P และ Q ของเศรษฐศาสตร์ มาสู่การประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวัน เราคิดว่า P คูณ Q ต้องได้ Valuable เสมอ และ Value ตัวนั้น จะอยู่บนตำแหน่งไหนของกราฟ คงดูกันที่ความเหมาะสมของเป็นหลักว่าเป้าหมายคือ อะไร ความหมายของ P และ Q จริงๆ ก็เหมือน X และ Y ที่มี เส้น Deman และ Supply cross กันอยู่ เศรษฐศาสตร์สอนว่า จุดตัดกัน คือจุดที่ดีที่สุด และมีประสิทธิ์ภาพมากที่สุด โดยไม่มีปัจจัย หรือ factor อื่นๆเข้ามาเกี่ยวข้อง หากใครเรียนเศรษฐศาสตร์คงทราบดีว่า กราฟ เส้น d เส้น s ที่พูดหน้าตาแบบไหน ... คราวนี้ชีวิตคนเราเนี่ย สอนให้รู้ว่า ไม่ได้มีแค่ x หรือ y แต่มีอีกหลายก factor ที่ plot มันเข้าไป บนกราฟนี ประหนึ่งว่า อย่างกับ เครื่องพิมพ์ Dot Metrix แบบสมัยก่อน แต่สั่งให้ Dot ทุกรูขุมขนบนหน้ากระดาษ จนปัจจัยหลายอย่างเหล่านี้ แทบจะ plot อยู่เต็มบนกราฟชีวิตของเรา การจัดการ มองภาพชีวิต และเศรษฐศาสตร์รวมกันยังไง วันไหน เหนื่อยๆ ล้าๆ ก็ลองเอา dot เหล่านั้นออก จากกราฟบ้าง เช่น คนนู้นคนนี้ ครอบครัว เพื่อนฝูง พ่อแม่ คนรัก... แล้วลองดูจุดตัดกันไหมสิ ว่าตำแหน่งที่เกิดประโยชน์สูงสุด คืออะไร... เปล่าเลยที่พูดมาทั้งหมด แท้จริง ฉ้นไม่ได้เป็นคนที่เข้าใจชีวิตอะไรเลยด้วยซ้ำ แล้วในความเป็นจริง ก็ได้แต่มองภาพกราฟตัวนี้ แบบในจินตนาการ ว่าควรจะเป็นแบบไหน ถ้าเรา plot กราฟแบบนี้ ไว้มาต่อวันหลังนะคะ   Create Date : 13 กรกฎาคม 2553     Last Update : 13 กรกฎาคม 2553 23:19:19 น. Counter : 1285 Pageviews.   0 comment Share Tweet

ไม่ได้เข้า Blog มา ปีหนึ่งแล้วเหรอ?? ไม่น่าเชื่อว่าเวลาผ่านไปเร็วเสียจน....ลืมไปเลยว่ามี Blog นี้กับคนอื่น.... คนเราบางครั้งก็แปลก ที่บางทีก็อยากเล่าอะไรที่ไร้สาระ ให้คนอื่นฟัง ขอเพียงมีแค่ 1 comment ก็ดีใจแล้ว เพราะถือว่านั้นมีคนสนใจเรา... วันนี้เรามาคุยกันเรื่องเศรษฐศาสตร์บ้างดีกว่า.... สมัยเรียน มักจะคุ้นเคยกับเส้นกราฟ และมีตัวแปร อยู่ 2 ตัวหลัก คือ P และ Q อย่าเอ่ยถึงตัวแปรอื่นๆเลย เพราะเราคืนอาจารย์ไปหมดแล้ว เราว่าการเรียนเศรษฐศาสตร์เป็นสิ่งดีสำหรับเรามาก ที่เราตัดสินใจถูก เราเรียนเศรษฐศาสตร์เพราะอะไร เปล่าเลย ไม่ใช่เพราะกระแสสังคม หรือความเท่ แต่เราคิดว่าเราเรียนเพื่อที่จะนำวิชานี้มาประยุกต์ใช้ในชีวิต ย้ำคะ ว่าประยุกต์ใช้ในชีวิต แต่ไม่ได้ใช้วิชาเพื่อเป็นอาชีพหรือหากิน ทุกวันนี้ แค่ตัวแปร 2 ตัว P กับ Q ก็นำมาประยุกต์มากมายไม่จบสิ้นแล้ว