|
|
ประสบการณ์วันเบ่งเจ้าโบนัส
และแล้ววันที่รอคอยก็มาถึง คุณหมอนัดคลอดวันที่ 12 มกรา
หลังจากที่นับวันรอแล้วรอเล่า..คืนวันที่ 6 มกราก็มีอาการปวดท้องแปลกๆ
ก่อนหน้านี้คืนนึงจำได้ว่าปวดแบบนี้แหละ แต่ปวดอยู่ 2 ทีก็หายไป..แต่เราก็ไม่ได้ติดใจสงสัยว่าจะเป็นการปวดเตือน เพราะคิดว่าคงคลอดวันที่หมอนัด
จนคืนวันที่ 6 ประมาณตี 2 กว่ามันปวดบ่อยๆ ปวดแบบไม่เคยปวดมาก่อนเลยลองจับเวลา แล้วปลุกพ่ออ้วนบอกว่าอาจจะใกล้คลอดแล้วนะ รู้สึกปวดท้องแปลกๆ หลับไปก่อนก็ได้ยังไงจะปลุกอีกรอบนะ ตอนนั้นไม่แน่ใจว่าเจ็บจริง หรือเจ็บหลอก อะไรเป็นยังไงไม่รู้เพราะท้องแรก แต่อาศัยอ่านประสบการณ์เพื่อนๆ ในห้องชานเรือน(ขอบคุณทุกคนจริงๆ ค่ะ^^) จากนั้นลองจับเวลาแรกๆ ห่างกันแบบไม่สม่ำเสมอก็หลับๆ ตื่นๆ อยู่อย่างนั้นจนปวดถี่ประมาณทุก 5 นาที มันไม่ได้ปวดแบบทรมานทรกรรม แต่ก็บอกไม่ถูกอธิบายไม่ได้ว่าการปวดนี้มันปวดแบบไหน จะปวดอึก็ไม่ใช่ จะปวด ปจด.ก็ไม่เชิง แต่เราจะรู้เองโดยสัญชาตญาณว่ามันน่าจะปวดท้องคลอดแหละ คิดในใจสวดขอแม่พระว่าหนูขอให้เป็นปวดท้องคลอดจริงๆ เถอะค่ะ อยากเห็นหน้าลูกแล้ว ก็ปวดถี่อยู่ซักพักจนประมาณเกือบตี 5 ปลุกพ่ออ้วนบอกว่าไป รพ.กันเถอะ จากนั้นแต่งตัวหยิบกระเป๋าที่เตรียมมานานนับเดือน ปลุกแม่บอกว่าปวดท้องคลอด หน้าตาเราก็ยิ้มๆ ปนกังวลเล็กๆ ดีใจที่จะได้เห็นหน้าลูกแต่ก็กลัวการคลอดด้วย ไปถึง รพ.ก็นั่งอยู่ในรถรอดูว่าจะปวดอีกรึเปล่า กลัวว่าลูกจะกลัวหมอ อิอิ แต่ก็ยังปวดอยู่เหมือนเดิม คุณพ่ออ้วนก็ดีเหลือเกินจอดรถซะไกลบอกว่าเดินไปนะจะได้คลอดง่ายๆ แหม..เห็นใจภรรเมียซะเหลือเกินนะ แต่ก็ยังเดินไหว แต่พอปวดขึ้นมาก็หยุดเดินก่อน มาถึงหน้าเคาวเตอร์เพื่อนๆ ที่อยู่เวรดึกก็มาต้อนรับดีใจที่จะได้เห็นหน้าหลาน จากนั้นก็ไปห้องรอคลอดพี่พยาบาลก็มาถามว่าปวดตั้งแต่กี่โมง กี่วีคแล้ว ฯลฯ จากนั้นก็ตรวจปากมดลูก พี่เค้าบอกว่าปากมดลูกนิ่มแล้วนะแต่เปิดแค่ 1 ซม. พี่ให้แอดมิดเลยแล้วกัน โอ้ว..ในใจเราคิดว่าชั้นจะคลอดเองได้ป่าวทำไมปวดตั้งหลาย ชม.เปิดนิดเดียวเองนึกว่าจะเปิดซัก 3 ซม.ซะอีก จากนั้นพี่พยาบาลก็มาทำความสะอาดน้องแล้วก็โกนๆ แล้วสวนอุจจาระ ในใจก็อายนะ มีแต่คนรู้จักกันทั้งนั้น แต่ก็นะ..ทำใจซะ มัวอายพี่เค้าจะทำงานไม่สะดวก จากนั้นก็ให้ไปนอนที่ห้องรอคลอด แล้วก็มาข่มขู่นิดนึงว่าเดี๋ยวพี่ห้องผ่าตัดอาจจะมาชวนไปห้องผ่าตัด คือกะว่าส่วนใหญ่ทนปวดท้องกันไม่ไหวหรอก ต้องหนีไปผ่ากันทั้งนั้น เราก็ยิ้มๆ เพราะก็ไม่แน่ใจตัวเองเหมือนกันว่าจะทนได้ป่าว แต่ ณ เวลานั้นมันยังพอทนได้อยู่และก็ตั้งใจไว้แล้วว่าจะคลอดเองให้ได้ พี่พยาบาลก็มาตรวจปากมดลูกเป็นระยะๆ แต่เปิดค่อนข้างช้า เราเองก็ปวด เริ่มปวดมากขึ้นทีละนิดๆ คุณหมอก็เลยสั่งน้ำเกลือเร่งคลอด ในใจคิดว่าเอาแล้วซิ เห็นเค้าบอกกันว่ามันจะยิ่งทำให้ปวดมากขึ้น ตอนเจาะน้ำเกลือก็เสียวๆ แต่มันก็เหมือนเดิมนะ ไม่ได้ปวดเพิ่มขึ้นซะแบบรวดเดียวจนทนไม่ได้ เวลาผ่านไปก็เริ่มปวดมากขึ้นเรื่อยๆๆ พี่พยาบาลบอกว่าแล้วแต่คนนะบางคนเร่งคลอดได้ผล บางคนไม่ได้ผล เราก็โอเคยังไงก็ได้ มันปวดไปหมดไม่สนไรแล้ว คิดแต่ว่าถ้ายังทนได้ก็จะทนปวดต่อไป ไม่อยากผ่า ..แล้วคนโน้นคนนี่ก็แวะมาเยี่ยมเยียน(เพื่อนๆ พี่ๆ ที่ออฟฟิศ เช้ามาทำงานก็รีบขึ้นมาเป็นกำลังใจกันยกใหญ่ ด้วยความอยากเห็นหน้าหลาน) แต่อารมณ์นั้นไม่อยากเจอใครเลย ให้ตายเถอะอยากอยู่คนเดียว แม้กระทั่งพ่ออ้วนก็ไม่อยากเจอไม่อยากฟังเสียงใครเลย เพราะมันเริ่มปวดมากๆ แล้วจนจิกผ้าปู ปลอกหมอน จนมันถึงเวลาพีคสุดๆ ปวดถี่ทุก 2 นาทีพี่พยาบาลเดินมาบอกว่าจะให้ยาแก้ปวดนะ แต่ไม่ต้องดีใจมันไม่ทำให้หายปวดมันจะทำให้ง่วง จะได้พักเวลามันไม่ปวด อืม..อะไรก็ได้ตอนนี้ มันปวดมากมาย ใครที่คิดว่าปวดท้องคลอดแล้วจะไม่ร้องเลิกคิดไปได้เลย ทีแรกเราก็อายนะคนรู้จักทั้งนั้นร้องดังไปอายเค้าแย่ แต่วินาทีนั้นมันต้องร้องออกไปเพื่อบรรเทาอาการปวด แล้วมันก็ช่วยได้ อีกอย่างคือช่วงเวลาที่ปวดให้หายใจเข้าออกลึกๆ ช่วยได้มากเลย แอร์เย็นแค่ไหนเหงื่อก็ออกเยอะมาก พ่ออ้วนมาให้กำลังใจเกาะไม้เกาะมือ เราก็ดันไปตะคอกว่าอย่ามาจับ!! ก็อารมณ์นั้นมันปวดจนจะแย่แล้ว ทั้งปวดถี่ขึ้นและแรงขึ้นมาก ไม่อยากให้ใครมายุ่งเลยจริงๆ นะ ขออยู่คนเดียว สงสารคุณสามีเหมือนกัน เห่อๆ จากนั้นมาตรวจปากมดลูกมันหยุดที่ประมาณ 5 ซม.แล้วก็นิ่งอยู่อย่างนั้น พี่เค้ามาดูถามว่าปวดฉี่มั้ยเราบอกว่าไม่ปวด พี่เลยลองสวนปัสสาวะปรากฏว่าเต็มกระเพาะเลยค่ะ พี่บอกว่าอย่างนี้แหละแยกไม่ออกว่าปวดอะไรเป็นปวดอะไร จากนั้นพอสวนปัสสาวะปากมดลูกก็เปิดอย่างรวดเร็ว พี่พยาบาลบอกว่าเพราะเจ้าปัสสาวะนี่แหละทำให้ปากมดลูกเปิดช้า จากนั้นคุณหมอมา เราก็ถูกย้ายตัวไปห้องคลอด พี่พยาบาลมารุมกันเต็มเลย คุณหมอยังบอกว่าแหม..เพื่อนเยอะนะ เราก็ไม่มีอารมณ์อายแล้ว พี่ทุกคนช่วยกันเบ่ง อึ........อึ........กว่าจะออกเบ่งอยู่หลายที มีเสียงมากระซิบ.. อ๊อฟอย่าอ้าปากๆ ..อ้าปากก็ไม่ได้เดี๋ยวลมออกปาก ต้องเม้มปากไว้ อีกเสียงกระซิบว่า ..อ๊อฟ หายใจลึกๆ เบ่งยาวๆ เอ้า..อึบ...หน้าจะระเบิดแล้ว คุณหมอบอกเอ้าเบ่งยาวๆ ..