แล้วเวลาของการจากลามันก็มาถึง...TT

คนเรามีพบก็ต้องมีจาก เป็นปรัชญาธรรมชาติของมนุษย์ไม่ว่าจะโง่ถึกเพียงใดก็ต้องเข้าใจว่าในชีวิตนี้คนเราก็ต้องเริ่มอะไรใหม่ ๆ กับสิ่งใหม่ ๆ กับคนใหม่ ๆ

Life In Rx เป็น blog ที่(จำได้ว่า)เขียนครั้งล่าสุดก็ตอนเรียนอยู่ปีสอง ด้วยความตั้งใจที่ว่าจะเขียนเรื่องราวที่น่าสนใจที่เกิดขึ้นทุกวัน

แต่ด้วยความที่ว่า Life in Rx is not easy. ทุกวี่ทุกวันต้องฟันฝ่ากับการเรียนที่ยากเย็นแสนเข็ญ ความสัมพันธ์ที่ซับซ้อนมากมายต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นกับเหล่าวัยรุ่นตอนปลายที่ต่างตามหาความฝันของตัวเอง ทำให้ blog นี้เป็น blog เก่าเก็บที่มีหยากไย่เกาะเต็มไปหมด...

จนวันนี้เวลาผ่านไปสามปีแล้วผมกำลังจะเรียนจบแล้วครับ...

วันนี้วันที่ผมกลัวก็มาถึงวันที่ผมจะต้องเป็นผู้ใหญ่(จริง ๆ)แล้ว มือที่เคยแบรอรับเงินสองข้างนี้ ก็จะต้องเปลี่ยนเป็นท่าอื่นที่ผมคิดว่าไม่นานมือที่หยาบกร้านคู่นี้ คงจะต้องหนา และหยาบมากขึ้นเหมือนมือพ่อแม่พี่ที่เคยส่งเสียเราเรียนมา และถึงเวลาที่จะต้องตอบแทนพวกเขาแล้ว

เพื่อน ๆ ร่วมชะตากรรมก็คงจะมีสภาพไม่ต่างจากผมเช่นกัน

ในชีวิตนี้คงไม่มีการจบแล้วจากครั้งไหนที่เศร้าใจเท่าครั้งนี้ วัยรุ่นตอนปลายที่มาอาศัยอยู่ร่วมกันกว่าร้อยคนจะต้องจากกันไป เรื่องราวต่างๆ ในอดีตที่เคยทำร่วมกันก็คงจะเป็นเหมือนกับร่องรอยที่ทิ้งไว้ที่นี่ ที่ที่เราเคยอยู่ร่วมกัน คณะเภสัชศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่

หน้าหนาวที่เชียงใหม่ไม่เหมือนที่ไหนอีกแล้ว ผมเคยจากเชียงใหม่ไปอยู่ที่อื่นเพียงแค่สองสามเดือนช่วงหน้าหนาวนี่แหละ รู้ไหมครับไม่มีช่วงไหนเลยที่ผมไม่คิดถึงเชียงใหม่ อยากกลับไป ขี่มอร์เตอไซค์รับลมเย็น ๆ พร้อม ๆ กับคนรู้ใจที่ซ้อนท้ายไปด้วยกัน กอดเอวอย่างแนบชิด อุ่นใจนักแล

อีกไม่นานก็ต้องจากเพื่อน จากเชียงใหม่ จากผู้คนที่น่ารัก จากไปคราวนี้คงจากไปนาน นานเท่าที่ฟ้าจะลิขิตให้ผมจะได้กลับมาอีกครั้ง มารับปริญญา มารับแผ่นกระดาษที่ผมไม่รู้ว่ามันจะมีค่าเทียบเท่ากับทุกสิ่งทุกอย่างที่ผมได้จากเพื่อน ได้จากประสบการณ์ชีวิตที่อยู่ที่เชียงใหม่แห่งนี้ได้หรือไม่ แต่ยังไงผมก็จะมา...มาหาคนที่ผมรู้จัก มาหาบรรยากาศเดิม ๆ ที่คุ้นเคย


กว่าจะรู้ใจกันมันก็นานแสนนาน
กว่าจะมาเป็นเพื่อนกันต้องใช้เวลาเนิ่นนาน.
อยู่กันมานานแสนนาน จากกันไปไกลแสนไกล
จะจดจำไว้เพื่อนยังไม่ลืม

บนเส้นทางยาวไกล ร่วมฝ่าฟันไว้ก้าวไปด้วยกัน
จำวันนั้นยังจำ เคยร่วมกันทำด้วยความมั่นใจ

สุขเราก็เคยร่วมเสพ เจ็บเราก็เคยร่วมเจ็บ
จดจำไว้ถึงวันเก่าๆ
วันที่จำต้องจาก จากกันไกลแต่ใจยึดมั่น
คืนและวันเดือนผ่านไปไม่อาจเรียกวันเก่าคืนหวลได้
แต่ใจเราคงมั่นคงต่างความทรงจำถึงเพื่อน
จดจำไว้เพื่อนยังไม่ลืม
จดจำไว้ถึงวันเก่าๆ
จดจำไว้จากเพื่อนถึงเพื่อน

Life In Rx is over, Life in Reality is starting

เอาใจช่วยผมด้วยนะครับ

Create Date : 18 มกราคม 2550		4 comments
Last Update : 18 มกราคม 2550 0:47:10 น.
Counter : 3290 Pageviews.
Share Tweet