สิ่งดีๆ จาก คนค้นคน ห่างหายจาก blog ตัวเองไปนานเลยค่ะ ช่วงนี้ยุ่งๆเรื่องเรียนและเตรียมตัวสอบ เลยไม่ค่อยได้เข้ามา update blog ตัวเองเลย T_T วันนี้กลับมาแล้ว แต่ก็ยังไม่รู้ว่าจะเริ่มเขียนอะไรอยู่ดีค่ะ แต่ว่าเมื่อคืนรู้สึกดีที่ได้ดูรายการคนค้นคน ตอน อรหันต์ชาวนา ดูไปก็ทึ่งกับความอัศจรรย์ของแหลมที่เดินตามรอยพระราชดำริของในหลวงได้ตรงประเด็นจริงๆ (อยากรู้ว่าจะมีซักกี่คนที่ทำได้ โดยเฉพาะท่านนักการเมืองทั้งหลาย) แหลมมีความสุขกับสิ่งที่ตัวเองเป็นอยู่จริงๆ (จริงๆนะ ชอบจริงๆเลย นับถือครับพี่น้อง....คนแบบนี้) สิ่งที่แหลมพูด "ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน" ใช่เลยค่ะ ถ้าไม่ฟังแบบผ่านๆ และที่ชอบคือ "คำดูถูก เป็น ยาชูกำลังของแหลม" สิ่งนี้ทำให้เค้าสู้ ทำงานถึงเที่ยงคืนทุกวันเป็นระยะเวลาเป็นปีๆ จนประสบความสำเร็จและลบคำสบประมาทคนอื่นได้ สิ่งที่ได้ดูเมื่อคืนทำให้บลู คิดได้ว่า ไม่มีสิ่งไหนได้มาโดยง่ายถ้าไม่พยายามด้วยตนเอง ทำให้บลูฮึดสู้ในสิ่งที่ตัวเองทำอยู่ตอนนี้ ดีใจที่มีสิ่งทำให้กำลังใจกลับคืนมา ขอคารวะทุกแบบอย่างที่ทำให้ข้าพเจ้ารู้สึกดี...ขอบคุณมากค่ะ คนค้นคน ที่ทำให้เราค้นพบตัวตน   Create Date : 19 กรกฎาคม 2549     0 comment Last Update : 19 กรกฎาคม 2549 19:05:48 น.     Counter : 553 Pageviews.   Share Tweet

วันนี้คุณทำความดีแล้วหรือยัง และแล้วค่าทางสถิติของข้าพเจ้าก็ยังคงมีนัยสำคัญทางสถิติเช่นเดิม ที่ว่านัดไหนเชียร์ทีมไหน ทีมนั้นจะมีอันเป็นไปในบัดดล ประหนึ่งเสมือนโดนของเฉกเช่นเดียวกับทีมฝรั่งเศสในนัดชิงเมื่อคืน ทั้งที่เล่นดีมาโดยตลอดเลย กลับถูกง๊าบบบถ้วยไปซะงั้น...โฮ โฮ หือ หือ ทำกันด้ายนะ พ่อคุณ พ่อทูนหัว.. วันนี้เลยตื่นขึ้นมาด้วยหน้าตางัวเงียที่อดหลับอดนอนรอเชียร์ทีมแพ้ทั้งคืน วันนี้วันอาสาฬหบูชา ไปทำบุญดีกว่าเราทำเผื่อให้ทีมฝรั่งเศสด้วยดีกว่า อิอิ....จริงๆแล้วอย่าคิดว่าบลูเป็นเด็กดีเด่อะไร ชอบทำบุญหรือเข้าวัดนะคะ บลูเป็นเด็กต่างจังหวัดสมัยเด็กๆอยู่บ้านต่างจังหวัดก็จะเกาะติดไปกับแม่และป้าๆไปวัดกัน...ต่างจังหวัดเค้าไปวัดกันแทบทุกวันเลย แต่บลูติดไปเฉพาะวันพระหรือวันสำคัญเท่านั้น อิอิ หลังจากที่ได้เข้ามาเรียนในเมืองกรุง เมืองศิวิไลซ์ ของใครหลายๆคน ก็ทำให้ตัวบลูไม่มีเวลาที่จะได้ไปวัดเลย ทำให้เริ่มห่าง ห่าง และห่างมาเรื่อยๆ จนกระทั่งวันหนึ่งมีเรื่องไม่สบายใจบังเกิดแก่ตัวข้าพเจ้า บลูกำลังเดินจากสยามจะไปเวิลด์เทรด ระหว่างทางต้องผ่านวัดปทุมวันเสมือนมีอะไรมาดลจิตให้เดินเข้าไปข้างใน ทั้งที่เรียนแถวนี้มานานไม่เคยย่างกรายสถานที่แห่งนี้เลย นอกจากแหล่งช๊อปปิ๊ง ความรู้สึกแรกที่เดินเข้าไป อึ้งก๊าบ พี่น้อง...