เปิดเทอมแล้วววว วันนี้เปิดเทอมวันแรกของ ปีสี่ เทอมสอง   ตื่นเช้ามาก...เพราะเรียน เก้าโมง  (ปกติ ตื่น เก้าโมง สายได้อีก โฮก...)  วันนี้เป็นวันแรก ที่เวลาไปเรียนจะไม่ได้เจอเพื่อนๆครบทั้ง 23 คน เพราะมันได้ทุนกันซะ 5  กี๊ซ (แอบดีใจ คราวนี้เวลาตัดเกรด คะแนนจะได้ไม่สูงมากขนาดนั้น เหอๆๆๆ) วิชาแรกที่เข้าไป คือ การแปล วิชานี้ เป็นวิชาเดียว ที่เรียนกันครบทุกคน ไม่รู้เพราะอะไร  แต่เราอ่ะ เรียนเพราะชอบ อาจารย์หล่ะ อาจารย์สอนดีจัง (เอิ๊ก...) พอคาบต่อมา แต่ละคนก็แยกย้ายกันไปเรียนตามที่ลงไว้ คาบสองของเราวันนี้คือ การอ่าน2  (ยากมหาโหด แต่ไม่ลงก็ไม่ได้) เหลือเพื่อนๆเรียนไม่กี่คน โหวงเหวงชอบกล ขนาดคาบเช้า ว่าแปลกๆแล้ว พอมาเจอคาบนี้ ยิ่งรู้สึกว่า บรรยากาศมันเหงาๆอ่ะ อยากให้เพื่อนๆอยู่กันครบๆจังน๊า พรุ่งนี้ เรียนทัวร์ มีอยู่ไม่ถึง 10 คน คงวังเวงกว่านี้เป็นแม่นมั่น (โฮก... หลับแน่เลย อ้าว ไม่ใช่แระ) เฮ้อ....ชีวิตการเรียน เบื่อนักเบื่อหนา แต่พอจะจบเข้าจริงๆ ก็แอบเหงาเหมือนกันนะเนี่ย แต่คิดถึงชีวิตสมัย ม.ปลาย ที่สุดเลย เป็นช่วงที่ ชีวิตสดใส รุ่งเรื่อง มีความสุข ไม่เครียด เพื่อนๆเยอะแยะ โว้ๆๆ... (...บ้าไปแร้น...)   Create Date : 27 ตุลาคม 2551     Last Update : 27 ตุลาคม 2551 19:59:42 น. Counter : 374 Pageviews.   0 comment Share Tweet

ขี้เกียจได้อีก ขี้เกียจได้ตลอดเวลา (ฮา...) เรียนมาจนจะจบปีสี่ มานั่งคิด เออ...เรียนกันมาตั้งเท่านี้ รู้สึกเหมือนความรู้ที่มี ไม่ได้เอาไปสร้างสรรค์ประโยชน์อะไรเล๊ย  วันๆ เอาแต่นั่งดูซีรี่ยส์ ฟังเพลง กิน นอน ฟังเพลง ดูซีรี่ยส์ แหม...สบายเหลือเกิน  แต่อย่าค่ะ...อย่าคิดเช่นนั้น เพราะพอเท้าย่างเท้าขึ้น ปีสี่ปุ๊บ....ความสุขสบายที่ทำมาตั้งแต่ ปีหนึ่ง ยัน ปีสาม หายไปกว่าครึ่ง  อนาถจริงๆเลย ตอนนี้ ใกล้จะจบ ปีสี่เทอมหนึ่งแล้ว การบ้าน ยังทำไม่เสร็จเลย  เหนื่อยเกินจะบรรยาย ทั้งๆที่ก็ไม่ได้เอาเวลาไป กิน นอน ฟังเพลง ดูซีรี่ยส์เหมือนสมัยก่อน แทบทุกวัน กลับมาบ้าน ก็ต้องมานั่งเปิดคอม เล่นPANTIP เฮ้ย ไม่ใช่ ทำรายงานตะหาก ตอนนี้ ชีวิตทุกวัน มีแต่ รายงานๆ แล้วก็ รายงาน แอบเซ็ง ช่างเต๊อะ  มาบ่นเฉยๆ แต่แอบดีใจ ที่ ในที่สุด พอขึ้นปีสี่ ก็ได้ค้นพบ สิ่งที่จะทำให้ตัวเองตั้งใจเรียนมากขึ้นได้แล้ว เย้...ความสุขขั้นแรกของการเรียนเลยนะเนี่ย อิอิ     Create Date : 31 สิงหาคม 2551     Last Update : 31 สิงหาคม 2551 14:37:16 น. Counter : 352 Pageviews.   1 comment Share Tweet

