รักกันไม่สู้รู้...ใจกัน (ตราบใดที่เงาต้นไม้ยังเปลี่ยนทิศ จิตใจคนย่อมเปลี่ยนแปลง)

Do"" Nate .. 1 2 For School

อะ อะ อย่าเข้าใจผิด บล๊อกนี้ไม่ได้มาขอรับบริจาค
แต่จะมาพูดถึงเรื่องการบริจาค
คือ เมื่อวานนี้ฉันได้มีโอกาสไปช่วยน้องๆ ขอรับเงินบริจาคเพื่อมาทำค่ายสร้างโรงเรียน

ฉันเชื่อว่า หลายคนที่เคยผ่าน หรือกำลังอยู่ในช่วงชีวิตมหาลัยคงต้องเคยได้ยินชื่อของ "ค่ายสร้าง" มาบ้างไม่มากก็น้อย ค่ายสร้างก็คือค่ายที่ทุกคนร่วมมือกันเพื่อ สร้าง สร้างอะไรก็ได้ที่คนในชุมชนนั้นๆ ที่เราไปออกค่ายเขาต้องการ ที่นี้มันก็ยากตรงที่เราต้องมีงบประมาณในการนำสิ่งต่างๆ ไปสร้างไง

ดังนั้น จึงต้องมีการตั้งกล่องเพื่อขอรับบริจาค
สำหรับมหาลัย ฉัน ที่เพิ่งเปิดวิยาเขตใหม่ ที่ผู้คนไม่ค่อยรู้จักนั้น การที่จะไปของเงินสนับสนุนจากบริษัทใหญ่ๆ คงเป็นเรื่องที่เป็นไปได้ยากทีเดียว นั้นก็เป็นอีกเรื่อง แต่ไม่ใช่ประเด็นของวันนี้

สำหรับวันนี้อยากจะมาเล่าว่า ในการขอรับบริจาคเมื่อวานนี้ เราไปทำกันที่งานประจำปีของจังหวัด ซึ่งจะมีผู้คนมากมายทั้งจังหวัดมาร่วมงานกัน
น่าจะมีผู้ร่วมบริจาคมากโขอยู่ แต่กับไม่เป็นไปตามคาดซะงั้น

เท่าที่สังเกตเห็น ฉันเห็นผู้ใหญ่จำนวนมากจับมือลูกหลานเดินผ่านไปหน้าตาเฉย ทั้งที่เด็กตัวน้อยๆ บางคนสนใจที่จะทำบุญ
ส่วนอีกกลุ่มก็..วัยรุ่นทั้งหลายที่มาเพื่อชมคอนเสริต หรือโคโยตี้ ไรก็ว่าไป พวกนี้จะเดินผ่านไปเลย บางคนก็เดินเลี่ยง บางคนก็เดินแซวไปเรื่อยทาง

สุดท้ายก็คือคนแก่หรือไม่ก็คนใหญ่คนโตไม่กี่คนที่จะบริจาคให้กับเรา

ฉันอยากให้ทุกคนเห็นคุณค่าของการบริจาค ไม่จำเป็นต้องมากเลย เพียง บาท สองบาท เท่านี้ก็เป็นกุศล และยังเป็นกำลังใจให้กับเราชาวค่ายอีกด้วย

สำหรับพ่อแม่ที่จับจูงลูกน้อยมานั้น หากท่านไม่ทำให้ลูกเห็น เมื่อลูกของท่านเติบใหญ่ขึ้น เขาก็จะเป็นวันรุ่นที่ไม่รู้จักการให้ ดังเช่นวัยรุ่นสมัยนี้
สุดท้ายแล้ว สังคมไทยก็จะไม่เหลือผู้ให้เลย

สังคมที่มีแต่ผู้ที่คอยรับโดยไม่มีคนให้นั้นย่อมเป็นไปไม่ได้ ทั้งผู้ให้และผู้รับนั้น ควรจะอยู่ในปริมาณที่สมดุลกัน ผลัดกันให้ ผลัดกันรับ สังคมจะน่าอยู่ขึ้นนะฉันว่า ยังไงก็ช่วยสอนลูกสอนหลานรุ่นต่อๆ ไปด้วยแล้วกันเพื่อสังคมไทยน่าอยู่ ... สาธุ

ปล. ขอขอบคุณท่านผู้ให้ทุกท่านที่มีส่วนช่วยให้สังคมนี้น่าอยู่ขึ้น อย่าเบื่อหรือย่อท้อต่อการให้นะคะ




 

Create Date : 10 ธันวาคม 2551    
Last Update : 10 ธันวาคม 2551 19:40:14 น.
Counter : 546 Pageviews.  