ไม่นึกว่าจะมีสถานที่เงียบสงบ อยู่ใจกลางเมืองหลวง ท่ามกลางสิ่งวุ่นวายที่ติดอันดับหนึ่งของประเทศ บลูเดินเข้าไปเรื่อยๆจนถึงศาลาปฏิบัติธรรม จากนั้นถอดรองเท้าแล้วเดินขึ้นไปกราบพระบนศาลา หลังจากกราบเรียบร้อยแล้วก็มองไปรอบๆศาลา บ้างก็นั่งสมาธิ บ้างก็เข้ามากราบพระเช่นเดียวกัน สิ่งแรกที่สัมผัสได้คือ ความปลอดโปร่งโล่งข้างในเหมือนอยู่อีกโลกหนึ่ง ที่ที่ทำให้เราสบายใจหลุดพ้นจากปัญหาที่รุมเร้าไปชั่วขณะ ถึงแม้จะเป็นช่วงเวลาสั้นๆก็ตาม สิ่งนี้นี่เองที่เรามักจะมองเห็นมันเมื่อเรามีทุกข์ ถ้าเราไม่มีทุกข์เราก็จะมองไม่เห็นมัน...จริงๆแล้ว ชีวิตคนเราต้องการแค่ความสุข แต่มันขึ้นกับว่าแต่ละคนจะมองความสุขกันในรูปแบบไหนกัน บลูใช้เวลากับตรงนี้ซักพัก จากนั้นก็เดินไปรอบๆวัดเพื่อดูบรรยากาศ เวลานั้นใกล้เที่ยงพอดี หลังจากพระฉันเสร็จ คุณป้าแก่ๆก็กวักมือเรียกบลูชึ่งเห็นเดินเล่นอยู่แถวนั้น คุณป้า : "หนูๆ มากินข้าวเร็ว วันนี้เค้ามีโรงทาน อาหารเยอะ แยะเลย มาเร้ววว" บลู : "(หันไปยิ้ม) ไม่เป็นไรค่ะคุณป้า หนูเพิ่งทานมาก่อนหน้านี้เอง ขอบคุณค่ะ" อารมณ์ตอนนั้นมันบอกไม่ถูกค่ะ แต่มันเหมือนกับว่าเราได้กลับบ้าน ไปวัดกับแม่กับป้าๆ มีกิจกรรมกินข้าวด้วยกันหลังพระฉัน ซึ่งบรรยากาศแบบนี้ราวกับว่าจะหายากในเมืองที่ผู้คนแข่งขัน ชิงดีชิงเด่นกันแบบนี้ หลังจากไหว้พระในวัดแล้ว ก็ได้เวลากลับแล้วซินะเรา บลูเดินออกจากวัด แต่อารมณ์มันช่างแตกต่างกับตอนเข้ามาเหลือเกิน มันเหมือนตัวเองได้รับพลังซุปเปอร์เซย่าพร้อมที่จะลุยและเผชิญกับปัญหาทุกรูปแบบที่เข้ามา....(สูดลมหายใจลึกๆ) โอเคค่ะ...หนูพร้อมแล้ว (เป็นคำตอบที่บอกตัวเอง ณ ตอนนั้นจริงๆ) นี่เป็นเหตุการณ์ที่ทำให้บลูได้กลับมาใกล้ชิดกับพุทธศาสนามากขึ้นอีกครั้ง จากนั้นเมื่อมีเวลาว่างบลูมักจะไปวัดถวายสังฆทาน ทำบุญ เวียนเทียน เฉกเช่นเดียวกับวันนี้ แต่วันนี้บลูมาเวียนเทียนที่วัดธาตุทอง ซึ่งตัวบลูเองก็ไม่เคยมาวัดแห่งนี้มาก่อน สิ่งแรกที่ย่างเท้าเข้าไป พบ พี่ๆและน้องๆขอทานเยอะมาก เยอะจริงๆกั๊บพี่น้อง...ทางเข้าโบสถ์เป็นช่องประตูให้เข้า 3 ช่อง ท่านทั้งหลายนั่งเต็มเลยค่ะ แทบจะไม่มีทางเดินเข้าไปเลย ตัวข้าพเจ้าแทบจะตะแคงตัวเดินเหมือนแม่ปูเลย ซักพักฝนตก ย้ำ..ตกหนักมาก ท่านทั้งหลายพกอาวุธมาด้วย..เกือบทุกท่านมีร่มพร้อม โอ้แม่เจ้าช่างพร้อมดีแท้หนอ... บลูเวียนเทียนรอบโบสถ์เสมือนเดินจงกรมนั่นแหละค่ะ เพราะพื้นลื่นเลยต้องระวังล้ม เมื่อครบสามรอบแล้วก็ปักธูป เทียน วางดอกบัว ขึ้นไปไหว้พระบนโบสถ์ อ้อ!!