ผลคัดกรองดาวน์ และฉีดบาดทะยักเข็มสอง 30 พย. 56 วันนี้มีนัดตอน 11.30 น. ปกติต้องมาก่อนเวลาประมาณ 30 นาที แต่วันนี้เราเผื่อเวลาไว้ประมาณ 1.30 ชม.เพราะต้องไปรับผลตรวจเลือดคัดกรองดาวน์ก่อนเข้าพบคุณหมอ จริงๆผลเลือดออกตั้งแต่วันที่ 16 พย. แล้ว เราโทรไปถามที่ รพ. เจ้าหน้าที่แจ้งว่าให้เลื่อนมารับผลวันนี้ได้ (ก็เป็นอันรู้กันว่าผลเลือดไม่มีอะไรน่าวิตกกังวล) ตอนแรกนึกว่าเดินไปแจ้งชื่อแล้วจะรอรับผลได้เลย ปรากฏว่านั่งรอไป 45 นาทีถึงจะได้ผลที่ print ออกมา ต้องรีบจ้ำไปตึกผู้ป่วยนอกอีก พอมาถึงตึกผู้ป่วยนอกชั้น 3 ก็ทำเหมือนเดิม ยื่นใบนัด หยิบแผ่นตรวจปัสสาวะ ไปเข้าห้องน้ำ แล้วกลับมาโชว์แผ่นตรวจปัสสาวะให้เจ้าหน้าที่ตรงชั่ง นน. วัดความดันดู ถ้าผลปกติ ก็ทิ้งถังขยะได้เลย วันนี้น้ำหนักเรา 72.3 kg แอบตกใจเล็กน้อย ก่อนท้องเราหนัก 70 และเราพยายามประคองน้ำหนักไม่ให้ขึ้นมากเพราะเป็นคนตัวใหญ่อยู่แล้ว เดี๋ยวหลังคลอดจะลดไม่ลง พอเห็นน้ำหนักขึ้นมาก็ใจหายเล็กน้อย ถึงมันจะแค่นิดเดียวก็เถอะ ตอนนี้คงต้องพยายามลดพวกแป้งกับน้ำตาลลง อยากให้น้ำหนักลงที่ลูกมากกว่า วันนี้คนไข้น้อย นั่งรอหมอไม่นานก็ได้เข้าตรวจ เบบี๋ตัวใหญ่ขึ้นมาก ดิ้นดุ๊กดิ๊กๆตลอด เราถามคุณหมอว่า ช หรือ ญ คุณหมอบอกว่าน่าจะ ช นะ พร้อมกับหยุดภาพให้ดู เหมือนมีปิกาจู้โด่ออกมา แต่เราก็ดูไม่ออกหรอกว่านั่นปิกาจู้หรอ ทำไมมันอยู่ใกล้หัวจัง วันนี้คุณหมอยังไม่คอนเฟิร์มให้ว่า ช แน่ๆ หมอบอกไว้ครั้งหน้าจะคอนเฟิร์มให้ เพราะต้องนัดซาวด์ละเอียดที่ตึกพระศรีฯ ชั้น 6 ผลคัดกรองดาวน์ดาวน์คุณหมอแจ้งว่าปกติ ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง สรุปว่าวันนี้ก็ไม่มีอะไรมาก ไปรับยากิน และยาฉีดบาดทะยักตามปกติ ฉีดบาดทะยักรอบนี้เจอพยาบาลมือหนักหน่อย อาศัยจังหวะคุยๆกันอยู่ จิ้มเข็มลงไป เจ็บจี๊ดเลย ตอนดันยาเราถึงกับร้องซี๊ด คราวที่แล้วตอนฉีดไม่เจ็บนะ คราวนี้เกือบน้ำตาร่วง แล้วก็ปวดแขนตุ๊บๆตั้งแต่ตอนดึงเข็มออกเลย แต่แอบแปลกใจว่ารอบนี้เราปวดแขนแค่ 2 วันเอง วันที่ 3 ก็ไม่ปวดแล้ว พอฉีดยาเสร็จก็ถือแฟ้มไปออกใบนัด วันนี้วุ่นวายตรงออกใบนัดมาก รอใบนัดเกือบ ชม. เนื่องจากเจ้าหน้าที่ที่ประจำโต๊ะพักเที่ยง