Bloggang.com : BowKie - เหตุผลที่ฉันยังหายใจ

Bloggang.com : weblog for you and your gang

...Time spent with cats is never waste...

Group Blog

All blogs

เหตุผลที่ฉันยังหายใจ

แหม ก็ตั้งชื่อซะซึ้งขนาดนี้ ไม่ได้มาพร่ำเพ้อถึงคนรักอะไรหรอกนะคะ เพราะตอนนี้เราค้นพบสิ่งที่ทำให้จิตใจอิ่มเอม และมีความสุขมากมายอย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน นั่นก็คือ การที่ได้เก็บแมวพเนจรที่น่าสงสารมาชุบเลี้ยงนั่นเอง ไม่น่าเชื่อเลยนะคะว่าแมวพเนจรเพียงตัวเดียวจะเปลี่ยนชีวิตเราได้ขนาดนี้

เกิดมาตั้ง 27 ปีแล้ว ก็ไม่เคยเลี้ยงแมวมาก่อนเล้ย เลี้ยงแต่ หมา กระต่าย หนู กระรอก ปลาก็เคยเลี้ยง เป็ดก็ยังเคยเลี้ยงเลยค่ะ อยู่ดี ๆ ฟ้าก็บันดาลได้เราได้มาพบกับเจ้าบูบู ซึ่งเป็นแมวตัวเมีย ลายสลิด ตาโต ขี้เล่น ที่หลงมาอยู่ในลานจอดรถชั้น B2 ของห้าง Emporium (ภูมิลำเนาหรูซะด้วย) ก็ไม่รู้มันหลงมาได้ไงนะ ตัวเดียวด้วย สงสัยว่าอาจจะมีคนเอามาปล่อยก็เป็นได้ค่ะ ก็พอดีว่าช่วงนั้นเราทำงานอยู่ที่ช่อง 3 (เป็นผู้สื่อข่าวสาวสวย อิอิ) ซึ่งจะต้องลงมานั่งรถข่าวออกไปทำข่าวที่ชั้น B2 ทุกวัน บุพเพสันนิวาสเลยทำให้ได้มาประสบพบพักตร์กับเจ้าแมวน้อยตาแป๋วตัวนี้ แมวอาไร้ ขี้อ้อนสุด ๆ ช่วงนั้นก็เลยซื้ออาหารแมวมาเก็บไว้ที่โต๊ะทำงาน แล้วก็เอามาเสิร์ฟน้องเค้าทุกวัน พูดถึงตอนนั้นน่าสงสารเจ้าบูบูมากเลยค่ะ ก็ลานจอดรถน่ะ ร้อนก็ร้อน ที่พื้นก็มีแต่คราบน้ำมันเต็มไปหมด ช่วงนั้นถ้าเล่นกับเจ้าบูบูละก็ มือเป็นอันดำปิ๊ดปี๋ แต่เจ้าบูบูก็ไม่ได้เป็นขวัญใจของเราคนเดียวหรอกนะคะ เพราะมันออกจะน่ารักขี้อ้อน พี่ ๆ นักข่าวที่ช่อง 3 ก็เอ็นดูมันกันทุกคนแหละ

และแล้วก็มาถึงวันที่ชีวิตต้องเปลี่ยนไปตลอดกาล (เว่อร์ซะไม่มี) เช้าวันหนึ่งยามที่ดูแลรถข่าวช่อง 3 เค้าก็มาบอกเราว่า หัวหน้ายามของห้างสั่งให้เอาเจ้าบูบูออกไปจากบริเวณลานจอดรถ ห้างหรู ๆ เช่นนี้จะมีแมวพเนจรมาวิ่งจ๊อกกิ้งอยู่อย่างนี้ไม่เป็นการสมควร (ใจร้ายเนอะ) แต่พี่ยามประจำรถข่าวเค้าเห็นเราให้อาหารเจ้าบูบูทุกวันก็เลยร้องขอชีวิตเจ้าบูบูเอาไว้ (ขนาดนั้นเลย) แล้วก็รีบมาถามเราว่าจะรับน้องบูบูไปเลี้ยงมั๊ย ไม่งั้นหัวหน้ายามเค้าจะเอาไปปล่อยแล้ว (อยากรู้จริงจริ๊ง ว่าจะไปปล่อยที่ไหน ทำได้ลงคอ) เราก็คิดเอาไงดีหว่า อึ้งไป 2 วินาที แล้วก็บอกว่า หนูจะเอาไปเลี้ยงเองพี่ เดี๋ยวตอนเย็นจะมารับ (ตัดสินใจเร็วปานสายฟ้าแล่บ) ทั้ง ๆ ที่ไม่รู้เลยว่าจะเลี้ยงได้ป่าว กลัวที่บ้านจะว่าเอา แต่ถ้าไม่ได้ก็จะให้คุณแฟนเอาไปเลี้ยงแทน เย็นนั้นดิฉันก็เลยกลับบ้านพร้อมด้วยน้องแมว 1 ตัว ที่เป็นตัวต้นเหตุแห่งความบ้าแมวของข้าพเจ้าในเวลาต่อมา (ฮ่าฮ่า)

