ไอเดียดี.... น่าเอาเป็นเยี่ยงอย่าง

คงจะชอบสีม่วงนะเนี่ย... หกสิบเหรียญเมื่อสิบปีที่แล้ว... แพงเน๊อะ....เก่งจัง ใส่ได้ตั้งหลายปี...แสดงว่ารักษาหุ่นได้เป็นอย่างดี... คงจะใส่จนคุ้มแล้วหล่ะ.... แปรสภาพมาเป็นกระเป๋าก็น่ารักดีออก


ถ้ามาเจอไอเดียดีๆแบบนี้ พีชคงไม่ต้องแอบทิ้งไปหลายตัวหรอก

ลืมบอกไปว่าที่อยากร้องไห้อีกครั้งก็ตรงที่
ไซส์เอส แม้ว่าเสื้อไม่หดก็ใส่ไม่ได้อยู่ดี

ไอเดียดีจังค่ะ ตอนนี้กำลังขมักขเม่น(เขียนถูกไหมนี่)ทำงานผ้าอยู่หลังจากเราเจอกันที่ตั้งฮัวเส็ง แต่งานก็ยังไม่ไปถึงไหน เพราะมัวมาเข้าพันทิพนี่แหละ ติดตามข่าวคุณหลินตลอด พี่วิ

ดัดแปลงออกมาแล้ว ยังใช้ประโยชน์ได้ (แถมสวยอีกต่างหาก) ก็ถือว่าคุ้มค่ามากๆ แล้วจ้า ...

เสื้อสวยซะด้วยนะคะ น่าเสียดาย ผ้าดูท่าทางจะนิ่มด้วย
แต่แปลงโฉมแล้ว ก็น่าใช้ไม่แพ้กันค่ะ

ปรบมือให้ไอเดียคุณหลินค่ะ

สวยค่ะ
น่ายืมหิ้วจัง อิอิอิ

ใส่สมบัติขึ้นรถเดินทาง เอามาหนุนหัว ........
สบายยยยยยยย นะคะ

สวยจังค่ะ
ธรรมดาเป็นคนชอบสีม่วงอยู่แล้ว
ใบนี้โดนใจมาก ขอบอก

ไม่ลืมที่จะดอดมาบอก ให้ทราบว่า ช้อบๆเช่นกันค่ะ แถมยังไม่กล้าถามว่าผ้าซับในมะมะมาจากไหน...