ปล่อยให้มือใหม่มาทำก็เลยเหมือนจะช้า แต่ช้ายังไม่เท่าไหร่ ในระหว่างที่ทุกคนก็ชะเง้อรอ มีบางคนเดินไปถามว่าได้หรือยัง เจ้าหน้าที่ดันบอกให้แจ้งชื่อ แล้วก็ทำให้เค้าก่อนซะงั้น คนที่นั่งรอตามคิวอย่างเราก็เซ็งดิ เลยต้องลุกไปดูว่านี่เค้าทำอะไรกัน ปรากฏว่าจู่ๆเจ้าหน้าที่บอกให้ใครมีใบเสร็จรับยาแล้ว ให้ต่อแถวแจ้งชื่อได้เลย เดี๋ยวทำให้ก่อน (ณ จุดนี้แฟ้มเต็มโต๊ะนาง ทั้งหน้าตักและในตะกร้ารับแฟ้ม) ก็เลยต้องลุกไปต่อแถวกับเค้า (วันนี้สามีไม่ว่างมาด้วย) คนอื่นๆที่ลุกมาต่อแถวก็บ่นกันระงม สุดท้ายพยาบาลคนอื่นต้องมาช่วยตัดแฟ้มไปออกใบนัดแบบใช้มือเขียน ตอนพยาบาลตัดแฟ้มเค้าก็ตัดเอาแฟ้มคนที่เพิ่งมาวางในตะกร้าไปทำ ส่วนคนที่มาวางก่อนหน้าเป็นชั่วโมง แฟ้มยังคาอยู่โต๊ะนาง ก็มีคนบ่นขึ้นมาอีก ตอนนั้นเราก็เริ่มหงุดหงิดแล้วล่ะ (หงุดหงิดทั้งพยาบาล เจ้าหน้าที่ และคนบ่น) รู้สึกว่าแค่ออกใบนัดทำไมปัญหามันเยอะจัง พอถึงคิวเรา เรายื่นใบเสร็จไป ปรากฏว่าเจ้าหน้าที่ไม่ออกใบนัดแบบ  print ให้ นางหยิบใบนัดมือมาเขียน แล้วถามเราว่าหมอนัดกี่สัปดาห์ เราบอกว่า 3 สัปดาห์ นางก็หยิบมือถือมาเปิดดูปฏิทิน แล้วก็นับๆไป สิ่งที่นางเขียนลงมาในใบนัดคือ 14 มค. 57 และคำว่า มาตรวจตามแพทย์นัด พอเรารับมาดูวันที่ เราก็เอะใจว่า 3 สัปดาห์ทำไมมันโดดไป มค. เลยเนี่ย พอหันกลับไปถามนางว่าเดือน มค. เลยหรอ แค่ 3 สัปดาห์นะ ไม่ใช่เดือน ธค. หรอ นางก้มมองปฏิทินตัวเองอีกที แล้วก็บอก อ่อเดือน ธค. ค่ะ พร้อมกับเอาใบนัดไปขีดฆ่าเดือนออก แล้วใส่ ธค. ได้รับใบนัดเราก็รีบเดินไปเข้าห้องน้ำ ตอนนั้นก็อั้นแทบไม่ไหวแล้ว พอเข้าห้องน้ำเสร็จหยิบใบนัดมาดูอีกที อ้าว กลายเป็นนัดเดือน ธค. 57 เห้อ! อะไรเนี่ย ธค. 57 ลูกช้านคลานได้แล้วมั้ง กลับไปแก้อีก คราวนี้คนเริ่มทยอยกลับแล้ว เพราะเจ้าหน้าที่มือโปรมา แล้วพยาบาลที่ช่วยเขียนก็ตัดคนไข้ออกไปได้เยอะ แต่เรายังต้องกลับไปโต๊ะนางอีกรอบเพื่อให้แก้ปี เดี๋ยวมาคราวหน้าต้องมานั่งรอแฟ้มอีก แก้ปีเสร็จนางใส่เวลานัดให้ด้วย 8.00-12.00 น. อือหือ ช่วงเวลายาวไปมั๊ย ครั้งหน้าคงต้องไปแต่เช้าตรู่ บ่นไร้สาระซะเยอะ วันนี้จะอัพเดทเบบี๋ด้วย เผื่อคนท้องมือใหม่เหมือนเราผ่านมาอ่าน