โลกใบนี้ยังคนน่าอยู่...อยู่เสมอ

ณ ชาญชลา โพรงมะเดื่อ

ฉันกำลังอยู่ในช่วงเดินทางกลับจาก กทม. ฉันเดินทางเข้ากรุงเทพฯด้วยเหตุจำเป็นบางประการ ซึ่งนั่นก็ไม่ใช่ประเด็นสำหรับวันนี้......งั้นผ่านไป

มีอยู่สองเรื่องเดี่ยวกันที่อยากจะเล่าให้ฟัง
ถ้าเผื่อใครขึ้เกี่ยจอ่าน ก็ช่วยอ่านสรุปก่อนแล้วกันนะ อยากให้อ่าน

หนึ่ง) ฉันยืนรอรถอยู่ที่อนุสาวรีย์ มีหญิงวัยกลางคนท่านหนึ่งเดินมาชนฉัน เธอกล่าวขอโทษพร้อมๆ กับที่ฉันหันไปมอง หากไม่เพราะคำขอโทษฉันคงไม่ได้ใส่ใจอะไร เพราะการเดินชนกันในเมืองใหญ่ที่ผู้คนพลุกพล่านเช่นนี้ดูจะไม่ใช่เรื่องแปลกเลย และการหันไปมองครั้งนี้ทำให้ฉันรู้ว่า เธอผู้นี้เป็น'หญิงตาบอด' เธอกำลังหาทางไปวินมอเตอร์ไซต์ ฉันจึงอาสาพาเธอไปส่งถึงที่ ขึ้นรถเรียบร้อยแล้วจึงมายืนรอรถต่อ

สอง) ฉันกำลังเดินขึ้นสะพานลอยในเวลากลางวัน ด้านหน้าฉันเป็นหญิงชราผู้หนึ่งสองมือเธอหอบหิ้วถุงผลาสติกใสภายในบรรจุสมุนไพรหลายอย่าง และถึงน้ำขนาด 5 ลิตร ที่บรรจุน้ำไว้เต็ม คาดคะเนจากสายตาน่าจะเป็นน้ำมนต์ เนื่องจากสะพานลอยที่ฉันข้ามนั้นอยู่หน้าวัดพอดี ฉันเห็นแกเดินกงๆ เงินๆ จึงได้อาสาเข้าไปช่วยหิ้วขอให้ ไปส่งแกจนถึงป้ายรถเมย์
แกกำเงินยัดใส่มือฉันจำนวนหนึ่ง ฉันไม่รู้ว่าเป็นเงินเท่าไหร่รู้แต่ว่าเป็นธนาบัติ ฉันยัดเงินคืนใส่มือแกแล้ว ไหว้ลาขอตัวขึ้นรถไป

ฉันไม่ได้ต้องการอยากได้อะไรเลย แม้กระทั้งคำชื่นชมใด แต่ที่เล่าให้ฟังเนื่องจากอยากให้ใครต่อใคร เห็นคุณค่าของการทำสิ่งดีๆ เล็กๆ น้อยๆ ให้แก้คนรอบข้างไม่ว่าเขาจะเป็นญาติพี่น้องเราหรือไม่ก็ตาม เพราะทุกคนบนโลกนี้ยืนอยู่บนโลกใบเดียวกัน การทำความดี แม้เป็นเรื่องเล็กน้อย เช่น ช่วยยกของให้ แบ่งปันที่นั่ง จูงคนตาบอดข้ามถนน มันก็ทำให้เราเป็นสุขและเต็มตื้นได้ไม่ยาก สุขทั้งผู้ให้และผู้รับ
การทำความดี ทำได้ทุกที่ ได้ทุกเวลา และโอกาส ทำได้อย่างไม่ต้องอายใคร และไม่ต้องหลบๆ ซ่อน หากคนบนโลกนี้ต่างคิดที่จะทำดีต่อคนรอบข้างกันก็จะมีแต่คนที่หวังดีต่อกันโลกก็จะน่าอยู่ขึ้นอีกมากทีเดียว




 

Create Date : 19 พฤศจิกายน 2551    
Last Update : 19 พฤศจิกายน 2551 21:59:10 น.
Counter : 373 Pageviews.  

