(สปอยล์เนื้อหาบางส่วน)

วันอาทิตย์ที่ผ่านมาเพิ่งไปดูหนังกับแกงค์สาวๆ มา หนังที่เหล่านางๆ เลือกดูคือเรื่อง Love, Rosie

เห็นชื่อเรื่องแล้วคิดถึงนิโคลัส สปาร์ค อะไรประมาณนั้น แต่ไม่ใช่ผลงานของเค้าหรอก 

สาเหตุที่เลือกดูอันดับแรก สารภาพว่าเพราะความหล่อของพ่อฟินนิค แห่งฮังเกอร์เกม และความสวยของสาวสโนว์ไวท์...ลิลลี่ คอลลิน และไม่ได้คาดหวังอะไรกับหนังทั้งสิ้น ไม่ได้อ่านเรื่องย่อ ไม่ได้ดู Trailer อ่านแต่วิจารณ์หนังในเพจหนังรอมคอมเพจนึง (ซึ่งก็อวยนั่นแหละ) และเดือนพฤศจินี่ เป็นเดือนแห่งหนังน่าดู หนังแต่ละเรื่องที่โฆษณาช่วงนี้เห็นแล้วน้ำลายหยด ที่ดูก็เพราะอยากมีช่วงเวลาหนุกหนานแบบสาวๆ (เมื่อไหร่เธอจะเข้าเรื่อง?) เอิ๊ก เอิ๊ก

Love, Rosie คือเรื่องของเด็กผู้หญิงอังกฤษวัย 18 ปีคนนึงที่มีเพื่อนสนิท (อยู่ละแวกบ้าน) เขาชื่อว่า อเล็กซ์ อเล็กซ์ฝันอยากเป็นหมอ ส่วนโรซี่ฝันอยากเป็นเจ้าของโรงแรม แต่ว่าเส้นทางชีวิตทั้งเรื่องการงานและความรัก มันไม่ได้ง่ายอย่างฝัน อเล็กซ์ประสบความสำเร็จในอาชีพหมอที่บอสตัน แต่มีเรื่องราวที่ทำให้โรซี่ติดอยู่กับชีวิตคุณแม่ใบเลี้ยงเดี่ยวที่อังกฤษ

ในความคิดเห็นเราคิดว่าเรื่องนี้เป็น ธีมหนังรัก ที่แทรกความเรียลไว้อย่างครึ่งๆ กลางๆ เมื่อมันเป็นหนังรัก มันจึงดำเนินไปในขนบที่เพ้อๆ อยู่บ้าง ไม่ได้ทำร้ายจิตใจคนดูมากไป ถึงมีเรียลบ้าง แต่ก็ไม่ได้เรียลจนคนชอบเพ้อรังเกียจ และถ้าจะพูดเรื่อง "ท้องวัยทีน" หนังช่วงนี้ส่วนตัวเรานึกถึง "จูโน่" แต่โรซี่ไม่แนวเท่าจูโน่นะ โรซี่จะออกแนวหญิงๆ เฮฮาประสาว 18 ใสๆ มากกว่า 

สิ่งที่ได้จากหนัง มีคำนึงแวบเข้ามาในหัวเลย คือคำว่า "ชั่วเจ็ดทีดีเจ็ดหน" เพราะชีวิตของโรซี่ล้มลุกคลุกคลาน ไม่ได้ประสบความสำเร็จเหมือนแผนที่วางไว้ให้ตัวเองได้ทันที แต่ก็ใช่ว่าไม่มีโอกาสนี่ โอกาสมันมีเข้ามาเสมอ ในรูปแบบอื่น อาจจะไม่ใช่รูปแบบที่เราหวัง และสิ่งที่คิดในตอนที่ดูหนังคือ ชีวิตเราพลาดได้นะ (แต่อย่าพลาดมันก็ดีแล้ว) เมื่อพลาดได้ก็ลุกขึ้นมายิ้ม และเดินต่อได้เหมือนกัน

ใครบางคนบอกว่าหนังเรื่องนี้เป็นหนังสูตรสำเร็จ เราไม่เถียงเพราะมันเป็นหนังรัก เราชอบอ่านนิยาย เราชอบที่จะโดนหลอกในโลกแฟนตาซีของสาวกุ๊กกิ๊ก แต่เราก็กล้าพอที่จะเชิดหน้ารับความเป็นจริง เราว่าชีวิตโรซี่ ถ้าเล่าแบบหนังเรียลมันเครียดนะ ผู้กำกับ/คนเขียนเก่งออก ที่เล่าเรื่องความไม่สำเร็จของคนๆ หนึ่ง ในมุมตลกร้ายและกุ๊กกิ๊กได้ขนาดนี้ (ในที่สุดฉันก็อวยหนังเรื่องนี้สินะ) เอิ๊ก เอิ๊ก