ความรักไม่ใช่ทั้งหมดของชีวิต การลืมคนที่เรารักมากที่สุด อาจดูยากเย็นเกินทำใจ แต่การเอาชนะใจตัวเองให้ได้ ยากเย็นกว่า... แต่ต้องทำ แม้คนเคยรักเคยผูกพันกันมา จะยังมีเยื่อใยบางๆ หลงเหลืออยู่ แม้ภาพเก่าๆ ที่เคยหวานชื่น จะตามหลอกหลอนให้เราปวดใจอยู่เรื่อยๆ แต่เราจะยอมปล่อยให้สายใยบางๆ เส้นนั้น มารัดคอจนตายทั้งเป็นเลยเชียวหรือ แม้ว่าหัวใจจะเป็นก้อนเนื้อที่มีความรู้สึกรู้สาก็เถอะ แต่ถ้าตราบใดหัวใจยังคงอยู่ในร่างกายเรา ยังเต้นเป็นจังหวะ และยังเป็นอุปกรณ์ชิ้นเดียวที่ช่วยทำให้เรามีชีวิตอยู่ การเก็บรักษาก้อนเนื้อที่มีความรู้สึกรู้สานั้นไว้ ยังดีเสียกว่าปล่อยให้แหลกคามือคนไม่รักดี อย่ามัวแต่คิดว่าเขาคือที่สุดของชีวิต และต่อจากนี้ไปจะไม่รักใครอีกแล้ว แม้เรื่องราวความรัก จะกลายเป็นเรื่องเล่าที่ตัวละครสองตัวต่างแยกทางกันเดิน แต่ก็ใช่ว่าเราจะเดินทางเพียงคนเดียวลำพังไม่ได้ เรายังสามารถพบเจอและมอบหัวใจให้ใครได้อีก เรายังลืมตาอ้าปากได้สบาย ไม่จำเป็นว่าเราจะต้องเอาชีวิตอันแสนมีค่า ไปผูกติดอยู่กับเขา ไม่อยากลืมเขา ก็ไม่ต้องลืม เก็บเขาไว้เป็นความทรงจำที่ดี แต่ถ้าการที่ไม่สามารถลืมเขา แล้วกลายเป็นบ่วงที่คอยติดตามหลอกหลอนเราไปทุกที่ ลืมเขาให้หมดจากใจเสียเถอะ เขาเป็นเทวดาหรือก็เปล่า ทำไมเราถึงยังไม่กระชากชีวิตเขาออกไปจากใจเสียที ลองนึกดูสิว่าป่านนี้เขากำลังทำอะไร เขากำลังหยิบรูปเราขึ้นมากอดแนบอก ด้วยความพิศวาสอย่างนั้นหรือ เขาอาจจะกำลังอยู่กับใครที่ไหนสักแห่งหนึ่งก็เป็นได้ เขามีสิทธิ์ทำอะไรที่ไหนก็ได้ตามใจชอบ ทำโดยไม่จำเป็นต้องบอกเรา ไม่จำเป็นต้องมีเรา ไม่เห็นต้องเสียเวลาอันมีค่ามานั่งคิดถึงเรา ซึ่งก็เป็นแค่คนในอดีต ความจริงแล้วเป็นเพราะเรายังงมงาย เพราะเรายังไม่อยากลืมเขาต่างหาก อย่าปล่อยให้โลกหมุนเอาตัวเรา ไปติดอยู่กับเรื่องราวในอดีตเลยดีกว่า ลุกขึ้นมาหมุนโลกด้วยมือของเราเองเถอะ ทุกอย่างในตอนนี้ขึ้นอยู่ที่เราเพียงคนเดียวเท่านั้น เราหมุนโลกให้ไปทางซ้าย มันก็จะไปทางซ้าย เราหมุนให้ไปทางขวา มันก็จะไปทางขวา ขอเพียงแค่เราอย่าหมุนให้มันกลับไปทางเดิมทางนั้นเป็นใช้ได้ เก็บทุกสิ่งทุกอย่างที่เป็นเขาให้กลายเป็นอดีต เป็นความทรงจำเก่าๆ ที่ไม่ควรเอามาฉายซ้ำแล้วซ้ำเล่า การที่เรายังงมงายคิดถึงเขา จะทำให้เราไม่สามารถก้าวขาเดินไปข้างหน้าได้อย่างเต็มที่ ถ้ายังไม่ยอมลืมตาตื่นขึ้นมาดูว่าอะไรคือความจริง อะไรคือภาพลวง อะไรคือความฝัน