• Group ตัวอย่าง

แว้กกก บลอกร้าง แว๊กกกก ว่าจะศึกษาการทำบลอกตั้งกะตอนสมัครลอกอินใหม่ๆ ผ่านมา 2 ปีก่าๆ ยังคงทำไม่เป็นเหมือนเดิม เลยปล่อยบลอกร้างซะงั้นอ่ะ   Create Date : 21 พฤศจิกายน 2551     Last Update : 21 พฤศจิกายน 2551 17:28:59 น. Counter : 406 Pageviews.   6 comment Share Tweet

ไปคุ้ยๆไดอารี่เมื่อตอนไปเวิร์คแอนด์ทราเวลมาอ่าน#1*ตกเครื่องที่ฮ่องกงคนเดียวโด่เด่! แฮ่ๆ สวัสดีชาวบลอกจ่ะ แนะนำตัวนิด....เตือนก่อน ว่าเป็นชะนีขี้บ่น....ดังนั้นบลอกนี้ก็อาจจะมีบ่นๆบ้าๆไปตามประสา ก็ขอได้โปรดอภัย...แฮ่(มันจะแฮ่อะไรบ่อยๆ-*-) วันนี้จัดห้อง ไปเจอเอาไดอารี่ที่เขียนบ้างไม่เขียนบ้างตอนไป'เมกา เมื่อ2ปี ฝ่าๆนู้นแหน่ะเอามาเปิดๆอ่านดู เออแฮะ คนเรา ทำไปได้....ทัศนคติตอนนั้นกับตอนนี้ค่อนข้างจะเปลี่ยนไปเหมือนกัน.....อ่านๆไป อีนี่มันอารมณ์รุนแรงแฮะ แต่ก็อย่างว่าเนอะ เวลาและประสบการณ์(?)ทำคนเปลี่ยนไปได้จริงๆ เรื่องนี้เม้าท์ได้ยาวมากกกก ทั้งๆที่ไปมาแค่3เดือนกว่าๆ.....เอาเป็นว่าจะทยอยอั๊พละกันนะก๊ะ(อั๊พที่ไหนกันยะ....ดีเลย์มาตั้ง2ปีแล้ววว) เล่าเรื่องแบบฉายย้อนจากหลังไปหน้า เพื่อความงุนงงเล่น *ประสบการณ์ตกเครื่องบินที่ฮ่องกง* อันนี้เป็นขากลับจากเมืองลุงแยม เอ๊ย...ลุงแซมแล้วค่ะ เรื่องของเรื่อง ไม่เคยไปเมืองนอกเมืองนา+ไม่ชอบเรื่องจัดการเอกสาร ก็เลยให้เอเย่นต์work and travel ซื้อตั๋วให้ โดยบอกเค้าไปว่าขากลับ อยากแวะเที่ยวฮ่องกง 3วัน2คืน(เปรี้ยวนิ....ไปคนเดียว....เดี๋ยวรู้สึก) พี่เค้าก็โอเค เค้าว่าเค้าจะจัดให้....ไอ้เราก็ด้วยความโง่มากหรือโง่น้อยไม่รู้ ตอนได้อี-ทิคเกตมาก็ไม่ได้สังเกต เห็นแว๊บๆว่าได้อยู่ฮ่องกง 2วัน 1คืน...เอ๊ะ ไม่ค่อยตรงไปตามที่สเป๊กนะ แต่เอาน่ะ หยวนๆ....(คาเธ่ย์แปซิฟิก....แต่เอเย่นต์watของอะไรนั้นขออุบไว้ หลังแมวมาถามก็ได้จ่ะ เดี๋ยวบอกไปจะหาว่าดิสเครดิทซะเปล่าๆ..มีให้เม้าท์อีกเยอะค่ะกับเอเย่นต์นี้) ก็......โอเค พอนั่งเครื่องจากแอลเอมาลงฮ่องกง อีแซ่บก็เอาเลยฮ่ะ....ทำจ๊าบนั่งรถไฟเข้าเมืองเล้ย ไม่มีรอรี.......