Bloggang.com : matemejib

Bloggang.com : weblog for you and your gang

love me - love my blog

love disease

บทความนี้ถูกคัดมาบางส่วนจาก วารสารการแพทย์(ศยา) ฉบับ แรกรัก
เพราะสารความคิดถึง -- ที่มันถูกผลิตออกมามากมายจนเก็บเอาไว้ไม่อยู่มันจนมันล้นเข้าไปถึงหัวใจ เมื่อหัวใจไม่สามารถหมุนเวียนได้ทัน จึงสั่งการไปที่สมองส่วนกลางให้สั่งต่อมความรู้สึกประมวลผลของสารความคิดถึงนี้ แต่เนื่องด้วยความคิดถึงมันมีมากมายเกินไประบบประมวลผลจึงเกิดการประมวลผลผิดพลาด จึงทำให้ต่อมน้ำตาได้รับคำสั่งให้ผลิตน้ำตาออกมาแทนที่จะเป็นหน้าที่ต่อมของความสุข สารเอนโดรฟินที่ผลิตเก็บไว้อย่างมากมายจึงไม่ได้นำออกมาใช้เลยตั้งแต่ ความคิดถึงเข้ามา --
สารความรัก -- จึงได้ถูกผลิตออกมาจากหัวใจเนื่องจากร่างกายขาดสมดุลของสารเอนโดรฟิน (สารแห่งความสุข) เพราะเป็นผลของการประมวลผลที่ผิดพลาดอันเนื่องมาจากความคิดถึงที่ทำให้ระบบ error ร่างกายได้สร้างสารความเศร้าออกมาด้วยพร้อมกับน้ำตา หัวใจจึงมีหน้าที่สร้างสมดุลให้กับร่างกายอีกครั้ง โดยการผลิตความรักออกมา ความรักมีผลโดยตรงกับความคิดถึงเพราะสารตัวนี้จะไปช่วยสลายความคิดถึงให้น้อยลงไป ให้อยู่ในระดับปกติที่ไม่เป็นผลเสียกับร่างกาย และบังคับให้ร่างกายหลั่งสารเอนโดรฟินออกมาอีกครั้ง แต่ความรักนี้กลับมีข้อเสียอย่าง
นึงคือ มักทำให้สมองตัดสินใจผิดพลาด ความเป็นเหตุและผลนั้นจะไม่ทำงาน หากความรักผลิตออกมามากเกินไป จะทำให้เกิดภาวะแทรกซ้อนที่เรียกว่า “ความรักทำให้คนตาบอด”
แต่นัก(รัก)วิทยาศาตร์ก็ได้ค้นหาวัคซีนที่จะทำให้สารสองตัวนี้อยู่ด้วยกันในร่างกายได้อย่างสมดุลจนพบวัคซีนชนิดหนึ่ง ที่เรียกว่า “ความห่วงใย” ความห่วงใยนั้นไม่สามารถผลิตได้เองในร่างกาย แต่จะต้องได้รับจากบุคคลอื่นที่เป็นที่รักเท่านั้น วัคซีนชนิดนี้หาได้ไม่ยากและก็ไม่ง่าย สามารถสกัดได้การสัมผัส การพูดคุย หรือการมองตา เพราะฉะนั้นหากขาดการได้รับสารชนิดนี้ คนบางคนอาจจะมีภาวะเสี่ยงเป็นโรคที่เรียกว่า
“รักและคิดถึงจะตายอยู่แล้วเนี่ยยย”