บอกได้เลยว่า เรากำลังจะก้าวพลาด step ชีวิตที่สูงขึ้นไปอีกขั้น ที่ตรงนั้นอาจมีอะไรดีๆ รอเราอยู่ ขอแค่เรากล้าหาญที่จะเดินเข้าไปหา และไม่พกพาเอาเรื่องเก่าๆ ติดตัวไปด้วย ถ้าเราทำได้ ก็ถือได้ว่าเรากำลังยกระดับจิตใจตัวเองให้สูงขึ้น เมื่อไรที่เราได้ไปยืนอยู่ตรงจุดที่มันสูงขึ้นกว่าเมื่อวาน พรุ่งนี้ก็ย่อมที่จะยืนอยู่สูงกว่าวันนี้ อย่าร้องไห้คร่ำครวญฟูมฟายเพื่อใครคนหนึ่ง ที่ได้เดินออกไปจากชีวิตต่อไปอีกเลย มีส่วนได้ส่วนเสียกับเราหรือ ก็ไม่ จำไว้ให้ขึ้นใจว่า เขาคนนั้นก็เป็นได้แค่คนเคยรักที่ได้ตายจากไป เราเองต่างหากที่ยังมีลมหายใจ และยังมีชีวิตอยู่   Create Date : 19 กุมภาพันธ์ 2553     Last Update : 19 กุมภาพันธ์ 2553 20:09:45 น. Counter : 329 Pageviews.   0 comment Share Tweet

ไม่ต้องรักกันเพิ่มขึ้น... แค่อย่าให้ความใส่ใจลดน้อยลง ความรัก...มักจะหวือหวาในตอนแรก แต่เมื่อคนสองคนได้ใช้เวลาอยู่ด้วยกันมากขึ้น ระดับความตื่นเต้นก็จะกลับเข้าสู่ภาวะปกติ พอเป็นแบบนี้ หลายคนเริ่มมีคำถามโผล่ขึ้นมาในใจว่า “เขายังรักเราอยู่หรือเปล่า” เริ่มรู้สึกว่าตัวเอง “ไม่ค่อยมีความสำคัญ” สำหรับเขาเหมือนเดิมแล้ว เมื่อคนหนึ่งรู้สึกว่าตัวเองได้รับความเอาใจใส่จากคนรักน้อยลง มักจะคิดว่าความรักที่เขามีต่อตัวเองก็ “น้อยลง” ตามไปด้วย ฉันคิดว่าคนเราไม่จำเป็นต้องแสดงออกตลอดเวลาว่ารักมากหรือรักน้อย เพราะถ้าความรักยังอยู่กับเราเหมือนเดิม ก็ไม่เห็นจะมีอะไรน่าเป็นห่วง ลองคิดดูสิว่า หากเขาดูนิ่งๆ ไม่ค่อยใส่ใจ แต่เขาก็ไม่ได้นอกใจเราแม้แต่นาทีเดียว กับการที่เขามีเรื่องเซอร์ไพรส์ให้เราตื่นเต้น และคอยเอาใจเราเป็นอย่างดี แต่เขาแอบคบคนอื่นไปพร้อมๆ กันอีกสามคน ถ้าให้เลือก…เราจะเลือกคนแบบไหนล่ะ ก็ต้องเป็นคนที่ “รักเราคนเดียว” อยู่ดีนั่นแหละถูกไหม ดังนั้นการที่เราให้ความสำคัญกับสิ่งที่เขาแสดงออก แล้วตัดสินใจว่าเขารักน้อยลง เพราะทำดีกับเราน้อยลง อาจทำร้ายจิตใจกันและกันทั้งสองฝ่าย แต่ถ้าเรายอมรับความจริงจุดนี้ได้ แต่เขาก็ยังเอาใจใส่เราน้อยลงอยู่ดี ก็เป็นหน้าที่ของเราที่ต้องกล้าพูดในสิ่งที่เราค้างคาใจ ก่อนจะเปิดใจคุยกัน เราต้องรู้เสียก่อนว่า “เราต้องการอะไร” แล้วพูดออกไปตามที่รู้สึก ฉันมั่นใจว่าเขาต้องยอมรับฟัง และเก็บเอาไปแก้ไขปรับปรุงแน่ ไม่มีอะไรที่คนรักกันจะทำให้กันไม่ได้ หากเรื่องที่ร้องขอ…ก็ไม่ใช่เรื่องที่ทำได้ยากลำบากอะไร เขาอาจโทร.