ไปเดินเล่นฮ่องกง แล้วทะแล้ดแท้ดแถ ลามปามข้ามไปเสิ่นเจิ้นเลย ก็ไปโดนพ่อค้าแม่ขายฉุดกระชากลากถู(อันนี้เดี๋ยวต้องขยายความต่อตอนหน้า)แล้วก็กลับฮ่องกงไปนอนโรงเเรมจิ้งหรีดที่แขกเป็นเจ้าของ อารมณ์ม่านรูดให้หนุ่มสาวมา จั๊ด-จ๊า-ดี-ดั๊ด-จั๊ด-จั๊ด-จ๊า-ดี-ดั๊ด~~กรู้ว กัน แล้วรุ่งขึ้นก็ไปเดินเล่นต่อแถวๆนั้นแหล่ะ ไม่ได้ซื้ออะไรซักอย่าง ถ้าใครมาถามก็แนะนำอะไรไม่ได้ทั้งนั้นแหล่ะ เพราะเดินมั่วเอาเอง ป้ายเป้ยไม่อ่าน ใจนึงก็ลนๆกลัวตกเครื่อง ก็เลยเอาวะ กลับสนามบินดีก่าเนอะ..... ไปถึง...เกือบได้เวลา....ก็ไปเคาน์เตอร์...ยื่น อี-ทิคเกตไปให้พนักงาน...พนักงานรับไปดู....อ้ำๆอึ้งๆอยู่ซักพัก...."เอ่อ คุณคะ....เที่ยวบินของคุณออกไปตั้งแต่เมื่อวานแล้วค่ะ" .....ไอ้เราก็....................................ห๊ะ.....ว๊อด......(ในใจ เจ๊ดดดดดแม่มมมม) เค้าก็ยืนยันว่าอย่างนั้นพลางชี้ชวนให้ดูป้ายบอกเวลา ว่าเห็นมั้ยว่ามันเกินมาวันนึง..... ....โอว พระเจ้าช่วยกล้วยบีหนึ่งกับบีสอง......... (นายคิดเหมือนฉันไหม บีหนึ่ง-อื้มชั้นก็คิดเหมือนนาย บีสอง) ลืมไป ลืมไป ลืมไปปปป เมกา เวลามันช้ากว่าฮ่องกงนี่หว่า...... .......... โง่ โง่ โง่ ที่สุด ยืนอ้าปากค้างอยู่ที่เคาน์เตอร์ร่วม3นาที รวบรวมสติแล้วอธิบายไป ว่าไปทำโง่อะไรมา ...บอกไป ด้วยน้ำตานองหน้า ว่าไม่รู้ว่าเวลาในอี-ทิคเกตมันใช้เวลาของประเทศไหน(ก็ต้องของประเทศนั้นดิวะ...พนักงานมันคงจะสมเพชใจ) ยอมรับจริงๆ ว่าดูผ่านๆในตั๋ว จะไม่รู้ คิดว่าได้ stop over ข้ามคืนในฮ่องกง แต่ถ้าเอาจริงๆ มันหมายความว่า เราเปลี่ยนเครื่องลำจากแอลเอ มาปุบ ก็คือเราต้องต่ออีกเครื่อง กลับไทยทันที(ทันทีจริงๆ ประมาณไม่ถึง2ชม.ได้) ซึ่งความผิดตรงนี้ก็ไม่รู้จะพูดว่าเป็นของใคร แต่เราให้เอเย่นต์จัดการ บอกไปอย่างนี้ แต่ที่ได้มาก็คือไม่มีการแวะเที่ยว หรือเป็นเพราะเราสะเพร่าไม่เช็คเอง ก็เลยเป็นแบบนี้ หรืออะไรก็สุดแต่จะคิด พร่ำ ด่าตัวเองตลอดตอนนั้น แค้นเอเย่นต์มากด้วยนะ เพราะเหมือนพูดจาไม่รู้เรื่อง...ชั้นบอกว่า จะแวะเที่ยว จะแวะ นอนนนนนน ตอนนั้นร้องไห้เป็นบ้าเลย เพราะ ไม่มีตังค์จ่ายค่าตั๋วใหม่แน่ๆ แต่พนักงานก็บอกว่า ไม่ต้องเสียเงินหรอก เดี๋ยวเค้าจัดการหาไฟลท์กลับไทยที่ยังไม่เต็มให้ แต่เราต้องรอหน่อย อาจต้องนอนในสนามบิน1คืน เราก็.................ก็ยังดีวะ เกือบไปแล้ว (...พนักงานเป็นแขก น่ารัก เทคแคร์มากมาย แต่พนักงานคนฮ่องกง ทำหน้าเป็นตูดเชียว) และแล้วก็มาเปิด ไดอารี่ในตอนนั้นอ่านกันเหอะ..........14 june เมื่อ2ปีที่แล้ว (เตือนก่อน......หยาบคายมาก ถึง มากที่สุด จริงๆ ข้ามได้เลยน่อ ถ้าไม่อยากแสลงใจ...