ทำไมเราไม่เรียนวิทยาศาสตร์ หรือบริหาร ทั้งๆที่เรารู้ว่า เราจะอ่อนสายบริหาร บัญชี การตลาด และวิทยาศาสตร์เลย แต่ตัดสินใจเลือกเศรษฐศาสตร์ เพียงแค่ว่า ตอน ม.5 ได้เรียนเศรษฐศาสตร์ ที่เป็น Micro และ Macro เบื้องต้น และเดินไปถามอาจารย์ต่อหลังเลิก class ว่า เงินเฟ้อ คืออะไร และเงินฝืดคืออะไร แล้วมันมีความต่างกันอย่างไร อาจารย์ตอบแค่ว่า สอนได้เท่านี้ เบื้องต้นจริงๆ ถ้าอยากรู้คงต้องเรียนต่อเอาเอง เลยจัดให้อาจารย์ไป และได้ Ent. ติดสมใจที่อยากเรียน เราไม่ใช่คนเก่งคณิตศาสตร์แต่อย่างไร ทั้งๆที่เรียนเศรษฐศาสตร์ คณิตศาตร์คือหัวใจ เกรดเฉลี่ย ของเรา คือ สองกว่าๆ ในขณะที่คณิตศาสตร์ ไม่เคยได้ A หรือ B มาครอบครอง แต่รอดมาได้ด้วยวิชาอื่นๆ เช่น ภาษาอังกฤษ และวิชาประยุกต์ หัวข้อถัดไป จะมาพูดถึง P และ Q ให้ฟัง ว่าเกี่ยวอะไรกับการใช้ชีวิตทุกวันนี้คะ   Create Date : 13 กรกฎาคม 2553     Last Update : 13 กรกฎาคม 2553 23:12:39 น. Counter : 288 Pageviews.   0 comment Share Tweet

คนเรา อยู่เพื่ออะไร? คุณเคยสงสัยไหม ว่าคนเราอยู่เพื่ออะไรทุกวันนี้ ? อยู่เพื่อรัก อยู่เพื่อคนที่เรารัก หรือ ว่าอยู่เพื่อคนที่เขารักเรา ฉันไม่ได้เป็นคนเคร่งศาสนาอะไร แต่ฉันว่าฉันตอบคำถามสมัยฉันเด็กๆได้แล้ว ว่าคนเราทุกวันนี้อยู่เพื่ออะไร และเกิดมาทำไม..... ฉันเคยสงสัยว่า พ่อ กับ แม่ฉันเลิกกันตั้งแต่ฉันยังไม่ออกจากท้องแม่... เพราะอะไร? และฉันก็เคยสงสัยว่า ในเมื่อเค้าไม่รักกัน เพราะตั้งแต่ฉันจำความได้ สองขวบกว่าๆ พ่อก็แต่งงานใหม่ แม่ก็แต่งงานใหม่ ต่างฝ่ายต่างมีลูกกันคนละสอง ถึง สามคน ... แต่ฉันก็ขอบคุณพ่อฉัน และญาติผู้ใหญ่หลายๆคนของฉัน ที่เลี้ยงฉันมาได้มีอนาคตจนถึงทุกวันนี้ ... แม้จะไม่ได้เป็นอนาคตที่ดีอะไรมาก แต่ก็ไม่ได้เป็นอนาคตที่แย่อะไร.... ขอบคุณแม่ด้วย ที่แม้จะไม่ได้เลี้ยงดูมาแต่เล็ก แต่ก็ยังสอนอะไรหลายๆอย่างให้ฉันเข้าใจ ทุกวันนี้ ฉันตอบคำถามตัวฉันเองได้แล้ว ว่าเกิดมาเพื่ออะไร และเกิดมาทำไม และควรต้องทำอะไรต่อไป คนอื่นอาจตอบไม่ได้เหมือนฉัน หรือ ตอบได้ แต่ไม่เหมือนกัน แต่ฉันรู้อย่างเดียวว่า หากใครมีคำตอบเรื่องนี้ให้ตัวเองได้แล้ว อย่างน้อยหนึ่งคำตอบ นั่นแปลว่า คุณเป็นผู้ใหญ่แล้ว....ยินดีด้วยนะคะ คำตอบคงไม่มีถูก มีผิด แค่มีคำตอบ นั่นแหละคือคำว่า "ใช่" ของชีวิต   Create Date : 27 ธันวาคม 2552     Last Update : 27 ธันวาคม 2552 0:20:07 น. Counter : 368 Pageviews.   5 comment Share Tweet