หาเราบ่อยขึ้น หากเขารู้ว่าเราจะไม่สบายใจ ถ้าเขาหายไปทั้งวันโดยไม่บอกกล่าว หรือเขาคงเลือกที่จะอยู่กับเราให้มากกว่าเดิม หากรู้ว่าเราน้อยใจ ที่เขาเอาแต่ออกจากบ้านไปเจอเพื่อนฝูง ทุกปัญหาล้วนมีทางออก แต่เราต้องค้นให้เจอก่อนว่าอะไรคือปัญหา ผู้หญิงจะชอบคิดว่า “เรื่องง่ายๆ แค่นี้ ทำไมทำให้กันไม่ได้” ผู้ชายจะคิดว่า “เขาก็เป็นของเขาแบบนี้แหละ” บางทีผู้ชายก็เบื่อที่จะเอาอกเอาใจแฟนตัวเอง เพราะเจอกันทุกวัน บางคนก็อยู่ด้วยกันทุกวัน เขาอาจจะคิดว่า “ทุกอย่างก็ดีอยู่แล้ว” ยิ่งเราไปโวยวายจะให้เขาเป็นอย่างโน้นอย่างนี้ เขาก็จะเริ่มรู้สึกว่าถูกออกคำสั่ง ซึ่งผู้ชายจะ “เกลียดที่สุด” ถ้าผู้หญิงมาสั่งให้เขาทำโน่นทำนี่ตามใจชอบ ตราบใดที่ความรักเคลื่อนไหวอยู่ในหัวใจของคนสองคน ก็ไม่ต้องกังวลหรอกว่ามันจะ “มาก” หรือ “น้อย” แต่เราควรดีใจที่ได้รู้ว่า ในหัวใจของเรายังมี “ความรัก” ให้กันและกันอยู่ เท่านี้ก็น่าจะเพียงพอ   Create Date : 19 กุมภาพันธ์ 2553     Last Update : 19 กุมภาพันธ์ 2553 20:01:21 น. Counter : 242 Pageviews.   3 comment Share Tweet

จำไว้ว่า " อย่าเอาหัวใจไปผูกไว้กับเท้าของไคร " โลกสอนมนุษย์ว่าทุกสิ่งทุกอย่างมีการเปลี่ยนแปลง แต่โลกก้อดันสอนให้มนุษย์รู้สึกผูกพัน แล้วจะไม่ให้เศร้าได้อย่างไร เมื่อถึงเวลาเปลี่ยนแปลงก้อเริ่มเศร้า พอเวลาผ่านไปก้อเริ่มผูกพันกับบางสิ่งที่เปลี่ยนไป แต่ทุกสิ่งเมื่อวันวาน ยังติดตาตรึงใจอยู่ไม่เสื่อมคราย เรื่องที่ควรจะจำก้อจำไม่ได้ ส่วนเรื่องที่ควรจะลืม....กลับลืมไม่ลง หรือที่เรียกว่ายังทำใจยอมรับไม่ได้ ตัดใจไม่ลงนั้นเอง และสักพักก้อจะเริ่มดีขึ้น ที่เรียกว่าทำใจได้แล้ว ซึ่งจะช้าหรือเร็วขึ้นอยู่ที่ว่า จะเปิดใจผูกพันกับสิ่งใหม่ได้เร็วขนาดไหน ไม่ว่าอะไรจะเปลี่ยนไปก้อตาม แต่การเปลี่ยนแปลงที่เจ็บปวดที่สุด ก้อคือ การเปลี่ยนใจ โดยเฉพาะคนที่เปลี่ยนใจ ดันเป็นคนๆเดียวกับเจ้าของหัวใจเราเอง จำไว้ว่า " อย่าเอาหัวใจไปผูกไว้กับเท้าของไคร " เพราะ " เมื่อเค้าก้าวขาออกไป เราต้องเจ็บใจเสมอ "   Create Date : 28 พฤษภาคม 2552     Last Update : 28 พฤษภาคม 2552 20:17:18 น. Counter : 381 Pageviews.   7 comment Share Tweet