หนาวๆ แบบนี้ ...............ปาย ซิจ๊ะ

สวัสดี หลังจากการห่างหายไป

เมื่อสองสามวันก่อนไปอบรมโปรแกรมเกี่ยวกับ วิดวะเหมืองมา อธิบายไปหลายคนอาจไม่ค่อยรู้จัก เอาเป็นว่า เราข้ามฉอดนี้ไปเลยดีกว่า
เรามากล่าวถึงเรื่องราวหลังจากนั้นกันเลยเนอะ

ฉันไป......ปายมา คิดว่าหลายคนคงเคยไปแล้ว และอีกหลายคนคงอยากไป ขอบอกว่าหนาวนี้ รีบเลยนะคับ เป็นอีกที่ที่ไม่ควรพลาดนะจ๊ะ

แต่ถ้ายังตัดสินใจไม่ได้เรามีภาพประกอบช่วยในการตัดสินใจดังนี้



(คือว่า ที่จริงมีภาพสวยๆ อยากอวดอีกเยอะเลยแต่ว่า ไฟล์ภาพมันใหญ่อ่ะ แล้วที่นี้ลงไม่เป็นไง .... แฮ่ๆๆๆ เอาเป็นว่าอยากได้รายละเอียดไร ติดต่อกลับมาแล้วกัน ยินดียิงนะคับ)

ถึงแม้ว่าจะเป็นทริปสั้นๆ เพราะไม่ค่อยมีเวลา แต่ก็ประทับใจมาก มีโอกาสต้องไปอีกแน่
แล้วจามาเล่าให้ฟังน้า




 

Create Date : 14 พฤศจิกายน 2551    
Last Update : 14 พฤศจิกายน 2551 22:27:34 น.
Counter : 511 Pageviews.  

Start............................Just Do It

This time I have to exert pressure on English. Because I'm student trainee in PTTEP. They use everything in english I think it's time to do something for myself.
And I readed book he said

From Start............................

Turn right............Make/Do
Complete.............Happy and Enough
Fail .....................Not the end along of life

Turn left ...............Think
Enough...............Happy
Want .................Return to starting point
So, I begin use everything in english.

PS. I hope you add comment and suggest me.

Thanks....




 

Create Date : 13 กันยายน 2551    
Last Update : 13 กันยายน 2551 22:37:02 น.
Counter : 503 Pageviews.  

ร้องไห้......ไม่ช่วยอะไร

วันนี้ฉันร้องไห้

รายงานที่จะต้องส่งหาย

......................

...............

.........

....

10 นาที ที่น้ำตาไหลออกมาช้าๆ แบบเงียบ
(12:45)

3 นาที ฉันปล่อย โฮ แบบไม่เกรงใจใคร (เพราะอยู่คนเดียว)
(12:55)

1 นาทีถัดมา ฉันปาดน้ำตา ล้างหน้า และลงมือทำงาน
(12:56)

720 นาที คือเวลาที่ฉันทำรายงานฉบับใหม่ เสร็จ
(00:56)

ทั้งหมด 734 นาที
...
......
.........

00:42 คือเวลาที่ฉันควรจะได้นอนแล้ว ไม่ใช่ 00:56

คนเราร้องไห้ได้ ท้อได้ ล้มได้ แต่อย่านานนัก

เพราะเวลาในการทำงานก็ยังคงเท่ากัน

แต่เวลาที่เสียไป คือเวลาคร่ำครวญนั่นเอง

ชีวิตนั้นสั้นนัก ไม่มีเวลาให้คร่ำครวญนานขนาดนั้น
เพราะการร้องไห้ไม่ได้ช่วยให้งานเสร็จเร็วขึ้นเลย
กลับเป็นตัวดึงเวลา เสียสุขภาพ ปวดหัว และหน้าตาไม่สวยด้วย

ดังนั้น อย่าคร่ำครวญกับสิ่งใดนานนักนะ...................เสียเวลานอนเปล่าๆ




 

Create Date : 25 กรกฎาคม 2551    
Last Update : 25 กรกฎาคม 2551 0:32:14 น.
Counter : 426 Pageviews.  

1  2  3  4  5  

เสื้อกันหนาว
Location :
กาญจนบุรี Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]


ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




You will chang your Way or chang your Mine ?
Group Blog
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add เสื้อกันหนาว's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.