อึดอัด..กับงาน เราไม่ได้มาอัพบล็อกเสียนาน..... ตอนนี้เราก็ตัดสินใจออกจากงานแล้ว...สิ้นเดือนนี้.... ปัญหาคือ .... นอกจากไปขึ้นทะเบียนคนว่างงานไว้ซัก หกเดือน เพื่อเอาเงินชดเชยว่างงานคืนกลับมาบ้างหลังจากที่เสียอย่างเดียว ถ้าได้งานภายใน หกเดือนก็คงได้พักร้อนเต็มที่ หายเบื่อสักที แต่ถ้า...ไม่ได้งานภายในหกเดือนหล่ะ??? ..... จะทำยังไง เศรษฐกิจแบบนี้คงหางานดีๆเงินดีๆ(สุจริต) ไม่ได้มากนัก ปัญหาที่เราคิดต่อไปก็คือ ไม่สิ เราต้องดิ้นรนให้ได้ อยู่รอดให้ได้ ด้วยตัวของเราเอง ขายของ...ใช่แล้ว...คงเป็นคำตอบที่ดีที่สุด ขายอะไรดีหล่ะ...... มีเพื่อนเพิ่งชวนไปขายเสื้อ....ดีจัง..อย่างน้อยก็ยังพอมีลู่ทาง.... เอาหล่ะ ... เราจะมาลองดูกันสักตั้งนะ   Create Date : 03 กันยายน 2552     Last Update : 3 กันยายน 2552 20:40:14 น. Counter : 255 Pageviews.   4 comment Share Tweet

ต่อประเด็น...ความฝันครั้งเก่า.... มีคนบางคนมา เม้นท์ให้เราว่า"""แอบงง"""ที่อ่าน หัวข้อเรื่อง "คุณเคยฝันถึงใครสักคนที่จากไปไกลแสนไกล?" เราเลยอยากเพิ่มความงงให้คนมาอ่านอีกครั้งกับเรื่องวันนี้คะ เธอคนนั้น จากเราไปไกลแสนไกลแล้ว ไม่ได้จากไปโลกอื่น หากแต่ยังเดินอยู่โลกใบเดียวกับเรา เพียงแต่...เราไม่รู้กันและกันว่าเรายืนตำแหน่งไหนของโลกใบนี้ เธอคนนั้นเลือกที่จะเดินจากเราไป ด้วยคำว่า "ไม่รัก" ที่เรามอบให้กับเค้า เธอคนนั้นเลือกที่จะไม่รับคำว่า "รัก" แบบเพื่อนรู้ใจจากเรา เธอคนนั้นเลือกที่จะไม่ติดต่อเรากลับมาอีกเลย ไม่ว่าด้วยวิธีการติดต่อใดๆที่โลกใบนี้มี เธอคนนั้น...คงเป็นหนึ่งในอีกหลายๆคนบนโลกใบนี้ที่ทำแบบนี้ และเราก็คงไม่ใช่คนคนเดียวบนโลกใบนี้ ที่โดนแบบเรา เรา.....สร้างบล็อกนี้เพื่อเธอ....จริงๆนะ..... เราคิดถึงเธอมาก แม้ว่าเวลาจะผ่านไปแค่ไหนก็ตาม เราก็ไม่เคยเกลียดเธอเลย เธอรู้ดี.... เราไม่เชื่อในความบังเอิญ แต่เราเชื่อในพรหมลิขิต เราคิดว่า พรหมลิขิตระหว่างเราสองคน คงจบลงตั้งแต่ตอนนั้น ดังนั้น เราจึงไม่คิดว่าเธอจะเข้ามาอ่านบล็อกนี้ของเรา และรู้ว่าเราเป็นเรา แต่เราเชื่อว่าคนอื่นๆบนโลกใบนี้ ที่ตัดสินใจแบบเธอ และที่คิดถึงเธอแบบเราคงเข้ามาอ่านบล็อกเรา และรู้สึกแบบเดียวกับเรา ว่าเรา...จะคิดถึงเธอตลอดไป ปล.ฉันรู้เธอก็ไม่เกลียดฉัน เพียงแต่เราคงจบกรรม(กัน)แค่ตรงนั้น....และตลอดไป   Create Date : 04 กรกฎาคม 2552     Last Update : 4 กรกฎาคม 2552 0:53:06 น. Counter : 273 Pageviews.   1 comment Share Tweet