และแล้ว มันก็ผ่านไป ดีใจจัง แล้วมันก็ผ่านไปด้วยดี ป่าว ไม่ได้หมายถึง เรียนจบ ไม่ได้หมายถึง ได้ห้าเอ อะไรหรอกค่ะ แค่พูดถึง การประกวดสุนทรพจน์ ของ ภาควิชาภาษาญี่ปุ่น มหาลัยเกษตรฯ หน่ะ พอดีว่า ปีสี่ ต้องพูดสุนทรพจน์ แล้ว ก็จะได้หัวข้อก่อนแข่ง สี่ วัน  เหอๆๆๆ สุนทรพจน์นะคะ ไม่ใช่แข่งขายผลไม้ จะได้ไม่ต้องซ้อมหน่ะ แต่พวกเราก็พยายามกันเต็มที่สุดๆเพื่องานนี้เลยนะค๊า  แบบว่า ตั้งใจเขียน ตั้งใจท่อง แล้วก็ ตั้งใจพูดมากเลยนะคะ ทุกคนทำได้ดีสุดๆ เห็นแล้วทึ่งแทน คณาจารย์ มากเลยค่ะ (ยอกันเอง สบายใจแฮ) สิ่งที่ทุกคนพูดออกไป คือสิ่งที่ทุกคนคิดอยู่ในใจลึกๆ มีทั้ง ซึ้ง ฮาขี้แตกขี้แตน เฉยๆ น้ำเน่า มีครบทุกรสชาดมากๆ  แต่แอบมีของบางคน ที่เราแอบหลับ เพราะฟังไม่เข้าใจแหละ (แหะๆ)  แล้วระหว่างรอผลการตัดสิน พวกเราก็มาถ่ายรูปเล่นกัน (ไม่มีใครเครียดซักกะคน) เอิ๊กๆ ระหว่างนั้นก็มีคนพูดมาว่า "แปลกเนอะ ทั้งๆที่หัวข้อมันก็เครียดนะ ทำไมพวกเราแต่งกัน ฮา แล้วก็ เหมือนจะหาสาระไม่ค่อยได้กันเลย" นั่นดิ เราก็แอบคิดเหมือนกันแหละ เอิ๊กๆ และแล้วช่วงเวลาประกาศผลก็มาถึง ส่วนมาก ทุกคนจะต้องลุ้นว่า ขอให้ได้ที่หนึ่ง ขอให้ติดหนึ่งในห้า แต่...ไม่ใช่สำหรับพวกเรา  พวกเราทุกคนคิดเหมือนกันคือ ขอให้ไม่ติดหนึ่งในห้า (เอิ๊ก) เพราะไม่มีใครอยากไปพูดต่อ ที่ สสท. นั่นเอง พอประกาศผลเสร็จ เฮฮาได้แป๊บนึง อาจารย์ก็มาทำลายความสุขของใครบางคนไป (สะใจหว่ะ) เพราะไอ้พวกที่ได้รางวัล เป็นพวกคุณสมบัติไม่ครบ (ลูกครึ่งกะได้ทุนอยู่แล้ว) ทำให้เพื่อนคนต่อๆมา ซวย  เอิ๊กๆ... แต่ดีใจมาก ไม่โดนดิชั้นค่ะ (ทำบุญไว้เยอะก็งี้แหละ) ก็นะเพื่อนๆ พยายามเข้าละกัน หัวข้อก็ สิ่งที่ได้จากการเรียนภาษาญี่ปุ่น สิ่งที่ทำไม่ได้ สิ่งที่ไม่ทำ ช่วงเวลาที่โล่งใจ เด็กไทยกับค่านิยมต่างชาติ หัวข้อยากเนอะ อิอิ   Create Date : 17 กรกฎาคม 2551     Last Update : 17 กรกฎาคม 2551 0:09:38 น. Counter : 293 Pageviews.   1 comment Share Tweet