|
|
|
|
|
|
ทางเดินของเธอ..
ทำไม เธอก็จากไปตั้งนานแล้ว ทำไมลืมเธอไม่ได้ซักที อาจจะเป็นเพราะเราล้วนแล้วแต่มีความทรงจำที่ดีให้กัน ในวันที่เธอบอกลา เธอพยามอย่างเต็มที่ที่จะพูดคำนี้ออกมา เราได้แต่รับฟังแต่ภายในใจเราไม่อาจรับรู้หรือยินยอมให้เธอทำอย่างนั้นได้ เธอมีทางเดินของเธอ เธอบอก คนเราทุกคนมีทางเดินเป็นของตัวเอง เราก็มีทางเดินของเรา..แต่ทำไมเรามองไม่เห็นทางเดินของเราเลย..ปีหนึ่งแล้วนะ ที่เธอเดินจากไป ไม่รู้แม้แต่ข่าวคราวของเธอเลย ไม่รู้แม้แต่ว่าเธอยู่อย่างไร ไม่รู้แม้ว่าเธออยู่ที่ไหน หนึ่งปีที่แสนทรมาน เราพยามที่จะลืมเรื่องของเธอ แต่ทุกครั้งที่ได้เห็นหรือ ได้ยินสิ่งที่เธอชอบหรือบางสิ่งบางอย่างที่เคยอยากที่จะทำร่วมกัน มันทำให้เรานึกถึงเธอ และคิดถึงเธอขึ้นมา ความรู้สึกนี้เกิดขึ้นเมื่อไร ทำให้น้ำตาไหลทุกครั้ง ทั้งๆๆ ที่ตอนที่เธอเลือกที่จะเดินจากไป ไม่มีน้ำตาสักหยด ให้เธอได้เห็น.. เราอยากให้เธอได้รับรู้ เราจะเข้มแข็งเพื่อเธอคนดี เพื่อในวันใดที่เธอหันมามอง เธอจะได้เห็นว่าผู้หญิงคนนี้ ก็อยู่ได้แม้ว่าไม่มีเธอ สิ่งหนึ่งที่อยากรู้คือ ความเป็นไปของเธอ ที่ที่เธอเลือกที่จะไป เรารู้ว่ามันลำบากและจะทำให้เธอทรมานมาก เเต่เราก็ไม่อาจที่จะห้ามเธอได้เลย..เธอบอกว่า สักวันจะกลับมา เราอยากถามใจแทบขาด เพื่ออะไร เพื่อให้เรารอเหรอ..ทำไมแล้วในว้นนั้นเธอจากไปเพื่ออะไร.. เรายังจำวันเวลาที่แสนดีที่เราทั้งสองมีให้แก่กัน เธอก็ยังคงเป็นเธอ ความเอาใจใส่ ความเป็นห่วงเป็นใย มีให้เสมอ ไม่มีเลยที่จะขาดหายไปจากเธอ แต่ทำไม วันนั้น เธอกล้าที่จะจากไป เราไม่เข้าใจว่าเราทำอะไรผิด ผิดอะไร เธอบอก ไม่มีใครผิด แต่ที่ต้องไปเพราะทุกคนมีทางเดินของตัวเอง เธอพูดได้แค่นี้ น้ำเสียงและดวงตาของเธอมันแฝงอะไรบางอย่าง เหมือนกับว่าเธออยากที่จะพูดอะไรซักอย่าง แต่เธอเลือกที่จะไม่พูดมัน เธอเลือกที่จะเก็บมันไว้ข้างในพร้อมกับก้าวเดินจากไป แล้วทิ้งไว้แค่ สักวันจะกลับมา เรารู้เธอใช้ความพยายามอย่างมากที่จะเอ่ยคำนี้ออกมาได้ แต่เราว่าทางที่ที่กว่า เธอไม่ต้องพูดคำนี้มามันจะดีกว่า เพราะมันจะทำให้เราเข้าใจได้มากว่าที่เธอพูดออกมา ในทุกค่ำคืน ไม่มีเลยที่ไม่คิดถึงคำพูดของเธอ และการกลับมาของเธอ บ่อยครั้งที่ทำอะไรลงไปแบบไม่รู้ตัวเพราะสมองคิดแต่เรื่องการกลับมาของเธอ โดยที่ลืมสิ่งที่ตัวเองกำลังทำอยู่ก็ตาม ทุกวันนี้เราอยู่อย่างเหงาๆใช้ชีวิตอย่างเงียบๆ ทุกวันโดยไม่มีใคร และไม่มีใคร ผู้คนรอบข้างผ่านเข้ามาแล้วก็จากไป...ไม่เหมือนเธอ ผ่านเข้ามา และผ่านไป แต่ทำไมไม่เอาหัวใจของเธอไปด้วย...... มันยังคงอยู่กับเรา โดยที่เธอทิ้งมันไว้ให้เราดูแล เพื่ออะไร.. อยากบอกเธอให้รู้ หัวใจของเธอมันยังอยู่ดี เราดูแลมันเป็นอย่างดี เพื่อเธอ..เธออยู่ไหนคนดี...
Create Date : 25 พฤษภาคม 2550 |
Last Update : 25 พฤษภาคม 2550 5:03:18 น. |
|
4 comments
|
Counter : 342 Pageviews. |
|
|
|
โดย: jaikaew (คนส่งทาง ) วันที่: 25 พฤษภาคม 2550 เวลา:11:46:12 น. |
|
|
|
โดย: พลทหารหน้าตาย (กองพันทหารราบ ) วันที่: 25 พฤษภาคม 2550 เวลา:13:30:14 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
แวะมาเยี่ยมค่ะ
ขอให้มีกำลังใจที่เข้มแข็งต่อไปนะคะ