ใช้กระป๋องสเปรย์ตีหน้า กรามหัก ล่ามโซปล่อยให้ตายฝังดินอำพราง | EP.84 | 6 พ.ย. 60 | โหนกระแส

โหนกระแส รายการโหนกระแสย้อนหลัง 6 พฤศจิกายน 2560 คลิปเต็ม

รายการโหนกระแส

โหนกระแส รายการโหนกระแสย้อนหลัง 6 พฤศจิกายน 2560

โหนกระแส รายการโหนกระแสย้อนหลัง 6 พฤศจิกายน 2560[/caption] “หนุ่ม กรรชัย” เปิดอก “แม่น้องน้ำ” ร่ำไห้กลางรายการ ลูกถูกอดีตนางงาม-นางจ้างหด ฆ่าเหี้ยม แฉอดีตนางงาม นายจ้างสุดอำมหิต! สเปรย์ทุบหัว ซ้อมซี่โครงหัก ให้ใส่แค่แพมเพิร์ส ปล่อยขาดใจตายริมระเบียง แม่ปล่อยโฮ ซัดฆ่าลูกฉันทำไมโหนกระแสคืนนี้เป็นเรื่องราวจากกรณี “นางจันทิรา ศรีศักดิ์” ชาวจังหวัดเพชรบุรี แม่ของ “น.ส.จริยา ศรีศักดิ์” หรือ “น้องน้ำ” อายุ 16 ปี ได้เข้าขอให้ทางด้าน “นางปวีณา หงสกุล” ประธานมูลนิธิปวีณาหงสกุลเพื่อเด็กและสตรี เพื่อขอความเป็นธรรมบุตรสาวหายตัวไปอย่างมีเงื่อนงำเป็นเวลากว่า 5 ปี หลังจากเข้าทำงานกับ “น.ส.กฤษณา” หรือ “โมนา สุวรรณพิทักษ์” อดีตนางงามที่กรุงเทพมหานคร และหายตัวไปโดยทางด้านโมนาแจ้งกับคุณแม่ว่าลูกสาวได้หนีออกจากบ้านไปแล้ว จนกระทั่งมีคนมาแจ้งเบาะแสว่าน้องน้ำถูกฆ่าตายและถูกนำศพไปฝังไว้โคนต้นตาล บ้านแม่ของโมนา ซึ่งรายการโหนกระแส ดำเนินรายการโดย “หนุ่ม กรรชัย กำเนิดพลอย” ผลิตในนามบริษัท ดีคืนดีวัน จำกัด ออกอากาศทุกวันจันทร์-พฤหัสบดี เวลา 20.30 - 21.00 น. ทางช่อง 28 ได้สัมภาษณ์ “คุณจันทิรา ศรีศักดิ์” แม่น้องน้ำผู้เสียชีวิตคุณแม่อายุเท่าไหร่?“แม่อายุ 48 ค่ะ ทำอาชีพรับจ้างที่ จ. เพชรบุรี มีลูก 3 คน น้องน้ำเป็นคนที่ 2 สามีเสียชีวิตไปก่อนหน้านั้น เริ่มต้นมาปี 2555 น้องปลามาติดต่อว่าทางคุณโมนาต้องการเด็กไปอยู่ในบ้าน เขาก็สอบถามมาว่าเคยทำงานมั้ย เขาบอกเขารู้จักดี พาไปดูบ้านช่อง ก็พาไป บ้านเขาก็อยู่เพชรบุรีเหมือนกัน ไม่ไกลกัน เราไม่เคยเจอเขาเลย จนเจอตัวเขาครั้งแรก ปลาก็พาไปแนะนำ แล้วพูดคุยตกลงกันว่าให้ทำงานยังไงบ้าง เขาบอกว่าไม่ต้องทำอะไรมาก สบายๆ ให้เดินถือกระเป๋าเดินตามหลัง ทำงานบ้านให้นิดหน่อย เขาบอกว่าตอนนั้นเขาเลี้ยงวัว เรื่องประกวดนางงามมารู้ทีหลัง หลังจากนั้นตกลงกันว่าให้น้องไปทำงาน จะพาลูกมาเจอทุกอาทิตย์ไม่ต้องห่วง ก็ตกลงเรื่องเงินเดือน การพูดคุยมีแม่เขาอยู่ด้วย มีลูกสาวเขาด้วย ตกลงกัน 6 พันบาท”ลูกไม่เคยทำงานแบบนี้มาก่อน?