ประมาณ 17w เราเริ่มรู้สึกว่าเบบี๋ดิ้น แต่ตอนแรกเราไม่ค่อยแน่ใจ เพราะที่อ่านๆมาเค้าบอกจะเหมือนปลาตอด แต่ของเรามันเหมือนเป็นคลื่นลมในท้องมากกว่า เอาจริงๆวันแรกที่รู้สึกเราเข้าใจว่าในท้องมีลม อยากผายลม แต่พอสักสามสี่วันเริ่มรู้สีกว่าไม่ใช่ลมในท้อง 18 w เริ่มชัดแล้วว่าคลื่นๆในท้องเป็นลูกดิ้น ลองให้สามีเอาหูแนบเค้าก็บอกว่าน่าจะลูกดิ้น แล้วบางครั้งเค้าดิ้นแรงเราก็รู้สึกเหมือนปลาตอดแล้ว แต่นานๆทีจะรู้สึก 19 w คราวนี้ชัดเลยว่าลูกดิ้น รู้สึกหนักกว่าปลาตอดอีก ถ้าดิ้นแรงมากๆจะเจ็บแถวๆช่องคลอด มดลูก ด้วย มีอยู่วันนึงนั่งอ่านหนังสืออยู่ จู่ๆ ท้องก็ตึง แล้วก็ค่อยๆปูดนูนออกมา ตอนนั้นตกใจเล็กน้อย แต่สักพักก็ยุบลงไป เลยนึกขึ้นได้ว่าน่าจะลูกเหยียดขาหรือโก่งตัวอะไรประมาณนี้ 20 w รู้สึกชินกับอาการลูกดิ้นแล้ว ดิ้นได้เกือบทั้งวัน วันไหนเงียบไปนานแอบเป็นห่วงว่าสบายดีมั๊ย ก่อนนอนถ้าไม่รู้สึกว่าเค้าดิ้น บางทีก็เอามือลูบๆ คลำๆดู สักพักเค้าก็จะถีบให้รู้ว่า อืม นู๋สบายดี อะไรประมาณนี้ (ถ้าถีบทีเดียวแล้วเงียบก็อนุมานได้ว่าน่าจะหลับอยู่ แต่ถ้าถีบรัวๆสักพักก็เป็นอันรู้กันว่า นู๋ยังไม่นอน และส่วนใหญ่แม่จะหลับก่อนนู๋ 555) เป็นความสุขเล็กๆของคนเป็นแม่ ตอนกลางคืนถ้านอนหงายเค้าจะถีบไม่หยุดเลย บางทีกำลังเคลิ้มๆ สะดุ้งเฮือกเลย ยังคิดอยู่ว่าอีกหน่อยตัวใหญ่กว่านี้สงสัยไม่ต้องหลับต้องนอน ทุกวันนี้ก็นอนน้อยมาก ไม่ง่วงเลย กลางคืนนอนดึก เช้าก็ตื่นแต่เช้า กลางวันไม่ง่วง (บางวันง่วงแต่ก็งีบไม่หลับ) กาแฟ ชา ก็ไม่ได้กิน แปลกใจทำไมไม่ง่วง เรื่องขับถ่ายนี่ก็ปัญหาใหญ่มาก กินแต่ข้าวกล้อง ผัก ผลไม้ โยเกิร์ต นมเปรี้ยว น้ำมะขาม แต่ถ่ายยากมาก ได้แต่หวังว่าคงไม่วิกฤติถึงขนาดพึ่งยาถ่ายหรือยาสวน ปล. วันนี้ไม่มีรูปมาโชว์นะคะ คุณหมอลืม print ให้ สรุปค่าใช้จ่ายวันนี้ ค่าหมอ ค่ายา (แคลเซียม /obimin/ บาดทะยัก)   749 บาท Create Date : 03 ธันวาคม 2556 Last Update : 3 ธันวาคม 2556 16:15:36 น. 0 comments Counter : 2233 Pageviews.   Share Tweet ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก Comment :   *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet