ในการบรรยายของอาจารย์จะใช้PowerPoint ถ้อยคำใน Power Point บางภาพจะใช้ภาษาง่ายๆเพื่อสะดวกแก่ความเข้าใจ แต่เวลาถอดออกมาเป็นคำบรรยายจะใช้คำในกฎหมายหรือในคำพิพากษาฎีกาให้มากที่สุด

ยืม

ยืมเป็นสัญญาชนิดหนึ่งที่ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์จัดไว้เป็นเอกเทศสัญญาโดยบัญญัติไว้ในบรรพ๓ ลักษณะ ๙ ตั้งแต่มาตรา ๖๔๐ ถึงมาตรา ๖๕๖

เนื่องจากสัญญายืมเป็นนิติกรรม๒ ฝ่าย จึงต้องนำกฎหมายลักษณะนิติกรรม และหนี้มาใช้ด้วย

เราจะต้องคำนึงถึงกฎหมายที่เป็นบททั่วไปในบรรพ ๑และบรรพ ๒ ด้วย โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเรื่อง ดังต่อไปนี้

๑. เจตนาของคู่สัญญาสัญญายืมเป็นนิติกรรม ๒ ฝ่าย เกิดขึ้นโดยการ แสดงเจตนาของบุคคลตั้งแต่ ๒ คนขึ้นไปเมื่อเป็นนิติกรรมก็ต้องเป็นไปตามบทบัญญัติของมาตรา ๑๔๙ ที่ว่า “มุ่งโดยตรงต่อการผูกนิติสัมพันธ์ขึ้นระหว่างบุคคล” ดังนั้น การที่พนักงานในหน่วยงานหนึ่งทำใบยืมให้หน่วยงานนั้นเพี่อเบิกเงินไปจ่ายในการงานของหน่วยงานนั้นเองไม่เป็นสัญญายืม เพราะเขามิได้มีเจตนาที่จะยืมเงินของหน่วยงานไปใช้แต่เป็นการทำใบยืมเพื่อให้เป็นไปตามระเบียบของหน่วยงานและเงินตามใบยืมก็น่าไปใช้เพื่อประโยชน์ของหน่วยงานนั้นเท่านั้น เช่น

คำพิพากษาฎีกาที่ ๑๒๑๑/๒๕๒๙เรื่องยืมตาม ป.พ.พ. เป็นกรณีที่ผู้ให้ยืมให้ผู้ยืมใช้สอยทรัพย์สินที่ยืมเพื่อประโยชน์ของผู้ยืมหาใช่เพื่อประโยชน์ของผู้ให้ยืมไม่การที่โจทก์ผู้ให้ยืมให้จำเลยยืมเงินไปเป็นการทดรองเพื่อให้จำเลยนำไปใช้สอยในกิจการของโจทก์เป็นประโยชน์ของโจทก์ผู้ให้ยืมเอง รูปเรื่องจึงปรับเข้าเรื่องยืมไม่ได้

สวัสดีครับวันนี้เป็นการศึกษาครั้งแรกในการศึกษาชั้นมหาวิทยาลัย เป็นการศึกษาเพื่อให้รู้และออกความจำเป็นส่วนใหญ่ แต่การศึกษาในชั้นเนติบัณฑิตนั้นท่านต้องรู้แล้วว่ากฎหมายมีอะไรบ้าง กฎหมายที่มีอยู่อย่างนั้นจะใช้ได้เมื่อใดใช้กับกรณีอย่างไรบ้าง แล้วมีผลอย่างไร

การศึกษาในชั้นเนติบัณฑิตส่วนใหญ่จะอยู่ที่การฟังบรรยายการอ่านและศึกษาคำพิพากษาฎีกาการจับกลุ่มกันระหว่างนักศึกษาเนติบัณฑิตด้วยกันและโต้เถียงปัญหาซึ่งกันและกันเป็นสิ่งสำคัญ

เกริ่นนำภาพรวมความเป็นมา

การตั้งหุ้นส่วนในประเทศไทยมีมานานแล้วกฎหมายตราสามดวง มีอัยการ เบ็ดเสร็จบทที่ ๑๐๑,๑๐๒ต่อมาถึงรัชกาลของพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวก็มีคนตั้งบริษัทขึ้นโดยเอาแบบอย่างมาจากประเทศตะวันตก จึงได้มีการออกพระราชบัญญัติฉบับแรกคือ พระราชบัญญัติแก้ไขเพิ่มเติมลักษณะกู้ยืมหนี้สิน รศ.๑๑๐ ซึ่งใน มาตรา ๒และมาตรา ๓ ได้กำหนดเอาไว้ ๒ ลักษณะ มาตรา ๒ กำหนดเป็นลักษณะของบริษัท คือ ผู้ที่มาลงหุ้นรับผิดจำกัดไม่เกินจำนวนหุ้นที่ตัวมาลงส่วนมาตรา ๓ พูดถึงว่าถ้าเผื่อเกิดกิจการที่มารวมกันไว้นั้นแล้วเกิดขาดทุนก็จะให้เจ้าหน้าที่ของรัฐเข้ามาจัดการทรัพย์สินนั่นคือการล้มละลาย

ต่อมาในประเทศไทยเราได้เจริญขึ้นมีการจัดตั้งบริษัทร่วมทุนกันมากขึ้นห้างหุ้นส่วนกับบริษัทก็จำเป็นต้องมีกฎหมายควบคุมให้รัดกุมยิ่งขึ้นจึงได้โปรดเกล้าให้ตรา พรบ.ลักษณะเข้าหุ้นส่วนและบริษัท รศ.๑๑๐ โดยได้แบ่งหุ้นส่วนและบริษัทออกเป็น ๓ ประเภท

๑. ห้างหุ้นส่วนสามัญ ๒.ห้างหุ้นส่วนจำกัดสินใช้ ๓. บริษัทจำกัดสินใช้

ในต่างประเทศมีระบบกฎหมายอยู่ ๒ ระบบ คือระบบ CivilLaw กับระบบ Lommon Law ระบบ Civil Lawถือตัวบทเป็นหลักเหมือนกับประเทศเรา มีปัญหาดูตัว บทก่อน แต่ระบบ LommonLaw นำโดยอังกฤษ อเมริกา มีปัญหาต้องดูคำพิพากษาฎีกาก่อนตัวบทมาทีหลังประเทศไทยเราได้รับอิทธิพลมาจากของทั้งสองระบบ แต่ส่วนใหญ่จะมาจากระบบ CivilLaw คือ เยอรมัน ฝรั่งเศส ญี่ป่น กฎหมายในระบบ Civil Law จะแบ่งห้างหุ้นส่วนและบริษัทออกเป็น ๒ ทางคือ หุ้นส่วนบริษัททางแพ่งและหุ้นส่วนบริษัททางพาณิชย์ ส่วนระบบคอมมอลลอว์นั้น ได้แบ่งบริษัทออกเป็น ๒ประเภท คือ บริษัทเอกชนและบริษัทมหาชน คนไทยเราเอามาทั้งสองแบบ แต่เราไม่ได้แบ่งเป็นทางพาณิชย์ หุ้นส่วนบริษัทเรามีแต่ทางแพ่ง แต่บริษัทมหาชนและบริษัทเอกชนนั้นเราเอามาใช้ในระบบของเราด้วยเพราะเห็นว่าเหมาะกับสภาพการณ์ซึ่งประเทศไทยจะต้องเจริญขึ้น  / อ่านต่อ.....

 >> ดาวน์โหลด ถอดไฟล์เสียง กฎหมายหุ้นส่วน-บริษัท อ.สุประดิษฐ์ฯ ครั้งที่ 1