บันทึกเมื่ออายุ 37 ย่าง 38 บันทึกไว้ว่าเมื่ออายุ 37 ย่าง 38 ฉันรับรู้และเข้าใจอะไรบ้าง มีความรู้เดิมอะไรเปลี่ยนแปลง และความเปลี่ยนแปลงนั้นจริงหรือไม่? อายุ 37 ย่าง 38 ขณะที่โลกภายนอกกำลังต้องการการเปลี่ยนแปลง โดยใช้คำว่าปฏิรูป...ค่ำคืนหนึ่งขณะที่ฉันกำลังหลับ ใครคนหนึ่งในตัวฉันได้ปลุกฉัน และเริ่มบทสนทนาด้วยประโยคที่ทำให้ฉันสะท้านไปถึงวิญญาณ "เราทุกคนต้องตาย เราเดินไปสู่ความตาย ตายคือหายไปจากโลกนี้ สลายไปจากโลกนี้ ไม่เหลืออะไรเลย สลายไป หายไป ไม่มีอะไร เกิดมาเพื่อหายไป หายไป..." แล้วฉันก็รู้สึกเจ็บปวดกับถ้อยคำนี้ ฉันทบทวนสิ่งที่ได้ยินนั้น ทบทวนกลับไปกลับมา เราเกิดมาเพื่อตาย เพื่อสลายไป เพื่อหายไป ไม่จริงหรอก แล้วระหว่างทางนั้นล่ะ ไม่มีความหมายอะไรเลยหรือ? ความรู้สึกเหมือนกำลังดิ่งลงเหว มืดมนและเจ็บปวด สูญเสียความมั่นใจ เคว้งคว้างกับสิ่งที่เคยเชื่อมั่น เคยยึดถือมาตลอดชีวิต ...นี่ฉันฝันใช่ไหม? ไม่หรอก ไม่ใช่ความฝัน เพราะไม่มีภาพฝัน ไม่มีการเคลื่อนไหวใด ๆ เป็นแต่เพียงความคิดเท่านั้น เธออาจอยู่ในภวังค์ มันไม่ใช่ความฝัน...   หลังจากตื่นกลางดึกคืนนั้น จิตใจของฉันก็หวั่นไหวมาตลอด อะไรคือสิ่งที่คนอายุจะ 40 ต้องเผชิญ ฉันจะต้องได้รู้และเรียนรู้ และฉันต้องเชื่อมั่นว่าความจริงจะถูกเปิดเผยก่อนที่ฉันจะสลายไป หายไปจากโลกนี้.... ธรรมะมีไว้สอนคนเป็น  พุทธะสอนคนเป็นให้ดับทุกข์ในขณะที่ยังมีชีวิตอยู่ แล้วไยเราไปวาดหวังถึงชีวิตหลังความตาย.... บันทึกไว้ตอนอายุ 37 ย่าง 38 1 พฤศจิกายน 2563   Create Date : 02 พฤศจิกายน 2563 2 comments Last Update : 2 พฤศจิกายน 2563 0:21:32 น. Counter : 1664 Pageviews. Share Tweet

สุขสันต์วันเกิดย้อนหลังค่ะ   โดย: tuk-tuk@korat 2 พฤศจิกายน 2563 16:15:15 น.

tuk-tuk@korat ขอบคุณค่ะ ^_^   โดย: ปีกบาง 4 พฤศจิกายน 2563 17:44:21 น.