ลืมบอกไปว่าวันนี้ทุกคนรวมพลกันใส่เสื้อเหลืองเกือบหมดเลย ยกเว้นข้าพเจ้าเสื้อเขียวอยู่คนเดียว หลังจากออกมาจากโบสถ์กำลังจะกลับ ได้ยินเสียงๆหนึ่งสวด (หรือบ่น) อะไรก็ไม่รู้ จะบาลีก็ไม่ใช่ สันสกฤตก็ไม่เชิง เอ๊ะหรือว่าจะเป็นบทสวดนิกายใหม่หว่า...บลูหันไปมองที่มาของเสียง เจอผู้ชายชุดดำแต่งตัวด้วยเสื้อผ้าที่ค่อนข้างเก่า มอซอ เดินถือดอกบัว 2 ดอก ไม่มีทั้งธูปและเทียน พร้อมพูดงึมงำไม่เป็นภาษา คนอื่นๆก็กระเถิบห่างเค้าออกมา แล้วได้ยินเสียงแม่บอกลูกชายตัวน้อยว่า "มานี่..เดินให้ห่างคนบ้าหน่อยลูก" บลูหันกลับไปมองผู้ชายนิรนามคนนั้นอีกครั้ง พร้อมสงสัยว่า "เค้าเป็นบ้าจริงๆหรือ..ถ้าอย่างงั้นทำไมเค้ารู้ว่าวันนี้ต้องเวียนเทียน" หรือ "ถ้าเค้าบ้าจริงๆ ...เค้าก็เป็นคนบ้าที่น่านับถือมากรู้จักเข้าวัดด้วย" จบข่าว ต่อไปเชิญชมข่าวในพระราชสำนักและสะเก็ดข่าว ปล. วันนี้คุณทำความดีแล้วหรือยัง เดี๋ยวอายคนบ้านะ กิ๊ว กิ๊ว... น้องบลู   Create Date : 10 กรกฎาคม 2549     3 comment Last Update : 4 เมษายน 2551 22:23:15 น.     Counter : 490 Pageviews.   Share Tweet

และแล้วก็ได้ฤกษ์ซะที นี่คงเรียกว่าเป็นการเขียน blog ครั้งแรกของเราเลยมั้ง เป็นคนไม่ชอบเขียน ชอบคุยตัวเป็นๆมากกว่า แม้กระทั่งไดอารี่ก็อย่าหวังเลยว่าข้าพเจ้าจะแตะต้องให้ระคายมือ แต่เหตุไฉนครั้งนี้จึงคึกอยากขึ้นมาได้ก็ไม่รู้ อิอิ.. วันแรกของการเปิดบริสุทธิ์ blog ตัวเอง ก็ไม่รู้จะเขียนอะไร นอกจากจะเข้ามาทักทายเพื่อนๆ พี่ๆ น้อง ชาว pantip ทุกคน ที่หลงเข้ามา blog อันนี้ อิอิ จริงๆ อยากจะบอกว่า เป็นสมาชิก pantip มานานแล้วค่ะ ตอนนั้นทำไมสมัครก็ไม่รู้ ตามกระแสที่ pantip โด่งดังมั้ง เลยเอากะเค้ามั่ง แต่ไม่เคยเข้ามาอ่านกระทู้จริงๆ จังๆ ซะที เคยเห็นรุ่นพี่ที่มหาลัยติดกระทู้มากๆ ไอ้เราก็ไม่เคยเข้าใจเค้าเลย โห...อะไรจะติดขนาดนั้น... คิดว่าพี่แกต้องลงแดงแน่ถ้าไม่ได้อ่าน แต่นะวันนี้...อยากจะบอกพี่ว่า "พี่คะ หนูเข้าใจพี่แล้วค่ะ ว่าการติดทู้เป็นอย่างไร" ตั้งแต่เพื่อนเลิฟแนะนำให้เข้าห้องสุขภาพจิตก็ติดงอมแงมเลย แต่ตอนนี้เริ่งเพลาตัวเองลงแล้วค่ะ อยากจะขอบคุณเพื่อนๆห้องสวนลุมที่ช่วยให้หายเครียดได้เยอะเลย และอีกห้องคือ ไกลบ้าน ที่ให้คำแนะนำต่างๆเกี่ยวกับการเรียนที่เป็นประโยชน์แก่ข้าพเจ้าเสมอมา... ขอบคุณก๊าบบบบ น้องบลู   Create Date : 09 กรกฎาคม 2549     1 comment Last Update : 9 กรกฎาคม 2549 0:51:20 น.     Counter : 351 Pageviews.   Share Tweet