุกคนที่ไม่ท้อแท้น่ะค่ะ เริ่มต้นใหม่ หาหนทางที่จะช่วยผ่อนภาระให้กะพ่อแม่ดีกว่าน่ะค่ะ โอกาสและเวลาไม่เคยหมดไปจากคนที่ใจเข้มแข็งค่ะ คุณลองมองไปดูรอบ ๆตัวคุณซิค่ะ ยังมีอีกหลายชีวิตที่เค้าต้องดิ้นรนต่อสู้เพื่อให้ได้มาซึ่งเพียงแค่เศษอาหาร เค้ายังอยู่ได้เลย น่ะค่ะ ขอเพียงแต่อย่าท้อแท้ ซักวันจะเป็นวันของคุณและครอบครัวค่ะ
จากคุณ : soluna (soluna) - [7 ก.ค. 16:31:04]
ความคิดเห็นที่ 11
เรียนค่ะ......เรียนก่อน..ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ขอให้คุณตั้งใจ รีบๆเรียนให้จบ..แล้วคุณก็ค่อยไปหางาน ช่วยเหลือทางบ้าน....หรือไม่ ถ้าตอนนี้พอมีเวลา ก็ลองหางานพิเศษทำดู.....อย่าคิดมาก....อย่าคิดสั้น......คอยประคับประคองสุขภาพจิตของคนในครอบครัวให้ดี.....คนเราก็ต้องมีเวลาลำบากกันทุกคนแหล่ะค่ะ...ขอให้โชคดีนะคะ......
จากคุณ : Get a Grip - [7 ก.ค. 16:41:42]
ความคิดเห็นที่ 12
เห็นด้วยกับคุณความเห็นที่ 7 ครับ กระทู้นี้เหมาะสำหรับคนประเภทจมไม่ลงสมควรอ่านเพื่อเป็นอุทาหรณ์ คนไทยเรานี่ก็แปลกนะครับมีเงินก็บริหารเงินไม่เป็น มีเงินอยู่หน่อยก็ร้อนใจซะแล้วต้องไปเที่ยวเมืองนอกจึงเท่ จนลืมนึกถึงค่าเทอมของลูกอีก5-6ปีข้างหน้า แฮะๆๆๆปายดีกั่วพูดไปพูดมาชักจะเข้าตัวเองซะแล้ว5555
จากคุณ : เคยเป็นเด็กมาก่อน - [7 ก.ค. 17:00:39]
ความคิดเห็นที่ 13
สิ่งที่ดีที่สุดที่คุณทำได้คือ
อย่าเพิ่มความเครียดให้พ่อแม่
ด้วยการทำหน้าเป้นเต้าหู้ค้างปี
พ่อกลุ้มมากอยู่แล้ว
พอเห็นหน้าลูก
ก็ยิ่งรู้สึกกลุ้มมากขึ้นไปอีก
เพราะรู้สึกว่า
ตัวเองไม่สามารถทำให้ลูกเมียมีความสุขได้
อย่าเพิ่มบรรยากาศให้เครียดมากขึ้น
แล้วลองคิดดูว่า
ในเวลาอย่างนี้
เพื่อนเราเยอะเลย
โดนกันเป็นแถวเป็นแนว
แต่การมีชีวิตรอด เป็นหน้าที่หลักของเรา
พยายามทำใจให้ได้
โตแล้ว ไม่ลองทำดู มันก็จะไม่สำเร็จ
แล้วพยายามหาโอกาส สองพ่ออยู่ไกลๆ
ทำให้พ่อเห็นว่าเรามองอยู่อย่างเห็นใจ
ถ้ามีโอกาสได้พูด ก็ให้กำลังใจท่านบ้าง
ถ้าลูกเข้าใจ ถ้าลูกเข้มแข็ง
ถ้าเมียเข้าใจ
ถ้าเมียให้กำลังใจ
คนเป็นหัวหน้าครอบครัวก็มีกำลังใจ
ที่จะต่อสู้ศึกด้านเดียว
ไม่ใช่ศึกสองด้านอย่างนี้
มองออกไปนอกบ้าน เจ้าหนี้ก็รออยู่
สังคมชาวบ้านก็รอให้เป็นเหยื่ออยู่
มองเข้ามาในบ้าน
ล้วนมีแต่สายตาที่เต็มไปด้วยคำถาม
เต็มไปด้วยความบูดบึ้ง
ไม่ฆ่าตัวตายก็ใกล้บ้าแล้วละ
จากคุณ : เมธีดำ - [7 ก.ค. 17:29:40]
ความคิดเห็นที่ 14