✿.｡.:* แค่...ความผูกพัน *.:｡✿ วันนี้ เราอาจรู้สึกผูกพันต่อสิ่งหนึ่ง จนคิดว่าเราขาดไม่ได้... แต่เวลาจะทำให้ทุกอย่างเปลี่ยนแปลงไป สักวันเราจะรู้ว่า สิ่งที่เราผูกพันในวันนี้ เป็นแค่ส่วนหนึ่งที่เติมชีวิตเรา ไม่ใช่ทั้งหมดของชีวิต วันหนึ่ง หากเรามีโอกาสได้เจอสิ่งที่ถูกใจสิ่งใหม่ที่เราคิดว่าเราพึงใจ..ปรารถนา..ต้องการ..ขาดไม่ได้ เราก็จะเริ่มผูกพันกับสิ่งใหม่ได้ในเวลาไม่นานนัก เวลา.. จะสอนเราเองว่า ความผูกพันกับสิ่งใดๆในช่วงเวลาหนึ่ง จะเป็นความสุขในช่วงเวลานั้นๆ อย่าได้ไปยึดติด อย่าได้ไปใช้ชีวิตทั้งชีวิตลุ่มหลง คิดเสียว่าเราโชคดีที่มีโอกาสได้ผูกพันกับสิ่งที่เรารัก ความผูกพันก็เหมือนกับความรัก หรืออาจจะเป็นผลพวงที่มาจากความรัก หากเรารักใครคนใดคนหนึ่งมาก เราก็จะรู้สึกว่าผูกพันมาก แต่ความผูกพันที่ว่า ไม่ได้หมายถึงการหยุดตัวเองไว้กับสิ่งนั้นๆ เพราะคนเราทุกคนย่อมผูกพันกับหลายๆสิ่ง เปรียบเสมือน เรามีแก้วนำอยู่หนึ่งใบ ในยามเช้า...เราอาจต้องใช้แก้วใบนี้ดื่มนม พออากาศร้อนหน่อย...เราอาจต้องการน้ำเย็นๆ บางครั้งที่เราไม่สบาย...เราอาจต้องการน้ำอุ่น ใจเราก็เหมือนกับแก้วน้ำ... ต้องเติมสิ่งต่างๆ ในเวลาที่แตกต่างกัน ตามความเหมาะสม หากเราเติมน้ำเย็นลงไปในแก้วน้ำ แล้วเติมน้ำร้อนลงไปในทันที ในแก้วใบเดียวกัน แก้วใบนั้น..ก็จะร้าว..เริ่มแตก ซึ่งก็เหมือนกับใจเรา... ความผูกพันต่อสิ่งหนึ่งสิ่งใดในช่วงเวลาหนึ่งนั้น..ไม่ผิด ถ้าเราค่อยๆปรับใจ..ปรับตัวของเราเอง.. ให้กลับคืนในเวลาที่ควร เพราะอย่างน้อยที่สุด..เราก็มีโอกาสได้ผูกพัน ซึ่งก็เหมือนเรามีโอกาสได้รักนั่นเอง ถ้าคุณมีความสุขที่เห็นเค้าเดินกับคนอื่น... คือ ความรัก ถ้าคุณเศร้า..เหงา..คิดถึงเค้า..อยากเจอ..อยากพูดคุย... คือ ความรัก ถ้าคุณร้อนรนที่เค้าอยู่กับใครๆที่ไม่ใช่คุณ... คือ ความใคร่ อยากเก็บไว้เป็นเจ้าของคนเดียว ถ้าคุณเมามาย..เค้าลูบหลังไหล่..ดูแล... คือ ความรักที่บริสุทธิ์ใจ ถ้าคุณเมามาย..เค้ากอดและสัมผัสร่างกาย... คือ ความใคร่จากเค้าของคุณ ถ้าคุณเข้าหา.. แต่เค้าหนี... ... คือ ความใคร่ ที่หมดเยื่อใยแล้ว ถ้าคุณหนี.. แต่เขาวิ่งตามมา... ... คือ ความรัก ที่ยังไม่มีจุดจบ ถ้าคุณร้องไห้ให้กับคนที่ไม่มีเยื่อใยในตัวคุณ... คุณคือ คนโง่ และบ้า อย่างน่าอาย แต่ถ้าคุณพอใจ..จงรัก..และมอบความรักให้กับเค้า... แม้มันจะไม่กลับมาหาคุณก็ตาม จงดีใจที่ได้รักซะวันนี้.. ดีกว่าที่จะมานั่งเสียใจในวันหน้า จงภูมิใจที่มีความใคร่.. เสน่หา เพราะมันจะไม่ย้อนกลับมาหาอีกต่อไป...   Create Date : 06 พฤษภาคม 2552     Last Update : 6 พฤษภาคม 2552 10:12:20 น. Counter : 323 Pageviews.   3 comment Share Tweet