“ไม่เคยค่ะ เราก็บอกว่าช่วงนี้เศรษฐกิจไม่ดี ลูกสามารถช่วยแม่ได้มั้ย เขาบอกว่าช่วยได้นะแม่ หนูก็ทำได้นะ เขาก็รับปาก แล้วไปวันนั้นเลยค่ะ ห้าโมงเย็น”นี่คือรูปเดียวที่แม่มี (โชว์รูปน้องน้ำในวันทำบัตรประชาชนซึ่งเป็นรูปเดียวที่มี)?“ใช่ค่ะ (แม่ร้องไห้หนักมาก)”หลังจากวันนั้นคุณแม่ให้ลูกสาวเดินทางไปอยู่สุขุมวิท?“เขาอ้างว่าอยู่สุขุมวิท แต่แม่มารู้ตอนหลังว่าเขาให้ลูกไปอยู่ประชาชื่น เขาโกหกแม่”หลังจากนั้นได้คุยกับลูกสาวอีกมั้ย?“หลังจากนั้นเขาก็ไม่พาลูกมา ครั้งแรกก็ติดต่อเพราะเราคิดถึงน้ำแล้ว แต่เขาบอกว่างานยังไม่ว่าง ยังไม่เคลียร์ ไม่ว่าง ตอนแรกยังไม่ได้คุย บอกว่าไม่ว่างที่จะมา หลังจากนั้นอยู่ได้ประมาณหนึ่งเดือน เขามีการจ่ายค่าจ้างน้องมาครึ่งนึงคือ 3 พันบาท อีกครึ่งหนึ่งให้น้ำเผื่อใช้จ่ายเรื่องส่วนตัว”แม่คุยกับลูกครั้งสุดท้าย?“ปลายเดือนมีนา ปี 55 ค่ะ เพราะคิดถึงลูก เขาไม่ยอมพามาซะที เราก็โทรถามทำไมไม่พาน้ำมา (ร้องไห้) เขาก็ให้น้ำคุยกับแม่ แม่ก็ถามว่าน้ำเป็นไงบ้าง เหนื่อยมั้ย ลำบากมั้ย ถ้ามันหนักมากก็อย่าทนนะ ให้กลับมาหาแม่ น้องก็บอกว่าหนูทำได้ เสียงยังใส ไม่มีท่าทีอะไรเลย แล้วเขาพูดคำสุดท้ายว่าแม่จ๋าหนูคิดถึงแม่นะจ๊ะ (ร้องไห้) แล้วเขาก็วางสาย ก็แค่นั้น(ร้องไห้)”จนในเดือนเมษา เกิดอะไรขึ้น?“นายจ้างโทรมาหาแม่ว่าน้ำหนีออกจากบ้านเขานะ แม่ก็ตกใจ หายที่กรุงเทพหรือหายที่เพชรบุรี เขาบอกว่าหายที่เพชรบุรี ออกจากบ้านไปตอนตีห้า แม่ก็ถามว่าพาลูกมาทำไมไม่พามาส่งที่บ้าน เห็นน้องเดินออกไปทำไมไม่เรียกกลับบ้านเข้ามา เขาก็ไม่ตอบแล้วก็วางไป เขาโทรบอกเราตอนเก้าโมงเช้า แม่ก็สงสัยว่าทำไมมาเพชรบุรี ทำไมไม่มาส่งที่นี่ เขาก็วางโทรศัพท์เลย แล้วแม่ก็ขึ้นไปที่บ้านเขา ไปถามหา ไปสอบถามว่าเห็นเด็กคนนี้มั้ย ลักษณะแบบนี้ เขาก็บอกว่าไม่มีนะ เพราะคนแถวนั้นก็รู้จัก บ้านเพื่อนๆ เขาในเพชรบุรีก็ไม่ไป ไมมี”หลังจากนั้นแม่ตามหาต่อ?“หลังจากตามหาสองวัน แม่ก็แจ้งความเด็กหาย นายจ้างคนนี้ๆ เอาไป พอแจ้งความไปเขาก็เรียกนายจ้างคนนี้มาให้การ มาเป็นพยานให้หน่อย เขาก็บอกว่าเขาไม่ว่าง จนสี่ห้าครั้งก็ไม่มาให้การ จนเรื่องเงียบเพราะร้อยเวรย้าย ปี 56 ก็ตามอยู่ ไปซื้อกล้องถ่ายรูปมา ชวนลูกชายคนเล็กไปด้วย เราต้องสืบหาหลักฐาน ก็เลยให้เขาไปกับแม่”ตอนไปซื้อกล้อง แม่คิดว่าลูกยังมีชีวิตอยู่มั้ย?“ตอนนั้นคิดว่ายังมีอยู่เพราะเรื่องใหม่ๆ ก็ไปตลอดทุกเสาร์อาทิตย์ ไปแอบดูตลอด ก็ปกติ เหมือนไม่มีใครอยู่ เหมือนบ้านร้าง แม่ก็ไปแอบถ่ายบริเวณโรงรถ ถ่ายบ้าน เป็นกึงสวนกึ่งบ้าน กระจกก็ทึบหมดเลย แม่ก็อยู่บริเวณบ้านรอบๆ เข้าไปในบริเวณบ้านหลังนั้น แม่รู้สึกเหงา ว้าเหว่”จนปี 58 แม่เก็บหลักฐานได้มากมาย แล้วหลักฐานไฟไหม้หมดเพราะอะไร?“เพราะไฟไหม้ หลักฐานทุกอย่างเลยไม่เหลือเลย แม่ก็เลยขึ้นเทศบาลเมือง ขอรูปถ่าย เขาก็ให้มา ก็ได้เป็นรูปใบนี้ รูปนี้น้องอายุ 15 ทำบัตรปีแรกในวันเกิดเขาเดือนพ.ค. ปี 54 ปีหน้าก็ 6 ปี ก็คงเป็นใบมรณบัตร(ร้องไห้)”หลังจากนั้นก็ตามหาลูกจนปีนี้ วันที่ 19 ตค. 60 ได้เบาะแสชัดเจนว่าลูกไม่ได้อยู่แล้ว?“มีผู้หวังดีแจ้งเบาะแสมา เขาติดตามมาด้วยตัวเอง เขาบังเอิญไปเจอคนที่แม่รู้จัก เขาก็มาสอบถามว่ารู้จักคนนี้มั้ย รู้จักแม่คนนี้มั้ย ซึ่งบังเอิญคนนั้นรู้จักแม่ และรู้จักบ้านแม่ เขาก็บอกว่ามีคนมาแจ้งเบาะแสลูกนะ เราก็ขนลุกซู่ อยู่ดีๆ ก็มีเบาะแสเขาก็อบกว่าดูให้ดีนะ เผื่อถูกหลอก แต่เราก็ยอมมาพบเขา เขาก็เล่าเรื่องให้ฟังทั้งหมด ว่าน้ำเสียชีวิตแล้ว พี่ก็ทรุดตรงนั้น ร้องไห้ด้วย เขาก็เล่าเหตุการณ์ เมื่อวัน 12-13 เมษา 55 น้ำถูกทำร้าย ถูกทุบตี ถูกทรมาน ถูกล่ามโซ่ ไม่รู้ถูกทุบตีด้วยอะไร จนหน้าตาบวมปูดไปหมด เสียชีวิตแล้วนะ เขาก็ให้เบาะแสเป็นรูปภาพ สถานที่เกิดเหตุ”รูปอะไร?“ให้จุดที่น้องถูกฝังค่ะ”แม่ได้ถามมั้ยน้องเสียชีวิตที่ไหน?“เขาบอกว่าเสียชีวิตที่กรุงเทพฯ”เอาลูกแม่ไปอยู่ที่กรุงเทพฯ เอาไปซ้อม มีการใช้กระป๋องสเปรย์ตีหน้า?“อันนั้นจากคำบอกเล่าของนายจ้างเองว่าเขาตีจริง ซี่โครงหักแม่ว่าถูกซ้อมมากกว่า”เอาไปล่ามริมระเบียง?“ให้ใส่แพมเพิร์สอันเดียวอยู่ริมระเบียง ล่าสุดเห็นบอกว่าพอเดินผ่านก็ตุ๊บๆ พอเขาเดินกินน้ำ น้ำก็เรียกบอกว่าโมนา เรียกจนขาดใจตาย ทรมานแล้วก็ขาดใจตาย เพราะตอนนั้นช้ำไปทั้งตัวแล้ว”หนุ่ม กรรชัย โฟนอินสัมภาษณ์ “ปวีณา หงสกุล” ว่าเข้ามาดูแลเรื่องนี้ได้อย่างไรปวีณา : “วันที่ 24 ต.