ไม่ต้องคิดมากหรอกคุณ แม่ผม ( พ่อหย่าก่ะแม่แล้ว ) มีหนี้อยู่ พันกว่าล้าน ย้ำ พันกว่าล้านน่ะคุณ แม่ผม โดนฟ้องล้มละลาย แต่แม่ผมก้อสู้ สู้จน มีคนมาช่วยเหลือ หลังจากที่เค้าเห็นความพยายามของแม่ผม ขอให้แค่คุณและพ่อคุณมีความอดทนก้อเพียงพอล่ะครับ
ความคิดเห็นที่ 15
คนอื่นปลอบมามากแล้ว
แนะนำบ้างก็แล้วกัน ลองทำงานไปด้วยเรียนไปด้วยซิครับ
ก็ไม่ทราบว่าเรียนอยู่ในระดับไหน
ถ้ามัธยม ตอนเย็นก็ลองไปสมัครงานเป็นเด็กเสริบดู
ถ้าป.ตรี อันนี้สมัครงานได้หลายอย่างกว่าพนักงานขายก็ได้
ถ้าป.โท อันนี้ต้องรีบหางานเลยในทันที
ย้ำว่ายังต้องเรียนต่อไป แต่ช่วยหาเงินด้วยจะดีที่สุด
มันดีหลายอย่าง อย่างน้อยก็ทำให้เรามีจิตสำนึกที่ดีขึ้นในการใช้เงิน
ขอให้โชคเข้าข้างคุณฐักัน
จากคุณ : ท้องฟ้ากว้าง - [7 ก.ค. 18:17:57]
ความคิดเห็นที่ 16
ผมมีประสบการณ์คล้าย ๆ กัน สมัยนั้นพ่อก็ต้องระเห็ดออกไปจากบ้านเพราะเจ้าหนี้แจ้งจับ แม่กับลูก ๆ อีก 7 คน ก็ต้องประคับประคอง ญาติ ๆ ก็ไม่ได้ช่วยเหลืออะไรมากแต่ก็ไม่ได้ซ้ำเติม แต่ละคนต่างก็ลำบากไปตามกัน
แม่มีเพื่อนสนิทอยู่คนสองคน ให้แม่ยืมเงินมาทำทุนต่อ ทุกวันนี้เราก็พอจะยืนหยัดอยู่ได้ไม่ต้องเป็นภาระใคร ทำงานใช้หนี้มานับ 10 ปี ตอนนี้กลัวเป็นหนี้ที่สุด
หนักที่สุดก็คือตอนนั้นแต่นั้นก็เป็นตอนที่เราทุกคนรักกันมากที่สุด สำหรับเราแล้ว กำลังใจของคนในครอบครัวช่วยให้เราผ่านวิกฤตร้าย ๆ ต่าง ๆ มาได้ทั้งที่ตอนนั้นเราก็ไม่อยู่ในสภาพที่จะช่วยใครได้ เพียงแต่ตั้งใจเรียน ไม่ทำตัวให้เป็นภาระแก่ครอบครัว ผมว่านั้นคือหน้าที่ที่ผมได้รับในตอนนั้นและผมก็สามารถทำตามหน้าที่ของผม
หวังว่าคุณจะฟันฝ่าอุปสรรคของคุณไปได้เช่นกัน อย่าคิดว่าคุณถึงจุดที่เลวร้ายที่สุดเลยนะ ยังมีอีกมากที่เลวร้ายกว่า ทำหน้าที่ของคุณให้ดีและดูแลสมาชิกในครอบครัวของคุณให้มีความสุข ความสบายใจ ที่เหลือก็ให้เป็นเรื่องที่ต้องเผชิญหน้าต่อไป
จากคุณ : naypako (Naypako) - [7 ก.ค. 18:31:47]
ความคิดเห็นที่ 17
ความทุกข์ของพ่อแม่ คุณควรช่วยด้วยการเรียนให้ดี เกรดให้สวย ก็พอแล้วละ จบมาจะได้หางานทำได้ง่ายๆ อย่าไปเอาความทุกข์ของพ่อแม่มาแบกเลย ช่วยอะไรไม่ได้หรอก
ผมเองก็มีปัญหาบางอย่างที่ทำให้อยากตายอยู่เรื่อยๆ เหมือนกัน แต่ผมถือคติว่า "ชีวิตแย่ๆ มันไม่คงอยู่ตลอดไป เดียวมันก็ดีเอง อาจนานหน่อย ก็แค่นั้น"
จากคุณ : ALOHA - [7 ก.ค. 20:20:51]
ความคิดเห็นที่ 18
ถ้าคุณพอมีเวลาว่างและอยากช่วยทางบ้าน ตอนนี้ผมก็แนะนำว่าลองทำมือถือดูสิ โทรทั่วไทยตามหอพักหรือมหาวิทยาลัย ถ้าคุณสะดวกนะ คิดนาทีละ 4 บาท วันหนึ่งถ้าคุณไปนั่งทำสัก 3 ชม. ถ้ามีคนโทรตลอดและทุกวสันจะได้กำไรประมาณ 9000 บาทต่อเครื่อง ถ้ามี 2 เครื่อง ก็จะได้ประมาณ 18000 ก็คงพอจะช่วยภาระทางบ้านได้บ้าง ถ้าเป็นอย่างอื่นละก็ ผมว่าคุณคงไม่ค่อยจะมีเวลาว่างสักเท่าไหร่ วิธีนี้น่าจะลองดูนะครับ เพียงแต่ไม่รู้ว่าคุณจะสะดวกหรือเปล่า