เราจะหมดลมแล้ว เพลียจากการปวดท้อง จำได้ว่าเบ่งซะยังกะหัวหรือหน้าเราจะระเบิดเลย คุณสามีไปยืนดมยาดมอยู่ข้างนอกเนื่องจากพี่ๆ พยาบาลอยู่กันเต็มห้อง แต่เราก็บอกแล้วว่าไม่ต้องถ่ายวีดีโอหรอกไม่อยากดูเวลาตัวเองเลือดอาบ กว่าจะออกเบ่งหลายรอบเหมือนกัน สุดท้ายก็ออกมา เหมือนมีก้อนอะไรใหญ่ๆ หลุดออกมา แล้วหมอก็เอาน้องโบนัสมาวางที่พุงเรา เราก็เหลือบตาไปมองเด็กน้อยตัวเล็กๆ ผิวซีดๆ ขาวๆ ม่วงๆ เห็นลูกมีขามีแขนก็โอเคแล้ว วินาทีนั้นหมดแรงมากมาย เพลียสุดๆ จากการปวดท้อง และเบ่งคลอด หมอจะทำอะไรทำไปเลย แต่ก็แอบเหลือบมองหมอกำลังสาวเข็มเย็บแผลอยู่ แต่ก็ไม่รู้สึกอะไรเลย ตอนที่หมอกรีดตอนคลอดก็ไม่รู้สึกอะไรเลย มันปวดจนลืมเจ็บไปหมดเหมือนที่หลายๆ คนบอกจริงๆ นอนพักในห้องคลอด พี่ป้าน้าอาที่ออฟฟิศก็พากันแห่ไปดูลูกเสียงดังไปหมด จนเราอยากจะเจอลูกบ้าง ซักพักพี่พยาบาลก็เอาลูกมาให้ดูดนม โบนัสก็ดูดราวกับว่าหิวมากมาย ก็คงหิวแหละเพราะว่าตั้งแต่เมื่อคืนยันบ่ายวันคลอดไม่ได้กินอะไรเลย เพราะพี่เค้าบอกว่าเผื่อว่าจะเปลี่ยนใจผ่า งดน้ำงดอาหารไว้เลยแล้วกัน โบนัสก็เลยดูดนมแม่อย่างเมามันเลย เราก็มองหน้าลูก เหมือนใครกันนะ ไอ้คนนี้เหรอที่รอมานาน ไอ้คนนี้เหรอที่ชอบถีบพุงแม่ มันน่าอัศจรรย์จัง ออกมาจากพุงซักที รอมานานแล้ว..สุดท้ายก็คลอดเองได้ แอบภูมิใจนิดๆ ที่เราทนได้..^^
| Create Date : 03 มีนาคม 2552 |
| Last Update : 3 มีนาคม 2552 16:57:39 น. |
|
22 comments
|
| Counter : 1302 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: หญิง (Yingang  ) วันที่: 4 มีนาคม 2552 เวลา:9:10:41 น. |
|
|
|
| โดย: PORBUA วันที่: 4 มีนาคม 2552 เวลา:13:41:54 น. |
|
|
|
| โดย: skylion วันที่: 4 มีนาคม 2552 เวลา:16:44:37 น. |
|
|
|
| โดย: misspommy วันที่: 4 มีนาคม 2552 เวลา:20:59:41 น. |
|
|
|
| โดย: veerar วันที่: 1 เมษายน 2552 เวลา:0:13:48 น. |
|
|
|
| โดย: นู๋ดีค่ะ (kun_isara ) วันที่: 1 เมษายน 2552 เวลา:10:53:40 น. |
|
|
|
| โดย: ป้าหู้เองจ่ะ (fifty-four ) วันที่: 1 เมษายน 2552 เวลา:11:06:28 น. |
|
|
|
โดย: ป้าตุ้ย (amornsri  ) วันที่: 1 เมษายน 2552 เวลา:11:46:50 น. |
|
|
|
| โดย: พ่อระนาด วันที่: 1 เมษายน 2552 เวลา:18:20:17 น. |
|
|
|
| โดย: pranfun วันที่: 1 เมษายน 2552 เวลา:19:07:29 น. |
|
|
|
| โดย: จันทร์ไพลิน วันที่: 1 เมษายน 2552 เวลา:20:15:30 น. |
|
|
|
| โดย: Jolisa วันที่: 1 เมษายน 2552 เวลา:20:23:04 น. |
|
|
|
| โดย: ส้มแช่อิ่ม วันที่: 1 เมษายน 2552 เวลา:22:22:43 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
เข้ามาอ่านเก็บเกี่ยวประสบการณ์คลอดธรรมชาติค่ะ
ของหญิง ก็ได้ลูกผู้หญิงเหมือนกันค่ะ ตอนนี้ก็ 25 สัปดาห์แล้ว
น้องน่ารักน่าชังมากๆค่ะ ตัวขาวจั๊วะเลย