ตอนแรกกะจะเขียนใหม่ใช้คำดีๆ แต่กลัวไม่ได้ฟีลลิ่งตอนนั้น เอาฉบับจริง ไม่มี แอ๊บแบ๊วไปกระแทกจิตได้เลยเน่อ) <<<<การเดินทางด้วยกันหลายคนมันไม่ใช่เรื่องของการพึ่งพา แต่เป็นเรื่องของความอุ่นใจ ว่าไม่ว่าในสถานการณ์ไหน...เราก็ไม่ได้อยู่ตัวคนเดียว อย่างเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในวันนี้(14 jun) สอนให้เรารู้ว่า ถึงไอ้หญิง ไอ้เจมส์ ไอ้เตย อยู่ด้วย มันก็คงไม่ช่วยอะไรและตกเครื่องหมู่อย่างแน่นอน แต่กูก็คงไม่กลุ้มเป็นหนูติดจั่นอย่างนี้ ถ้าเป็นไปได้คราวหน้าขอมีคนมาด้วยกัน เป็นเพื่อนสนิท เป็นพ่อ-แม่ พี่-น้องเราก็ยิ่งดี .......เข็ดแล้วว่ะ เป็นการมาเมืองนอกที่ไม่ค่อยน่าประทับใจเท่าไหร่ ได้เวลาไปแล้ว เกท69 อะไรซักอย่าง ขอให้ไม่พลาดเหอะ .....1ชม.ให้หลัง..... ............เครื่องบิน ไฟลท์ช่วยชีวิต บอยเลิฟสิ้นดี มีแอร์อยู่คนเดียวที่เหลือสจ๊วตหมด............. เสียค่าภาษีสนามบินไปอีกรอบ 3638 บาท เอาตัวรอดจากสถานการณ์ลอยแพตัวเองในเมืองแพนด้า ต้องจ่ายค่า stop over อีกรอบ แต่ก็ช่างแม่ง ดีกว่าไม่ได้กลับเมืองไทย ปล่อยให้กูเครียดตั้ง3-4ชม. ถึงกับร้องไห้ไป2รอบ ไอ้บ้า...(ชื่อเอเย่นต์)....พนักงานคาเธ่ย์ที่เป็นแขกโคตรดี แลดูอธิบายกู ไม่เหมือนพนักงานหมวยคนอื่น ได้ตั๋วแร้วววว กูได้นั่งริมหน้าต่างเว้ย ฮ่า ฮ่า กูรักแขกชิบ หลุดเข้ามาด้านใน มีอินเตอร์เนทฟรีให้ใช้ รีบเมลไปหาอีหญิง ยาวเป็นหน้า ไม่รู้มันจะรู้เรื่องกับกูรึเปล่า สรุปคือ ตอนนี้กูนั่งเครื่องอยู่.... ลัล ล้า อารมณ์ดี ได้กลับบ้านแล้ว~~~ ปล.1 ไพลอทลำนี้ชื่อ ภูธร กูจะจำไว้ ไฟลท์ช่วยชีวิต ปล.2 เชี่ย สจ๊วตโซนจีหล่อสัดๆ อูวว์ หน้าหยั่งกะพี่บิ๊กดี2บี>>>> ส่วนตัวอักษรที่อยู่ใน<<..>>คือคัดลอกมาจากไดอารี่ ไม่มีแต่งเติม หมดแล้วค่ะ สำหรับวันนี้ ชะเอิงเงย มีมาเม้าท์อีกเน่อ เจอกันอั๊พหน้า! ^^^ สมุดจด ซื้อในฮ่องกงค่ะ มันทำเลียนแบบ พอคเกตบุ๊ค หน้าแรกมีการเขียนคำนิยมให้ซะด้วย อุอุ   Create Date : 01 พฤศจิกายน 2550     Last Update : 1 พฤศจิกายน 2550 19:41:05 น. Counter : 625 Pageviews.   2 comment Share Tweet

test   Create Date : 29 กันยายน 2550     Last Update : 29 กันยายน 2550 16:28:56 น. Counter : 239 Pageviews.   4 comment Share Tweet

• Webmaster - BlogGang

• BlogGang.com