ส่วนที่ว่าเป็นหนี้ล้านกว่าๆ นั้นผมว่าจริงคุณอาจจะรู้ไม่หมดก็ได้ ผมว่าน่าจะมากกว่านั้นนะ เพราะไม่อย่างนั้นพ่อคุณคงไม่เครียดขนาดนั้นหรอก เรื่องหนี้นั้นผมว่าทุกคนก็มีหนี้กันหมดเพียงแต่ว่าเขาจะพูดหรือไม่ คุณก็พยายามตัดรายจ่ายที่ไม่จำเป็นในบ้านออกไปให้หมด เหลือแต่ที่จำเป็นเท่านั้น ส่วนเรื่องหนี้เราก็ต้องค่อยๆ ใช้ไป เพราะส่วนมากที่ใช้ไม่หมดก็มาจากดอกเบี้ยทั้งนั้น ก็พยายามคิดหารายรับเข้ามาเพิ่มให้กับทางบ้านด้วยครับ แล้วคุณพยายามช่วยให้พ่อคุณอย่าไปวิตกกังวลกับตรงนี้มากเลยครับ เพราะสุขภาพจะเสียทั้งกายและใจ ลองบอกท่านดูว่าหากท่านเป็นอะไรไป พวกคุณจะทำอย่างไร อย่าให้ท่านรู้สึกว่ากำลังเผชิญปัญหาอยู่คนเดียวเลยครับ ยังไงซะทุกอย่างก็มีทางแก้
จากคุณ : เป้ - [7 ก.ค. 21:05:18]
ความคิดเห็นที่ 19
ที่บ้านเราก็มีหนี้เป็นหลักล้านเหมือนกัน แต่ที่บ้านเราไม่เคยหมดหวังหรือหมดกำลังใจเลย เตี่ยกับแม่บอกว่า ถ้าหมดหวังหรือท้อถอย มันก็จะทำให้เราแย่ไปกว่าเดิม แทนที่จะดีขึ้น พวกเค้าบอกว่าลูกคือกำลังใจทั้งหมดของเค้า แค่ขอให้เราตั้งใจเรียน เป็นเด็กดี เค้าก็มีกำลังใจที่จะทำงานต่อไป ตอนนี้ทางบ้านเราเริ่มดีขึ้นแล้วล่ะค่ะ ตอนนี้เราเองก็ทำงานพิเศษอยู่ด้วยน่ะค่ะ
จากคุณ : จ๋า - [7 ก.ค. 21:21:25]
ความคิดเห็นที่ 20
ผมว่าคุณควรมองตัวเองว่าหตุการณ์เหล่านี้มีโอกาสเกิดขึ้นได้แค่ไหน เช่น
-พ่อคุณมีโอกาสโดนฟ้องล้มละลายได้มากแค่ไหน
-บ้านที่คุณอยู่จะต้องโดนยึดด้วยหรือเปล่า
-ทรัพย์สินต่อหนี้สินมีอยู่กี่เท่า
-ถ้าพ่อคุณโดนฟ้องล้มละลายแล้วโดยยึดทรัพย์จะมีอะไรที่จะเหลืออยู่บ้าง
-แล้วถ้าบ้านถูกยึดคุณจะสามารถไปอยู่ที่ไหนได้บ้าง
-ตัวคุณเรียนอยู่ระดับไหนแล้วมีความสามารถอะไรบ้างหรือเปล่าที่พอจะทำเป็นอาชีพได้
-คนในครอบครัวคุณใครมีความสามารถอะไรบ้างที่พอจะมาทำเป็นอาชีพได้
เมื่อคุณลองมองคราวๆอย่างที่ผมบอกมาแล้วถ้ามีโอกาสเป็นไปได้มาก คุณก็ควรจะรีบเก็บเงินไว้ก่อนเลยมีอะไรที่พอขายได้ก็ให้ขายไปก่อน ดีกว่าให้เขามายึดไปแล้วเก็บเงินไว้เพราะถ้าเกิดเหตุการณ์แบบนี้จริงๆเงินเป็นสิ่งที่สำคัญมากๆในช่วงแรกๆที่ต้องปรับตัว ขอให้คุณอดทนไว้ ความสุขสบายในอดีตที่ผ่านมาให้ลืมมันไปให้หมด ให้คิดถึงอนาคตว่าสักวันเราจะผ่านเหตุการณ์ครั้งนี้ไปได้ จำไว้คุณจะต้องมีความอดทนมากๆและที่สำคัญอย่าประชดชีวิตเด็ดขาด ให้นึกว่าวันข้างหน้าเมื่อถึงวันที่คุณผ่านวิกฤตชีวิตครั้งนี้ไปได้เมื่อนั้นคุณจะได้พบกับความสุขที่สุดในชีวิตอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน ขอให้คุณอดทนจนกว่าจะถึงวันนั้นนะครับถ้ามีอะไรที่อยากระบายอีกผมยินดีจะรับฟังนะครับ