ค. น้องเดินทางมาที่มูลนิธิปวีณา พี่อยู่ที่นั่นพอดี มาพร้อมญาติ ว่าขอความช่วยเหลือ เมื่อ 5 ปีที่แล้ว ลูกไปทำงานที่แห่งหนึ่งแล้วปรากกฎว่านายจ้างบอกว่าลูกหายไป หนีไป พยายามตามหา จนคิดว่าไม่สามารถพบลูกได้ แต่ไมคิดว่าลูกจะเสียชีวิต จนวันที่ 19 ต.ค. มีผู้หญิงมาบอกเขาว่าเสียชีวิตแล้ว โดนทำร้าย ฝังอยู่ที่นั่นที่นี่ ก็เลยตัดสินใจเดินทางมาที่มูลนิธิปวีณา ก่อนหน้านั้นเขาไม่เคยมาร้องทุกข์ จนวันที่ 24 ต.ค. ก็มีการประสานงานกับท่านผู้บัญชาการทันที ทางกองปราบ ผู้การกองปราบ ก็เดินทางไปเลยกับเจ้าหน้าที่มูลนิธิ และเจ้าหน้าที่ตร. เพื่อสอบปากคำเพิ่มเติมผู้ที่เป็นพลเมืองดี ใช้เวลา 2 วันสรุปวันพฤหัสบดี ทางตร.เลยออกหมายเพราะที่ตรงนั้นเป็นที่ส่วนบุคคล เพราะฉะนั้นต้องขอหมายศาลก็ได้มา แล้วก็เริ่มขุด”พอไปตรงที่บอกก็เจอ?ปวีณา : “11 โมงก็ขุดเจอค่ะ ท่านผู้การไมตรีก็แจ้งมาว่าได้เจอแล้ว ก็ประสานกับทางคุณแม่น้อง แล้วไปที่นั่นเลย ประสานกับทางผู้การเพชรบุรี เอาพวกกองพิสูจน์หลักฐาน ตร.ทางนั้นไปคุย ก็ได้ทราบว่าซี่โครงก็วางเรียงกันเป็นรูปร่างคน กรามหัก ซี่โครงซ้ายขวาหัก ก็สันนิษฐานว่าถูกทำร้ายร่างกาย”ในส่วนโมนา ตอนนี้ตกเป็นผู้ต้องหา ได้ทราบข่าวมั้ย เห็นบอกมีผู้ร่วมกระทำด้วย?ปวีณา : “เมื่อวานที่ท่านผู้บัญชาการได้พูดในที่ประชุม เหมือนเขารับในส่ว่นที่เขาจำนนด้วยหลักฐาน หรือพยานบุคคล มาน้อยแค่ไหนก็ไม่ทราบเหมือนกัน ต้องรอให้กระบวนการยุติธรรมของตำรวจเป็นไปตามการสอบสวน ในส่วนมูลนิธิปวีณาก็อยู่ในส่วนประสานงาน และต่อไปจะดูแลเหยื่อ ดูแลแม่น้องน้ำ ว่าเขาจะอยู่ยังไงหลังคดี สิ่งสำคัญคือการตรวจทางนิติวิทยาศาสตร์ คุณแม่ต้องการทำบุญให้ลูก ต้องการทำพิธีทางศาสนาให้น้อง”คุณแม่ได้เจอผู้ต้องหาหรอยัง?คุณแม่ : “ยังค่ะ ถ้าเจอก็อยากถามวาน้องทำผิดอะไร ถึงได้ทำให้เขาทรมานขนาดนี้ ถึงได้ทุบตีขนาดนี้ บอกแล้วว่าถ้าลูกไม่ดีให้เอามาคืน ไม่เห็นต้องตีต้องฆ่า”ถ้าน้องน้ำลูกสาวมองอยู่บนฟ้า อยากบอกอะไรคุณแม่ : “เวลา 5 ปี ไม่มีสักวันเดียวที่แม่ไม่คิดถึงน้ำแมพยายามเสาะหาน้ำ ถึงแม้จะมีชีวิตหรือไม่มีชีวิต แม่ก็เฝ้ารอคอย(ร้องไห้) ก็ไม่เสียแรงที่ติดตามเพราะแม่ได้ลูกของแม่กลับคืน ขอบคุณทุกคนทุกหน่วยงานที่ช่วยเหลือ ทำให้ลูกได้รับความเป็นธรรม (ร้องไห้)”

------------------------------------------------------------------------------------