|
|
Krabi Trip Part 5
แร๊วเราก็มาถึงจนด้ายยย...คือ จะบอกว่าไม่สวย ก็ไม่เชิงน๊ะ แต่ว่า มันภูมิใจมากกว่าอ่ะนะ ที่มากันได้ขนาดนี้ น้ำก็ไมได้ใสแน๋ววว ขนาดที่ว่า ต้องกรี๊ดดด แต่เป็นสถานที่ที่แปลกตาดีอ่ะนะ 
รูปต่อไป ให้สังเกตุให้ดี จาเห็นหัวอะไรโผล่จากน้ำ...หุ หุ ก็อีตาฝาหรั่งที่เมาเหล้าขาวบ้านเราหน่ะเอง .. ไม่รู้มันเปงบ้าไร โดดลงน้ำซะงั้น ถอดรองเท้า ถอดเสื้อ ดี๊ๆๆๆๆ ที่มันมะถอดกุงเกงซะด้วย ไม่งั้น กรู ไม่อยากเปงตากุ้งยิงตอนเนี้ยอ่ะ
นั่งกันอยู่ได้สักพักก็พากันกลับเพราะว่า ฝนทำท่าจะตก เดี๋ยวจะติดกันอยู่บนยอดเขาซะก่อน เลยรีบลงดีก่า ก้อเริ่มต้นที่อีตาฝรั่ง ตามเคย พี่แก พาวฯเยอะเจงๆ (เออๆๆๆ เมิงเก่งไปก่อนเร๊ยยย)
แร๊วก็ตามด้วยเดี๊ยนเองฮ่ะ... อา...สภาพ นี่ไปปีนเขามา หรือว่าโดนรุมตบมาไม่ทราบค๊ะ ดูไม่ด๊าย จิงๆ แร๊ว มีรูปที่เน่าสนิทกว่านี้อีก แต่กัวคนเข้ามาดูตกใจ เรยเก็บไว้ดูคนเดียวดีกั่ว...(หน้าตา เนี่ยมันจะ มันไปไหนเนี่ย เยิ้มเชียะ)
แร๊วคนที่มาถึงพื้นดินโดยสวัสดิภาพ ก็ครือ เดี๊ยนเองฮ่ะ เก่งมะ  รีบลงให้ไว
สำหรับข้าวปลาอาหาร ที่ไร่เลย์นั้น แนะนำว่า ถ้าใครไป ก็ไปหากินเอาแถวหน้าถ้ำพระนางจะดีกั่วอ่ะนะ เพราะ ราคาโอเค (สำหรับที่ไร่เลย์นะ เพราะถ้าไปกิงใน รร คงไม่ดีหน่ะ) รสชาด พอได้ไม่ขี้เหร่ น้องคนที่ขายน่ารัก ชอบแถมผลไม้ให้เรื่อยเลย เธอชื่อ น้องแอม
ข้าวโพดปิ้ง ทาเนย เหยาะเกลือ ไม้นี้ ซื้อกะน้องแอม 30 บาท/ไม้ ถ้าเปงฝรั่ง 40 บาท/ไม้ (แอบนั่งจับเข่าคุยกันกะน้องแอม น้องเค้าบอกว่า (ขอเขียนเปนภาษาบ้านเกิดนิดนุงน๊ะ) พี่รู้ม๊าย น้องขายได้ เดือนนึง สามหมื่น สี่หมื่นหนุ ไม่ใช่ขี้ๆนะ อีบอกห้าย นี้ขนาด หน้าโล นะเนี่ย ถ้าหน้า ไฮอ่ะ พี่คิดแล หนูอีได้เดือนกี่ตางค์ (เดี๊ยน ตอบ จิงเหอ (แอบคิดในใจ ตรูทำงาน ยังได้ไม่เท่านี้เรย) ) แต่กว่า น้องเค้าจะหอบมาได้ ก็น่าสงสารอยู่นา เพราะ ถ้าเทศกิจมาจับ โดนปรับ 2 พัน บาทแน่ะ แถมต้องแบก กระสอบข้าวโพดจากฝั่งมาขาย ครั้งละหลายสิบโล แบกกันจน ล่ำเลยอ่ะ
| Create Date : 26 กรกฎาคม 2550 |
| Last Update : 26 กรกฎาคม 2550 16:27:46 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 734 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
1 ปีที่กว่าๆ ที่ผ่านร้อนหนาวมา คราบน้ำตาและรอยยิ้มจางๆ ยังคงอยู่ในความทรงจำถึงใครคนหนึ่งที่แม้เพิ่งพบพาน แต่ก็เป็นความทรงจำที่มีค่าและยากจะลืมเลือน เค้าว่ากันว่า คนเราใช้เวลาเพียงเสี้ยววินาที ในการที่จะรักใครสักคน แต่ใช้เวลาทั้งชีวิตที่จะลืมใครสักคนนั้น..คงจะเป็นความจริงล่ะมั้ง
|
|
|
|
|
|
|
|
|
นี่ไปปีนเขามา หรือว่าโดนรุมตบมาไม่ทราบค๊ะ ดูไม่ด๊าย จิงๆ แร๊ว มีรูปที่เน่าสนิทกว่านี้อีก แต่กัวคนเข้ามาดูตกใจ เรยเก็บไว้ดูคนเดียวดีกั่ว...(หน้าตา เนี่ยมันจะ มันไปไหนเนี่ย เยิ้มเชียะ)
รีบลงให้ไว 