เล่ามาตั้งนาน อยากรู้แล้วใช่มั๊ยคะ ว่าน้องบูบู หน้าตาเป็นไง นี่ไงล่ะคะ
รูปนี้ถ่ายวันแรกที่มาเลย หน้าตายังเหลอหลาอยู่เลย

ขากลับบ้านก็แวะ pet shop ซื้อุปกรณ์แมวทุกอย่าง อาหาร ชามข้าว กะบะทราย ที่ตักอึ ปลอกคอด้วย เจ้าบูบูก็ร้องตลอดทางเลย ไม่อยากจากที่จอดรถ หารู้ไม่ว่ากะลังจะพาไปสู่คฤหาสน์นะจ๊ะหนู พอกลับถึง เอาล่ะสิ ทำไงดีน้องแมวไม่ยอมลงจากรถ แถมยังขู่แฟร่ ๆ ไอ้เราไม่เคยเลี้ยงแมวมาก่อน บอกตามตรงว่า กลัวมันกัดอ่ะ แต่ถ้าขืนทิ้งไว้เที่ยงคืนก็คงยังไม่ได้เอาเข้าบ้าน เลยใจดีสู้แมว เอาวะ ถ้ามันกัดก็คงไม่ถึงตายหรอก ตัดสินใจคว้าหมับ...ผิดคาดแฮะ ไม่เห็นกัดเลย โด่เอ๊ย หลอกให้กลัวอยู่ตั้งนาน ก็จัดแจงอาบน้ำ เป่าขนให้ ให้นอนบนที่นอนนุ่ม ๆ ห่มผ้าห่มด้วย กลายเป็นแมวคุณหนูไปในพริบตา ถึงตอนนี้เราก็เริ่มหลงรักเจ้าแมวน้อยตัวนี้แล้วล่ะ จากที่คิดว่าจะเอาไปให้คนอื่นก็อยากจะเลี้ยงไว้เอง แต่ก็ยังไม่กล้าเปิดเผย เลยเลี้ยงน้องบูบูไว้ในห้องนอนถึง 4 วันด้วยกัน โดยที่ไม่มีใครรู้ เวลากลับจากทำงานมาเจ้าบูบูที่น่าสงสารก็จะร้องแล้วก็รีบวิ่งมาหาเลยค่ะ ตอนเช้าเวลาจะไปทำงานก็ทำสายตาเว้าวอน น่าสงสารเป็นที่สุด กลับมาบ้านเราก็จะมาเล่นกะมัน วิ่งเล่นจ๊ะเอ๋กะมัน กลัวเจ้าบูบูจะเหงา

แต่ไม่นานเราก็พาเจ้าบูบูเปิดเผยต่อสาธารณชน ซึ่งก็ไม่มีใครว่าอะไรมากมายอย่างที่กลัว น้องบูบูก็เป็นแมวรู้จักวางตัว อ้อนทุกคน จนทุกคนรัก ช่วงนั้นเริ่มมีความสุขจากการเลี้ยงแมวแล้วล่ะค่ะ ออกไปทำงานก็คิดถึงแมว อยากกลับบ้านเร็ว ๆ เริ่มสนใจหาหนังสือเกี่ยวกับแมวมาอ่าน (จนตอนนี้มีเกือบทุกเล่มแล้วมั้ง พวกคู่มือแมวเนี่ย) ก็สนุกดีนะคะ เวลาที่เราเลี้ยงสัตว์แล้วศึกษาเกี่ยวกับพวกเค้าไปด้วย อยากแนะนำให้คนที่เลี้ยงสัตว์ลองหาหนังสือเกี่ยวกับสัตว์ที่ตัวเองเลี้ยงมาศึกษาดู แล้วจะรู้ว่าสัตว์เลี้ยงแต่ละอย่างเค้ามีวิธีการสื่อสาร และมีวิถีชีวิตในแบบที่เค้าชอบยังไง ทำให้เราอยู่ร่วมกับเค้าได้อย่างมีความสุขมากขึ้นเยอะเลยค่ะ

น้องบูบู หลังจากผ่านมา 2 ปี หนูสวยขึ้นมั๊ยคะ

ตอนนี้ก็เริ่มหลงรักสัตว์ที่เรียกว่าแมวเข้าเต็มเปาแล้วล่ะ รู้สึกเหมือนกับเพิ่งค้นพบสัตว์เลี้ยงที่เหมาะกับเรายังไงยังงั้นเลยทีเดียว ในความคิดของเรา เราคิดว่าแมวมีความสงบ ลีลาท่วงท่ามีทั้งความสง่า และ ความน่ารัก การสัมผัสของเค้าก็นุ่มนวล เวลาอ้อนก็น่ารัก อ่อนหวานมาก ๆ นอกจากนั้นรูปร่างของแมวก็มีขนาดเล็ก ป้อม ๆ ตัวก็นิ่ม ๆ ขนนิ่ม เวลาจับตัวเค้าแล้วรู้สึกดีจัง เฮ้อ คิดแล้วเสียดายมากนะคะ ที่รู้จักน้องแมวช้าไป แต่ก็ไม่เป็นไรค่ะ ชีวิตต่อไปจากนี้คงจะขาดแมวบ่ได้แล้วล่ะ

Create Date : 14 กันยายน 2550

Last Update : 28 ธันวาคม 2550 19:18:28 น. 4 comments

Counter : 559 Pageviews.

Share
Tweet