จากคุณ : TNT64@chaiyo.com target=_blank>TNT64@chaiyo.com target=_blank>TNT64@chaiyo.com target=_blank>TNT64@chaiyo.com target=_blank>TNT64@chaiyo.com target=_blank>TNT64@chaiyo.com target=_blank>TNT64@chaiyo.com target=_blank>TNT64@chaiyo.com - [7 ก.ค. 22:30:18]
ความคิดเห็นที่ 21
หนี้แค่ 1 ล้านหรือ ธรรมดา เพราะคนไทยมีหนี้ กับ imf อีก หัวละ 9 หมื่นกว่า
ลองหางานพิเศษซิ ขายเรียงเบอรืก้ได้
คุณเชื่อไหม เป็นอาชีพที่ผมเคยทำ สมัยที่บ้านรวยมากๆ แบบคุณไง ตอนนี้ผมก้มี ประสบการณ์ในความลำบากแล้ว เลยไม่อยากลำบากอีก
จากคุณ : เอก - [7 ก.ค. 23:53:58]
ความคิดเห็นที่ 22
เรียนไปทำงานไปดีที่สุดในตอนนี้ เพราะ
หนึ่ง จะได้ไม่มีเวลามานั่งเครียด กลุ้มใจ เจ็บใจโชคชะตา ฯลฯ ซึ่งทำให้เสียเวลา เสียกำลังใจ
สอง ได้กะตังค์ช่วยทางบ้าน หรืออย่างน้อยก็เป็นภาระให้ทางบ้านน้อยลง
แต่อย่าไปเป็นเด็กเสริฟเลยนะ เท่าที่เห็นมันดูอันตรายยังไงก็ไม่รู้ (ดูทีวีมากไปมั้ง) ถ้าจะทำ ทำพวกร้านฟาสต์ฟู้ดดีกว่า เงินน้อยกว่าแต่ท่าจะปลอดภัยมากกว่า หรือไม่ก็แบบที่คุณๆ ข้างบนแนะนำนั่นแหละ จะมือถือ จะพิมพ์รายงาน ทำรายงาน สอนหนังสือเด็กเล็กๆ รับจ้างเลี้ยงเด็ก พยาบาลคนแก่ เยอะแยะ ทาออกมันต้องมีอยู่แล้วล่ะ ค่อยๆ คิด ค่อยๆ หา เดี๋ยวก็เจอ
จากคุณ : มาตอบ - [8 ก.ค. 05:33:44]
ความคิดเห็นที่ 23
ขอบคุณทุกกำลังใจมันช่วยให้ฉันได้คิดอะไรได้บ้างบางความคิดเห็นฉันอ่านไปร้องไห้ไป เพราะมันตรง กะฉันซะเหลือเกินในส่วนที่ฉันเล่าไปไม่หมด ฉันอยากทำให้พ่อ มีความสุขตอนนี้พ่อฉันแก่แล้ว ฉันกลัว่ากว่าฉันจะมีโอกาสนั้นคงจะน้อยพ่อฉันอายุ 65 เข้าไปแล้วฉันยังอยู่ ป.ตรี ปี 3 คงใกล้ถึงความฝันฉันแล้วแหล่ะ
จากคุณ : เจ้าของกระทู้ - [8 ก.ค. 13:33:03]
| Create Date : 16 ตุลาคม 2548 |
| Last Update : 13 มกราคม 2549 17:53:10 น. |
|
3 comments
|
| Counter : 435 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: ladybear (ladybear  ) วันที่: 16 ตุลาคม 2548 เวลา:14:23:42 น. |
|
|
|
| โดย: tabokrabi IP: 69.86.168.213 วันที่: 2 ตุลาคม 2549 เวลา:6:36:30 น. |
|
|
|
|
|
|
|
เฮ้ --- มาร์ค มาร์ค วิดูก้า
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [