BLOG ของคนว่างงาน ...
|
||||
ิอยากได้ตัวเองคนเดิมกลับมา ...
อันดับแรกต้องเกริ่นถึงเรื่องเวลาที่ผ่านมาอย่างไร้จุดหมายก่อน
ผ่านมา 4 เดือน กับอีก 4 วันแล้ว .... ที่ปล่อยแวลาผ่านไปแบบไร้จุดหมาย วันนี้ก็ขออนุญาตมาบ่นเรื่องน้อยเนื้อต่ำใจในชีวิตตัวเองหน่อย มีเวลาว่างขนาดนี้ ทำให้นึกถึงตัวเองสมัยก่อน (สมัยที่ยังไม่อินดี้ขนาดนี้555) ้เราเคยเป็นคนที่มีความฝันมากมาย ทำให้เมื่อเจออุปสรรคอะไร เราก็ผ่านมาไปได้ เพราะเราเข้าใจว่าความหวังจะเป็นจริง ถ้าเราตั้งใจจริง แต่แปลกดี ที่สุดท้ายมันไม่ใช่แบบนั้น คำคมใน facebook ที่อ่านมา หรือ ธรรมะที่ชอบแชร์กัน มันไม่เคยเป็นจริงในชีวิตเรา ความหมายทุกอย่างผิดเพี้ยนไปหมด ยกตัวอย่างเช่น คำที่ชอบพูดกันว่า "ทำดีแล้วได่ดี" มันไม่เคยเป็นจริงในชีวิต มันไม่ใช่แค่ครั้งสองครั้งที่รู้สึกแบบนี้ มันเป็นตลอดเวลา....จริงๆเราจะได้ดีหรือไม่ขึ้นอยู่กับวาสนาเมื่อชาติปางก่อนเท่านั้น ตอนนี้เลยมาเป็นคนอีกแบบที่หมดหวังและสิ้นหวังในชีวิต...(แบบในนิยายแจ่มใส) สุดท้ายแล้ว อยากจะรู้จริงๆ ว่าตัวเองจะผ่านช่วงชีวิตนี้ไปยังไง  ใช้ชีวิตอย่างไร้จุดหมาย ผ่านมาร้อยกับอีกสิบสองวัน ... และ ขวัญใจเรา แทยอน snsd
วันนี้ก็เป็นเวลา 112 วันแล้ว (ไม่เกี่ยวกับ ม 112 นะ) ใช้ชีวิตโดย นอน ตี 2 ตื่น 11 โมง กินกาแฟ ทักทายพ่อแม่ ดู youtube และนอน คนบางคนอาจมองว่าน่าอิจฉา แต่ตัวเองนั้นมองว่าเป็นชีวิตที่น่าเบื่อเหลือเกิน... ......น่าเบื่อเหลือเกิน ชีวิตนี้...ชีวิตที่ไร้จุดหมาย...... ฉันก็พยายามทุกอย่างที่จะหาทางให้ชีวิตไปต่อได้ ไม่ใช่ว่าอยู่เฉยๆ แต่ก็ค้นไม่พบสักที เข้าใจเลยว่าทางเลือกที่ถูกต้องมักจะมาในเวลาที่เหมาะสม (ซึ่งไม่ใช่ตอนนี้) ภาพในหัวตอนนี้ฉันกำลังมองเห็นตัวเองอยู่ในเหว แล้วรอคนยื่นมือมาฉุดฉันขึ้นไปข้างบน... วันนี้ ขอนอกเรื่องมาแนะนำขวัญใจและแรงบัลดาลใจ คนนั้นคือ แทยอน Girl Generation ... เราไม่ได้เอาตัวเองไปเปรียบกับแทยอน แค่นับถือเขาเป็นตัวอย่างเฉยๆ ทั้งที่เราใช้ชีวิตมาเป็นเวลาใกล้เคียงกัน(อายุใกล้เคียงกันนั่นเอง) แต่ เหมือนเขา(แทยอน)เขาเจอสิ่งที่ชื่นชอบได้เร็วมาก และมุ่งมั่นจนพูดได้ว่าเป็น นักร้องอันดับต้นๆของเกาหลี เคยอ่านเรืองของเขา (แทยอน) เหมือนตอนแรกๆเขาจะลำบากๆมากๆในการทำให้คนยอมรับ แต่สุดท้ายเขาก็ประสบความสำเร็จ เรามองว่าในวัยเดียวกับเรานั้นเขาเก่งมากพยายามจนประสบความสำเร็จได้เพียงนี้ ที่ผ่านมาเรานั้นทำอะไรอยู่ อะไรทำให้เกิดความแตกต่างขนาดนี้ พรสวรรค์ ? จุดมุ่งหมาย ? ความพยายาม ? อะไรที่จะทำให้ฉันประสบความสำเร็จ? ปล1. ตอนเด็กๆๆๆๆ เคยอยากเป็นนักร้อง เด็กมากๆ แต่ตอนนี้เป็นไปไม่ได้แน่นอน 555 ปล.2 TAENY IS REAL ภาพประกอบจาก IG พี่เขา  ฉันชอบการ์ตูน YURI (หญิงxหญิง) ความลับที่บอกใครไม่ได้
ตอนนี้ อัพ BLOG ถี่เพราะนอนไม่หลับ ซัดกาแฟไป 3 แก้วตอนนี้จะตี 1 แล้วยังคึกอยู่ เลยมาระบายความในใจที่เก็บไว้มานาน ขนาดเพื่อนสนิท หรือ ญาติพี่น้องก็ยังไม่เคยบอก จะประกาศที่แรก ณ ที่นี่ "ฉันชอบอ่านการ์ตูนYURIมากกกก" (YURI = เป็นคำศัพท์ญี่ปุ่น ใช้เรียกมังงะ อะนิเมะ หรือสิ่งพิมพ์ที่มีเนื้อหาความสัมพันธ์แบบรักเพศเดียวกันระหว่างผู้หญิงกับผู้หญิง อ้างอิงจาก wikipedia 19/1/2560) อ่านมาเป็น 10 ปีแล้วก็รู้สึกชอบ แต่ปัญหาชีวิตคือเวลาอ่านก็ต้องแอบอ่านบอกใครไม่ได้ เพราะด้วยสังคมและหน้าที่การงาน คนจะมองว่าเราแปลก (พิสูจน์มาแล้ว) หรืออาจเป็นเพราะที่ฉันอยู่นั้นมีแต่ ผู้คน 30ขวบ ++ ผู้คนที่อยู่ในวัยนี้อยู่ด้วยล้วนแต่ไขว่คว้าอนาคตที่มั่นคง มองเรื่องพวกนี้เป็นสิ่งไร้ประโยชน์ทั้งหมดซะงั้น จะกดไลค์ เพจเกี่ยวกับยูริ ใน facebook หรือ แชร์โพสอะไรก็ไม่ได้ ต้องหลบๆ ซ่อนๆ เดี๋ยวมาญาติเห็น อึดอัดเสียจริง ท้ายสุด ฉันก็แค่ต้องการที่ที่สามารถเปิดเผยทุกสิ่งที่ตัวเองชอบหรือต้องการได้ หรือขอให้พบเจอคนที่ฉันสามารถพูดคุยได้ทุกอย่าง ตอนนี้ก็คงจะขอระบายใน BLOGGANG นี่กันไปก่อน ไหนๆก็ไหนๆ แล้วก็แนะนำการฺ์ตูน YURI ที่ชอบซะเลยละกันนะ YAGATE KIMI NI NARU เรื่องราว ของหนู ยู ผู้รักใครไม่เป็น  IT WOULD BE GREAT IF YOU DIDN'T EXIST เรื่องราวของการตกหลุมรักกันแบบไม่น่าเชื่อ  ปล. อีก 5 ปีผ่านไป ฉันยังจะชอบการ์ตูน YURI อยู่ไหมนะ กดดัน และ ร้านกาแฟ CONPANNO
ผ่านมา 95 วันแล้วกับการว่างงาน รับประกันสังคมครบ 3 เดือนแล้ว ก็ยังเหมือนเคยนึกไม่ออกว่าจะทำอะไร ทางบ้านก็ยังกดดันให้ไปหางานที่เป็นหลักแหล่ง ญาติๆถึงขนาดตัดขาดก็ยังมี (เว่อร์ไปไหม) แปลกดี คนเราใช้ชีวิตมาได้ตั้งนานโดยไม่รู้ตัวเองนั้นต้องการอะไร แต่กลับต้องพยายามใช้ชีวิตที่ไม่แปลกแยกกะคนอื่น วันนี้ก็ว่าง (เหมือนเคย) งั้นขอแนะนำร้านกาแฟที่นั่งกินอยู่ในขณะที่เขียน Blog นี้ ร้าน CONPANNO ณ ตำบลบางปลาสร้อย อเมือง จ ชลบุรี ว่ากันว่าเมนูขึ้นชื่อที่นี่ คือ เฟรนซ์ ฟราย แต่ ลองกินแล้วก็คิดว่า MC อร่อยกว่าอะนะ มานั่งเพราะสงบ มีปลาว่ายลอดขาไปมาระหว่างกินกาแฟ แปลกดีนะ การเปลี่ยนที่ทำให้เราคิดอะไรออกบ้างนิดนึง บางทีก็คิดว่า ในขณะที่ไม่มีรายได้ กลับโชคดีเหลือเกินที่สามารถกินกาแฟได้ทุกวัน ทำให้นึกว่าสมัยเรียนมหาวิทยาลัย เคยอยากเป็น Barista แต่มันก็เป็นไปไม่ได้อีกเช่นเคย ณ เวลานี้ ปล การว่างงานทำให้เรามีเวลาเขียน BLOG   ยังคิดไม่ออกว่าชีวิตทำอะไร แนะนำการ์ตูนละกัน
โอโห้ post ข้างล่างมีคนหลงมาดูตั้ง 60 คน 555+ เราตั้งค่าอะไรผิดพลาดไปหรือเปล่า ขอโทษด้วยที่ทำให้คนเสียเวลาเข้ามาอ่าน ใครหลงเข้ามาเบื่อๆ ก็ทักทายกันได้ ผ่านมาจากโพสต์ แรกประมาณ 4 วันแล้ว ยังคิดอะไรไม่ออกว่าจะทำอะไร กิน นอน ขึ้นอืด เหมือนเดิม ดังนั้น วันนี้ขอแหวกแแนวมาแนะนำการ์ตูนละกัน ที่ผ่านมานี้ชอบอ่าน Manhwa ใน Lezhin (การ์ตูนของเกาหลี) เรื่องนึงมาก ชื่อว่า Sadistic ฺBeauty เป็นการ์ตูนที่แปลกดี เขียนได้แหวกสุดๆ และ 18+ มากๆ เป็นเรื่องของ ผญ. ที่ชอบความ sadist มาก แล้วชีวิตก็เจอแต่คนที่เป็น masochist แต่อ่านไป ก็รู้สึกว่า ผญ คนนี้ก็ยังมีความอ่อนโยนอบอุ่นอยู่ในตัว ก็ลุ้นกันไปว่าสุดท้าย พระเอกจะเป็นใคร หลังๆชอบอ่าน manhwa ของเกาหลีมากกว่า manga ของญี่ปุ่น เพราะ มีความรู้สึกว่าเนื้อเรื่องมัน real กว่า (ในเรื่องของคาแร็คเตอร์) และออกแนวเป็น series (คหสต.นะคะ) ช่วงนี้มีเวลาว่างเยอะเลยได้อ่านการ์ตูนเยอะ เลยรำลึกได้ว่าสมัยเด็กๆเคยอยากเป็นนักเขียนการ์ตูนอยู่มากมาย แต่มาตอนนี้คงเป็นไปไม่ได้แล้ว เพราะทางที่เลือกเดินก่อนหน้าต่างกันโดยสิ้นเชิง ปล. เขียนเก็บไว้อีก 5 ปีผ่านไปกลับมาดูจะได้รู้ว่าฉันเคยอ่านอะไรแบบนี้ ภาพประกอบ copy เขามา 
|
สมาชิกหมายเลข 3636272
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] 6ปี แห่งมนุษย์เงินเดือน ตอนนี้หลบหนีจากความจริงมาสู่ความฝัน Group Blog All Blog Link |
|||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
||||