"ไม่มีใครดีพอสำหรับใคร " |l บางอย่างเปลี่ยนไปใช่ว่าเปลี่ยนไป l| บางที ... บางอย่างก็ไม่ต้องนึกถึงมัน ... ใช่มั๊ย แต่ ... ถ้าไม่มีให้นึกถึง มันก็ไม่ต้องนึกถึง ... จริงมั๊ย ไม่ใช่ว่า ... ไม่อยากนึกถึง ... แต่ คงเพราะมากเกินกว่าที่จะไม่นึกถึงหล่ะมั้ง ณ ... เวลาที่เราเริ่มต้น ทุกอย่างที่เราคิดมักจะดีเสมอ เพื่อที่จะเหมาะแก่การเริ่มต้นใหม่ แต่ ... เมื่อเวลาผ่านไป มันคงจะเป็นการเรียนรู้ ที่เราจะได้เรียนรู้ซึ่งกันและกัน ศึกษากันไป บางครั้ง ... บางที ... เราคิดว่าเราดีแล้ว ... แต่ไม่ ... เรายังไม่ดี บางครั้ง ... บางที ... คิดว่าเรายังดีไม่พอ ... ก็พยายามต่อไป เพื่อทำตามความที่ที่เราคิดเสมอว่า " เรายังดีไม่พอ " กลับด้านที่เป็น ที่คิด ถ้ามัวแต่คิดว่าเราดีไม่พอ ลองมองกลับไป ในด้านที่เราเคยคิดบ้างว่า " เค้าดีพอสำหรับเรารึเปล่า" อย่ามัวแต่พยายาม เพราะสิ่งที่เราพยายาม บางครั้งมันดูงมงาย อย่ามัวแต่คิดว่าเราไม่ดี เพราะ บางที ... คนที่ไม่ดี มันอาจไม่ใช่เรา อย่ามัวแต่คิดที่จะทำเพื่อคนอื่น ไม่ดูตัวเอง เพราะ บางที ... คนที่ทำเพื่อคนอื่น อาจจะมีแต่ " เรา " คนเดียว เท่านั้น บางสิ่งที่คนอื่นต้องการ เรากลับไม่มี เรากลับไม่ทำให้ เพราะ เรามัวแต่ให้ในสิ่งที่คนที่คนอื่นไม่ต้องการ ทำไปมันก็เท่านั้น ให้ไปมันก็เท่านั้น ถ้ามันไม่ใช่ในสิ่งที่เค้าต้องการ แล้วเราทำไปเพื่ออาราย บางที ... ความคิดเรามันก็ต่างจากคนอื่น ไม่ผิดหรอกที่คิดอะไรต่างกัน แต่บางที คิดถึงกัน " บ้าง " ก็ดีนะ ลองเข้าใจเราดูบ้าง ไม่ใช่ว่าให้เราพยายามเข้าใจอยู่ฝ่ายเดียว เพราะ...ในบางครั้ง บางที ในขณะนี้ ก็รู้แล้วว่า เราไม่เหมือนกัน คำว่า " เรา " มันต่างจากคำว่า " ฉัน " หรือ " เธอ " ถึงมันจะพยางค์เดียวเหมือนกันก็ตาม แต่คำว่า " เรา " มันสื่ออารายที่มากว่า " ฉัน " และ " เธอ " ไม่มีอะไรที่พิสูจน์ได้ว่า " ความรักมีค่ามากมายเพียงไร " วันนั้นที่รู้ว่ามันมีค่ามากแค่ไหน คงเป็นวันที่เข้าใจความรู้สึกของอีกคน ไม่ต้องการอะไรมากมาย เพียงแค่ ... " อย่าให้ใครคิดที่จะทำอะไรเพื่อใครอยู่ฝ่ายเดียว " " ดีไม่พอ " คำๆนี้ไม่ควรมีใครคิดถึงมัน และไม่มีความหมายอะไรมากมาย " เพราะเหตุผลของทุกอย่าง มีเพียงแค่ว่าไม่มีใครดีพอสำหรับใคร " ก็เท่านั้นเอง   Create Date : 27 เมษายน 2552     Last Update : 27 เมษายน 2552 12:15:04 น. Counter : 281 Pageviews.   2 comment Share Tweet