ทุกครั้งที่มีการจัดการแข่งขันกีฬาระดับโลกอย่างโอลิมปิกหรือฟุตบอลโลก หลายชาติพร้อมเสนอตัวที่จะเป็นเจ้าภาพหรือแม้แต่เป็นเจ้าภาพร่วม
สาเหตุสำคัญคือโครงการระดับนี้สามารถทำให้ขยับGDPประเทศได้ด้วยการจ้างงาน สร้างอาคาร สร้างที่พัก สร้างสนาม และไม่รวมถึงโรงแรมในท้องถิ่นและร้านค้าที่จะได้ประโยชน์จากนักท่องเที่ยวและคอกีฬา แม้ทีมชาติเราจะตกรอบก็ยังคงเที่ยวในประเทศนั้นต่อ
สำหรับรัฐบาลหลายๆที่ ก็พร้อมใช้งบประมาณที่เกินความจริง เรียกว่าโดนครหาคอรัปชั่นตามกระแสว่าเป็นหน้าเป็นตาของประเทศ
บริษัทต่างชาติพร้อมจะเป็นผู้ลงทุนและสร้างนวัตกรรมในกีฬาเหล่านี้เช่นกัน จึงสนใจจะไปประมูลงานในประเทศนั้นๆ. ขอให้ได้งานไว้ก่อนก็มี
แต่เมื่องานเลี้ยงจบลง
กีฬาโอลิมปิกผ่านไปเหลือไว้ซากอาคาร โรงแรม ร้านอาหาร โรงงานที่ขยายตามกระแส เมื่อได้ออเดอร์ใหญ่ก็โลภตาม
งบประมาณประเทศที่ถูกเบิกเกินมหาศาล
จบงานGDPแทนที่จะโตมาก กลับขาดทุนงบประมาณ
แน่นอนว่ามันไม่ใช่Normal growth
การขยายมหาศาลกับevent ที่มีระยะสั้น เรียกว่าได้ไม่คุ้มเสีย
นึกถึงถุงทรายราคาแพง ช่วงน้ำท่วมใหญ่
ใครซื้อมาเก็งกำไรมหาศาลก่อนน้ำจะแห้งลงย่อมไม่รอดแน่นอน
เมื่อบริษัทใหญ่ๆเหล่านั้นขาดทุนจากฟองสบู่ครั้งนี้
งบการเงินบริษัทย่อมแย่ตาม และส่งผลกระทบกับผู้ถือหุ้นที่จะต้องขายหุ้นทิ้งไปและวิกฤตตลาดหุ้นจึงเกิดขึ้น. กว่าจะกลับมาสู่normal ได้อาจต้องมีการลดsizeบริษัทจนไปถึงตัดหนี้สูญ/ขายบางกิจการออกไป
คนที่อยู่รอดคือคนที่รู้จักพอนั่นเอง
หลังโอลิมปิกสิงหาคมนี้ยังมีระเบิดใต้พรมอยู่2เรื่อง
1 ราคาน้ำมันโลกจะไปทางไหน
2 Briexit
//m.prachachat.net/news_detail.php?newsid=1379570604
#โอกาสมาพร้อมความเสี่ยง
#กีฬาและการลงทุน
#ตลาดหุ้น
#เรียนรู้หุ้น
#เปิดบัญชีหุ้น
#stockforfriends